Plasmodium falciparum Parasites Are Killed by a Transition State Analogue of Purine Nucleoside Phosphorylase in a Primate Animal Model

Plasmodium falciparum causes most of the one million annual deaths from malaria. Drug resistance is widespread and novel agents against new targets are needed to support combination-therapy approaches promoted by the World Health Organization. Plasmodium species are purine auxotrophs. Blocking purine nucleoside phosphorylase (PNP) kills cultured parasites by purine starvation. DADMe-Immucillin-G (BCX4945) is a transition state analogue of human and Plasmodium PNPs, binding with picomolar affinity. Here, we test BCX4945 in Aotus primates, an animal model for Plasmodium falciparum infections. Oral administration of BCX4945 for seven days results in parasite clearance and recrudescence in otherwise lethal infections of P. falciparum in Aotus monkeys. The molecular action of BCX4945 is demonstrated in crystal structures of human and P. falciparum PNPs. Metabolite analysis demonstrates that PNP blockade inhibits purine salvage and polyamine synthesis in the parasites. The efficacy, oral availability, chemical stability, unique mechanism of action and low toxicity of BCX4945 demonstrate potential for combination therapies with this novel antimalarial agent

Strawnosc in vitro skrobi natywnych i modyfikowanych bez i z dodatkiem srodkow slodzacych

Przeprowadzono badania mające na celu oceną strawności in vitro natywnych i modyfikowanych skrobi ziemniaczanych i kukurydzianych. Ponadto zbadano wpływ dodatku różnych środków słodzących na amylolizę wyżej wymienionych skrobi. Wykazano, że podatność na hydrolizę enzymatyczną skrobi zależy od surowca z jakiego została ona pozyskana oraz od sposobu jej modyfikacji. Otrzymane wyniki wskazują na wysoką (> 94%) strawność skrobi modyfikowanych poddanych w procesie acetylacji obróbce hydrotermicznej (Adamyl CS i Adacom CS). Natomiast skrobie natywne oraz preparaty skrobiowe Adamyl HS i Adacorn HS, które nie zostały poddane obróbce hydrotermicznej podczas ich chemicznej modyfikacji charakteryzowały się znacznie niższą strawnością. Stwierdzono ponadto, iż dodatek środków słodzących nie wpływa znacząco na strawność in vitro badanych skrobi.The aim of this work was to determine digestibility of native and modified both potato and com starches. Furthermore, we investigated the effect of sweeteners addition on amylolysis of these starches.We proved that enzymatic susceptibility of starch is dependent on both raw material and method of modification. The results of the experiment indicate high digestibility (>94%) of modified starches, which have been subjected to hydrothermic processing (Adamyl CS, Adacom CS). However native starches and Adamyl HS and Adacom HS, which have not subjected to hydrothermic processing were less digestible. Furthermore, we confirmed, that sweeteners addition does not influences on in vitro starch digestibility

Functional properties of the modified starches fortified by copper ions

Celem pracy była ocena przydatności najpopularniejszych, handlowych spożywczych skrobi modyfikowanych jako nośników składników mineralnych. Badaniom poddano spożywcze skrobie modyfikowane różniące się zarówno sposobem modyfikacji, jak i stopniem podstawienia. Proces adsorpcji jonów miedziowych prowadzony był z roztworu soli w zawiesinie skrobiowej poniżej temperatury kleikowania. W badanych skrobiach oznaczano zawartość miedzi metodą AAS, określano przebieg kleikowania przy użyciu wiskografu Brabendera, a także zmiany barwy poprzez jej pomiar w systemach CIE Yxy oraz L*a*b*. Badano strukturę krystaliczną metodą dyfrakcji promieni Roentgena oraz określano sposób wiązania jonów miedziowych metodą EPR. Stwierdzono, że skrobie modyfikowane efektywnie adsorbują jony miedzi i mogą być stosowane jako nośniki składników mineralnych w procesach wzbogacania żywności, przy czym: hydrofilowy bądź hydrofobowy charakter grup modyfikujących wpływa na proces adsorpcji; obecność polarnych grup karboksylowych poprawia efektywność adsorpcji, natomiast wprowadzenie niepolarnych grup acetylowych zmniejsza jej wydajność. Jony miedzi są rozproszone równomiernie w całej próbie i nie występują pozostałości soli użytej do adsorpcji. Obecność zaadsorbowanych jonów miedziowych nie wpływa na typ struktury krystalicznej skrobi modyfikowanych. Wzbogacanie jonami miedzi nieznacznie zmienia barwę powstałych preparatów oraz modyfikuje w niewielkim stopniu ich właściwości reologiczne. Niewielkie zmiany we właściwościach użytkowych pozwalają na rekomendację wszystkich badanych preparatów jako nośników składników mineralnych w żywności.The objective of the paper was to estimate the usefulness of the most common, commercial starches modified as carriers of mineral components. Diverse food starches modified were investigated, differing in both the applied method of their modification and their substitution degree. The adsorption process of copper ions was carried out from the salt solution in the starch slurry below the pasting temperature. The following was determined: content of copper in starch samples investigated - using an AAS method; the course of the pasting process - using a Brabender method); changes in the colour - by measuring the colour using the systems of CIE, Yxy, and L*a*b*. The crystal structure was analyzed by an X-ray diffractometry method, and the mechanism of binding the CuII ions was determined using an EPR method. It was found that all the starches investigated effectively adsorbed copper ions, and could be applied as carriers of minerals in the food fortification processes, and, in addition, the hydrophilic or hydrophobic character of modifying groups impacted the adsorption process. The presence of polar carboxyl groups increased the effectiveness of adsorption whereas the presence of non-polar acetyl groups decreased its efficiency. The copper ions were evenly distributed within the whole sample and no residues of salt used in the adsorption were found. The presence of adsorbed copper ions did not impact the type of crystal structure of modified starches. When copper ions were used to fortify starches, the colour of the preparations obtained slightly changed, and their rheological properties were modified to a small extent. Minor changes in the usable properties permit to recommend all the preparations investigated as carriers of mineral components in foodstuffs

Antimicrobial activity of potato juice

Doniesienia literaturowe wskazują, że sok z ziemniaków może być cennym źródłem związków bioaktywnych korzystnie oddziałujących na organizm człowieka. Jak dotąd nie scharakteryzowano jednak w pełni aktywności przeciwdrobnoustrojowej tego produktu. Dlatego też, w niniejszej pracy oceniono aktywność przeciwdrobnoustrojową suszu soku ziemniaczanego powstałego w procesie suszenia rozpyłowego oraz sublimacyjnego, jego hydrolizatu oraz frakcji odbiałczonej. W testach bioaktywności zastosowano szczepy bakterii z rodzajów: Bacteroides, Listeria, Salmonella, Clostridium, Escherichia, Enterococcus, Lactobacillus,, Staphylococcus, Yersinia oraz drożdże Candida i Saccharomyces. Aktywność przeciwdrobnoustrojową oznaczano metodą punktowo-dyfuzyjną. Dodatkowo zbadano zawartość glikoalkaloidów, mikro- i makroelementów, witamin z grupy B oraz witaminy C w soku z ziemniaków, a także podjęto pró- bę określenia ich wpływu na bioaktywność. Przeprowadzone badania wykazały, że żaden z zastosowanych preparatów niezależnie od składu chemicznego i sposobu wytworzenia nie wykazywał aktywności antagonistycznej w stosunku do mikroorganizmów patogennych, probiotycznych i komensalych.There are information in the literature that potato juice could be a valuable source of bioactive compounds revealing beneficial effect on the human health. However, the antimicrobial activity on this product has not been fully established so far. The aim of this study was to evaluate the antimicrobial activity of dried potato juice obtained by spray or sublimation drying, as well as products of its enzymatic hydrolysis and deproteinization. The bacteria of the genera Bacteroides Listeria, Salmonella, Clostridium, Escherichia, Enterococcus, Lactobacillus, Staphylococcus, Yersinia as well as yeasts: Candida and Saccharomyces were used in the study. Antimicrobial activity was determined using the spot-diffusion method. Additionally, characterization of the juice in terms the content of glycoalkaloids, vitamins C and the B group, as well as micro-and macroelements was made. The study showed that none of the investigated species had activity against all pathogenic, commensal and probiotic microflora

The estimation of digestibility of a new physically modified starch preparation in research on the rats

Celem niniejszej pracy było ustalenie wpływu wysokiego udziału nowego preparatu skrobi modyfikowanej w diecie na wybrane parametry ogólnożywieniowe u szczurów, a w szczególności ocena jego strawności in vivo. Doświadczenie zrealizowano na 20 samcach szczurów białych rasy Wistar w wieku 9 tygodni, którym podawano 2 półoczyszczone diety eksperymentalne z wysokim (50%-owym) udziałem badanych preparatów skrobiowych: preparatu kleikowanej skrobi ziemniaczanej (Solamyl - S) oraz badanej skrobi modyfikowanej na drodze wysokociśnieniowej homogenizacji kleików (H). Spożywanie diety z dużym udziałem preparatu skrobiowego H miało podobny wpływ na parametry wzrostowe i ogólnożywieniowe u szczurów, w tym na ogólną strawność diety, jak w przypadku podawania diety ze skrobią S. Wysoki udział preparatu skrobi modyfikowanej H w diecie powodował, w porównaniu z preparatem S, przyspieszenie pasażu treści pokarmowej oraz zwiększenie zawartość wody w kale, co może sugerować wpływ degradacji bakteryjnej na uzyskane wyniki strawności.The aim of the work was to determine the effect of a high proportion of a novel modified starch preparation in the diet on selected nutrition parameters in rats, particularly it’s in vivo digestibility. The experiment was conducted on 20 males Wistar white rats, aged 9 weeks, fed 2 semi-purified experimental diets with a high (50%) addition of analyzed starch preparations: gelatinized potato starch preparation (Solamyl - S) and analyzed starch modified by high pressure homogenization of pastes (H). The intake of a diet, with a high addition of starch preparation H, had similar influence on growth and nutritional parameters in rats, including diet digestibility, as in case of feeding of diet with starch S participation. A high addition of new modified starch preparation H in the diet, in comparison with starch S, resulted in transit time acceleration and elevated water feces content, which can indicate an influence of bacterial degradation on digestibility results

Charakterystyka struktury, wlasciwosci fizykochemiczne i mozliwosci zastosowania skrobi amarantusa

The potential uses of amaranth (Amaranthus hypochondriacus) starch from the species grown in Poland were recognized by determining the basic physico- chemical properties and functionality in mayonnaise and glue systems. Rheological methods, scanning electron microscopy, and light microscopy were employed in the analysis of isolated starch. When used in low-fat mayonnaise formulas, the amaranth starch gave them excellent organoleptic qualities, but rather poor rheological stability. The amaranth starch also showed great use value as a major component of corrugated-board glues.Celem pracy było poznanie podstawowych właściwości fizykochemicznych, mikrostruktury i możliwości zastosowania skrobi Amaranthus hypochondriacus gatunku uprawianego w Polsce. Metoda Myersa i Foxa umożliwiła wyizolowanie z nasion amarantusa skrobi 0 bardzo wysokim stopniu czystości, o niskiej zawartość tłuszczu (0.27%) i białka (0.53%), w postaci bardzo małych, niezwykle wyrównanych pod względem wielkości ziarenek skupionych w większe aglomeraty liczące kilka tysięcy pojedynczych granulek (fot. 1-3). Należy zwrócić uwagę na bardzo niską zawartość amylozy co pozwala zakwalifikować tę skrobię do gatunków woskowych. Skleikowana skrobia amarantusa wykazuje wysoką rozpuszczalność i stosunkowo niską siłę pęcznienia (tab. 1). Przebieg kleikowania charakteryzuje się niską temperaturą kleikowania w połączeniu z dużą stabilnością reologiczną podczas inkubacji i schładzania (rys.1). Skrobia amarantusa reaguje na zmiany temperatury słabiej niż skrobia kukurydziana i nie wykazuje tendencji do żelowania w całym zakresie pomiarowym (rys. 2). Takie zachowanie może być bardzo pożądaną cechą, zwłaszcza w przemyśle spożywczym. Zmiany struktury kleików podczas ogrzewania przedstawione na fot. 4 (SEM) i fot. 5 (LM) potwierdzają łatwość kleikowania skrobi amarantusa. Zbadano przydatność skrobi amarantusa jako środka zagęszczająco-stabilizującego w produkcji majonezów nisko-tłuszczowych i stwierdzono, że nadaje im znakomite własności sensoryczne nie zapewniając jednak trwałości reologicznej (rys. З i 4). Bardzo mały i wyrównany rozmiar ziarenek zasugerował możliwość niespożywczego wykorzystanie skrobi amarantusa. Uzyskane wyniki (tab. 2) potwierdziły, że w postaci natywnej stanowi ona doskonały surowiec do produkcji kleju do tektury falistej (opakowania biodegradowalne)

Charakterystyka odcieku po koagulacji bialka pozyskiwanego w toku kampanii krochmalniczej

In potato industry there are generated huge amounts of wastewater which due to high concentration of organic and biodegradable components as well as periodic production are especially difficult to utilization. Heat-coagulation of potato protein is applied to recovering valuable organic substances from these wastes. However, the effectiveness of this process achieves only up to 50%. The samples of supernatant liquid from heat-coagulation of potato protein were taken from Potato Processing Company WPPZ S.A. Luboń during potato processing period of 2005 year. Experimental material samples were examined for pH and the contents of dry matter, ash, protein and selected metal ions. Molecular size distributions of protein fractions were determined as well. The supernatants resulted from heat-coagulation of potato protein revealed rather constant physicochemical characteristics during the period of potato processing period. The contents of dry matter ranged within 3.2-4.3%, protein within 1.3-1.4%, ash within 1.1-1.3%; pH varied from 4.5 to 5.3. Very high level of heavy metals excludes the use of supernatant as a raw material for food production. Relatively low molecular mass of the protein fraction could reduce the effectiveness of classical membrane separation process. Application of modern technologies such as the micellar enhanced ultrafiltration seems to be most promising.Przemysł ziemniaczany wytwarza ogromne ilości ścieków, które ze względu na swoje obciążenie substancjami organicznymi i biogennymi oraz okresowość występowania są wyjątkowo trudne do zagospodarowania. Oczyszczanie ścieków przemysłu ziemniaczanego realizuje się poprzez koagulację białka ziemniaczanego, jednak proces ten pozwala na usunięcie jedynie 50% substancji azotowych. Badaniom poddano próbki odcieku po koagulacji białka ziemniaczanego pobierane w Wielkopolskim Przedsiębiorstwie Przemysłu Ziemniaczanego w Luboniu k. Poznania w toku kampanii 2005 roku. W pobranych próbach oznaczano pH, zawartość suchej substancji, popiołu, białka oraz wybranych jonów metali. Oznaczono także rozkład mas cząsteczkowych substancji białkowych metodą GPC. Stwierdzono, że odcieki po koagulacji białka ziemniaczanego charakteryzowały się relatywnie niewielkimi zmianami składu w toku trwania kampanii. Zawartość suchej substancji wahała się w granicach 3,2-4,3%, białka 1,3-1,4%, popiołu 1,1-1,3% oraz pH 4,5-5,0. Znaczna degradacja masy cząsteczkowej frakcji białkowej odcieku może utrudniać jej separację w klasycznych procesach membranowych, natomiast zbyt wysoka zawartość metali ciężkich przewyższająca znacznie dopuszczalne ilości ograniczone w Rozporządzeniem Ministra Zdrowia wyklucza bezpośrednie zastosowanie tego odpadu jako surowca do produkcji żywności. Najbardziej obiecującymi technologiami możliwymi do zastosowania w procesach zagospodarowywania lub utylizacji odcieku po koagulacji białka ziemniaczanego wydają się być techniki membranowe, takie jak np. ultrafiltracji wspomagana z układów micelarnych