Evalaution and optimization of laser cutting parameters for plywood materials

Laser process parameters influence greatly the width of kerfs and quality of the cut edges. This article reports experiments on the laser plywood-cutting performance of a CW 1.5 kW CO2¬ Rofin laser, based on design of experiments (DOE). The laser was used to cut three thicknesses 3, 6 and 9 mm of plywood panels. The process factors investigated are: laser power, cutting speed, air pressure and focal point position. The aim of this work is to relate the cutting edge quality parameters namely: upper kerf (UK), lower kerf (LK), the ratio between upper to lower kerfs and the operating cost to the process parameters mentioned above. Mathematical models were developed to establish the relationship between the process parameters and the edge quality parameters, and special graphs were drawn for this purpose. Finally, a numerical optimization was performed to find out the optimal process setting at which both kerfs would lead to a ratio of about 1, and at which low cutting cost take place

Antitrust class proceedings – Then and now

In class action antitrust litigation, the standards for acceptable economic analysis at class certification have continued to evolve. The most recent event in this evolution is the United States Supreme Court's decision in Comcast Corp. v. Behrend, 133 S. Ct. 1435 (2013). The evolution of pre-Comcast law on this topic is presented, the Comcast decision is thoroughly assessed, as are the standards for developing reliable economic analysis. This article explains how economic evidence of both antitrust liability and damages ought to be developed in light of the teachings of Comcast, and how liability evidence can be used by economists to support a finding of common impact for certification purposes. In addition, the article addresses how statistical techniques such as averaging, price-dispersion analysis, and multiple regressions have and should be employed to establish common proof of damages. Copyright © 2014 Emerald Group Publishing Limited

Zastosowanie optymalizacji wielokryterialnej do rozkładu rentgenowskich krzywych dyfrakcyjnych polimerów semikrystalicznych

The analysis of wide angle X-ray diffraction (WAXD) curves of semicrystalline polymers is connected with their decomposition into crystalline peaks and amorphous components. To this aim a theoretical curve is constructed which is a best fitted, mathematical model of the experimental one. All parameters of the theoretical curve are found using an optimization procedure. As it has been already proved, a reliable decomposition can be performed only by means of a procedure which effectively performs a multicriterial optimization. It consists in minimization of the sum of squared deviations between the theoretical and experimental curves and simultaneous maximization of the area of the amorphous component. So, the objective function in the optimization procedure is constructed of two criterial functions which represent the two requirements. The proportions between the criterial functions and their significance at different stages of the procedure must be determined by suitable weights. A proper choice of the weights is an important part of the procedure. In this paper a new solution of this problem is presented: the weights are changed dynamically in subsequent steps of the optimization procedure. A few different algorithms of the weights determination are presented and evaluated by means of several statistical method. The optimization procedures equipped with these algorithms are tested using WAXD patterns of popular polymers: Cellulose I, Cellulose II and PET. It is shown that the optimization procedures equipped with the dynamic algorithms of weights determination are much more effective than the procedures using some constant, arbitrarily chosen weights.Dokonanie analizy krzywych dyfrakcyjnych WAXD polimerów semikrystalicznych, związanej z ich dekompozycją na składowe krystaliczne i amorficzne, wymaga zbudowania funkcji stanowiącej matematyczny model zarejestrowanej krzywej dyfrakcyjnej. Do wyznaczenia parametrów tej funkcji stosuje się nieliniową optymalizację wielokryterialną, polegającą na minimalizacji sumy kwadratów odchyleń krzywej teoretycznej od krzywej eksperymentalnej oraz maksymalizacji pola pod składową amorficzną. Funkcja celu jest więc skonstruowana z dwóch funkcji kryterialnych, które reprezentują te dwa warunki. Proporcje między tymi funkcjami i ich znaczenie na poszczególnych etapach procedury optymalizacyjnej muszą być określane przez odpowiednie wagi. Właściwy dobór wag dla funkcji kryterialnych jest jednym z trudniejszych zadań. Zaprezentowano nowe rozwiązanie problemu doboru wag dla funkcji kryterialnych: wagi zmieniano dynamicznie w kolejnych krokach procedury. Zaproponowano kilka różnych algorytmów wyznaczania wag. Algorytmy porównano i oceniono za pomocą testów statystycznych. Procedury wyposażone w te algorytmy zastosowano do rozkładu krzywych dyfrakcyjnych celulozy I, celulozy II i poliestru. Wykazano, że procedury wyposażone w dynamiczne algorytmy wyznaczania wag są znacznie bardziej skuteczne niż procedury wykorzystujące wagi stałe, ustalone arbitralnie

Digital Master Builder: from \u27Virtual\u27 Conception to \u27Actual\u27 Production through Information Models

This paper investigates relationships between the process of conception and production in digital domain with reference to the very nature of architect's profession. Authors combine some theories of actual paradigm shift with specific mechanisms of digital fabrication. A scope of control and collaboration strategies will be cited and a few next will be developed as an aftermath of the FABRICATE 2011 conference and publication. These remarks can be seen as an attempt to outline essential design principles for digital master builder architects

Calorimetric studies of PA6 and composites PA6/multi-walled carbon nanotubes

W przedstawionym artykule badano wpływ temperatury i promieniowania UV na strukturę poliamidu 6 oraz jego nanokompozytów z wielościennymi nanorurkami węglowymi. Kompozyty PA6 z MWNT otrzymano przez mieszanie w stopie nanorurek węglowych osadzonych na nośniku polimerowym w postaci masterbacza z bazowym PA6 a następnie badano ich krystalizacje i proces topnienia. Wyniki różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC), pokazują dwa piki egzotermiczne krystalizacji w przypadku nanokompozytów PA6/MWNT podczas gdy, dla matrycy PA6 obserwuje się pojedynczy, egzotermiczny pik. Próbki zawierające wielościenne nanorurki węglowe charakteryzowały się ponadto wyższym stopniem krystaliczności i brakiem widocznego na krzywych DSC przegięcia egzotermy topnienia, wskazującej na obecność mniej stabilnej termicznie fazy γ, wyraźnej na krzywych PA6.In the paper, the effect of UV radiation and temperature on the structure of nylon 6 and it's nanocomposites with multi-walled carbon nanotubes was shown. PA6 composites prepared by a simple melt-compounding of multi-walled carbon nanotubes in a polymer supported as the master batch with the base of PA6 and then their crystallization and melting behavior were studied. Differential scanning calorimetry (DSC), indicate the presence of two exothermic crystallization peaks in the case of PA6/MWNT nanocomposites while, in the case of the PA6 matrix, a single exothermic peak was observed. Samples containing multi-walled carbon nanotubes were also characterized by a higher degree of crystallinity and the lack of visible DSC curves inflection of the exotherm point, indicating the presence of the less thermally stable γ phase, which was clearly visible on PA6 curves

Biodegradowalne materiały włókniste na bazie kopolimerów kwasu mlekowego otrzymywane metodą z roztworu na mokro

It was investigated how the chemical structure of polylactide and the molecular characteristics of the polymer affect the deformability and strength properties of wet-spun fibres. Following a two-stage drawing process, a higher strength value of 396 MPa was recorded for fibres made from a copolymer of L-lactide with glycolide (PGLA), compared with poly-L-DL-lactide (PLDLA) fibres, whose value was 142 MPa. For both polymers it was found to be possible to perform an additional (third) stage of drawing, which was associated with an increase in their strength properties. For both polymers used, under previously optimised conditions of coagulation and plasticisation drawing, the extreme possible as spun draw ratio values at the spinning nozzle were established. This value, as well as the orientation of structural elements in the still liquid stream, determine the achievable value of the total draw ratio in the successive deformation processes, and the related strength properties of the fibres.W pracy zbadano wpływ budowy chemicznej polilaktydu i charakterystyki molekularnej polimeru na podatność na deformację i właściwości wytrzymałościowe włókien formowanych metodą z roztworu na mokro. Stwierdzono, iż po dwuetapowym procesie rozciągu wyższą wytrzymałością na poziomie 396 MPa odznaczają się włókna, których tworzywo stanowi kopolimer L-laktydu z glikolidem (PGLA) w porównaniu do włókien poli-L-DL-laktydowych (PLDLA) o wytrzymałości 142 MPa. Dla obu polimerów stwierdzono możliwość realizacji dodatkowego (trzeciego) etapu rozciągu, z czym związany był wzrost ich właściwości wytrzymałościowych. Dla obu stosowanych polimerów we wstępnie dobranych warunkach zestalania i rozciągu plastyfikacyjnego określono krańcowe warunki możliwego do stosowania wyciągu filierowego. Od jego wartości i orientacji elementów strukturalnych w jeszcze płynnej strudze, uzależniona jest maksymalna wartość rozciągu całkowitego w kolejnych procesach deformacyjnych i związane z tym właściwości wytrzymałościowe włókien