39 research outputs found
Choroby układu sercowo-naczyniowego u pacjentów po zabiegu transplantacji nerki
Choroby układu sercowo-naczyniowego są najsilniejszym
predyktorem zgonu u pacjentów z przewlekłą
chorobą nerek oraz u chorych po zabiegu
transplantacji nerki. Te dwie grupy pacjentów uważa
się za populacje charakteryzujące się wyjątkowo
wysokim ryzykiem powikłań sercowo-naczyniowych.
Z drugiej strony upośledzenie funkcji nerek
uważa się także za czynnik ryzyka powikłań
sercowo-naczyniowych. Postępowanie w przypadku
tych powikłań jest wyzwaniem dla lekarzy
zajmujących się pacjentami z przewlekłą chorobą
nerek i po zabiegu transplantacji nerki. W pracy przedstawiono główne czynniki ryzyka powikłań
sercowo-naczyniowych u biorców przeszczepu
nerkowego oraz kwalifikację kardiologiczną potencjalnych
biorców przeszczepu nerki. Omówiono
także główne problemy ze strony układu sercowonaczyniowego
po zabiegu transplantacji nerki,
ostry zespół wieńcowy, cukrzycę potransplantacyjną,
nadciśnienie tętnicze oraz zaburzenia gospodarki
lipidowej.
Forum Nefrologiczne 2010, tom 3, nr 4, 260-27
Nagły poranny wzrost ciśnienia tętniczego
Nadciśnienie tętnicze stanowi jeden z najważniejszych czynników ryzyka zmian w obrębieukładu sercowo-naczyniowego, przede wszystkim: udaru mózgu, choroby wieńcowej,zawału serca, niewydolności nerek. Ciśnienie tętnicze charakteryzuje się rytmemdobowym, najniższe wartości ciśnienia tętniczego obserwowane są około 3.00 (między2 a 3 godziną w nocy), nieznaczny wzrost wartości ciśnienia tętniczego stwierdza sięprzed przebudzeniem. Taki rytm dobowy występuje u osób z prawidłowym ciśnieniemtętniczym oraz u większości pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym. Porannywzrost ciśnienia tętniczego (morning surge) jest to wzrost najbardziej nasilonyw ciągu doby, ma on szczególne znaczenie ze względu na poranny wzrost incydentówsercowo-naczyniowych, ma duże znaczenie prognostyczne oraz terapeutyczne. Przyczynaminagłego porannego wzrostu ciśnienia tętniczego jest aktywacja układu współczulnegow godzinach porannych, wywołana dużym wzrostem wydzielania katecholamin,porannym szczytem wydzielania kortyzolu. Rytm dobowy przebiegający z spadkiemnocnym i nagłym porannym wzrostem ciśnienia tętniczego ma duże znaczenie kliniczne,gdyż u takich osób stwierdza się częstsze występowanie w godzinach porannychzaburzeń sercowo-mózgowo-naczyniowych. Celem leczenia jest zapobieganie porannymwzrostom ciśnienia tętniczego oraz zmniejszenia incydentów sercowo-naczyniowych.Aby skutecznie leczyć nagły poranny wzrost ciśnienia tętniczego, najlepiej jeststosować leki o przedłużonym czasie działania
Fibrinolysis in hypertensive patients with glomerulonephritis
Wstęp Rola układu fibrynolizy w chorobach nerek nie
jest do końca poznana, zaś w nadciśnieniu tętniczym
samoistnym stwierdza się zmniejszoną aktywność fibrynolityczną.
Celem pracy była ocena układu fibrynolizy
w populacji chorych z kłębuszkowym zapaleniem nerek
oraz nadciśnieniem tętniczym w zależności od stosowanej
przez nich terapii hipotensyjnej.
Materiał i metody Objęto badaniem 34 chorych w wieku
40-57 lat, u których zdiagnozowano kłębuszkowe
zapalenie nerek oraz nadciśnienie tętnicze. Przez
3 miesiące 16 chorych otrzymywało enalapril (20 mg/d.),
zaś 18 nitrendipinę (20 mg/d.). Aktywność tkankowego
aktywatora plazminogenu (tPA) i jego inhibitora (PAI)
badano metodą amidolityczną za pomocą gotowych zestawów
firmy Bioopol, Umea, Szwecja. Antygeny tPA
i PAI oznaczano metodą immunoenzymatyczną na zestawach
firmy Bioopol, Umea, Szwecja. Kompleksy
tPA/PAI oceniano przy użyciu zestawów firmy Technoclone,
Austria. Czas lizy euglobulin (ECLT) oceniano
metodą Kowarzyka i Buluka.
Wyniki Stwierdzono obniżoną aktywność tPA oraz wydłużenie
ECLT u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym
oraz kłębuszkowym zapaleniem nerek w stosunku do
grupy kontrolnej. Stężenie i aktywność PAI były istotnie
wyższe u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym oraz kłębuszkowym
zapaleniem nerek w stosunku do grupy
kontrolnej. Po 3 miesiącach leczenia enalaprilem stwierdzono
istotny spadek stężenia i aktywności PAI, zaś
w grupie leczonej nitrendipiną istotny wzrost stężenia tPA.
Wnioski Upośledzenie fibrynolizy u pacjentów
z nadciśnieniem oraz kłębuszkowym zapaleniem nerek
może przyczyniać się do zwiększonego ryzyka
powikłań zakrzepowych oraz przyspieszonego rozwoju
miażdżycy z jej konsekwencjami. Stosowane
leki hipotensyjne mogą wywierać korzystny wpływ
na układ fibrynolizy w tej populacji chorych.Background The role of fibrinolysis and serotonin in glomerulonephritis
is still the matter of controversy. In essential hypertension
fibrinolytic activity is diminished. The aim of the
study was to assess some fibrinolytic parameters, in patients
with glomerulonephritis in relation to healthy volunteers.
Material and methods Hypertensive patients with biopsyproven
glomerulonephritis and normal renal function were
treated for three months with nitrendipine (40 mg/day) (n =
18) or enalapril (20 mg/day) (n = 16). Healthy volunteers
served as a control group. Activities of tPA and PAI-1
(amidolytic method), concentrations of tPA, PAI and tPA/PAI complexes (EIA) were studied by means of commercially
available kits (Spectrolyse, Biopool, Sweden,
Technoclone, Austria, respectively). Euglobulin clot lysis time
(ECLT) was measured according to Kowarzyk and Buluk.
Results Diminished activity of tPA and a significant prolongation
of ECLT was observed in hypertensive patients with
glomerulonephritis when compared to healthy volunteers (p <
0.05). Concentration and activity of PAI were found to be higher
in hypertensive patients when compared to the control group
(p < 0.01). After 3 months of treatment with enalapril PAI
concentration and activity decreased significantly, whereas in
nitrendipine group a rise in tPA concentration was seen.
Conclusions Impairment in fibrinolysis in glomerulonephritis
in hypertensive patients, may contribute to the increased
risk of thromboembolic complications and accelerated
atherosclerosis observed in these patients. Hypertensive
treatment may favourably affect fibrinolysis in these patients
Similar prevalence of chronic kidney disease in normotensive and hypertensive patients with normal serum creatinine undergoing percutaneous coronary interventions due to ischemic heart disease
Wstęp Przewlekła choroba nerek (CKD, chronic kidney
disease) jest niezależnym czynnikiem ryzyka chorób
układu sercowo-naczyniowego (CVD, cardiovascular
disease). Również nadciśnienie tętnicze jest
czynnikiem ryzyka CVD i występuje u 70-85% pacjentów
z CKD. Nefropatia kontrastowa jest potencjalnie
groźnym powikłaniem diagnostycznej koronarografii,
a także pierwotnej angioplastyki. Obecne
wytyczne Kidney Disease Outcomes Quality Initiative
(K/DOQI) zalecają, by funkcję nerek oceniać poprzez
oszacowanie przesączania kłębuszkowego
(GFR, glomerular filtration rate) zamiast stężenia
kreatyny (przy zastosowaniu wzorów opartych na
stężeniu kreatyniny). Pozwala to na zidentyfikowanie
pacjentów z przewlekłą chorobą nerek oraz ocenę
stopnia niewydolności nerek.
Materiał i metody Oceniano częstość występowania
upośledzonej funkcji nerek na podstawie przesączania
kłębuszkowego u 1337 pacjentów z prawidłowym
stężeniem kreatyniny poddanych przezskórnym interwencjom
z powodu choroby niedokrwiennej serca
z prawidłowymi wartościami ciśnienia tętniczego
(478 mężczyzn, 71 kobiet) oraz z nadciśnieniem tętniczym
(465 mężczyzn, 123 kobiety).
Wyniki Zgodnie ze wzorem Cockcrofta-Gaulta drugi
stopień przewlekłej niewydolności (GFR 60-89 ml/min) stwierdzono u 46,6% chorych z prawidłowym
ciśnieniem tętniczym, stadium 3 (GFR 30-59 ml/min) u 26,56% chorych. Zgodnie ze wzorem
MDRD stadium 2 stwierdzono u 48,64% chorych,
stadium 3 u 6,46%. Zgodnie ze wzorem Jeliffe’a stadium
2 stwierdzono u 55,27% chorych, stadium 3
u 20,56%. Zgodnie ze wzorem Cockcrofta-Gaulta
stadium 2 stwierdzono u 47,13% chorych z nadciśnieniem,
stadium 3 u 20,56%. Zgodnie ze wzorem MDRD stadium 2 stwierdzono u 48,46% chorych,
stadium 3 u 7,47%. Zgodnie ze wzorem Jeliffe’a stadium
2 stwierdzono u 53,67% chorych, stadium 3
u 20,56%. Stwierdzono istotne statystycznie korelacje
pomiędzy wartościami ciśnienia tętniczego a GFR, jak
też stężeniem kreatyniny, indeksem masy ciała i częstością
akcji serca.
Wnioski Częstość występowania przewlekłej choroby
nerek wśród osób z prawidłowym stężeniem kreatyniny
i chorobą niedokrwienną serca poddawanych
koronarografii jest wysoka (> 50%) niezależnie od
wartości ciśnienia tętniczego. Ponieważ ryzyko wystąpienia
nefropatii kontrastowej jest tej grupie chorych
zwiększone, zatem należy u nich oznaczać
GFR przed koronarografią.Background Hypertension is one of the cardiovascular disease
(CVD) risk factors and is present in approximately
70-85% of patients with chronic renal failure. Contrast
nephropathy is a potentially serious complication of diagnostic
coronarography in patients with chronic kidney disease
(CKD). The current K/DOQI guidelines advocate
creatinine-based equations for estimating GFR to identify
patients with potential CKD and to classify them into different
stages on the basis of these values.
Material and methods Assessement of prevalence of CKD
using estimating GRF according to MDRD, Cockroft-Gault and Jeliffe formulas in 549 normotensive and 588
hypertensive patients with normal serum creatinine undergoing
percutaneous coronary interventions due to
ischemic heart disease.
Results In the group of normotensives with normal serum
creatinine according to Cockcroft-Gault stage 2 CKD i.e. GRF 60-89 ml/min was found in 46.60% and stage 3 CKD
i.e. GRF 30-59 ml/min was found in 26.53% of patients.
According to MDRD stage 2 was found in 48.64% and
stage 3 in 6.46% of patients. According to Jeliffe formula
stage 2 was found in 55.27%, stage 3 in 21.3% of patients.
In the group of hypertensives according to Cockcroft-Gault
stage 2 CKD was found in 47.13%, stage 3 in 20.56% of
patients. According to MDRD stage 2 was found in 48.46%,
stage 3 - in 7.47% of patients. According to Jeliffe formula
stage 2 was found in 53.67%, stage 3 - in 20.56% of
patients. Prevalence of CKD was similar between
normotensives and hypertensives. Hypertensives were more
likely to be dyslipidemic.
Conclusions The prevalence of CKD is high (over 50%)
in normotensives and hypertensives undergoing coronarography
despite normal creatinine. The risk of contrast nephropathy
is enhanced in these patients, therefore GRF
should be estimated. It is an inexpensive, reliable and
widely available method
Lipids, blood pressure, kidney – what was new in 2011?
The year 2011 was very interesting regarding new studies, trials and guidelines in the field of lipidology, hypertensiology and nephrology. Suffice it to mention the new European Society of Cardiology (ESC)/European Atherosclerosis Society (EAS) guidelines on the management of dyslipidaemias, American College of Cardiology Foundation (ACCF)/American Heart Association (AHA) guidelines on hypertension in the elderly, and many important trials presented among others during the American Society of Nephrology (ASN) Annual Congress in Philadelphia and the AHA Annual Congress in Orlando. The paper is an attempt to summarize the most important events and reports in the mentioned areas in the passing year
Prohepcidin and its possible role in anaemia of pregnancy
A b s t r a c t I In nt tr ro od du uc ct ti io on n: : Hepcidin is the predominant negative regulator of iron absorption in the small intestine, iron transport across the placenta, and iron release from macrophages. The aim of the study was to assess prohepcidin levels in pregnant women in relation to anaemia, inflammatory cytokines and iron status. M Ma at te er ri ia al l a an nd d m me et th ho od ds s: : The studies were performed on 37 healthy pregnant women (third trimester), 34 anaemic pregnant women (third trimester), 20 healthy pregnant women (first trimester) and 30 healthy female volunteers. Prohepcidin, hsCRP, soluble receptor of transferrin (sTfR) and interleukin-6 were studied using commercially available kits. R Re es su ul lt ts s: : Prohepcidin was higher in pregnancy, namely in anaemic patients, than in healthy females. In anaemic pregnant females prohepcidin showed a correlation with haemoglobin, haematocrit and total protein. In pregnant females in the first trimester prohepcidin was related to hsCRP. In all non-anaemic pregnant women (first and third trimester) prohepcidin correlated with sTfR and ferritin. In healthy volunteers prohepcidin was related to ferritin. C Co on nc cl lu us si io on ns s: : Elevated prohepcidin in pregnancy related to ferritin and sTfR may reflect an acute phase reaction, and either the cellular need for iron or the rate of erythropoiesis. In anaemia in pregnancy a cause-effect relationship between haematocrit and hepcidin might exist. A rise in prohepcidin in pregnancy may also be due to the fact that some proinflammatory cytokines play a fundamental role in inducing hepcidin gene expression, namely IL-6. K Ke ey y w wo or rd ds s:
What is a bigger problem in teenagers overweight or underweight?
WSTĘP. Nadwaga i otyłość jest jednym z istotnych problemów
zdrowotnych w każdej grupie wiekowej. Według wielu autorów niniejszej
pracy, to jedno z najczęściej występujących zaburzeń rozwojowych
u dzieci i młodzieży.
Cele opracowania to ocena częstości występowania nadwagi
i otyłości w grupie osiemnastolatków oraz określenie czynników
ryzyka nadwagi i otyłości w badanej grupie.
MATERIAŁ I METODY. Badaniami metodą sondażu diagnostycznego
objęto 201 osiemnastolatków — uczniów klas trzecich liceum
ogólnokształcącego. Podczas badań wykorzystano kwestionariusz
ankiety oraz wykonano pomiary obwodów talii i bioder.
WYNIKI. Na podstawie wskaźnika BMI nadwagę stwierdzono
u 10,9% osób, otyłość u 2,0%. U około 13% badanych dziewcząt
stwierdzono niedowagę. Istotnie częściej nadwaga i otyłość występowały
u chłopców niż u dziewcząt (8,1% v. 15,4%, p = 0,034).
Czynnikami ryzyka występowania nadwagi i otyłości u badanych
nastolatków były uwarunkowania rodzinne (42,3%), niska aktywność
fizyczna (39,8%) oraz błędy żywieniowe. U ponad połowy
osiemnastolatków stwierdzono nieregularność odżywania, 75%
badanych jadało słodycze między głównymi posiłkami, 86,6% młodzieży
późno spożywało ostatni posiłek, 17,9% badanych sięgało
po posiłki typu fast-food. W badanej populacji co piąty uczeń nie
uczęszczał na lekcje wychowania fizycznego, 34,8% uczniów nie
uprawiało żadnych sportów, 58,7% młodzieży spędzało swój wolny
czas przed komputerem, a 24,9% — oglądając telewizję.
WNIOSKI. Znaczny odsetek młodzieży szkolnej cierpi na nadwagę
i otyłość. Z drugiej strony istotna grupa dziewcząt ma niedowagę.
Duża część młodzieży popełnia błędy żywieniowe i nie uprawia
żadnych sportów. Wolny czas młodzi ludzie spędzają w sposób
bierny. Należy zwrócić większą uwagę na edukację dzieci
i młodzieży oraz motywowanie ich do przestrzegania zasad zdrowego
stylu życia.INTRODUCTION. Overweight and obesity belong to the most important
health problems at every age. According to many authors
they are the most frequent growth disturbances in youngsters.
The aim of the study was to assess frequency of overweight and
obesity in the group of eighteens and evaluation of the risk factors
of overweight and obesity.
MATERIAL AND METHODS. We enrolled 201 eighteens — pupils
of high school who answered the questions from the survey on
a diet and physical activity. Measurements of weight, waist and
hips were taken in the whole group.
RESULTS. According to BMI there were 10,9% overweight persons
and 2,0% obese young people. In 12,2% of the girls we observed
underweight. Significantly more boys were overweight and
obese than the girls (8,1% v. 15,4%, p = 0,034). Following risk
factors of overweight and obesity were found: family circumstances
(42,3%), low physical activity (39,8%) and inappropriate diet.
About 50% of eighteens ate irregularly, 75% ate sweets between
the main meals, 86,6% had their last meal late at night, 17,9% ate
„fast-foods”. In our population very fifth pupil did not attend physical
education, 34,8% of the pupils did not practice any sports,
58,7% of the eighteens spent their leisure time using computer
and 24,9% watching television.
CONCLUSIONS. Significant percentage of teenagers are overweight
or obese. On the other hand big group of the girls are malnourished.
Substantial group of eighteens are on inappropriate
diet and do not practice any sport. Young people spent their leisure
time passively using computer and watching television. More
attention should be focused on education of school children and
youth on healthy life style
Nadciśnienie tętnicze nerkopochodne
Nadciśnienie tętnicze stanowi jeden z najważniejszych
czynników ryzyka zmian w obrębie układu
sercowo-naczyniowego, przede wszystkim: udaru
mózgu, choroby wieńcowej, zawału mięśnia sercowego
czy niewydolności nerek (druga przyczyna,
po cukrzycy, schyłkowej niewydolności nerek i konieczności
leczenia nerkozastępczego). Według
World Health Organization nadciśnienie tętnicze jest
także jedną z czołowych w świecie przyczyn zgonów
(w krajach rozwiniętych pierwszą, zaś wśród
rozwijających się trzecią, po niedożywieniu i paleniu).
W chwili obecnej choroba ta dotyka prawie
miliard populacji światowej, w tym 37,5% w krajach
rozwiniętych i 22% w krajach rozwijających
się. W 2007 roku ukazały się nowe zalecenia European
Society of Hypertension/European Society of
Cardiology, zaś w 2008 roku - zalecenia Polskiego
Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego. Zgodnie
z nowymi zaleceniami chorzy na cukrzycę/z niewydolnością
nerek stanowią grupę pacjentów wysokiego/
bardzo wysokiego ryzyka. W niniejszej pracy
omówiono nadciśnienie wtórne nerkopochodne, patogenezę
i metody leczenia
Powikłania sercowo-naczyniowe oraz nowotwory nerek własnych u pacjenta po zabiegu transplantacji nerki - opis przypadku
Głównymi powikłaniami po zabiegu transplantacji
nerki są powikłania sercowo-naczyniowe, infekcje
oraz choroby nowotworowe. W artykule przedstawiono
opis przypadku pacjenta, u którego po zabiegu
transplantacji nerki usunięto w odstępie
1,5 roku nerki własne z powodu nowotworu. Po
5 latach po transplantacji stwierdzono złożoną
wadę aortalną wymagającą pilnego zabiegu kardiochirurgicznego.
Wszczepiono sztuczną zastawkę
aortalną i jeden tętniczy pomost aortalno-wieńcowy. Przebieg pooperacyjny był powikłany niewydolnością
krążeniowo-oddechową i ostrym uszkodzeniem
nerek wymagającym hemodiafiltracji, następnie stężenie
kreatyniny ustabilizowało się na poziomie
niższym niż przed zabiegiem. Prowadzenie biorcy
przeszczepu z powikłaniami sercowo-naczyniowymi
powinno się opierać na interdyscyplinarnym
zespole kardiologów, kardiochirurgów i nefrologów/
transplantologów.
Forum Nefrologiczne 2010, tom 3, nr 4, 284-29