Veiligheid in de zorg

De onderzoeksvraag Van gezondheidszorginstellingen wordt verwacht dat zij investeren in de veiligheid van de door hen geleverde zorg (Meurs 2008). Burgers – als zij onverhoopt patiënt en/of cliënt worden van een zorginstelling – moeten er op kunnen vertrouwen dat de kwaliteit van de zorg goed is en dat er veilig wordt gewerkt. Terwijl de professionals voor goede kwaliteit zorgen, zijn managers, bestuurders en toezichthouders verantwoordelijk voor de randvoorwaarden opdat goede kwaliteit ook geleverd kan worden. Tronto maakt in dit verband het onderscheid tussen zorgen dat en zorgen voor. Managers en bestuurders zijn verantwoordelijk voor het realiseren van de randvoorwaarden die professionals nodig hebben om goede kwaliteit en veiligheid te leveren (Tronto 1994). Toezichthouders zien hierop toe. Professionals zorgen voor de feitelijke kwaliteit en veiligheid van patiëntenzorg in het dagelijks handelen en hebben ook een verantwoordelijkheid om zich te verantwoorden over de wijze waarop zij kwaliteit en veiligheid waarborgen. In nationale kwaliteitsprogr

Governance of local care and social service

The introduction of the Dutch Social Support Act (in Dutch: Wmo) in 2007 symbolises a major welfare state reform in the Netherlands. It concerns the decentralisation of tasks and responsibilities with regard to social care and support. This reform is not only a matter of shifting tasks and responsibilities from central government to local government; the Wmo was also intended to cause a paradigm shift that should change the way in which clients, citizens, governments and providers act and think. The core of this paradigm is formed by the compensation principle which describes the replacement of citizens’ rights on care by an obligation for municipalities to compensate citizens. If the Wmo is however purely regarded as a decentralisation of tasks, its implementation may, three years after its introduction, be considered a success. After all, municipalities are making serious efforts to regulate home care and social support. Most crucially, however, is the question whether this actually leads to a realisation of the Wmo’s underlying goals and ambitions. This question is addressed in this report