The number and types of hypotensive drugs prescribed for patients with poorly controlled arterial hypertension admitted to specialized units

Wstęp Nadciśnienie tętnicze nieleczone lub niedostatecznie leczone jest istotnym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych i powikłań narządowych. Zgodnie z zaleceniami ESH/ESC wszyscy chorzy z nadciśnieniem 2. lub 3. stopnia wymagają długotrwałego leczenia hipotensyjnego. Celem pracy była retrospektywna ocena liczby i rodzaju leków hipotensyjnych zalecanych przy wypisie chorym przyjmowanym do ośrodka specjalistycznego z powodu niekontrolowanego nadciśnienia tętniczego. Materiał i metody Na podstawie historii chorób 350 pacjentów (210 kobiet - K, średnia wieku 62 ± 16 lat i 140 mężczyzn - M, średnia wieku 54 ± 15 lat) dokonano retrospektywnej analizy liczby i rodzaju leków zalecanych przy wypisie ze szpitala chorym hospitalizowanym w specjalistycznej klinice hipertensjologicznej w latach 2004-2007 z powodu wysokich wartości ciśnienia tętniczego (≥ 180/100 mm Hg). Wyniki Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono, że w celu normalizacji ciśnienia tętniczego 83,4% chorym zalecano inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE), następnie zaś w kolejności stosowano: b-adrenolityki, leki z grupy antagonistów wapnia, leki moczopędne, pochodne klonidyny, a-adrenolityki. U 17,1% włączono antagonistę aldosteronu, natomiast antagonistę receptora angiotensynowego AT1 zalecono 13,7% chorych. W latach 2004-2007 istotnie statystycznie zwiększyła się częstość stosowania sartanów oraz obserwowano wyraźną tendencję do częstszego stosowania inhibitorów ACE, a rzadszego b-adrenolityków. Odsetek pacjentów, którzy przy wypisie otrzymali jeden lek wynosił 4%, dwa leki - 16,3%, trzy leki - 26,9%, a cztery i więcej - 52%. Pomimo zastosowanej politerapii wysokość ciśnienia tętniczego poniżej 140/90 mm Hg w chwili wypisu uzyskano zaledwie u 64% pacjentów. Wnioski Najczęściej stosowanymi lekami hipotensyjnymi są inhibitory ACE. Chorzy z 2. lub 3. stopniem nadciśnienia tętniczego w celu jego normalizacji wymagają zwykle skojarzonego leczenia czterema lub nawet więcej lekami hipotensyjnymi.Background Both untreated or inadequately controlled arterial hypertension is a serious risk factor of cardiovascular diseases and target organ complications. According to the ESH/ESC guidelines, all patients with AH (arterial hypertension) stage 2. or 3. require chronic antihypertensive therapy. The aim of the study was to retrospectively evaluate the number and classes of antihypertensive drugs administered to the patients discharged from hospital who were hospitalized due to uncontrolled hypertension. Material and methods The retrospective evaluation of the number and classes of prescribed antihypertensive drugs on discharge from hospital was based on medical records of 350 patients (210 women - F, age 62 ± 16 years; 140 men - M, age 54 ± 15 years), admitted to the hypertension reference center in the years 2004-2007 due to high blood pressure (≥ 180/100 mm Hg). Results 83.4% of patients received angiotensin converting enzyme inhibitors; and than in order of decreasing frequency: adrenergic b-antagonists, Ca-channel blockers, diuretics, clonidine, adrenergic a-antagonists. Aldosterone antagonists were prescribed to 17.1% and angiotensin type- 1 receptor antagonist was prescribed to 13.7% of patients. In the analyzed period the administration of angiotensin type-1 receptor antagonists significant increased from year to year and we observed tendency to more frequent use of angiotensin converting enzyme inhibitors, in parallel to a decreasing frequency of b-blockers use. The percentage of patients who require 1 drug to normalize blood pressure was 4%, 2 drugs 16.3%, 3 drugs - 26.9% and 4 and more 52%. The normalization of blood pressure values t

An association between polymorphism of the heme oxygenase-1 and -2 genes and age-related macular degeneration

Iron may be implicated in the generation of oxidative stress by the catalyzing the Haber–Weiss or Fenton reaction. On the other hand, oxidative stress has been implicated in the pathogenesis of age-related macular degeneration (AMD) and heme oxygenase-1 (HO-1), encoded by the HMOX1 gene and heme oxygenase-2 (HO-2), encoded by the HMOX2 gene are important markers of iron-related oxidative stress and its consequences. Therefore, variability of the HMOX1 and HMOX2 genes might be implicated in the pathogenesis of AMD through the modulation of the cellular reaction to oxidative stress. In the present work, we investigated the association between AMD and a G → C transversion at the 19 position in the HMOX1 gene (the 19G>C-HMOX1 polymorphism, rs2071747) and a A → G transition at the −42 + 1444 position in the HMOX2 gene (the −42 + 1444A>G-HMOX2 polymorphism, rs2270363) and its modulation by some environmental factors. 279 patients with AMD and 105 controls were recruited in this study and the polymorphisms were typed by restriction fragment length polymorphism and allele-specific polymerase chain reaction (PCR). We observed an association between the occurrence of dry AMD and the G/A genotype of the −42 + 1444A>G-HMOX2 polymorphism (odds ratio (OR) 2.72), whereas the G/G genotype reduced the risk of dry AMD (OR 0.41). The G/C genotype and the C allele of the 19 G>C-HMOX1 polymorphism and the G/G genotype and the G allele of the −42 + 1444A>G-HMOX2 polymorphism were associated with progression of AMD from dry to wet form (OR 4.83, 5.20, 2.55, 1.69, respectively). On the other hand, the G/G genotype and the G allele of the 19 G>C-HMOX1 polymorphism and the A/G genotype and the A allele of the −42 + 1444A>G-HMOX2 polymorphism protected against AMD progression (OR 0.19, 0.19, 0.34, 0.59, respectively). Therefore, the 19G>C-HMOX1 and the −42 + 1444A>G-HMOX2 polymorphisms may be associated with the occurrence and progression of AMD