Analiza stężenia wybranych neuroprzekaźników w surowicy chorych z zespołem Tourette'a

Background and purpose Metabolic disturbances of excitatory and inhibitory neurotransmitters are implicated in pathogenesis of Tourette syndrome (TS). The aim of the study was to measure serum concentrations of glutamic acid, γ-aminobutyric acid (GABA) and glycine in TS patients and evaluate any correlation between neurotransmitter levels and age at onset, actual age, gender, tic severity, duration of the disease and concomitant psychiatric disorders. Material and methods Sixty-seven TS patients, aged 16–59, and 57 healthy controls, aged 19–37, were enrolled in the study. Information regarding medical history and physical investigation was collected using a short questionnaire. Sixty-seven percent of patients were medication-free at the time of examination and the rest had withheld treatment for 24 hours before. Blood samples were taken after a 12-hour fasting period. HPLC technique was used. Results The TS group had higher glutamic acid and lower GABA levels. Glycine concentrations were comparable. No differences regarding neurotransmitter concentrations between treated and non-treated patients were found. Patients with concomitant obsessive-compulsive disorder and severe tics had higher glutamate levels. Glutamate concentrations correlated positively with the number of comorbid psychiatric disorders and GABA concentrations correlated negatively with the number of behavioural problems in patients with comorbidities. There was no correlation between analysed neurochemicals and age, gender, age at onset or disease duration. Conclusions Imbalance between excitatory and inhibitory systems in the brains of TS patients may be reflected by glutamate and GABA serum level changes. Glutamate and GABA may be biomarkers of the disease and high concentration of glutamate may indicate more severe course of TS.Wstęp i cel pracy Zaburzenia metabolizmu neuroprzekaźników pobudzających i hamujących odgrywają rolę w patogenezie zespołu Tourette'a. Celem pracy była analiza stężenia kwasu glutaminowego, γ-aminomasłowego (GABA) i glicyny w surowicy chorych z zespołem Tourette'a oraz ocena zależności pomiędzy stężeniami neurotransmiterów a wiekiem lub płcią, wiekiem w chwili zachorowania, nasileniem tików, czasem trwania choroby i współistniejącymi zaburzeniami psychiatrycznymi. Materiał i metody Zbadano 67 chorych na zespół Tourette'a w wieku 16–59 lat oraz 57 zdrowych osób w wieku 19–37 lat. Wykorzystano ankietę obejmującą informacje z badania podmiotowego i przedmiotowego. Sześćdziesiąt siedem procent chorych nie przyjmowało żadnych leków w momencie badania, u pozostałych wstrzymano podawanie 24 godziny przed pobraniem krwi. Próbki zebrano po 12-godzinnym okresie na czczo. Oznaczeń dokonano metodą HPLC. Wyniki W grupie chorych stężenie kwasu glutaminowego było większe, zaś GABA – mniejsze. Stężenie glicyny było podobne. Nie stwierdzono istotnej różnicy stężeń neuroprzekaźników pomiędzy grupą osób leczonych i nieleczonych. W grupie osób ze współistniejącym zaburzeniem obsesyjno–kompulsywnym oraz ciężkim nasileniem tików stężenie kwasu glutaminowego było większe. Stwierdzono dodatnią korelację pomiędzy stężeniem kwasu glutaminowego a liczbą dodatkowych zaburzeń psychiatrycznych oraz odwrotną kore-lację pomiędzy stężeniem GABA a liczbą zaburzeń behawioralnych w grupie ze współistniejącymi zaburzeniami psychiatrycznymi. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy stężeniami analizowanych neuroprzekaźników a wiekiem lub płcią pacjentów, wiekiem zachorowania ani czasem trwania choroby. Wnioski Zaburzenie równowagi pomiędzy układem pobudzającym i hamującym w mózgu chorych z zespołem Tourette'a może się manifestować zmianami stężeń kwasu glutaminowego i GABA w surowicy. Kwas glutaminowy i GABA mogą być markerami choroby, a duże stężenie glutaminianu we krwi chorych może oznaczać cięższy przebieg zespołu Tourette'a

Glutathione S-transferase pi as a target for tricyclic antidepressants in human brain.

GST pi, the main glutathione S-transferase isoform present in the human brain, was isolated from various regions of the brain and the in vitro effect of tricyclic antidepressants on its activity was studied. The results indicated that amitripyline and doxepin - derivatives of dibenzcycloheptadiene, as well as imipramine and clomipramine - derivatives of dibenzazepine, inhibit the activity of GST pi from frontal and parietal cortex, hippocampus and brain stem. All these tricyclics are noncompetitive inhibitors of the enzyme with respect to reduced glutathione and noncompetitive (amitripyline, doxepin) or uncompetitive (imipramine, clomipramine) with respect to the electrophilic substrate. Their inhibitory effect is reversible and it depends on the chemical structure of the tricyclic antidepressants rather than on the brain localization of the enzyme. We conclude that the interaction between GST pi and the drugs may reduce their availability in the brain and thus affect their therapeutic activity. On the other hand, tricyclic antidepressants may decrease the efficiency of the enzymatic barrier formed by GST and increase the exposure of brain to toxic electrophiles. Reactive electrophiles not inactivated by GST may contribute in adverse effects caused by these drugs

The Association of Anti-Inflammatory Diet Ingredients and Lifestyle Exercise with Inflammaging

One of the latest theories on ageing focuses on immune response, and considers the activation of subclinical and chronic inflammation. The study was designed to explain whether anti-inflammatory diet and lifestyle exercise affect an inflammatory profile in the Polish elderly population. Sixty individuals (80.2 ± 7.9 years) were allocated to a low-grade inflammation (LGI n = 33) or high-grade inflammation (HGI n = 27) group, based on C-reactive protein concentration (<3 or ≥3 mg/L) as a conventional marker of systemic inflammation. Diet analysis focused on vitamins D, C, E, A, β-carotene, n-3 and n-6 PUFA using single 24-h dietary recall. LGI demonstrated a lower n-6/n-3 PUFA but higher vitamin D intake than HGI. Physical performance based on 6-min walk test (6MWT) classified the elderly as physically inactive, whereby LGI demonstrated a significantly higher gait speed (1.09 ± 0.26 m/s) than HGI (0.72 ± 0.28 m/s). Circulating interleukins IL-1β, IL-6, IL-13, TNFα and cfDNA demonstrated high concentrations in the elderly with low 6MWT, confirming an impairment of physical performance by persistent systemic inflammation. These findings reveal that increased intake of anti-inflammatory diet ingredients and physical activity sustained throughout life attenuate progression of inflammaging in the elderly and indicate potential therapeutic strategies to counteract pathophysiological effects of ageing