Het nemen van beslissingen door volwassenen met ADHD:Een systematisch literatuuronderzoek

Personen met aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) hebben een grotere kans om minder goede (levens)beslissingen te nemen en om risicovolle activiteiten te ondernemen dan personen zonder ADHD. Mogelijk komt dit doordat de kenmerken van ADHD van invloed zijn op het besluitvormingsproces. Hoewel beslissingsproblematiek reeds uitgebreid is onderzocht bij kinderen en adolescenten met ADHD, is er nog relatief weinig bekend over de besluitvorming van volwassenen met ADHD. Om die reden was het doel van dit literatuuronderzoek de aard en omvang van eventuele tekorten in het besluitvormingsproces van volwassenen met ADHD vast te stellen. Hiertoe is de bestaande literatuur, waarin de prestatie van volwassenen met ADHD op beslissingstaken werd vergeleken met de prestatie van een gezonde controlegroep, systematisch doorzocht, waartoe de databases PsycINFO, MEDLINE en PubMed zijn geraadpleegd. In totaal werden er 31 studies geïncludeerd. In de meerderheid van de studies (i.e. 55 %) weken de prestaties van volwassenen met ADHD af op een of meer van de gebruikte beslissingstaken in vergelijking met de controlegroep(en). Dit literatuuronderzoek levert daarmee voorzichtig bewijs voor het bestaan van verschillen in het besluitvormingsproces tussen gezonde individuen en volwassenen met ADHD. De grote inconsistentie in de bevindingen wordt deels verklaard door de verscheidenheid aan domeinen van besluitvorming die werden onderzocht, de comorbide stoornissen van de participanten en het medicatiegebruik in de ADHD-groepen. Het literatuuronderzoek besluit met een bespreking van de implicaties die de bevindingen hebben voor theorieën over de onderliggende mechanismen van ADHD

Exploring the borderlands of neuroscience and social science

The field of social cognitive affective neuroscience seems to overcome long-term problems undermining old-fashioned cognitive neuroscience, such as its reductionist approach; its exclusion of affect, body, and culture in the comprehension of mental phenomena; and its propensity towards isolationist models over integrative or multilevel theories of neurocognition. Moreover, in this developing field, centuries-old arguments of incommensurability between natural and human sciences can be reframed as little more than pseudoproblems. The apparent paradigm shift inherent in social cognitive neuroscience entails new conceptual, methodological, metatheoretical, and aesthetic questions. Also, it gives rise to novel problems as it taxes the boundaries with other disciplines. Many of these dynamical tensions among related fields of knowledge, which are often left implicit, continue to change across domains and periods. Here we chart such new borderlands and summarize the contributions comprised in the present book. Neuroscience and Social Science: The Missing Link engages empirical researchers and theorists around the world in an attempt to integrate perspectives from many disciplines it addresses, separating real from spurious divides between them, and delineating new challenges for future investigation. The volume is organized in four sections. Section A is devoted to neuroscientific research on specific domains of social cognition, ranging from social emotions, negotiation, and cooperation, interpersonal coordination, to empathy and morality. Section B focuses on the impact of social neuroscience in specific social spheres, namely: the clinical field, psychotherapeutic settings, and the mass media. Section C encompasses works on the integration of social and neuroscientific insights to contribute to matters as pressing as poverty, socioeconomic inequality, health and wellbeing. Finally, Section D offers philosophical contributions on theoretical, methodological, and even ethical questions arising from this promising interdisciplinary encounter. Through this wide-ranging proposal, the volume promotes novel reflections on a much-needed marriage while opening opportunities for social neuroscience to plunge from the laboratory into the core of social life.Fil: Ibanez Barassi, Agustin Mariano. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Oficina de Coordinación Administrativa Houssay. Instituto de Neurociencia Cognitiva. Fundación Favaloro. Instituto de Neurociencia Cognitiva; ArgentinaFil: Sedeño, Lucas. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Oficina de Coordinación Administrativa Houssay. Instituto de Neurociencia Cognitiva. Fundación Favaloro. Instituto de Neurociencia Cognitiva; ArgentinaFil: García, Adolfo Martín. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Oficina de Coordinación Administrativa Houssay. Instituto de Neurociencia Cognitiva. Fundación Favaloro. Instituto de Neurociencia Cognitiva; Argentina. Universidad Nacional de Cuyo. Facultad de Educación Elemental y Especial; Argentina. Instituto de Neurología Cognitiva. Laboratorio de Psicología Experimental y Neurociencia; Argentin

Ras superfamily GEFs and GAPs: validated and tractable targets for cancer therapy?

There is now considerable and increasing evidence for a causal role of aberrant activity of the Ras superfamily of small GTPases in human cancers. These GTPases act as GDP-GTP-regulated binary switches that control many fundamental cellular processes. A common mechanism of GTPase deregulation in cancer is the deregulated expression and/or activity of their regulatory proteins, guanine nucleotide exchange factors (GEFs) that promote formation of the active GTP-bound state and GTPase activating proteins (GAPs) that return the GTPase to its GDP-bound inactive state. We assess the association of GEFs and GAPs with cancer and their druggability for cancer therapeutics