Julistuskirja: Suomen Suuriruhtinaanmaan Valtiosäännön Wakuuttamisesta sekä jälleen saattamisesta täysin toteutetuksi

jäljennös alkuperäisest

Are endocannabinoid type 1 receptor gene (CNR1) polymorphisms associated with obesity and metabolic syndrome in postmenopausal Polish women?

Objective: The aim of this study was to determine whether genetic variation at the cannabinoid receptor-1 (CNR1) locus could have an effect on adiposity, fat distribution and obesity-related metabolic disorders in Polish postmenopausal women.Design and Subjects: The A3813G, G1422A and A4895G single nucleotide polymorphisms of CNR1 were genotyped in 348 randomly selected postmenopausal women aged 50-60 years recruited from the Wroclaw city population. Measurements: CNR1 genotypes, anthropometric measures (BMI, WC, body fat distribution by DEXA) and metabolic parameters (glucose, lipid profile, insulin FIRI) were determined.Results: The 3813G allele was not significantly associated with higher body mass, BMI, WC, total fat, or fat percentage, but was associated with higher android fat deposit (2971.78 ± 1655.08 ± 2472.64 ± 1300.53, p = 0.007) and percentage of android fat (37.59 ± 8.45 vs. 35.66 ± 7.63, p = 0.062). The 1422A allele was associated with higher total fat (31587.72 ± 9161.28 g vs. 26078.26 ± 7552.14 g, p = 0.019), fat percentage (40.51 ± 5.66% vs. 37.51 ± 4.99%, p = 0.052), and percentage of android fat (40.86 ± 9.73% vs. 36.09 ± 7.70%, p = 0.047). No associations were observed for the A4895G variant.Conclusions: There is an association of variants of CNR1 with obesity-related phenotypes in Polish postmenopausal women. As CB1 is a drug target for obesity, pharmacogenetic receptor gene analysis of obesity treatment by endocannabinoid blockade may be of interest to identify the best responders

Associations between overweight, health behaviors and Figure Rating Scale by Stunkard at 18-year-old secondary school students from Wroclaw

Introduction: Overweight in adolescence are associated with unfavourable consequences throughout the life-span, especially in chronic disorders such metabolic syndrome, type 2 diabetes.. Diet, physical activity and psychosocial factors are important risk factors of obesity in this group. The aim of the study was to find the relationship between the body mass index (BMI) and diet, physical activity and perception of body mass according to Figure Rating Scale by Stunkard. Material and methods: The study involved 104 secondary school students from Wrocław aged 18 years old (84 girls and 20 boys). Physical activity was assessed by the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) (http://www.ipaq.ki.se). Original survey questionnaire, based on the health programme “Keep straight”, was used to assess selected behaviors in the field of nutrition. Perception of body mass was checked with the Figure Rating Scale, according to Stunkard. The anthropometric research was based on the body weight, height, waist and hip circumference, BMI and WHR were calculated. Results: Most of the students (82%) represented a proper BMI, respectively 83% girls and 75% boys and correctly percepted their body mass index. We have shown adverse relationship between BMI and the number of dietary errors (r=-0,23,

Anorexia and bulimia risk factors among 18-years-old girls

WSTĘP. Zaburzenia odżywiania coraz częściej występują wśród nastolatek i młodych kobiet. Wczesna identyfikacja osób ze zwiększonym ryzykiem zaburzeń odżywiania umożliwia odpowiednie postępowanie profilaktyczne i może zapobiec wystąpieniu choroby. Celem pracy była ocena częstości występowania konstytucjonalnych, behawioralnych i psychologicznych czynników ryzyka anoreksji i bulimii u 18-letnich dziewcząt. MATERIAŁ I METODY. Badania przeprowadzono wśród 100 uczennic liceum ogólnokształcącego, które wyraziły zgodę na udzielenie odpowiedzi w anonimowej ankiecie. Pytania ankietowe dotyczyły stylu życia, w tym sposobu odżywiania, stosowanych używek i aktywności fizycznej oraz psychologicznych czynników ryzyka jadłowstrętu psychicznego i bulimii. WYNIKI. Wskaźnik masy ciała (BMI, body mass index) dziewcząt mieścił się w granicach 15-33 kg/m2 (średnio 20,6 &plusmn; 3,1). Większość badanych (67%) miała prawidłową masę ciała (BMI 18,5-24,9), 9% miało nadwagę lub otyłość (BMI > 25), natomiast 24% badanych miało niedowagę (BMI < 18,5), z czego 6 dziewcząt miało BMI niższe niż 17,5. Ponad połowa (53%) respondentek nie akceptowała swojego wyglądu, a problem z utrzymaniem prawidłowej masy ciała zgłosiła co trzecia ankietowana. Ponad 3/4 dziewcząt (76%) odżywiało się niepraWSTĘP. Zaburzenia odżywiania coraz częściej występują wśród nastolatek i młodych kobiet. Wczesna identyfikacja osób ze zwiększonym ryzykiem zaburzeń odżywiania umożliwia odpowiednie postępowanie profilaktyczne i może zapobiec wystąpieniu choroby. Celem pracy była ocena częstości występowania konstytucjonalnych, behawioralnych i psychologicznych czynników ryzyka anoreksji i bulimii u 18-letnich dziewcząt. MATERIAŁ I METODY. Badania przeprowadzono wśród 100 uczennic liceum ogólnokształcącego, które wyraziły zgodę na udzielenie odpowiedzi w anonimowej ankiecie. Pytania ankietowe dotyczyły stylu życia, w tym sposobu odżywiania, stosowanych używek i aktywności fizycznej oraz psychologicznych czynników ryzyka jadłowstrętu psychicznego i bulimii. WYNIKI. Wskaźnik masy ciała (BMI, body mass index) dziewcząt mieścił się w granicach 15-33 kg/m2 (średnio 20,6 &plusmn; 3,1). Większość badanych (67%) miała prawidłową masę ciała (BMI 18,5-24,9), 9% miało nadwagę lub otyłość (BMI > 25), natomiast 24% badanych miało niedowagę (BMI < 18,5), z czego 6 dziewcząt miało BMI niższe niż 17,5. Ponad połowa (53%) respondentek nie akceptowała swojego wyglądu, a problem z utrzymaniem prawidłowej masy ciała zgłosiła co trzecia ankietowana. Ponad 3/4 dziewcząt (76%) odżywiało się nieprawidłowo, kumulując energię z pożywienia w zbyt małej liczbie posiłków lub dostarczając energię z posiłków nieregularnie. Zaledwie 1/3 dziewcząt deklarowała aktywność fizyczną w czasie wolnym. Duża grupa dziewcząt paliła tytoń (46% paliło regularnie, a 12% - incydentalnie) i piła alkohol przynajmniej raz w tygodniu (30%). WNIOSEK. U 18-letnich dziewcząt istnieje duża częstość występowania konstytucjonalnych, behawioralnych i psychologicznych czynników ryzyka anoreksji i bulimii, do których najczęściej należą: brak akceptacji własnego ciała i nieprawidłowe odżywianie.INTRODUCTION. Eating disorders are an increasing problem among teenagers and young women. Early identification of people with risk factors of eating disorders allows a suitable prophylactic proceeding and can prevent from the disease. The aim of our study was evaluation of frequency of constitutional, behavioral and psychological risk factors of anorexia and bulimia among 18-years old girls. MATERIALS AND METHODS. Our study was performed among 100 female pupils of secondary school, who fulfill the anonymous questionnaire. The questions regarded to elements of lifestyles such as diet, drugs use, physical activity and psychological risk factors of anorexia and bulimia. RESULTS. BMI value of investigated subjects varied from 15 to 33 kg/m2 (mean 20.6 &#177; 3.1). Most of subjects (67%) have a normal BMI (18.5-24.9), 9% was overweight or obese (BMI > 25), 24% was underweight (BMI < 18.5) among which 6% had a BMI < 17.5. More than half of the girls (53%) didn&#8217;t accept their body image and 33% reported subjective overweight. Improper diet habits, irregular meals or too small daily meals number, were reported by 76% of subjects. Physical activity in leisure time declared only 33% of girls. High number of pupils smoked cigarettes (46% - regularly and 12% - incidentally). One third of subjects drunk alcohol at least once a week. CONCLUSION. There is high frequency of constitutional, behavioral and psychological risk factors of anorexia and bulimia among 18-years old girls. The most frequent risk factors are body image dissatisfaction and improper diet habits

Jakość nasienia u młodych, zdrowych mężczyzn, mieszkańców Dolnego Śląska (AndroLS)

Introduction: Contrary to other parts of the continent, little information is available regarding semen quality among subjects from central and eastern Europe. Material and methods: We evaluated semen profiles among a sample of men from an industrialised region of Poland. We directly invited 5000 healthy inhabitants of the region (aged 18–35 years; with unchecked fecundity) to participate in the study. Among the 500 who were eligible and willing to participate, we acquired detailed information and semen and blood samples from 177 subjects. Results: Semen volume, sperm concentration, and total sperm count were, respectively, (mean ± SD): 3.1 ± 1.5 ml, 60 ± 44 x 106/ml and 170 ± 137 x 106/ml. Percentage of normal forms was 14.7 ± 6.5%. Conclusions: Due to the relatively low sperm motility (mean ± SD: 54 ± 16%) and vitality (mean ± SD: 60 ± 15%) values, these variables require special attention during routine evaluations. The WHO 2010 criteria for these two parameters were met in only 60% and 66% of the samples, respectively. Further studies on men with different educational levels, social environments, or living conditions are needed to confirm our results.  Wstęp: Odmiennie niż w przypadku innych części kontynentu dysponujemy niewielką ilością informacji dotyczących jakości nasienia w populacjach centralnej i wschodniej Europy. Materiał i metody: W badaniu ocenialiśmy próbki nasienia młodych, zdrowych mężczyzn. Zaproszenia skierowaliśmy do 5000 miesz­kańców uprzemysłowionego regionu Polski w wieku 18–35 lat, o nieznanym stanie płodności. Spośród 500 mężczyzn, którzy wstępnie zgodzili się na udział w badaniu i spełniali kryteria włączenia, pełne informacje (próbki nasienia i krwi) uzyskaliśmy w 177 przypadkach. Wyniki: Objętość nasienia, koncentracja plemników i liczba plemników u badanych mężczyzn wynosiły odpowiednio (średnia ± od­chylenie standardowe): 3.1 ± 1.5 ml, 60 ± 44 x 106/ml i 170 ± 137 x 106/ml. Odsetek form o prawidłowej budowie wynosił 14.7 ± 6.5%. Wnioski: Ze względu na relatywnie małą ruchliwość (średnia ± odchylenie standardowe: 54 ± 16%) i żywotność plemników (średnia ± odchylenie standardowe: 60 ± 15%) wydaje się, że cechy te wymagają szczególnej uwagi podczas rutynowej diagnostyki. Kryteria normy wg WHO (2010 r.) w zakresie dwóch wspomnianych wyżej parametrów spełniało w naszym badaniu odpowiednio tylko 60% i 66% próbek. Uzyskane wyniki wymagają potwierdzenia u mężczyzn o różnym: stopniu wykształcenia, uwarunkowaniach socjalnych i miejscu zamieszkania.  

Regular yoga exercises and quality of life in women with low back pain - a pilot study

Back pain symptoms are one of prevailing disfunctions that determine lowering quality of life and functioning in work environment becoming not only a health problem, but also a social problem in developed countries. In available literature yoga exercises are more and more indicated as a method of leveling low back pain. The aim of this pilot study was to assess the effectiveness of 8-week yoga exercises on quality of life and back pain symptoms by it’s location and intensity in women with normal and excessive body weight. Twenty seven women completed both surveys (preliminary and evaluation), and systematically took part in yoga exercises for 8 weeks. The duration of a single yoga class was 45-60 minutes long. Yoga exercise program required attending to a conducted yoga classes (ashtanga yoga, yin yoga, hatha yoga, vinyasa yoga and yoga for hips and spine), at least twice a week for two months. After 8 weeks 92,59% of participants of program declared noticeable reduce in back pain intensity related to yoga exercises (including 22,22% of complete pain relief). Pain in the lumbar region of the spine was still dominating after 8 weeks (55,56%). It was observed that the majority of the SF-36 health domains scores increased values after 8-week yoga program, what could be related to the reduce of back pain intensity. After 8-week yoga program decrease in mean values of body mass were observed, however these changes were not statistically significant. Two-month yoga intervention may be recommended as a complementary physiotherapeutic method in low back pain treatment as well as to improve the quality of life for women. The relationship between yoga and prevention of obesity requires further research on larger group and the impact of obesity phenotypes is needed to be investigated

Untersuchung technologisch bedingter Spannungen und Deformationen in mehrschichtigen zylindrischen Teilen aus Kompositwerkstoffen

&nbsp; &nbsp

Relationship of &#946;3-adrenergic receptor polymorphism with metabolic syndrome and oxidative stress parameters in postmenopausal women

Introduction: Some studies indicate, that the Trp64/Arg64 polymorphism of &#946;3-adrenergic receptor (ADRB3) is associated with obesity, insulin resistance and earlier onset of type 2 diabetes mellitus.The aim of our study was evaluation of frequency of this ADRB3 polymorphism and his association with metabolic syndrome parameters and oxidative stress in postmenopausal women. Material and methods: We performed the study among 94 women, aged 50-60, selected randomly from Wroclaw city population. Estimation of anthropometric parameters, densitometry (total body fat, android and gynoid deposits - using DPX(+) Lunar, USA device) and biochemical estimations such as lipid profile, glucose, insulin, estradiol and FSH serum level (using commercial kits) were carried out. Oxidative stress was estimated by measurement of thiobarbituric-reactive substances (TBARS) serum concentration, using Yagi method, on spectrofluorimeter Perkin-Elmer LS55. Blood for analysis was collected before, direct after and 6 h after the 30-minutes physical test using cycloergometer. ADRB3 genotyping was performed by PCR and minisequencing using ABI 310 sequencer (Applied Biosystems). Results: The frequency of Trp64/Arg64 genotype in investigated population was 15.8%. The Arg64/Arg64 genotype had only one woman. Women bearing Trp64/Arg64 genotype showed higher mean serum level of triglycerides and lower serum level of HDL-cholesterol in comparison to women bearing Trp64/Trp64 genotype, however without statistical significance (p > 0.05) (respectively, means &#177; SD for triglycerides: 140.3 &#177; 64.1 vs. 113.9 &#177; 56.2 mg/dl; and for HDL-cholesterol: 60.9 &#177; 11.9 vs. 67.0 &#177; 16.9 mg/dl). Both groups did not differ in any other investigated anthropometric nor biochemic parameter. Conclusions: 1. The Trp64/Arg64 polymorphism of &#946;3-adrenergic receptor could be associated with lipid profile disoders observed in metabolic syndrome in postmenopausal women, however it should be explaned basing on the study with more included subjects. 2. The Trp64/Arg64 polymorphism of &#946;3-adrenergic receptor has no influence on oxidative stress intensification after standardized physical effort in postmenopausal women. (Pol J Endocrinol 2007; 58 (3): 201-206)Wstęp: Istnieją doniesienia, że polimorfizm Trp64/Arg64 receptora &#946;3-adrenergicznego (ADRB3) wiąże się z częstszym występowaniem otyłości, insulinooporności i wcześniejszym rozwojem cukrzycy typu 2. Celem niniejszych badań była ocena częstości występowania i związku wspomnianego polimorfizmu ADRB3 z zespołem metabolicznym i parametrami stresu oksydacyjnego u kobiet po menopauzie. Materiał i metody: Do badania zakwalifikowano 94 kobiety w wieku 50-60 lat, wybrane losowo spośród mieszkanek Wrocławia. U wszystkich badanych wykonano pomiary antropometryczne, densytometrię całego ciała z oceną depozytu andro- i gynoidalnego (z użyciem aparatu DPX(+) Lunar, USA) oraz oznaczenia biochemiczne: profil lipidowy, stężenie glukozy, insuliny, estradiolu i hormonu folikulotropowego (FSH, follicle-stimulating hormone) z użyciem komercyjnych zestawów odczynników. Wskaźnikiem stresu oksydacyjnego było stężenie substancji reagujących z kwasem tiobarbiturowym (TBARS) oznaczane w surowicy metodą Yagi, na spektrofluorymetrze Perkin-Elmer LS55. Krew do oznaczenia stresu oksydacyjnego pobierano przed, bezpośrednio po i 6 godzin po 30-minutowym wysiłku fizycznym na cykloergometrze. Genotypowanie ADRB3 przeprowadzono metodą łańcuchowej reakcji polimerazy (PCR, polymerase chain reaction) i minisekwencjonowania z użyciem aparatu ABI 310 (Applied Biosystems). Wyniki: Częstość występowania genotypu Trp64/Arg64 w badanej populacji wyniosła 15,8%. Genotyp Arg64/Arg64 wystąpił tylko u jednej osoby. Kobiety z genotypem Trp64/Arg64 miały średnio wyższe stężenie triglicerydów i niższe stężenie cholesterolu frakcji HDL w surowicy w porównaniu z kobietami z genotypem Trp64/Trp64, chociaż różnica ta nie była istotna statystycznie (p > 0,05) (odpowiednio: średnia &#177; odchylenie standardowe dla triglicerydów: 140,3 &#177; 64,1 vs. 113,9 &#177; 56,2 mg/dl; dla cholesterolu frakcji HDL: 60,9 &#177; 11,9 vs. 67,0 &#177; 16,9 mg/dl). Poza tym obie grupy nie różniły się żadnym innym badanym parametrem antropometrycznym i biochemicznym. Wnioski: 1. Polimorfizm Trp64/Arg64 receptora &#946;3-adrenergicznego może wiązać się z występowaniem zaburzeń lipidowych charakterystycznych dla zespołu metabolicznego u kobiet po menopauzie, jednak problem ten wymaga przeprowadzenia badań wśród większej grupy badanych. 2. Polimorfizm Trp64/Arg64 receptora &#946;3-adrenergicznego nie wpływa na nasilenie stresu oksydacyjnego po standaryzowanym wysiłku fizycznym u kobiet po menopauzie. (Endokrynol Pol 2007; 58 (3): 201-206

Influence of standardized physical effort on adponectin level and insulin sensitivity in postmenopausal women

WSTĘP. Insulinooporność i niskie stężenie adiponektyny to znane czynniki chorób układu krążenia. Pojawia się pytanie, czy aktywność fizyczna wpływa na te czynniki. Celem niniejszego badania była ocena wpływu standaryzowanego wysiłku fizycznego na stężenie insuliny i adiponektyny u kobiet po menopauzie. MATERIAŁ I METODY. Badania przeprowadzono wśród 33 kobiet po menopauzie w wieku 50-60 lat wybranych losowo spośród mieszkańców Wrocławia. U wszystkich badanych wykonano pomiary antropometryczne i densytometrię całego ciała z oceną depozytu andro- i gynoidalnego, a ponadto przeprowadzono 30-minutowy wysiłek fizyczny z użyciem ergometru rowerowego. Krew do oznaczeń biochemicznych była pobierana bezpośrednio przed i po wysiłku fizycznym oraz 6 godzin po wysiłku fizycznym. W surowicy oznaczono profil lipidowy oraz stężenie glukozy, insuliny i adiponektyny z użyciem gotowych zestawów odczynników. WYNIKI. Spośród wszystkich badanych wyodrębniono i porównano 2 grupy kobiet: 1. - kobiety otyłe (wskaźnik masy ciała [BMI, body mass index] > 30, obwód talii > 82 cm, n = 19) i 2. - kobiety szczupłe (BMI < 25, obwód talii < 82 cm, n = 14). Obie grupy różniły się (p < 0,05) nie tylko parametrami antropometrycznymi, ale również metabolicznymi: otyłe kobiety miały wyższe stężenie glukozy (odpowiednio w grupie 1. i 2.: 88,5 &#177; 9,2 mg/dl vs. 81,2 &#177; &#177; 7,5 mg/dl), triglicerydów (148,1 &#177; 73,8 mg/dl vs. 100,1 &#177; 40,7 mg/dl), insuliny (8,5 &#177; 5,85 &#181;jm./ml vs. 4,9 &#177; 2,1 &#181;jm./ml) i wskaźnik HOMA (homeostasis model assessment method) (1,87 &#177; 1,45 vs. 0,99 &#177; &#177; 0,48), a niższe stężenie cholesterolu frakcji HDL (60,6 &#177; 14,6 mg/dl vs. 76,3 &#177; 23,0 mg/dl), adiponektyny (12,7 &#177; 4,4 vs. 16,6 &#177; 4,4 &#181;mg/ml) i QUICKI (quantitative insulin sensitivity check index) (0,16 &#177; 0,02 vs. 0,17 &#177; 0,02). Badane grupy nie różniły się ani średnią wieku, ani stężeniem cholesterolu całkowitego czy frakcji LDL. Nie stwierdzono różnic w stężeniu adiponektyny i stężeniu insuliny oznaczanej przed wysiłkiem fizycznym, bezpośrednio po i 6 godzin po wysiłku fizycznym. WNIOSEK. Stężenie adiponektyny i insuliny nie ulega zmianie po 1-razowym standaryzowanym wysiłku fizycznym.INTRODUCTION. Insulin resistance and low adiponectin serum level, are known cardiovascular risk factors. The question appears, does physical activity influence these factors. The aim of our study was evaluation of the effect of standardized physical effort on insulin and adiponectin serum levels in postmenopausal women. MATERIAL AND METHODS. We performed the study in 33 postmenopausal women, aged 50-60, selected randomly from Wroclaw city population. Estimation of anthropometric parameters and densitometry (total body fat, android and gynoid deposits) as well as the 30-minutes endurance test using cycloergometer was carried out in all subjects. Blood for analysis was collected before, direct after and 6 h after the test. Biochemical estimations such as lipid profile, glucose, insulin and adiponectin level were carried out using commercial kits. RESULTS. We compared 2 distinguished groups of women: I - obese (BMI > 30, waist > 82 cm, n = 19) and II - lean (BMI < 25, waist < 82 cm, n = 14). Both groups differed (p < 0.05) not only in anthropometric but also in metabolic parameters: obese women had higher serum level of glucose (respectivelly in I and II group: (88.5 &#177; 9.2 mg/dl vs. 81.2 &#177; 7.5 mg/dl), triglycerides (148.1 &#177; 73.8 mg/dl vs. 100.1 &#177; 40.7 mg/dl), insulin (8.5 &#177; 5.85 &#181;IU/ml vs. 4.9 &#177; 2.1 &#181;IU/ml) and HOMA (1.87 &#177; 1.45 vs. 0.99 &#177; 0.48), and lower level of HDL cholesterol (60.6 &#177; 14.6 mg/dl vs. 76.3 &#177; 23.0 mg/dl), adiponectin (12.7 &#177; 4.4 vs. 16.6 &#177; 4.4 &#236;g/ml) and QUICKI (0.16 &#177; &#177; 0.02 vs. 0.17 &#177; 0.02). Investigated groups did not differ in mean age and total and LDL cholesterol. We did not show any differences in insulin and adiponectin levels measured before and after physical test, either. CONCLUSION. Serum level of adiponectin and insulin do not change after single standardized physical effort

Influence of standardized physical effort on reduced glutathione level in postmenopausal women - the role of &#946;3-adrenergic receptor polymorphism

WSTĘP. Istnieją doniesienia, że polimorfizm Trp64/Arg64 receptora b3-adrenergicznego (ADRB3) wiąże się z częstszym występowaniem otyłości. Udowodniono także, że otyłość wiąże się z nasilonym stresem oksydacyjnym. Celem naszych badań była ocena związku wspomnianego polimorfizmu ADRB3 z parametrami powysiłkowego stresu oksydacyjnego u kobiet po menopauzie. MATERIAŁ I METODY. Badania przeprowadzono u 80 kobiet w wieku 50&#8211;60 lat, wybranych losowo spośród mieszkanek Wrocławia. U wszystkich badanych wykonano pomiary antropometryczne, badanie na zawartość tkanki tłuszczowej (total body) metodą DXA z użyciem aparatu DPX(+) Lunar (Stany Zjednoczone) oraz oznaczenia biochemiczne: profil lipidowy, stężenie glukozy, estradiolu i FSH z użyciem komercyjnych zestawów odczynników. Wskaźnikiem stresu oksydacyjnego było stężenie zredukowanego glutationu w krwinkach oznaczane w heparynizowanej krwi pełnej kolorymetryczną metodą Beutlera. Krew do oznaczenia stresu oksydacyjnego pobierano przed, bezpośrednio po i 6 godzin po 30-minutowym wysiłku fizycznym na cykloergometrze. Genotypowanie ADRB3 przeprowadzono metodą PCR i minisekwencjonowania z użyciem aparatu ABI 310 (Applied Biosystems). WYNIKI. Częstość występowania genotypu Trp64/Arg64 w badanej populacji wyniosła 11%. Genotyp Arg64/Arg64 wystąpił tylko u jednej osoby. U pozostałych 88% kobiet stwierdzono genotyp Trp64/ /Trp64. Podobne w obu grupach średnie wyjściowe stężenie zredukowanego glutationu w krwinkach po 6 godzinach od wysiłku obniżało się istotnie (p < 0,05) jedynie w grupie z genotypem Trp64/Trp64. WNIOSKI. Polimorfizm Trp64/Arg64 receptora b3-adrenergicznego ma najprawdopodobniej wpływ na stężenie zredukowanego glutationu po standaryzowanym wysiłku fizycznym u kobiet po menopauzie.INTRODUCTION. Some, but not all studies indicate, that the Trp64/ /Arg64 polymorphism of &#946;3-adrenergic receptor (ADRB3) is associated with obesity. Furthermore, obesity is connected with enhanced oxidative stress. The aim of our study was evaluation of frequency of this ADRB3 polymorphism and its association with metabolic syndrome parameters and oxidative stress in postmenopausal women. MATERIAL AND METHODS. We performed the study in 80 women, aged 50-60, selected randomly from Wroclaw city population. Estimation of anthropometric parameters, total body fat - using DPX(+) Lunar, USA device and biochemical estimations such as lipid profile, glucose, estradiol and FSH serum level (using commercial kits) were carried out. Oxidative stress was estimated by measurement of reduced glutathione concentration, using Beutler colorimetric method. Blood for analysis was collected before, direct after and 6 h after the 30-minutes physical test using cycloergometer. ADRB3 genotyping was performed by PCR and minisequencing using ABI 310 sequencer (Applied Biosystems). RESULTS. The frequency of Trp64/Arg64 genotype in investigated population was 11%. The Arg64/Arg64 genotype had only one woman. Trp64/Trp64 genotype had 88% of women. The reduced glutathione level similar in both groups before effort, 6 h after standardized physical effort decreased statistically significant (p < 0.05) only in Trp64/Trp64 group. CONCLUSIONS. The Trp64/Arg64 polymorphism of &#946;3-adrenergic receptor seems to have an influence on reduced glutathione level after standardized physical effort in postmenopausal women