Adverse childhood experiences, childhood relationships and associated substance use and mental health in young Europeans

Background: Adverse childhood experiences (ACEs) can increase risks of health-harming behaviours and poor health throughout life. While increases in risk may be affected by resilience resources such as supportive childhood relationships, to date few studies have explored these effects. Methods: We combined data from cross-sectional ACE studies among young adults (n = 14 661) in educational institutions in 10 European countries. Nine ACE types, childhood relationships and six health outcomes (early alcohol initiation, problem alcohol use, smoking, drug use, therapy, suicide attempt) were explored. Multivariate modelling estimated relationships between ACE counts, supportive childhood relationships and health outcomes. Results: Almost half (46.2%) of participants reported >= 1 ACE and 5.6% reported >= 4 ACEs. Risks of all outcomes increased with ACE count. In individuals with >= 4 ACEs (vs. 0 ACEs), adjusted odds ratios ranged from 2.01 (95% CIs: 1.70-2.38) for smoking to 17.68 (95% CIs: 12.93-24.17) for suicide attempt. Supportive childhood relationships were independently associated with moderating risks of smoking, problem alcohol use, therapy and suicide attempt. In those with >= 4 ACEs, adjusted proportions reporting suicide attempt reduced from 23% with low supportive childhood relationships to 13% with higher support. Equivalent reductions were 25% to 20% for therapy, 23% to 17% for problem drinking and 34% to 32% for smoking. Conclusions: ACEs are strongly associated with substance use and mental illness. Harmful relationships are moderated by resilience factors such as supportive childhood relationships. Whilst ACEs continue to affect many children, better prevention measures and interventions that enhance resilience to the life-long impacts of toxic childhood stress are required

Evaluation of the frequency of ADIPOQ c.45 T>G and ADIPOQ c.276 G>T polymorphisms in adiponectin coding gene in girls with anorexia nervosa

Introduction: Anorexia nervosa (AN) is a serious chronic psychosomatic disorder, the essence of which are attempts by the sufferer to obtain a slim silhouette by deliberate weight loss (restrictive diet, strenuous physical exercise, provoking vomiting). The aetiology of this disorder is multifactorial. Genetic factors that influence the predisposition to AN have been sought. A broad meta-analysis points to a strong genetic correlation between AN and insulin resistance. Adiponectin (ADIPO) increases insulin sensitivity. In our pilot study we demonstrated that the TT genotype in locus ADIPOQ c.276 G>T of the ADIPO gene and a higher concentration of ADIPO in blood serum occurred significantly more frequently in 68 girls suffering from AN than in 38 healthy girls. The objective of this study was to evaluate the frequency of the occurrence of ADIPOQ c.45 T>G and ADIPOQ c.276 G>T in the ADIPO gene in a larger cohort of girls with AN and healthy girls, as well as an analysis of correlations between variants of the aforementioned polymorphisms and the levels of ADIPO in blood serum. Material and methods: The study covered 472 girls (age: 11–19 years): 308 with the restrictive form of AN (AN) and 164 healthy girls (C). The level of ADIPO in blood serum was determined by means of the ELISA method on a Bio-Vendor, LLC (Asheville, North Carolina, USA). The DNA isolation was carried out by means of Genomic Mini AX BLOOD (SPIN). The PCR reaction was carried out in a ThermoCycle T100 thermocycler. 80–150 ng of the studied DNA and relevant F and R starters were added to the reaction mixture. The reaction products were subjected to digestion by restriction enzymes and separated on agarose gels (RFLP). Results: The distribution of genotypes in the polymorphic site ADP c.45 of the ADIPO gene and ADP c.276 was similar in both groups. In both groups the T allele was most frequent in locus ADIPOQ c.45 and the G allele in locus ADIPOQ c.276. In all the study subjects collectively (AN and C) a statistically significant negative correlation between the levels of ADIPO in blood serum on one hand and body weight (r = –0.46; p < 0.0001) and BMI (r = –0.67; p < 0.0001) on the other was demonstrated. Exclusively in the AN group a significant correlation between the level of ADIPO in blood and the distribution of TG, TT, and GG alleles in loci ADIPOQ c.45 and ADIPOQ c.276 was demonstrated (p = 0.0052 and p < 0.0001, respectively). Conclusions: The genotype in loci ADIPOQ c.45 and ADIPOQ c.276 of the ADIPO gene seems to have no effect on the predisposition to AN. Girls suffering from AN with the TT genotype in loci ADIPOQ c.45 and ADIPOQ c. 276 may demonstrate higher insulin sensitivity because they have significantly higher levels of ADIPO than girls suffering from AN with other genotypes. This may be suggestive of their better adaptation to the state of malnutrition, and it has a potential effect on treatment results

Evaluation of the frequency of RETN c.62G>A and RETN c.-180C>G polymorphisms in the resistin coding gene in girls with anorexia nervosa

Introduction: Anorexia nervosa (AN) is a serious psychosomatic syndrome, classified as an eating disorder. AN patients strive to lose weight below the normal limits defined for a specific age and height, achieving their goal even at the expense of extreme emaciation. AN has a multifactorial aetiology. Genetic factors are believed to be significant in the predisposition to the development of AN. In girls suffering from AN significantly lower levels of resistin (RES) in blood serum are observed as compared to healthy girls. These differences may lead to a thesis that functional genetic polymorphisms in RES coding genes can be responsible for this phenomenon. In our pilot study we demonstrated significant differences in the distribution of genotypes in the locus RETN c.-180C>G of the RES gene in 67 girls with AN and 38 healthy girls. It seems reasonable to compare the frequency of polymorphisms of RETN c.62G>A and RETN c.-180C>G in the RES gene in girls with AN and in healthy subjects in a bigger cohort and to analyse correlations between individual variants of the polymorphisms referred to above and the RES levels in blood plasma. Material and methods: The study covered 308 girls with the restrictive form of AN (AN) and 164 healthy girls (C) (aged 11–19 years). The RES levels in blood serum were determined by means of the ELISA method on a Bio-Vendor machine from LLC (Asheville, North Carolina, USA). The DNA isolation was carried out by means of Genomic Mini AX BLOOD (SPIN). The PCR reaction was carried out on a ThermoCycle T100 thermocycler. 80–150 ng of the studied DNA and relevant F and R starters were added to the reaction mixture. The reaction products were subjected to digestion by restriction enzymes and separated on agarose gels (RFLP). Results: The average RES level in blood serum in the AN group was significantly lower (p < 0.0001) than in the C group. The distribution of genotypes in the locus RETN c.62 of the RES gene was similar in both groups. A significant difference was demonstrated in the distribution of genotypes in the polymorphic site RETN c.-180 of the RES gene between AN and C (p = 0.0145) and in the distribution of the C and G alleles in the locus RETN c.-180 (p < 0.0001). The C allele occurred significantly more frequently than the G allele in the C group as compared to the AN group. In all the study subjects jointly (AN and C) a significant positive correlation between the blood RES levels on one hand and the body mass (r = 0.42; p < 0.0001) and BMI (r = 0.61; p< 0.0001) on the other was observed. There was no correlation between the concentration of RES in blood serum and the distribution of genotypes in the loci of the resistin gene referred to above. Conclusions: The CG genotype in the locus RETN c.-180 C>G of the RES gene may constitute one of the factors predisposing to the development of AN in girls. The genotype in the loci RETN c.62 G>A and RETN c.-180 C>G of the resistin gene has no influence on the levels of this hormone in blood in AN patients

Child begging in Poland

Celem artykułu jest przedstawienie problemu żebractwa dzieci w Polsce, a w szczególności charakterystyki i ogólnej sytuacji żebrzących dzieci, jak również podejmowanych przez nie form żebrania. W artykule omówiono także takie kwestie, jak interwencja, identyfikacja dzieci zmuszanych do żebractwa, oraz przedstawiono ocenę świadomości społecznej problemu. Artykuł jest podsumowaniem działań zrealizowanych w ramach projektu „Trzeci sektor przeciw przymusowemu żebractwu”, podczas którego przeprowadzono wywiady pogłębione z ekspertami oraz obserwacje żebrzących dzieci. W czasie badań terenowych zaobserwowano kilkadziesiąt dzieci zajmujących się różnymi formami żebractwa. Były to zarówno dzieci polskie, jak i pochodzenia romskiego, w różnym wieku. Wnioski z obserwacji pozwalają sądzić, że część z dzieci zajmujących się żebractwem na ulicach polskich miast to ofiary handlu ludźmi.The aim of the article is to present the child begging problem in Poland with special attention to the characteristics of begging children, the overall situation and forms of begging. Moreover issues such as intervention and identification of victims who are exploited in begging as well as the public awareness of the problem were discussed. The article is a summary of the activities carried out under the project ‘The third sector against pushed begging’, during which in-depth interviews on the issue with experts and observations of child begging were conducted. During the field studies there were observed dozens of children engaged in various forms of begging. These were both Polish children and children of Roma origin, of all ages. The conclusions from observations give reason to believe that some of the children involved in begging on the streets of Polish cities are victims of human trafficking

Conventional crimes. Results of National Survey of Child and Youth Victimization in Poland

Artykuł poświęcony jest zjawisku przestępstw konwencjonalnych dotykających dzieci i młodzież w Polsce. 27% dzieci w swoim życiu doświadczyło przynajmniej jednej z trzech badanych form przestępstw konwencjonalnych — rozboju, napaści przy użyciu niebezpiecznego przedmiotu oraz wandalizmu. Chłopcy padają ofiarami przestępstw konwencjonalnych istotnie częściej niż dziewczyny (p<0,05). Analiza logistyczna pokazała, że ryzyko doświadczenia takiej przemocy jest o 51% wyższe dla chłopców niż dla dziewczyn. Najczęściej występująca forma przemocy konwencjonalnej to wandalizm (21%). Co dwunasty nastolatek (8%) deklaruje, że ktoś użył siły, żeby zabrać mu jego własność, a 5%, respondentów padło w swoim życiu ofiarą napaści. Ofiarami wandalizmu są nieco częściej młodsze nastolatki (11–14 lat), natomiast napaści i rozboju nieco częściej doświadczają starsze nastolatki (15–17 lat).Article focuses on the phenomenon of conventional crimes affecting children and youth in Poland. 27% of children in their lives experienced at least one of the three investigated forms of conventional crime - robbery, assault with a weapon and vandalism. Boys are victims of conventional crime signifi cantly more often than girls (p <0,05). Logistic regression analysis showed that the risk of such experience for boys is 51% higher than for girls. The most common form of conventional crime is vandalism (21%). One in twelve teenager (8%) says that someone used force to take his property from him/her, and 5% of the respondents were in their life attacked with weapon. The victims of vandalism are slightly more likely to be younger (11–14 years old), and assault and robbery are more frequently experienced by older teenagers (15–17 years old)

We protect children programme as an example of activities for child protection from abuse in Polish schools and kindergartens. Research report

Od 2014 roku w ramach rządowego programu „Bezpieczna i przyjazna szkoła” Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę (dawniej Fundacja Dzieci Niczyje) realizuje program Chronimy Dzieci, którego celem jest ochrona dzieci przed przemocą ze strony dorosłych oraz rówieśników. Diagnoza potrzeb placówek edukacyjnych w zakresie spełniania przez nie standardów ochrony dzieci przed krzywdzeniem pokazała, że wiele rozwiązań nie jest w nich realizowanych, chociaż uznawane są one powszechnie za ważne. Badanie opinii placówek realizujących program umożliwiło poznanie ich doświadczeń i wskazało na poprawę ich funkcjonowania w zakresie ochrony dzieci przed krzywdzeniem.Since 2014, under the government program ‘Safe and friendly school’ Empowering Children Foundation (previously Nobody’s Children Foundation) has been implementing program We Protect Children, which aims to protect children from abuse by adults and peers. The diagnosis of the needs of educational institutions in meeting their standards for the protection of children from abuse showed that many of the solutions are not carried out by institutions, although they are widely recognized as important. Survey on opinions of institutions implementing the program allowed to know their experience and showed the improvement in their performance in keeping children safe from abuse

The use of social networking sites among adolescents. The EU NET ADB research results

Zdecydowana większość młodzieży w wieku 14–17 lat w Polsce posiada profil chociaż na jednym portalu i korzysta z niego codziennie. Portale społecznościowe są bardziej popularne wśród dziewczyn. Dziewczyny częściej odwiedzają tego typu strony i spędzają na nich więcej czasu niż chłopcy, zarówno w dni, kiedy są lekcje, jak i w dni wolne od zajęć szkolnych. Główne powody, dla których nastolatki korzystają z serwisów społecznościowych, to utrzymywanie kontaktu z innymi, nawiązywanie nowych znajomości, odrabianie lekcji oraz bycie na bieżąco z różnego rodzaju informacjami. Osoby spędzające na portalach społecznościowych co najmniej 2 godziny dziennie częściej pokonują za pomocą internetu samotność (p<0,05) niż inni ich użytkownicy. Istnieje zależność między intensywnym użytkowaniem serwisów społecznościowych i różnymi problemami psychospołecznymi. Najsilniejszy związek zachodzi w przypadku zachowań niedostosowanych oraz agresywnych. Ponadto osoby intensywnie korzystające z portali społecznościowych częściej korzystają z internetu w sposób dysfunkcyjny.The vast majority of young people aged 14–17 in Poland has a profile on at least one sns and uses it on a daily basis. Social networking sites are more popular among girls. Girls are more likely to visit this kind of websites and spend more time on them than boys, both on school days and non-school days. The main reasons why adolescents use social networking sites are as follows: keeping contact with others, making new friends, doing homework, being up to date. Those who spend at least 2 hours a day on social networking sites are more likely to overcome loneliness (p<0,05) than other users. There is an association between the heavy use of social networking sites and the various psychosocial problems. The strongest association occurs in the case of rule breaking (delinquent) behaviour and aggressive behaviour. Moreover adolescent who are heavy sns users are more prone to dysfunctional internet use

Polyvictimization. Results of National Survey of Child and Youth Victimization in Poland

Artykuł prezentuje wyniki Ogólnopolskiej diagnozy problemu przemocy wobec dzieci ze szczególnym uwzględnieniem zjawiska multiwiktymizacji. Połowa badanych nastolatków w ciągu całego swojego życia doznała więcej niż jednej spośród 22 badanych form przemocy. Osoby, które doświadczyły w całym swoim życiu co najmniej sześciu form wiktymizacji (10%) oraz ci, którzy doświadczyli w ciągu 12 miesięcy poprzedzających badanie co najmniej czterech form wiktymizacji (8%) to multiofiary. Najczęściej doświadczane formy krzywdzenia przez multiofiary to przemoc fizyczna ze strony rówieśników (91%), przemocy psychiczna ze strony dorosłych (76%) oraz przemocy fizyczna ze strony dorosłych (71%). Multiwiktymizacja nieco częściej dotykała chłopców niż dziewczyny. Starsze nastolatki częściej doświadczały multiwiktymizacji w ciągu całego życia, co wynika z faktu gromadzenia z każdym rokiem nowych doświadczeń wiktymizacyjnych.The article presents the results of the National Survey of Child and Youth Victimization in Poland with a particular focus on the phenomenon of polyvictimization. The half (50%) of teens in their lifetime has suffered more than one of the 22 forms of violence. Respondents (10%) who have experienced at least 6 forms of lifetime victimization and those (8%) who have experienced at least 4 forms of past-year victimization are polyvictims. Logistic regression showed that child who has experienced one out of 4 categories of victimization is exposed 2-5 times more to other categories of abuse. The most experienced forms of child abuse among polyvictims were: physical abuse by peers (91%), physical abuse by adults (76%) and psychological abuse by adults. Polivictims were more often boys than girls. Older teenagers were more likely to experience pastyear polyvivtimization due to the fact of gathering new victimization experiences with each passing year

Protection of small children from abuse provided by nurses and midwives

Pielęgniarki i położne mogą odgrywać znaczącą rolę w ochronie małych dzieci przed krzywdzeniem. Artykuł prezentuje wyniki badania ilościowego zrealizowanego przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę (wtedy Fundacja Dzieci Niczyje) w próbie 338 pielęgniarek oraz położnych pracujących z rodzinami małych dzieci. Mimo że większość badanych uważa, że należy reagować, gdy dziecko doświadcza krzywdzenia ze strony swojego opiekuna, to znacząca część z nich podejmuje interwencję tylko w określonych przypadkach, a połowa twierdzi, że nie była nigdy świadkiem takiej sytuacji. Co więcej, interwencja ogranicza się często do rozmowy z opiekunem dziecka. Wyniki badań wskazują na to, że pielęgniarki i położne potrzebują wsparcia edukacyjnego na temat ochrony dzieci przed krzywdzeniem.Nurses and midwives can play a significant role in protecting small children from abuse. The article presents the results of quantitate research conducted by the Empowering Children Foundation (then the Nobody’s Children Foundation) on a sample of 338 nurses and midwives working with families with small children. Despite the fact that the majority of respondents believe that reaction is needed when a child is abused by his caregiver, a significant part of them take interaction only in specific cases, and half of them say that has never witnessed such a situation. Moreover, intervention is often limited to a conversation with the child’s guardian. The results show that nurses and midwives need educational support on the protection children from abuse

Attitudes of Poles toward corporal punishment and their parental practice

W artykule przedstawiono wyniki badania „The Problem of Child Abuse” na temat postaw Polaków wobec kar fizycznych, stosunku do ich prawnego zakazu oraz ich stosowania w praktyce rodzicielskiej. Chociaż zwiększa się odsetek osób, które nie akceptują kar fizycznych, nadal ponad połowa badanych Polaków jest zdania, że stosowanie takich kar może być usprawiedliwione. Sześćdziesiąt procent respondentów uważa za słuszne prawne zakazanie ich stosowania. Największy sprzeciw budzą surowe kary, takie jak bicie dziecka w twarz, bicie dziecka pasem i silne bicie ręką. Niespełna co trzeci respondent uznaje, że karcenie klapsem powinno być zabronione. W analizach wykazano dodatnią zależność między akceptacją przemocy fizycznej a prawnym przyzwoleniem na jej stosowanie. Aprobata kar cielesnych w dużej mierze przekłada się na praktykę rodzicielską – większość zwolenników tego rodzaju zachowań stosuje przemoc w stosunku do dzieci. Najczęściej wykorzystywane przez Polaków kary to podnoszenie głosu oraz karcenie klapsem