POSTURAL REEDUCATION IN HYPOTENSION DIAPHRAGM - A CASE STUDY

Zaburzenia posturalne obserwowane w pracy fizjoterapeutów głównie kojarzone są z dysfunkcjami narządu ruchu. Niejednokrotnie prowadzona terapia nie przynosi oczekiwanych efektów dotyczących wyeliminowania wszystkich objawów zgłaszanych przez pacjentów. Okoliczność ta zmusza terapeutów do poszukiwania innej przyczyny dolegliwości chorego. Praca z pacjentem z dysfunkcją przepony objawiającą się jej hipotonią oraz towarzyszącymi objawami niejednokrotnie może wydawać się niezwykle trudna. Związane jest to z problematyczną diagnostyką nakładających się dolegliwości. Cel pracy: Celem niniejszej pracy jest ukazanie możliwości postępowania fizjoterapeutycznego polegającego na skojarzeniu wielu metod stosowanych w rehabilitacji, mających za zadanie usprawnienie terapii pacjenta z hipotonią przepony. Opis przypadku: 28-letni mężczyzna skarżący się na dolegliwości układu pokarmowego i oddechowego z dodatkowymi objawami takimi jak: brak regularnego snu, przyspieszony oddech oraz ból w okolicy karku i odcinka piersiowego kręgosłupa promieniujący w stronę żeber, został poddany diagnostyce fizjoterapeutycznej. W opisywanym przypadku zastosowano elementy reedukacji wzorca oddechowego, terapii manualnej, terapii punktów spustowych, masażu powięziowego, poizometrycznej relaksacji mięśni, kinesiologytapingu oraz treningu funkcjonalnego w celu normalizacji napięcia oraz uwolnienia pracy przepony i żeber, zmniejszenia zgłaszanych dolegliwości bólowych kręgosłupa, reedukacji posturalnej, stabilizacji obręczy brakowej i odtworzenia prawidłowych wzorców ruchowych łopatki i kończyny górnej oraz utrwalenia osiągniętych efektów i zapobiegania nawracaniu dolegliwości. Wnioski: Wykorzystanie wielu metod fizjoterapeutycznych przyniosło wymierny efekt oraz spowodowało znaczne ograniczenie zgłaszanych dolegliwości. Odnotowano znaczącą poprawę stanu zdrowia i wydolności fizycznej pacjenta.Postural disorders observed in the work of physiotherapists are associate with dysfunctions of the locomotory organ. Most of the therapy does not bring the expected effects of eliminating all symptoms reported by patients. This circumstance makes therapists to look for another cause of the patient dysfunction. Conducting a patient with hypotension diaphragm and accompanying symptoms may often appear to be extremely difficult. This is related to the problematic diagnosis of overlapping complaints. Aim of the study: The aim of this paper is to present the possibility of physiotherapeutic treatment combining many methods used in rehabilitation aimed at improving the effectiveness of the patient's therapy. Case report: 28-year-old man complaining of digestive and respiratory ailments with additional symptoms such as lack of regular sleep, rapid breathing and pain in the neck and thoracic spine radiating towards the ribs, underwent physiotherapy diagnosis. In this case, improvement of respiratory pattern, manual therapy, trigger points therapy, fascial massage, postisometric muscle relaxation, kinesiologytaping and functional training were used to ease the tension and release the diaphragm and ribs. It also aimed to reduce spinal pain, postural reeducation, reconstruction of the correct movement patterns of the scapula and upper limb and fixing the achieved effects to prevent the recovery of the ailments. Conclusion: The use of many physiotherapeutic methods has resulted in measurable effect and caused a significant reduction of reported complaints. Significant improvement in the patient's health and physical efficiency was noted

Exercise Training as a Non-Pharmacological Therapy for Patients with Pulmonary Arterial Hypertension: Home-Based Rehabilitation Program and Training Recommendations

Pulmonary arterial hypertension (PAH) is a chronic and progressive disorder with a poor prognosis associated with non-specific symptoms, including general weakness, shortness of breath on exertion, and decreased muscle strength and endurance. Despite recent significant progress in the field of PAH therapy, many patients are still characterized by a dynamic course of the disease, a significant reduction in physical performance, a constantly deteriorating quality of life, and limited activity in everyday life. Thus, the main goal of PAH therapy is to ensure an acceptable level of quality of life as early as possible in the course of the disease, reduce the progression of symptoms and, if possible, improve the prognosis, which is still poor. The perception of the importance of activity and exercise has changed significantly in recent years, and rehabilitation dedicated to PAH patients is now considered to be one of the new adjuvant treatment options. Currently, there is insufficient data on what form, frequency, and intensity of exercise are required for the best results. Nevertheless, exercise training (ET) is necessary in order to reverse the accompanying PAH impairment of exercise capacity and, without additional clinical risk, to maximize the benefits of pharmacotherapy. This review summarizes the current state of knowledge on the rehabilitation of PAH patients and presents the available rehabilitation models. In addition, it includes a ready-to-use, illustrated, safe home rehabilitation program with recommendations for its use. Utilizing ET as an adjuvant treatment option to improve the functional capacity and quality of life of patients may enhance the clinical effectiveness of therapeutic management and contribute to the improvement of the quality of care for patients suffering from PAH. The beneficial effect of exercise training on the development of symptoms improves the clinical course of the disease, and a lower incidence of adverse events can lead to a reduction in health care expenditure