Probiotyki i prebiotyki w profilaktyce i leczeniu chorób u dzieci

Probiotyki to mikroorganizmy, które wywierają korzystne działanie na organizm gospodarza po spożyciu przez niego odpowiedniej dawki określonego szczepu. Najczęściej jako probiotyki stosowane są bakterie kwasu mlekowego Lactobacillus i Bifidobacterium oraz wybrane szczepy Streptococcus, Bacillus, a także drożdże Saccharomyces boulardii. Probiotyki wpływają korzystnie na skład środowiska ekologicznego przewodu pokarmowego, wykazując antagonizm w stosunku do drobnoustrojów chorobotwórczych kolonizujących błonę śluzową przewodu pokarmowego. Obecność w jelicie bakterii fermentacyjnych, głównie pałeczek kwasu mlekowego, a zwłaszcza typów adhezyjnych, chroni przed dyslokacją bakteryjną i enterotoksemią, normalizuje zaburzenia motoryki jelit i zmniejsza objawy nietolerancji laktozy. Prebiotyki to substancje naturalnie zawarte w żywności (bądź do niej dodawane), które selektywnie pobudzają wzrost i/lub aktywność wybranych szczepów bakterii probiotycznych obecnych w przewodzie pokarmowym. Probiotyki i prebiotyki, jak również ich połączenie – synbiotyki, występują w pożywieniu, mieszankach mlecznych, preparatach farmakologicznych, dodatkach do żywności, suplementach dietetycznych i w sposób naturalny poprawiają stan naszego zdrowia oraz mają coraz większe znaczenie w nowoczesnej medycynie. W pracy omówiono udział probiotyków i prebiotyków w kształtowaniu się biocenozy przewodu pokarmowego oraz w profilaktyce i leczeniu wybranych chorób u dzieci, jak: biegunki bakteryjne i wirusowe, dysbioza poantybiotykowa, martwica jelit noworodków, kolka jelitowa, nieswoiste zapalenia jelit, zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego

The acute pancreatitis in 15‑year‑old girl

The acute pancreatitis occurs in children much less often than in adults. Though, it usually has a sudden onset and, at the beginning, it proceeds with intensified pain in the area of the abdomen, thanks to the proper diagnostics and treatment, it seldom leads to permanent damage of the pancreas. The most common causes of pancreatitis, apart from calculosis of the gallbladder and other pathological conditions of bile ducts, are the injuries of the abdomen as well as various infectious factors. Acute biliary pancreatitis in children occurs rather seldom, since calculosis of the biliary ducts is not often observed at this age group. Cholesterolic calculosis of the biliary ducts in children most often concerns obese, adolescent girls. Gall stones, usually, consist of a mixture of cholesterol, bile pigments, calcium as well as inorganic substances. A case of a 15.5‑year‑old girl who was hospitalised in our Clinic is presented below. The girl suffered from the pain in the abdomen. On admission, she was initially diagnosed the acute pancreatitis. The results of the laboratory tests (higher activity of amylase in serum and urine, higher activity of lipase, and increased concentration of transaminase) and the ultrasonography of the abdomen let the doctors definitively diagnose the acute biliary pancreatitis. A strict diet, intravenous irrigation, proton‑pomp inhibitors, administration of painkillers and antibiotics led to the improvement of the general state of the patient and normalization of the laboratory tests results. In the tenth day of hospitalization the planned endoscopic regressive cholangiopancreatography (ERCP) with papillotomy was performed. No deposits in bile ducts were revealed. The girl was recommended the procedure of cholecystectomy, which was carried out in due course without any complications.Ostre zapalenie trzustki występuje u dzieci znacznie rzadziej niż u dorosłych i choć ma zwykle nagły początek i przebiega początkowo z nasilonymi dolegliwościami bólowymi ze strony jamy brzusznej, to dzięki właściwej diagnostyce i leczeniu rzadko prowadzi do trwałego uszkodzenia trzustki. Do najczęstszych przyczyn ostrego zapalenia trzustki u dzieci, oprócz kamicy pęcherzyka żółciowego i innych patologii dróg żółciowych, należą urazy brzucha (zwłaszcza tzw. rowerowy) i czynniki infekcyjne. Ostre żółciopochodne zapalenie trzustki występuje u dzieci sporadycznie, ponieważ nieczęsto zdarza się w tej grupie wiekowej kamica dróg żółciowych. Cholesterolowa kamica żółciowa u dzieci zazwyczaj dotyczy otyłych, dorastających dziewcząt. Na ogół kamienie żółciowe składają się z mieszaniny cholesterolu, barwników żółciowych, związków wapnia oraz substancji nieorganicznych. Prezentujemy przypadek 15,5‑letniej dziewczynki hospitalizowanej w naszej Klinice z powodu bólów brzucha, u której rozpoznaliśmy ostre zapalenie trzustki. Wyniki badań dodatkowych (podwyższona aktywność amylazy i lipazy w surowicy, amylazy w moczu, transaminaz) i wynik badania ultrasonograficznego jamy brzusznej nasunęły podejrzenie żółciopochodnego ostrego zapalenia trzustki. Stosując dietę ścisłą, nawadnianie pozajelitowe, inhibitory pompy protonowej, leki przeciwbólowe, antybiotykoterapię, uzyskano poprawę stanu ogólnego dziecka i normalizację wyników badań dodatkowych. W dziesiątej dobie hospitalizacji wykonano planowo zabieg endoskopowej cholangiopankreatografii wstecznej (ECPW) z papilotomią, nie wykazano obecności złogów w drogach żółciowych. Dziewczynkę zakwalifikowano do zabiegu cholecystektomii, który odbył się w trybie planowym, bez powikłań

Probiotics and prebiotics in gastrointestinal diseases in children

Probiotics are viable microorganisms which being consumed in a proper dose exert beneficial effects on the host. Lactic acid bacteria Lactobacillus and Bifidobacterium and selected strains of Streptococcus, Bacillus, yeast Saccharomyces boulardii are most frequently used as probiotics. Dependently on the strain and the dose probiotic bacteria restore natural properly functioning system of intestinal flora, inhibit the development of numerous pathogenic microorganisms, alleviate the course and shorten the duration of bacterial and viral diarrhoea, prevent the occurrence or relieve antibiotic-associated diarrhoea, eliminate or diminish the symptoms of lactose intolerance as well as normalize intestinal motor activity disorders. Prebiotics are substances contained in food (or added to it) which selectively stimulate the growth and/or activity of some strains of probiotic bacteria found in the alimentary tract. Prebiotics improve the content of intestinal biocenosis, intestinal motor activity, regression of clinical symptoms of intestinal inflammatory diseases and have a beneficial effect on intestinal epithelial cells nourishment by stimulation and creation of conditions for the growth of probiotic strains. Probiotics, prebiotics as well as their combination – synbiotics improve in a natural way by multidirectional therapeutic effect of viable bacterial cultures, our health condition, contribute to pharmacological therapy and are more and more important in modern medicine. The study presents the share of probiotics and prebiotics in the formation of alimentary tract biocenosis and their application in the prophylaxis and treatment of selected gastrointestinal diseases.Probiotyki to żywe mikroorganizmy, które po spożyciu w odpowiedniej dawce wywierają korzystne działanie na organizm gospodarza. Najczęściej jako probiotyki stosowane są bakterie kwasu mlekowego Lactobacillus i Bifidobacterium oraz wybrane szczepy Streptococcus, Bacillus, jak również drożdże Saccharomyces boulardii. Zależnie od szczepu i dawki bakterie probiotyczne przywracają naturalny, właściwie funkcjonujący układ mikroflory jelitowej, hamują rozwój wielu mikroorganizmów chorobotwórczych, łagodzą przebieg oraz skracają czas trwania niektórych biegunek bakteryjnych i wirusowych, zapobiegają wystąpieniu lub łagodzą przebieg biegunek poantybiotykowych, likwidują lub zmniejszają objawy nietolerancji laktozy, a także normalizują zaburzenia motoryki jelit. Prebiotyki to substancje zawarte w żywności (bądź do niej dodawane), które selektywnie pobudzają wzrost i/lub aktywność wybranych szczepów bakterii probiotycznych obecnych w przewodzie pokarmowym. Prebiotyki przez stymulację i tworzenie warunków dla wzrostu szczepów probiotycznych poprawiają skład biocenozy jelitowej, motorykę jelit, powodują ustąpienie klinicznych objawów chorób zapalnych jelit oraz wpływają korzystnie na odżywienie komórek nabłonka jelitowego. Probiotyki, prebiotyki, jak również ich połączenie – synbiotyki, w sposób naturalny, przez wielokierunkowe oddziaływanie lecznicze żywych kultur baterii, poprawiają stan naszego zdrowia, wspomagają terapie farmakologiczne i mają coraz większe znaczenie w nowoczesnej medycynie. W pracy omówiono udział probiotyków i prebiotyków w kształtowaniu się biocenozy przewodu pokarmowego oraz ich zastosowanie w profilaktyce i leczeniu wybranych chorób przewodu pokarmowego

Ostre zapalenie trzustki u 15‑letniej dziewczynki

Ostre zapalenie trzustki występuje u dzieci znacznie rzadziej niż u dorosłych i choć ma zwykle nagły począ‑ tek i przebiega początkowo z nasilonymi dolegliwościami bólowymi ze strony jamy brzusznej, to dzięki wła‑ ściwej diagnostyce i leczeniu rzadko prowadzi do trwałego uszkodzenia trzustki. Do najczęstszych przyczyn ostrego zapalenia trzustki u dzieci, oprócz kamicy pęcherzyka żółciowego i innych patologii dróg żółciowych, należą urazy brzucha (zwłaszcza tzw. rowerowy) i czynniki infekcyjne. Ostre żółciopochodne zapalenie trzustki występuje u dzieci sporadycznie, ponieważ nieczęsto zdarza się w tej grupie wiekowej kamica dróg żółciowych. Cholesterolowa kamica żółciowa u dzieci zazwyczaj dotyczy otyłych, dorastających dziewcząt. Na ogół kamie‑ nie żółciowe składają się z mieszaniny cholesterolu, barwników żółciowych, związków wapnia oraz substan‑ cji nieorganicznych. Prezentujemy przypadek 15,5‑letniej dziewczynki hospitalizowanej w naszej Klinice z powodu bólów brzucha, u której rozpoznaliśmy ostre zapalenie trzustki. Wyniki badań dodatkowych (pod‑ wyższona aktywność amylazy i lipazy w surowicy, amylazy w moczu, transaminaz) i wynik badania ultraso‑ nograficznego jamy brzusznej nasunęły podejrzenie żółciopochodnego ostrego zapalenia trzustki. Stosując dietę ścisłą, nawadnianie pozajelitowe, inhibitory pompy protonowej, leki przeciwbólowe, antybiotykoterapię, uzyskano poprawę stanu ogólnego dziecka i normalizację wyników badań dodatkowych. W dziesiątej dobie hospitalizacji wykonano planowo zabieg endoskopowej cholangiopankreatografii wstecznej (ECPW) z papi‑ lotomią, nie wykazano obecności złogów w drogach żółciowych. Dziewczynkę zakwalifikowano do zabiegu cholecystektomii, który odbył się w trybie planowym, bez powikłań

Różne manifestacje kliniczne alergii na białko mleka krowiego

Nadwrażliwość pokarmowa jest zespołem dolegliwości klinicznych wywołanych spożyciem pokarmu lub związków chemicznych dodawanych do żywności. Może powstawać z udziałem mechanizmów immunolo‑ gicznych (alergia pokarmowa) lub bez ich udziału. Częstość występowania chorób alergicznych w ostatnich dziesięcioleciach wrasta. Objawy pojawiają się już w okresie niemowlęcym (alergia na białka mleka krowie‑ go). W kolejnych latach obok alergenów pokarmowych coraz większą rolę odgrywają alergeny inhalacyjne, zmieniając symptomy choroby w tzw. marszu alergicznym. U niemowląt i małych dzieci najczęstsza jest aler‑ gia na białka mleka krowiego. Wśród objawów klinicznych nadwrażliwości na białka mleka krowiego przewa‑ żają zmiany alergiczne na skórze, w tym zapalenie atopowe (postać skórna), dalej wymienia się zaburzenia motoryki górnego i dolnego odcinka przewodu pokarmowego, zapalenie błony śluzowej jelita cienkiego i gru‑ bego indukowane pokarmem oraz eozynofilowy naciek błony śluzowej przewodu pokarmowego. Schorzenie to może przejawiać się także objawami ze strony układu oddechowego i ogólnoustrojowymi. Metodą z wybo‑ ru w postępowaniu leczniczym u dziecka z rozpoznaną alergią jest próba eliminacji z diety źle tolerowanego składnika pokarmowego i zastąpienie go dobrze tolerowanym pokarmem o podobnych/równoważnych war‑ tościach odżywczych. Celem pracy jest prezentacja dwóch odmiennych klinicznie przypadków alergii na mleko krowie u niemowląt: chłopca z ciężką postacią atopowego zapalenia skóry i dziewczynki z kwasochłonnym zapaleniem jelita, u których w procesie leczniczym wprowadzono (początkowo bez pozytywnego efektu) różne mieszanki hipoalergiczne, co przyniosło poprawę kliniczną dopiero po zastosowaniu w żywieniu preparatów elementarnych wraz z odpowiednią terapią farmakologiczną

Different clinical manifestations of cow’s milk allergy

Food hypersensitivity is a syndrome of clinical disorders, which are caused by the intake of various, specific kinds of food or different chemical substances present in the food. It can either activate immunological mechanisms (food allergy) or not. The frequency of allergic disorders has been steadily increasing recently. The symptoms usually show up in early infants (allergy to cow’s milk). In the following years apart from food allergy, inhalator pathogens start playing more and more important role. The clinical picture of food allergy changes into “the allergic march”. The most common kind of allergy in infants and small children is the cow’s milk allergy. In the clinical manifestation of food hypersensitivity to cow’s milk protein the skin manifestation can be observed most frequently, the next characteristics being motoric disorders in the lower and upper part of the digestive system, ileitis and colitis, which are caused by food and eosinophilic inflammation in the mucosa of the digestive system. Food allergy to cow’s milk protein can also be manifested with respiratory symptoms or general bodily disorders. The treatment is based on eliminating the badly tolerated food product from the diet and replacing it with a well-tolerated food product with the same nutric value. The aim of the work is to present the two clinical cases of food allergy to cow’s milk in infants: the boy with the severe kind of atopic dermatitis and the girl with eosinophilic enteritis. The patients were firstly treated with hypoallergenic kinds of milk – getting no good clinical results. However, after administering the basic preparations as well as applying pharmacological treatment the condition of the patients improved.Nadwrażliwość pokarmowa jest zespołem dolegliwości klinicznych wywołanych spożyciem pokarmu lub związków chemicznych dodawanych do żywności. Może powstawać z udziałem mechanizmów immunologicznych (alergia pokarmowa) lub bez ich udziału. Częstość występowania chorób alergicznych w ostatnich dziesięcioleciach wrasta. Objawy pojawiają się już w okresie niemowlęcym (alergia na białka mleka krowiego). W kolejnych latach obok alergenów pokarmowych coraz większą rolę odgrywają alergeny inhalacyjne, zmieniając symptomy choroby w tzw. marszu alergicznym. U niemowląt i małych dzieci najczęstsza jest alergia na białka mleka krowiego. Wśród objawów klinicznych nadwrażliwości na białka mleka krowiego przeważają zmiany alergiczne na skórze, w tym zapalenie atopowe (postać skórna), dalej wymienia się zaburzenia motoryki górnego i dolnego odcinka przewodu pokarmowego, zapalenie błony śluzowej jelita cienkiego i grubego indukowane pokarmem oraz eozynofilowy naciek błony śluzowej przewodu pokarmowego. Schorzenie to może przejawiać się także objawami ze strony układu oddechowego i ogólnoustrojowymi. Metodą z wyboru w postępowaniu leczniczym u dziecka z rozpoznaną alergią jest próba eliminacji z diety źle tolerowanego składnika pokarmowego i zastąpienie go dobrze tolerowanym pokarmem o podobnych/równoważnych wartościach odżywczych. Celem pracy jest prezentacja dwóch odmiennych klinicznie przypadków alergii na mleko krowie u niemowląt: chłopca z ciężką postacią atopowego zapalenia skóry i dziewczynki z kwasochłonnym zapaleniem jelita, u których w procesie leczniczym wprowadzono (początkowo bez pozytywnego efektu) różne mieszanki hipoalergiczne, co przyniosło poprawę kliniczną dopiero po zastosowaniu w żywieniu preparatów elementarnych wraz z odpowiednią terapią farmakologiczną

Aortic coarctation in a 13-year-old male patient with celiac disease and Crohn’s disease – a case report

Coarctation of the aorta (CoA) is a narrowing of the aorta most commonly found just distal to the origin of the left subclavian artery. It is a relatively common anomaly that accounts for 5-7.5% of all congenital heart diseases. Male to female predominance is 2:1-3:1. This condition may occur as an isolated defect or in association with various other lesions, most commonly bicuspid aortic valve. Coarctation of the aorta is the most common cardiac defect associated with Turner syndrome. This congenital aorta disease is characterized by a high blood pressure in the upper part of the body and a decreased blood pressure in the lower part. Hypertension is common in older children but infants may present early heart failure. CoA can be diagnosed with echocardiography, but the most accurate methods are CT angiography or MR angiography. Management of coarctation of aorta depends upon age, clinical presentation, type of coarctation and associated heart defects. Various surgical options, e.g. end-to-end anastomosis, subclavian flap, synthetic grafts are reported. Endovascular treatment (balloon angioplasty and stent placement) is an acceptable alternative to surgical repair of native and recurrent coarctation. This paper presents unusual coexistence of aortic coarctation, celiac disease and Crohn’s disease in a 13-year-old male patent.Koarktacja aorty (CoA) jest to zwężenie światła aorty umiejscowione najczęściej poniżej odejścia lewej tętnicy podobojczykowej. Występuje z częstością 5-7,5% wszystkich wad wrodzonych serca i dwu-, trzykrotnie częściej u chłopców niż u dziewcząt. Koarktacja aorty jest najczęstszą wadą układu sercowo-naczyniowego u pacjentek z zespołem Turnera. Wada może mieć charakter izolowany lub występować w skojarzeniu z innymi wadami, zwłaszcza dwupłatkową zastawką aorty. Najbardziej typowym objawem CoA jest wzrost ciśnienia na kończynach górnych, a jego obniżenie na kończynach dolnych. Nadciśnienie tętnicze obserwuje się głównie u dzieci starszych, podczas gdy u niemowląt mogą wcześnie rozwinąć się objawy niewydolności krążenia. Badanie echokardiograficzne jest podstawową metodą w diagnostyce koarktacji aorty, ale bardziej precyzyjną ocenę wady można uzyskać w badaniach angiograficznych CT lub MR. Postępowanie lecznicze w CoA zależy od wieku pacjenta, objawów klinicznych, typu wady oraz wad towarzyszących. W leczeniu operacyjnym stosowane są różne metody, np. zespolenie koniec do końca, poszerzenie zwężonego odcinka z wykorzystaniem łaty z własnej tętnicy podobojczykowej czy tworzywa sztucznego. Alternatywą dla operacji chirurgicznej są metody leczenia interwencyjnego (angioplastyka balonowa, implantacja stanu), szczególnie w przypadku nawrotów zwężenia. W niniejszej pracy prezentujemy przypadek nieopisywanego dotąd w piśmiennictwie współistnienia koarktacji aorty, choroby trzewnej i choroby Leśniowskiego-Crohna. Jest to jednocześnie przykład późnego rozpoznania wady układu sercowo-naczyniowego u 13-letniego chłopca

Koarktacja aorty u 13-letniego chłopca z choroby trzewnćj i chorobćj Leśniowskiego-Crohna - opis przypadku

Koarktacja aorty (CoA) jest to zwężenie światła aorty umiejscowione najczęściej poniżej odejścia lewej tętnicy pod obojczykowej. Występuje z częstością 5-7,5% wszystkich wad wrodzonych serca i dwu-, trzykrotnie częściej u chłopców niż u dziewcząt. Koarktacja aorty jest najczęstszą wadą układu sercowo-naczyniowego u pacjentek z zespołem Turnera. Wada może mieć charakter izolowany lub występować w skojarzeniu z innymi wadami, zwłaszcza dwupłatkową zastawką aorty. Najbardziej typowym objawem CoA jest wzrost ciśnienia na kończynach górnych, a jego obniżenie na kończynach dolnych. Nadciśnienie tętnicze obserwuje się głównie u dzieci starszych, podczas gdy u niemowląt mogą wcześnie rozwinąć się objawy niewydolności krążenia. Badanie echokardiograficzne jest podstawową metodą w diagnostyce koarktacji aorty, ale bardziej precyzyjną ocenę wady można uzyskać w badaniach angiograficznych CT lub MR. Postępowanie lecznicze w CoA zależy od wieku pacjenta, objawów klinicznych, typu wady oraz wad towarzyszących. W leczeniu operacyjnym stosowane są różne metody, np. zespolenie koniec do końca, poszerzenie zwężonego odcinka z wykorzystaniem łaty z własnej tętnicy podobojczykowej czy tworzywa sztucznego. Alternatywą dla operacji chirurgicznej są metody leczenia interwencyjnego (angioplastyka balonowa, implantacja stanu), szczególnie w przypadku nawrotów zwężenia. W niniejszej pracy prezentujemy przypadek nieopisywanego dotąd w piśmiennictwie współistnienia koarktacji aorty, choroby trzewnej i choroby Leśniowskiego-Crohna. Jest to jednocześnie przykład późnego rozpoznania wady układu sercowo-naczyniowego u 13-letniego chłopca