Feasible prospect of methane removal from ventilation air of coal mine with energy recovery

Omówiono problemy utylizacji niskostężonego metanu emitowanego z powietrzem wentylacyjnym kopalń węgla kamiennego do atmosfery. Dokonano krótkiego przeglądu proponowanych w literaturze metod takiej utylizacji, ze szczególnym uwzględnieniem aspektów realizacji przemysłowej na obiektach w dużej skali. Praca obejmuje doświadczenia IICh PAN w omawianej dziedzinie zarówno eksperymentalne jak i symulacyjne.The problems related to the utilization of low-concentration methane emitted with the ventilation air from coal mines into the atmosphere are discussed. A short review of the methods of such utilization proposed in the literature was made, with particular emphasis on the aspects of industrial implementation on large-scale facilities. The work includes the experimental and simulation experiences of ICE PAS in the thermal combustion of methane in a flow reversal reactor

Chorzy trudni nietypowiKorekcja chirurgiczna zespołu Blanda-White’a-Garlanda z nieprawidłowym odejściem prawej tętnicy wieńcowej – opis przypadku

The main cause of the Bland-White-Garland (BWG) syndrome is usually an anomalous origin of the left coronary artery, however, the right coronary artery can be affected as well. We report on the surgical treatment of an adult type BWG syndrome in a 59-year-old male patient. The reason for angiography was anginal pain which occurred 7 years prior to the operation. At that time patient did not agree to undergo surgery, however, symptom aggravation brought him to the hospital again. Because of the vessel anatomy the operator decided to implant a vein graft

Trafność diagnostyczna przedoperacyjnego pomiaru stężenia NT−proBNP w przewidywaniu wczesnych powikłań w chirurgii wieńcowej: badanie pilotowe

Background: B-type natriuretic peptides (BNP) are acknowledged markers of acute and chronic heart failure. Insufficient data exist, however, regarding their diagnostic usefulness in cardiac surgery, particularly in coronary patients. Aim: To assess diagnostic accuracy of preoperative value of NT-proBNP level as a predictor of short-term postoperative complications in subjects undergoing coronary artery bypass grafting (CABG). Methods: This pilot study included 100 consecutive patients scheduled for elective CABG, including 24 females and 76 males (mean age 65.9 &#177; 9.1 years). Exclusion criteria were: significant valvular disorders, off-pump procedure, renal failure (GFR < 60 mL/min/1.73 m2), low ejection fraction (< 30%), intra-aortic balloon pump counterpulsation (IABP), use of inotropic agents, atrial fibrillation (AF), and implanted pacemaker or defibrillator. The NT-proBNP level was measured on the day of the surgery before induction of anaesthesia. We investigated short-term postoperative complications, defined as those occurring within 30 days or before hospital discharge. Results: Median NT-proBNP concentration was 526.0 pg/mL (IQR 156.0&#8211;1150.0). None of patients died postoperatively. Excessive drainage (> 850 mL) was found in 13 (13%) patients and 22 (22%) subjects required transfusions. Prolonged mechanical ventilation (> 12 h) was necessary in 15 (15%) patients and respiratory failure occurred in 2 (2%) of them. Postoperative AF was present in 34 (34%) subjects. Perioperative myocardial infarction was diagnosed in 2 (2%) persons. Low cardiac output was present in 9 (9%) patients. Haemodynamic support with the use of IABP was necessary in 7 (7%) patients and inotropic drugs were used in 61 (61%) subjects. Stroke or delirium was diagnosed in 1 (1%) subject. The NT-proBNP level correlated with the operative risk estimated by logistic and additive EuroSCORE: r = 0.558 (95% CI 0.406&#8211;0.680; p < 0.001) and r = 0.551 (95% CI 0.397&#8211;0.674; p < 0.001), respectively. The NT-proBNP level correlated significantly with the length of Intensive Care Unit (ICU) stay and hospital stay: r = 0.412 (95% CI 0.238&#8211;0.566; p < 0.001) and r = 0.547 (95% CI 0.393&#8211;0.672; p < 0.001), respectively. The NT-proBNP level was a predictor of postoperative prolonged mechanical ventilation, respiratory failure, AF, IABP use, inotropic support and postoperative platelet transfusions (p < 0.05 for all). However, good or very good diagnostic accuracy was found only in relation to mechanical ventilation (AUROC = 0.854), respiratory insufficiency (AUROC = 0.867), IABP use (AUROC = 0.889), and milrinone use (AUROC = 0.929). Conclusions: Preoperative assessment of NT-proBNP level in CABG patients could be a valuable diagnostic method for predicting several postoperative complications, especially pulmonary outcomes and requirement for haemodynamic support, and it correlated with the length of ICU stay and hospital stay. Kardiol Pol 2011; 69, 11: 1121&#8211;1127Wstęp: Peptydy natriuretyczne typu B (BNP) są uznanymi markerami ostrej i przewlekłej niewydolności serca. Wartość ich stężenia koreluje z chorobowością i umieralnością, również osób bez jawnych cech niewydolności serca. Wciąż niewystarczająca jest wiedza na temat użyteczności oznaczania stężenia BNP u pacjentów poddawanych operacjom kardiochirurgicznym, w tym chirurgii wieńcowej. Cel: Celem pracy była ocena trafności diagnostycznej przedoperacyjnego pomiaru stężenia NT-proBNP w przewidywaniu wczesnych powikłań pooperacyjnych u chorych poddanych pomostowaniu aortalno-wieńcowemu (CABG). Metody: Badanie miało charakter pilotowy; włączono do niego 100 kolejnych chorych zakwalifikowanych do CABG w trybie planowym; NT-proBNP oznaczano w dniu operacji, przed indukcją znieczulenia. Analizowano częstość występowania wczesnych powikłań pooperacyjnych (30 dni po operacji lub do wypisu ze szpitala). Wyniki: W badaniu uczestniczyło 24 (24%) kobiet i 76 (76%) mężczyzn. Średni wiek badanych wynosił 65,9 &#177; 9,1 roku. Wyjściowe ryzyko operacyjne szacowane wg EuroSCORE wynosiło: Me = 4 punkty (IQR 2&#8211;7) wg modelu addytywnego oraz Me = 2,90% (IQR 1,75&#8211;8,40) wg modelu logistycznego. Mediana NT-proBNP wynosiła 526,0 pg/ml (IQR 156,0&#8211;1150,0). Nikt z badanych nie zmarł w okresie pooperacyjnym. Nadmierny drenaż (> 850 ml) dotyczył 13 (13%) osób. Transfuzje krwi i jej preparatów były konieczne u 22 (22%) pacjentów. Przedłużona wentylacja mechaniczna (> 12 h) była konieczna u 15 (15%) chorych, a niewydolność oddechową rozpoznano u 2 (2%) osób. Pooperacyjne AF wystąpiło u 34 (34%) badanych. Okołooperacyjny zawał serca stwierdzono u 2 (2%) chorych, a zespół małego rzutu &#8212; u 9 (9%). Wspomaganie hemodynamiczne za pomocą IABP było konieczne u 7 (7%) osób, a za pomocą leków inotropowych &#8212; u 61 (61%). Najczęściej stosowano dopaminę: 60 (60%) przypadków, rzadziej adrenalinę (10 chorych) i milrinon (2 osoby). Udar mózgu wystąpił u 1 (1%) osoby, podobnie jak majaczenie. Przedoperacyjne stężenie NT-proBNP znamiennie statystycznie dodatnio korelowało z wyjściowym ryzykiem szacowanym wg algorytmu logistic EuroSCORE (r = 0,558; 95% CI 0,406&#8211;0,680; p < 0,001) i addytywnego EuroSCORE (r = 0,551; 95% CI 0,397&#8211;0,674; p < 0,001). Wykazano znamienną ujemną korelację między LVEF a stężeniem peptydu (r = &#8211;0,540; 95% CI od &#8211;0,666 do &#8211;0,384; p < 0,01). Stwierdzono słabą, choć istotną statystycznie, dodatnią zależność między wartościami NT-proBNP a drenażem pooperacyjnym (r = 0,244; 95% CI 0,050&#8211;0,421; p = 0,01). Stężenie NT-proBNP istotnie dodatnio korelowało z czasem pobytu na oddziale pooperacyjnym (r = 0,412; 95% CI 0,238&#8211; &#8211;0,566; p < 0,001) i całkowitym czasem hospitalizacji (r = 0,547; 95% CI 0,393&#8211;0,672; p < 0,001). Przedoperacyjna wartość NT-proBNP istotnie statystycznie przewidywała wystąpienie konieczności przedłużonej wentylacji (> 12 h), niewydolności oddechowej, pooperacyjnego AF, konieczności zastosowania IABP, leków inotropowych (dopaminy, adrenaliny i milrinonu) oraz transfuzji koncentratu krwinek płytkowych. Dobrą lub bardzo dobrą trafność diagnostyczną (AUROC > 0,8) w rozpoznawaniu powikłań pooperacyjnych stwierdzono jedynie w przypadku: konieczności przedłużonej wentylacji (AUROC = 0,854), niewydolności oddechowej (AUROC = 0,867), zastosowania IABP (AUROC = 0,889) i milrinonu (AUROC = 0,929). Wnioski: Przedoperacyjna ocena stężenia NT-proBNP u chorych poddawanych CABG może być cenną wskazówką ułatwiającą przewidywanie niektórych powikłań pooperacyjnych. Kardiol Pol 2011; 69, 11: 1121&#8211;112

Hartowanie na odległość ludzkiej mięśniówki serca — protokół badania klinicznego

Background: Remote preconditioning has been shown to be a potent protective phenomenon in many animals. Several studies aimed to demonstrate it was feasible in humans by trying to show its protective effect during cardiac surgery. Of these, some small studies and one larger trial were positive while two other bigger studies showed no effectiveness of remote preconditioning as assessed by levels of postoperatively released cardiac markers. Recently, two large clinical trials also failed to prove the benefit of remote preconditioning in cardiac surgery. No study showed that remote preconditioning actually increases resistance of human myocardium to standardised ischaemic and reperfusion stimulus in experimental settings. In animal studies, remote preconditioning was shown to improve mitochondrial function and structure, but such data on human myocardium are scarce. Aim: The aim of the study is to determine whether remote preconditioning protects human myocardium against ischaemia-reperfusion injury in both in vivo and in vitro conditions. Methods: The trial is designed as a single-centre, double-blinded, sham-controlled trial of 120 patients. We randomise (1:1) patients referred for coronary artery bypass grafting for stable coronary artery disease to remote preconditioning or “sham” intervention. The remote preconditioning is obtained by three cycles of 5 min inflation and 5 min deflation of a blood pressure cuff on the right arm. Postoperative course including myocardial enzymes profile will be analysed. Moreover, in the in-vitro arm the clinically preconditioned myocardium will be assessed for function, mitochondria structure, and mitochondria-dependent apoptosis. The informed consent of all patients is obtained before enrolment into the study by the investigator. The study conforms to the spirit and the letter of the declaration of Helsinki. Results and conclusions: In case the effect of remote preconditioning is not measurable in ex-vivo assessment, any future attempt at implementing this phenomenon in clinical practice may be futile and should not be continued until the effect can be confirmed in a controlled experimental setting. The study might therefore indicate future directions in trials of clinical implementation of remote preconditioning. Trial Registration: Clinical Trials Register (Clinicaltrials.gov) identifier: NCT01994707. The study was approved by Institutional Review Board of the Medical University of Silesia (KNW/0022/KB1/160/12).Wstęp: Hartowanie na odległość traktowane jest jako zjawisko mogące wywierać potencjalnie efekty ochronne u różnych zwierząt. Kilka badań zostało zaprojektowanych w celu wykazania występowania tego efektu u człowieka podczas operacji kardiochirurgicznych. Wśród tych badań można znaleźć kilka małych badań i jedno większe, których wyniki były pozytywne, podczas gdy dwa inne większe badania wykazały brak skuteczności hartowania na odległość. Ich efekt oceniano poprzez stężenie enzymów martwicy mięśnia sercowego w okresie pooperacyjnym. W ostatnich dwóch dużych badaniach klinicznych z 2015 r. nie wykazano zalet hartowania na odległość w przypadku zabiegów kardiochirurgicznych. Dotychczas nie przeprowadzono badań wykazujących, że hartowanie na odległość rzeczywiście zwiększa odporność serca u ludzi na standaryzowane niedokrwienie i reperfuzję wywoływane w warunkach doświadczalnych. W badaniach przeprowadzonych na zwierzętach wykazano hartowanie na odległość mitochondriów i poprawę struktury mitochondriów, ale takie dane o ludzkich kardiomiocytach są rzadkie. Cel: Celem badania było określenie, czy hartowanie na odległość chroni ludzką mięśniówkę serca przed urazem niedokrwienno-reperfuzyjnym w warunkach in-vivo i in-vitro. Metody: Badanie zostało zaprojektowane jako jednoośrodkowe, podwójnie zaślepione, z grupą badaną i kontrolną obejmującą łącznie 120 pacjentów. Chorych zakwalifikowanych do zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego ze stabilną postacią choroby wieńcowej randomizowano (1:1) do grupy hartowania na odległość lub do grupy kontrolnej. Procedura hartowania na odległość obejmowała 3 cykle 5-minutowego napełnienia i 5-minutowego spuszenia powietrza z mankietu do mierzenia ciśnienia założonego na prawę ramię pacjenta. W okresie pooperacyjnym analizowano wartości enzymów martwicy mięśnia sercowego. Ponadto w warunkach in-vitro oceniano funkcję hartowanego miokardium, strukturę mitochondriów oraz stopień zachodzącej apoptozy. Uzyskanie pisemnej zgody od pacjentów było warunkiem włączenia do badania. Badanie realizowano zgodnie z zasadami deklaracji helsińskiej. Wyniki i Wnioski: W sytuacji gdy efekt hartowania na odległość nie okazałby się być mierzalny w warunkach oceny ex-vivo, próby stosowania niniejszego zjawiska w praktyce klinicznej w przyszłości mogą być nieskuteczne i nie powinny być kontynuowane, dopóki efekt hartowania na odległość nie zostanie potwierdzony w warunkach eksperymentalnych. Badanie może tym niemniej wskazać przyszłe kierunki badań klinicznych nad hartowaniem na odległość. Rejestracja badania: Clinical Trials Register (Clinicaltrials.gov) identyfikator: NCT01994707. Badanie uzyskało zgodę Komisji Bioetycznej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach (KNW/0022/KB1/160/12)