Cuckoldry rates in the Molly Miller (Scartella cristata; Blenniidae), a hole-nesting marine fish with alternative reproductive tactics

Microsatellite markers were developed and employed to assess genetic maternity and paternity of embryos in nest-tended clutches of the Molly Miller (Scartella cristata), a marine fish in which alternative reproductive tactics (ARTs) by males were recently described from behavioral and morphological evidence. Genetic data gathered for 1,536 surveyed progeny, from 23 barnacle-nest holes in a single Floridian population, indicate that on average about 5.5 females (range 3-9) contributed to the pool of progeny within a nest. With regard to paternity, the microsatellite data demonstrate that most of the surveyed nests (82.6%) contained at least some embryos that had not been sired by the nest-tending (bourgeois) male, and overall that 12.4% of offspring in the population had been sired via "stolen" fertilizations by other males. These are among the highest values of cuckoldry documented to date in nest-tending fishes, and they support and quantify the notion that the nest-parasitic ART is reproductively quite successful in this species despite what would otherwise seem to be highly defensible nesting sites (the restricted interior space of a barnacle shell). Our estimated cuckoldry rates in this population of the Molly Miller are compared to those previously reported for local populations in other nest-tending fish species, with results discussed in the context of ecological and behavioral variables that may influence relative frequencies of nest parasitism. © Springer-Verlag 2005

239. Ocena efektu przeciwnowotworowego genetycznie modyfikowanej szczepionki komórkowej w mysim modelu raka nerki

CelGenetycznie modyfikowane szczepionki komórkowe (GMTV) mają za zadanie indukcję efektywnej odpowiedzi przeciwnowotworowej. Postanowiliśmy ocenić efekt protekcyjny dwóch różnych GMTV w mysim modelu raka jasnokomórkowego nerki, oraz rolę komórek dendrytycznych w fazie indukcji przeciwnowotworowej odpowiedzi komórkowej.MetodyPrzy wykorzystaniu wektorów retrowirusowych DCCMV-IRES-Neo-H-6 oraz DCCMV-IRES-Neo-IL-6 wprowadzono do komórek mysiego raka jasnokomórkowego (RenCa) skonstruowano dwa rodzaje GMTV: (i) Komórki RenCa wykazujące ekspresję genu Interleukiny-6, (ii) komórki RenCa wykazujące ekspresję genu Hyper-lnterleukiny-6 (sztuczna cytokina będąca białkiem fuzyjnym składającym się z IL-6 powiązanej sztucznym linkerem z agonistycznym rozpuszczalnym receptorem) W celu oceny efektu protekcyjnego GMTV, myszy Balb/c w wieku 8–12 tygodni (8 osobników w jednej grupie eksperymentalnej) immunizowano podając podskórnie w lewe udo, 1×10^6 naświetlonych (80 Gy) komórek (RenCa w/t, RenCa-IL-6, Renca-H6). Po 14 dniach myszom podawano podskórnie w prawe udo wyjściowe komórki RenCa w/t w ilości 5×10^5. Następnie oceniano dynamikę pojawiania się guzów oraz kinetykę ich wzrostu. W celu oceny mechanizmów indukcji odpowiedzi immunologicznej postanowiono ocenić in situ wpływ poszczególnych rodzajów GMTV na komórki dendrytyczne. Myszy Balb/c otrzymywały w okolicy śródbrzusza, podskórnie 2×10^6 napromienionych (80 Gy) komórek Renca w/t, Renca-IL-6, Renca H-6 zawieszonych w Matrigelu™. Po 7 dniach przy pomocy cytometru przepływowego analizowano komórki naciekające Matrigel.Wyniki i podsumowanieImmunizacja myszy komórkami RenCa-H6 okazała się najbardziej efektywna w porównaniu do komórek RenCa w/t i RenCa-IL-6. Jakkolwiek nie przeciwdziałała wzrostowi guzów. Aktywowane komórki DC naciekały najsilniej komórki RenCa-H6. Efekt protekcyjny wyraźnie korelował z ilością aktywowanych komórek DC naciekających miejsce podania GMTV. Intensywna infiltracja miejsca podania GMTV przez komórki DC o wysokim poziomie aktywacji wskazuje na silną role Hyper-Interleukiny-6 w procesie indukcji funkcjonalnej przeciwnowotworowej odpowiedzi immunologicznej

Phase Transition in Sexual Reproduction and Biological Evolution

Using Monte Carlo model of biological evolution we have discovered that populations can switch between two different strategies of their genomes' evolution; Darwinian purifying selection and complementing the haplotypes. The first one is exploited in the large panmictic populations while the second one in the small highly inbred populations. The choice depends on the crossover frequency. There is a power law relation between the critical value of crossover frequency and the size of panmictic population. Under the constant inbreeding this critical value of crossover does not depend on the population size and has a character of phase transition. Close to this value sympatric speciation is observed.Comment: 13 pages, 8 figure

108P Wpływ transferu genów glikozylotransferazy na immunogeniczność czerniaka złośliwehgo u myszy

Glikozylotransferazy są swoistymi enzymami, biorącymi udział w glikozylacji białek wydzielniczych i powierzchniowych komórki. Ich niedobór lub brak wpływa na strukturę powierzchniowych antygenów i immunogenność komórki. Udoskonalenie metod transferu genów i uzyskiwania ich właściwej ekspresji umożliwiło wprowadzenie genów glikozylotransferaz do komórki.Komórki nowotworowe, pomimo ekspresji na swej powierzchni antygenów rozpoznawanych jako obce, nie ulegają eliminacji. Uważa się, że obniżona immunogenność transfoemowanych komórek wpływa na rozwój choroby nowotworowej.Cel pracyOkreślenie kinetyki wzrostu guza i czasu przeżycia myszy C57CL6/C3H, którym podskórnie podano komórki mysiego czerniaka (B78-H1) modyfikowane poprzez wprowadzenie genu (β1,4 galctosylotransferazy.Materiał i metodyKomórki słabo immunogennej linii mysiego czerniaka (B78-H1) transdukowano β1,4 galctosylotransferazą przy użyciu wektora retrowirusowego podwójnej kopii (DCCMV- β1.4GT). Poziom ekspresji mRNA dla 1.4 galaktozylotransferazy oceniano, wykorzystując swoiste 1) znakowane sondy cDNA (Northern Blott) oraz 2) primery (RT-PCR).Wyjściowe (B78-H1) i modyfikowane genetycznie (B78-1,4GT) komórki mysiego czerniaka wstrzykiwano s.c. 8 tygodniowym myszom C57BL6/C3H (5×105komórek). Analizowano dynamikę wzrostu guza, zdolność formowania przerzutów oraz czas przeżycia zwierząt.WynikiWszystkie zwierzęta, którym podano wyjściowe komórki B78-H1 (grupa kontrolna) rozwinęły guz po 3 tygodniach. U myszy, którym zaszczepiono komórki B78-1.4GT guzy pojawiły się 2 tygodnie później. Analiza średniego czasu przeżycia zwierząt wykazała, że zwierzęta zaszczepione komórkami B78-1.4GT przeżywały dłużej w porównaniu z grupą kontrolną

Bodybuilders' accounts of synthol use: The construction of lay expertise online.

Synthol is an injectable oil used by bodybuilders to make muscles appear bigger. Widely available on the Internet, it is reported to carry a wide range of health risks and side effects such as localised skin problems, nerve damage and oil-filled cysts, as well as muscle damage and the development of scar tissue. Given the tension between health risk and quick muscle enlargement, how lay users explain and justify their synthol intake becomes an important question. Drawing on discourse analysis, we focus on how lay expertise is worked up by users in the absence of available specialist knowledge by invoking medical and pharmaceutical discourses as legitimation, providing novices with support, gaining trust through positive personal narratives and thus gaining credibility as experts. Results have clear implications for health promotion interventions with bodybuilders

Definition of prominent thermal mechanisms associated with the buoyancy-induced transport of hafnium-carbide within a solidifying uranium-hafnium alloy

Environmental concerns over uranium wastes generated interest in using existing uranium stockpiles as feed materials. One obstacle to recycling is accumulation of carbon that can degrade as-cast mechanical properties. A program was begun to develop a casting procedure capable of reducing the C content in components made from recycled uranium to levels comparable with virgin feed stock. Trace amounts of Hf are added to form low-density Hf C, which floats to the top of the casting, and can be removed at a later time. Developing this procedure requires modeling carbide transport within solidifying uranium, and this necessitates solving a coupled, nonlinear fluid dynamics, heat transfer, and solution thermodynamics problem. The heat transfer facet was addressed first. Steady-state and transient thermal performance of a laboratory-scale casting assembly was characterized to identify those mechanisms that have a prominent influence on modeling uranium melt solidification. The analysis showed that (1) at least first-order accurate definitions for all thermal mechanisms were required to obtain meaningful agreement with experimental data; (2) prominent mechanisms were thermal contact resistances, liquid uranium natural convection, and internal heat generation; and (3) accurately modeling assembly geometry and enclosure radiation heat transfer would also improve agreement. It was recommended that a second-generation thermal model should be constructed which would include each of these elements