Ageing in a Long-term Regeneration Neighbourhood: A Disruptive Experience or Successful Ageing in Place?

The aging population of European cities raises enormous challenges with regard to employment, pensions, health care and other age-related services. The housing preferences of the aging population are changing rapidly where more and more people want to live independent lives for as long as possible. At the same time governments need to reduce the costs of expensive institutionalized care. A precondition for 'ageing in place' is that elderly people perceive their neighbourhoods as familiar and safe places. In the Netherlands, many neighbourhoods with a rapidly ageing population have been subject to urban regeneration policies. Hence, an important question is to what extent these policies affect the housing situation, social support networks and socioeconomic position of elderly people, because these factors strongly assist the ability of elderly people to live independently. We answer this question through the analysis of a small but unique panel data set with 2007 and 2012 measurements from Hoogvliet, a district of Rotterdam. Contrary to claims about large, disrupting impacts of urban regeneration, the results show that even in times of economic crisis regeneration in Hoogvliet has enabled 'ageing in place'. There appears no relationship between the Hoogvliet policies and changes in income of elderly people and their ability to get by financially. Those who have moved home often report regeneration benefits, mostly related to accessing better quality housing in the same area. Finally, we found no clear evidence of decreased social support or increased loneliness through regeneration-induced disruption of social networks

THE ROLE OF A PARTICIPATORY SPACE IN THE DEVELOPMENT OF CITIZENSHIP

Research and policymaking are paying increasing attention to the development of citizenship, stimulated by the transition towards a participatory society. In this paper we focus specifically on citizens in mental health and homeless care, whose citizenship is often underdeveloped. Pols (2016) endorses the need for a participatory space outside home or work where people in a vulnerable position can develop relational citizenship. We reflect on the influence a participatory space can have on the development of individual and democratic citizenship besides the more commonly described relational citizenship. We specifically focus on characteristics of a participatory space that can influence the development of citizenship. To this end we use both theoretical insights and empirical data from a longitudinal participatory study into Je Eigen Stek (JES, Your own place), a self-managed transitional programme in homeless care. JES as a participatory space contributes to the development of individual, relational and democratic citizenship, even though not all participants benefit equally. The different forms of citizenship both hinder and stimulate each other. Our paper brings to light aspects of a participatory space that can influence the development of individual, relational and democratic citizenship. We also found indications for the importance of looking at physical aspects of a participatory space in relation to the development of citizenship. Citizens in homeless care are able to develop citizenship, supported by a participatory space if adequately facilitated. It is therefore important to assess the quality of the participatory space

De stad biedt aanknopingspunten: Het Sinatra-principe in stedelijk social werk

In grote steden als Amsterdam ontstaan door gentrification en andere processen nieuwe concentraties van sociale uitsluiting. Dat stelt sociaal werkers voor bijzondere en lastige uitdagingen. Tegelijk biedt de stad hen ook aanknopingspunten, schrijft lector Stedelijk Sociaal Werken Lex Veldboer

Recepten tegen sociale ongelijkheid

Stedelijke sociale ongelijkheid staat al jaren hoog op de stedelijke agenda, maar het is eigenlijk zelden of nooit het nummer 1 probleem geweest van Amsterdam. Andere kwesties zoals het samenleven tussen verschillende bewonersgroepen golden in de stedelijke arena vaak als urgenter. Het is ogenschijnlijk ook geen heel omstreden kwestie. Zelfs werkgeversorganisatie VNO wijst al jaren op de risico’s van een te grote tweedeling naar inkomen, vermogen en opleiding. We zien het, niemand wil het, maar toch gebeurt het, bijna als een ‘autonoom’ proces, ook nu tijdens de coronacrisis

Sociaal werk: niet politiseren maar laveren

Professionals moeten minder volgzaam zijn en een eigen sociale agenda gaan voeren, zo horen we steeds vaker. Maar een nieuwe eenzijdigheid dreigt als we het spoor op gaan van politiseren. Dan wordt ontkend dat het beroep in de alledaagse praktijk onvermijdelijk een balanceeract is gekenmerkt door dubbelrollen en compromissen

De hervonden waarde van groepswerk

Vaker individuele hulpvragen verbinden met collectieve wijkvoorzieningen, is het devies voor buurt- en wijkteams. Dat is zeker zinvol, maar er zijn nog meer smaken bij collectieve hulpverlening dan ‘de buurt’. Een pleidooi voor differentiatie, kennisontwikkeling en training in groepswerk

De stad als setting van sociaal werk: werken aan het zwakste belang in een stad uit balans

De eerste opleiding ter wereld voor sociaal werk opende in 1899 haar deuren in Amsterdam, tussen de sloppen van de arbeidersbuurt De Jordaan. Net als toen is Amsterdam anno 2018 een economisch succesvolle ‘boomtown’ waar sociale scheidslijnen scherper worden. Sociale uitsluiting is in Nederland vooral een verschijnsel van de grote steden. Een sociaal werker in de stad staat dus voor een flinke opgave. Tegelijkertijd bieden juist de verschillende settingen en domeinen van de stad ook aanknopingspunten. Lector Stedelijk Sociaal Werken dr. Lex Veldboer buigt zich in zijn rede over de kenmerkende omstandigheden, uitdagingen en vraagstukken van sociaal werken in een grote stad

Amsterdam wordt een gewonere metropool, met meer segregatie

In Amsterdam concentreert sociale uitsluiting zich meer en meer in de buitenwijken. Probleemcumulaties en afstemmingskwesties maken het werk hier complex voor stedelijk sociaal werkers. Toch is hun ‘duurzaam doormodderen in de chaos van de buurt’ betekenisvol voor ‘de uitgeslotenen’, stelt Lex Veldboer in zijn lectorale rede

We moeten het hebben over schaarste. De financiële uitholling van het sociaal domein.

Het Europese sociaal werk gaat gelijktijdig bezorgd én blijmoedig om met bezuinigingen. De moed erin houden en blijven zoeken naar kansen zijn belangrijke codes binnen het werk. Toch is inzicht in de problemen die door financiële schaarste veroorzaakt worden hard nodig