Approach to canine paroxysmal dyskinesias

The term ‘paroxysmal dyskinesia’ (PD) describes a manifestation of involuntary movement or muscle tone, which by definition is episodic in nature and self-limiting. The PDs remain poorly understood and frequently under-recognised conditions in veterinary patients. The purpose of this article is to review the basic classification and principles of recognition and diagnosis of PDs. This article introduces some of the breed-specific PDs, as well as the treatment/management options available and expected outcomes

Effect of osmotic dehydration on polyphenols content in dried pears [Pyrus communis i Pyrus pyrifolia]

Celem pracy było określenie wpływu procesu odwadniania osmotycznego na zawartość związków polifenolowych w suszach gruszkowych. Materiałem do badań były owoce grusz azjatyckich (Pyrus pyrifolia Nakai) odmian Hosui i Shinseiki oraz owoce gruszy europejskiej (Pyrus communis L.) odmiany Konferencja. Kostki gruszek o boku 10 mm odwadniano osmotycznie w roztworach sacharozy, koncentratu gruszkowego i mieszaninie koncentratu gruszkowego i roztworu sacharozy (1:1). Proces odwadniania prowadzono w temp. 20°C przez 1, 3 i 6 godz. Następnie owoce po odwadnianiu suszono konwekcyjnie w temp. 70ºC przez 4,5 godz. W owocach świeżych, po zabiegach wstępnych oraz w otrzymanych suszach oznaczono zawartość polifenoli ogółem oraz zawartość poszczególnych związków fenolowych metodą HPLC. Odwadnianie osmotyczne wpłynęło na zawartość polifenoli ogółem w próbkach gruszek. Stwierdzono, że odwadnianie w roztworze koncentratu gruszkowego, jak i w mieszaninie koncentratu i sacharozy spowodowało wzrost zawartości polifenoli. Inaczej oddziaływał roztwór sacharozy, powodując zmniejszenie zawartości polifenoli, tym większe im dłużej trwał proces odwadniania osmotycznego. Po 6 godz. procesu w roztworze sacharozy zawartość polifenoli w kostkach była o 50% mniejsza niż w surowcach. Proces suszenia konwekcyjnego spowodował zmniejszenie zawartości polifenoli ogółem w suszach w stosunku do materiału odwadnianego.The purpose of study was to determine the effects of osmotic dehydration process on polyphenols content in dried pears. The materials for the study involved samples of the fruits of Asian pears (Pyrus pyrifolia Nakai) cultivars: Hosui, Shinseiki and the fruits of European pears (Pyrus communis L.) cultivar Confenrence. Pears samples shaped as 10 mm were osmotic dehydrated in sucrose solution, pear concentrate and mixture of sucrose solution and pear concentrate (1:1). Temperature of osmotic dehydration of pears was at 20°C, during 1, 3 and 6 hours. Next, after dehydration fruits were dried at 70ºC temperature during 4,5 h. In fresh, osmo-dehydrated and dried of osmo-dehydrated pears total phenolics and phenolic compounds content were analyzed using the HPLC technique. Osmotic dehydration influenced in total phenolics content in the samples of pears. It was stated that dehydration in a solution of concentrated pears and and mixture of sucrose solution and pear concentrate increased total phenolics contents of the osmo-dehydrated fruits. Solution of sucrose had reduced total phenolics contents the more the longest dehydration lasted. After 6 h of osmotic dehydration of pears in sucrose solution 50% lost of phenolics content was observed. A convective drying process caused a decrease of the total phenolics content in comparison to basic material

The storage influence on selected chemical composition parameters of new varieties of the winter squash [Cucurbita maxima]

Celem pracy było określenie podstawowego składu chemicznego owoców nowych odmian dyni olbrzymiej oraz przeprowadzenie badań przechowalniczych Materiał doświadczalny stanowiły dwa nowe mieszańce dyni olbrzymiej (‘Justynka’ i 958) oraz jedna tradycyjnie uprawiana odmiana Bambino. Owoce pochodziły z pola doświadczalnego „Wolica” Katedry Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin SGGW. Zbiór owoców przeprowadzono 21 września 2005 roku. Badania przeprowadzono bezpośrednio po zbiorze (I) oraz w trzech terminach przechowywania: II – po 4 tygodniach, III – po 8 tygodniach i IV – po 12 tygodniach od zbioru owoców. Dynie przechowywano początkowo w tunelu foliowym, a następnie w chłodni. Temperatura przechowywania wynosiła ok. 10°C, a wilgotność powietrza 75%. Zawartość suchej substancji i ekstraktu w nowych odmianach dyni olbrzymiej była ponad 2-krotnie większa niż w tradycyjnej odmianie Bambino. Bezpośrednio po zbiorze zawartość cukrów w badanych odmianach różniła się, jednak po 12 tygodniach przechowywania nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic. Spośród przebadanych odmian Justynka zawierała najwięcej karotenoidów ogółem i β-karotenu, natomiast Bambino najmniej. Nasłonecznione strony owoców dyni olbrzymiej były bogatsze w suchą substancję, ekstrakt, cukry ogółem, karotenoidy ogółem i β-karoten w porównaniu ze stronami zacienionymi podczas uprawy.The aim of the study was to assess the basic chemical composition of new varieties of winter squash and studying of changes in contents of these compounds during the storage. Experimental material determined 2 new varieties (Justynka i 958) and 1 variety registered long time ago (Bambino) of winter squash. Plants were grown in the experimental field “Wolica” of Faculty of Horticulture and Landscape Architecture of Warsaw Agricultural University. Fruit harvest was conducted in 21 September 2005. Researches were conducted directly after the harvest and in three periods of storage II – after 4 weeks after the harvest, III - 8 weeks and IV period - 12 of weeks after the harvest of fruit. Pumpkins were stored at first in the folic tunnel, and next in the cold storage room at 10ºC and 75% humidity. The content of the dry matter and suluble solids in new varieties of the winter squash were over twice higher than in the traditional variety Bambino. Directly after harvest the content of total sugars in investigated varieties were differed, however for 12 weeks of storage statistically essential differences weren’t noted. The highest content of total carotenoids and β-carotene from among given an examination varieties were marked in the new variety Justynka, instead in Bambino lowest. Sunny sides of fruit of the winter squash were contained the higher dry matter, soluble solids, total sugars, total carotenoids and β-carotene in comparison to shadow side of the winter squash

Współzależność pomiędzy efektem enzymatycznego klarowania soków jabłkowych a ilością i jakością polifenoli. I. Inhibicja enzymów pektynolitycznych przez polifenole - badania na układach modelowych

The effect of 15 polyphenolic compounds on the activity of polygalacturonases and poctinesterase contained in selected pectinolytic preparations (Pectopol PT, Pectinase and Panzym Super) was studied. The tests performed in model systems demonstrated that all the investigated polyphenolic compounds with the exception of chlorogenic, caffeic and protocatechuic acids inhibit the activity of both polygalacturonases and pectinesterase. The strongest enzyme inhibitors among the considered polyphenols were dl-catechol, apigenin, koempferol, quercitrin, quercetin as well as mand p-coumaric acids. Ferulic acid inhibits pectinesterase activity fairly substantially but has no inhibitory effect on polygalacturonases activity.Przeprowadzono badania nad wpływem 15 związków polifenolowych na aktywność poligalakturonaz oraz pektynoesterazy zawartych w wybranych preparatach pektynolitycznych: Pektopol PT, Pectinase i Panzym Super. Badania przeprowadzono na układach modelowych, stosując jako substrat jabłkowy preparat pektynowy produkcji ZPOW Jasło o stopniu estryfikacji pektyn 67,0%. Związki polifenolowe produkcji firm zagranicznych dodawano bezpośrednio do roztworu substratu pektynowego w ilościach zbliżonych do tych,jakie występują w sokach jabłkowych (seria I badań), bądź też uprzednio przetrzymywano je z roztworem preparatu pektynolitycznego przez 30 min (seria II i III badań). Przebadano też wpływ wzrastających dawek polifenoli na aktywność PG-az, przy zachowaniu stałego stężenia substratu pektynowego (seria III badań). Inhibicję poligalakturonaz przez polifenole oznaczano wykorzystując do pomiaru aktywności tych enzymów metodę wiskozymetryczną, a do oznaczania inhibicji pektynoesterazy- metodę miareczkowania potencjometrycznego. Na podstawie analizy statystycznej uzyskiwanych wyników (tab. 2) spośród 15 badanych polifenoli wyłoniono 9, których działanie inhibicyjne w stosunku do poligalakturonaz okazało się statystycznie istotne. Są to kwasy: szikimowy, o- i m-kumarowe oraz taninowy, a także kwercytryna, kwercetyna, kemferol, apigenina i rutyna. Wykazano ponadto (tab. 1 ), że poligalakturonazy zawarte w preparacie Pektopol PT oznaczają się większą odpornością wobec inhibitorów polifenolowych, aniżeli te same enzymy z preparatu Pectinase, a także, że w porównaniu z poligalakturonazami, pektynoesteraza okazała się mało wrażliwa na działanie polifenoli. Jedynym wyjątkiem był kwas ferulowy, co może mieć znaczenie z punktu widzenia prowadzenia procesów pektynolizy soków jabłkowych. Na podstawie wyników II serii badań /tab. 3/ wysunięto przypuszczenie, że inhibicyjny wpływ polifenoli na enzymy pektynolityczne jest efektem ich oddziaływania z jednej strony na białko enzymatyczne, a z drugiej na substrat pektynowy. Wyniki III serii badań pozwoliły określić siłę inhibicyjną polifenoli w zależności od ich stężenia, przy czym z punktu widzenia praktyki przemysłowej interesujące są te zakresy stężeń, w jakich poszczególne polifenole występują naturalnie w surowcach. W zakresie stężenia do 10 mg/100 cm³ silnymi inhibitorami enzymów epktynolitycznych okazały się: kemferol, kwercetyna, kwercytryna, apigenina i kwasy m- i p-kumarowe, a w stężeniach powyżej 40 mg/100 cm³ - dl-katechina. Kwasy chlorogenowy, kawowy i protokatechowy należy zaliczyć do grupy związków nie wykazujących aktywności inhibicyjnej w stosunku do enzymów pektynolitycznych

The influence of wild rose nectar addition into apple juices on the antioxidant activity and the bioactive components content

Celem pracy było określenie wpływu dodatku nektaru z dzikiej róży w ilości 25 i 50% do soku jabłkowego na właściwości przeciwutleniające i zawartość wybranych składników bioaktywnych podczas 4miesięcznego przechowywania tych produktów w temperaturze pokojowej bez dostępu światła. Produkt uzyskany przez dodatek nektarów różanych do soków jabłkowych w porównaniu z czystymi sokami jabłkowymi charakteryzował się znacznie wyższą zawartością substancji biologicznie czynnych. Dodatek nektarów różanych do soków jabłkowych podniósł ich wartość witaminową, jak również pozwolił na uzyskanie nowego atrakcyjnego produktu. W porównaniu z sokami jabłkowymi, soki z 25 i 50% dodatkiem nektaru różanego zawierały 3 i 5 razy więcej polifenoli oraz wykazywały 3 i 5 razy wyższą aktywność przeciwutleniającą. Największe zmniejszenie zawartości polifenoli, witaminy C i właściwości przeciwutleniajacych zachodziło w początkowym okresie przechowywania. Wraz z wydłużaniem czasu przechowywania następowało pociemnienie wszystkich rodzajów soków. W miarę ubytku substancji biologicznie aktywnych zmniejszała się aktywność przeciwutleniająca soków.The aim of the study was evaluating of the influence of the addition of wild rose nectar in 25% and 50% quantity to the apple juice on antioxidant actitivity and the content of chosen bioactive components during storage for 4 months without the light of these products in the room temperature. The product obtained by the addition of wild rose nectars to apple juices had higher content of the biologically active compounds than pure apple juices. The addition of rose nectars to apple juices appreciated their rich in vitamins, as well as let on the obtainment of the new attractive product. Juices with addition of wild rose nectar in 25 and 50% quantity had 3 and 5-fold more polyphenols and 3 and 5-fold more antioxidant activity. The biggest decrease of polyphenols content, vitamin C and antioxidant activity was observed in the first phase time. During storage time followed darkening of all kinds of juices. In due measure the decrease of the biologically active compounds decreased the antioxidative activity of juices

Influence of freezing process and frozen storage on anthocyanin contents of highbush blueberries

Celem pracy było określenie stabilności barwników antocyjanowych w czasie produkcji mrożonek z owoców borówki wysokiej (Vaccinium corymbosum L). Ponadto zbadano wpływ czasu i temperatury przechowywania mrożonek na zawartość związków antocyjanowych. Podczas procesu zamrażania nie stwierdzono statystycznie istotnych zmian zawartości antocyjanów ogółem. Metodą chromatografii cieczowej wyodrębniono z owoców 14 związków antocyjanowych. Pochodne malwidyny i delfinidyny były dominującymi barwnikami, stanowiącymi ponad 75% wszystkich zidentyfikowanych antocyjanów. Owoce zamrożone, w porównaniu z surowcem świeżym, charakteryzowały się nieznacznie większą zawartością pochodnych delfinidyny oraz petunidyno-3-arabinozydu. Obserwowany przyrost zawartości antocyjanów w owocach mrożonych związany mógł być z poprawą efektywności ekstrakcji barwników. Podczas 6-miesięcznego przechowywania zamrażalniczego owoców w temp. -18 i -35°C nie następowały istotne zmiany zawartości antocyjanów.The aim of this study was to determine the anthocyanin dyes during production of frozen investigate highbush blueberries (Vaccinium corymbosum L). In addition, our objective was to determine the effect of frozen storage temperature and time on anthocyanins content. During the freezing process the significant changes of total anthocyanins content of blueberry were not observed. A HPLC method was used for the separation of 14 individual anthocyanins. Derivates of malvidin and delphinidin constituted about 75% of the total anthocyanin content of fruits. Measurements of the individual anthocyanins showed there were significant differences between fresh and frozen fruits in contents of delphinidin glycosides and peonidin-3-galactoside. It is the most probable that the anthocyanin in frozen fruits becomes more easily extractable. No significant changes in anthocyanins content of blueberries were found during the long-term frozen storage at -18°C and -35°C

Content of mineral components in the fruit of five varieties of winter squash [Cucurbita maxima]

Celem pracy było określenie zawartości składników mineralnych w nowych odmianach dyni olbrzymiej. Materiał doświadczalny stanowiły owoce dwóch nowych niezarejestrowanych odmian dyni olbrzymiej oznaczonych numerami 727 i 729, dwóch niedawno zarejestrowanych odmian: Justynka i Karowita oraz jednej tradycyjnie uprawianej odmiany Bambino. Zbiór owoców przeprowadzono 25 września 2006 r. W owocach badanych odmian dyni olbrzymiej oznaczono zawartość makroelementów: K, P, Ca, Mg i Na oraz mikroelementów: Fe, Zn, Cu i Mn. Ponadto oznaczono zawartość składników mineralnych w postaci popiołu oraz określono jego alkaliczność. Zawartość składników mineralnych w poszczególnych odmianach dyni olbrzymiej była zróżnicowana. Nowe odmiany zawierały ich znacznie więcej niż odmiana Bambino. Pod względem zawartości składników mineralnych wyróżniała się nowa odmiana 727. Oznaczono w niej największą zawartość P, Ca, Mg, Na, Fe, Zn oraz Mn. Zawartość popiołu w nowych odmianach była znacznie większa niż w odmianie Bambino. Odmiany 727, 779 i Justynka były około 2-krotnie zasobniejsze w składniki mineralne niż odmiana Bambino. Alkaliczność popiołu w nowych odmianach była również wyższa niż w odmianie Bambino. Wpłynęła na to prawdopodobnie wysoka zawartość alkalizujących składników mineralnych tj. Ca, K, Mg, Mn, Na.The objective of the research was to determine the content of mineral components in new varieties of winter squash. The experimental material was a fruit of two new, not registered varieties of winter squash denoted as No. 727 and No. 729, a fruit of two new, registered varieties called Justynka and Karowita, and a fruit of one traditionally cultivated Bambino variety. The fruit harvest was conducted on the 25 September 2006. In the analysed fruit of winter squash, the content of the macronutrients: K, P, Ca, Mg, and Na was determined, as was the content of the micronutrients: Fe, Zn, Cu, and Mn. Furthermore, the content of ash and its alkalinity were determined. The content of mineral components in the individual varieties of winter squash varied. The new varieties contained much more mineral components than the Bambino variety. The new variety 727 was aboveaverage as regards the content of mineral components. The levels of P, Ca, Mg, Na, Fe, Zn, and Mn therein were reported the highest. The content of ash in the new varieties was considerably higher than in the Bambino variety. The content of the mineral components in the varieties No. 727, No. 779, and Justynka were almost twice as high as in the Bambino variety. The alkalinity of ash in the new varieties was also higher than in the Bambino variety. Probably, the high alkalinity resulted from the high content of mineral components, i.e. Ca, K, Mg, Mn, and Na in the new varieties