Realizacja opieki stomijnej w Polsce w opinii pielęgniarek

Wstęp. Jakość i ciągłość opieki stomijnej ma duże znaczenie dla właściwego przebiegu hospitalizacji, rekonwalescencji, procesu akceptacji stomii oraz poprawy jakości życia pacjentów z wyłonioną stomią jelitową. Kluczową rolę w pielęgnacji i edukacji pacjenta pełni pielęgniarka.Cel pracy. Analiza opinii pielęgniarek na temat realizacji opieki nad pacjentami z wyłonioną stomią jelitową i pożądanych kierunków zmian.Materiał i metody. Badaniem objęto 72 pielęgniarki opiekujące się pacjentami z wyłonioną stomią jelitową w różnych ośrodkach medycznych w Polsce. W pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, analizy dokumentacji i metody statystyczne. Narzędziem badawczym był autorski arkusz ankiety. Obliczenia statystyczne przeprowadzono przy użyciu pakietu statystycznego IBM SPSS 23 oraz arkusza kalkulacyjnego Excel 2010.Wyniki. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że 11,1% badanych pielęgniarek pracuje w oddziałach, w których wyodrębnione jest samodzielne stanowisko pielęgniarki stomijnej. W opinii 76,4% respondentek w ich ośrodkach pracy przeprowadzana jest edukacja przedoperacyjna, a edukatorami są zarówno pielęgniarki, jak i lekarze. W trakcie edukacji przedoperacyjnej najczęściej omawiane są ogólne zagadnienia z zakresu anatomii i fizjologii jelit oraz przebiegu operacji (89,1%). Wśród badanych pielęgniarek 30,9% pracuje w szpitalach, w których nigdy nie wyznacza się przedoperacyjnie miejsca stomii. Badane pielęgniarki deklarują, że znaczna część wypisywanych do domu pacjentów ma deficyty wiedzy i umiejętności w zakresie samoopieki. Najbardziej pomijanym aspektem edukacji jest życie seksualne. W opinii 25% respondentek zagadnienie to nie jest omawiane. Według 18,1% pielęgniarek pacjenci nie mają możliwości kontynuacji edukacji i opieki stomijnej w poradni chirurgicznej.Wnioski. W celu poprawy opieki stomijnej w Polsce należy utworzyć stanowiska pielęgniarek stomijnych, przywrócić poradnie stomijne, zorganizować środowiskową opiekę stomijną, zintensyfikować edukację przedoperacyjną oraz w każdym szpitalu wprowadzić procedurę przedoperacyjnego wyznaczania miejsca stomii

Assessment of Oral Health in Long-Term Enteral and Parenteral Nutrition Patients: Significant Aspects of Nursing Care

Oral health is an underestimated factor affecting overall human health and quality of life. Long-term enteral or parenteral nutritional treatment requires not only regular assessment of access routes, the patient’s nutritional status, and tolerance to the selected method of nutrition but also of oral health. This article discusses the connections between the influence of chewing function, salivation, and xerostomia on the health of the oral cavity of patients on long-term enteral and parenteral nutrition. In addition, the role of nurses in assessing oral health is presented as well as crucial elements of a comprehensive oral assessment in a nursing care plan. Patients receiving long-term enteral and parenteral nutrition have an increased risk of developing oral diseases. Increasing knowledge about the factors affecting oral health among nurses is crucial to provide appropriate care for patients requiring long-term nutritional treatment with omission of the natural route of food intake. Regular assessment of oral health by nurses should be an important aspect in long-term nutritional treatment recommendations