The Interactions Between Rapeseed Lipoxygenase and Native Polyphenolic Compounds in a Model System

The focus of the present research was to study inhibition of lipoxygenase activity by rapeseed native polyphenols and the interactions between those compounds and the enzyme. The enzyme and polyphenolic compounds (polyphenols, phenolic acids) were extracted from rapeseed (Brassica napus) varieties Aviso and PR45DO3. The total phenolic compounds concentration in tested rapeseed was 1,485–1,691 mg/100 g d.m. (dry matter) and the free phenolic acids content in both rapeseed varieties was about 76 μg/100 g d.m. The isolated proteins showed lipoxygenase activity. Prooxidant properties of phenolic compounds in the presence of lipoxygenase and linoleic acid were observed rather in the case of extracts containing a relatively high concentration of miscellaneous polyphenols. Antioxidant properties were recorded in the case of phenolic acid extracts which contain only 1.4–1.9% of phenolics present in raw phenolic extracts. We propose that the prooxidant effect of phenolic compounds comes from quinone and oxidized polyphenols formation. The observed antioxidant activity of phenolic acid extracts is probably due to their ability to scavenge free radicals formed from linoleic acid. However, reduction of lipoxygenase ferric to ferrous ions, which prevent the activation of the enzyme and inhibited its activity, was also observed

Nasiona roslin straczkowych w zywieniu czlowieka, wartosc biologiczna i technologiczna

Zawartość białka w nasionach roślin strączkowych zależy od gatunku i waha się w granicach od 19,1 % (fasola limeńska) do 44,3 % (łubin żółty). Głównymi białkami zapasowymi są globuliny (70 %). W białkach wszystkich gatunków roślin strączkowych jest dużo lizyny, leucyny, argininy, kwasu asparaginowego i glutaminowego. Deficytowymi są aminokwasy siarkowe, mało jest też tryptofanu. Strawność białka dietetycznego roślin strączkowych jest niska. Lipidy w dużej ilości występują w nasionach oleistych: orzechu ziemnym (49 %) i soi (23,5 %). Głównym polisacharydem zapasowym nasion większości roślin strączkowych jest skrobia (ponad 50 %). Antyodżywczymi składnikami roślin strączkowych są: alkaloidy, inhibitory proteinaz i karbohydraz oraz hemaglutyniny. Występują też: wicyna i konwicyna, oligosacharydy, fityniany, saponiny, polifenole. Łubin słodki jest gatunkiem o najwyższej zawartości białka i najmniejszej ilości składników antyodżywczych. Stwierdzono prewencyjne i lecznicze działanie roślin strączkowych i ich przetworów. Rośliny strączkowe spożywa się pod różnymi postaciami. Coraz popularniejsze jest stosowanie preparatów białkowych, najczęściej sojowych. Stosuje się je przy produkcji: wędlin, pasztetów, mielonek, hamburgerów, klopsów itp. Z ich udziałem produkuje się chleb, ciasta i makarony, mleko sojowe, zabielacze do kawy, kremy, desery itp.Protein content in seeds depends on the species of leguminous crop and varies from 19.1 % (lima bean) to 44.3 % (yellow lupin). The main reserve proteins are globulins (about 70 %). Proteins of all leguminous species contain considerable amounts of lysine, leucine, arginine, glutamic and aspartic acids. Sulphur amino-acids, and in some species, tryptophan are deficient. The digestibility of leguminous dietary proteins is low. There are big amounts of lipids in oil seeds: groundnut (49 %) and soybean (23,5 %). Starch is the main reserve polysaccharide of almost all leguminous (above 50 %). Antinutritional factors of leguminous are: alkaloids, proteinase and carbohydrase inhibitors, and hemaglutinins. There are also vicine, convicine, oligosaccharides, phytin, saponin and polyphenols. The species which contains the biggest amount of protein and the smallest quantity of antinutritional factors is lupin. Prevention and medicinal effect of leguminous and their products were observed. The leguminous may be used for consumption in very different ways. Protein concentrates, especially from soybean became more and more popular. They are applied in production of: pork butcher’s articles, pies, hamburgers, meat-balls etc. They are also utilised as the ingredients of bread, different cakes, soybean milk, creams, desserts etc

Evaluation of lectin-like properties of globulins from seeds of narrow-leafed lupin [Lupinus angustifolius, var. Baron]

Łubin, w porównaniu z innymi roślinami strączkowymi, zawiera niewielkie ilości związków antyżywieniowych, w tym lektyn. Dowiedziono jednak, że w jego nasionach znajdują się substancje lektynopodobne, co może być czynnikiem ograniczającym zastosowanie łubinu w żywieniu człowieka. Celem przeprowadzonych badań była ocena lektynopodobnych właściwości globulin łubinu wąskolistnego poprzez sprawdzenie, czy białka te mogą stymulować proliferację limfocytów oraz powodować aglutynację erytrocytów człowieka. Wyizolowane erytrocyty poddawano działaniu wybranych frakcji białkowych. Wynik doświadczenia oceniano mikroskopowo. Limfocytom w hodowli podawano odpowiednio: frakcje globulinowe oraz mitogen. Na podstawie ilości inkorporowanej do DNA limfocytów znakowanej radioaktywnie tymidyny określano stopień ich proliferacji. Proliferację limfocytów oceniano również z wykorzystaniem cytometrii przepływowej. Wśród erytrocytów poddanych działaniu łubinowych globulin nie zaobserwowano zjawiska aglutynacji. Podobnie, w populacji limfocytów inkubowanych z badanymi białkami łubinu nie stwierdzono podwyższonego poziomu proliferacji komórek. Na podstawie uzyskanych danych stwierdzono, że badane frakcje globulin łubinu nie wykazują typowej dla lektyn zdolności aglutynowania erytrocytów. Nie indukują również proliferacji limfocytów. Otrzymane wyniki świadczą o tym, że białka te, spożyte z pokarmem, nie mogą spowodować wystąpienia reakcji odpornościowej, wywołanej zlepianiem i aktywacją limfocytów, czy hemaglutynacją.In comparison to other legume plants, lupin contains small amounts of anti-nutritional compounds, including lectins. However, it has been proved that lupin seeds may contain some lectin-like substances, which can limit the use of lupin in human nutrition. The objective of the study was to evaluate lectin-like properties of narrow-leafed lupin seed globulins. To achieve this, their potential for stimulating lymphocyte proliferation as well as their hemagglutinating properties were analysed. The isolated erythrocytes were treated with some selected protein fractions. The result of the experiment was microscopically assessed. The cultured lymphocytes were treated with globulin fractions and a mitogen, respectively. The amount of proliferating cells was evaluated based on the amount of radioactive thymidine incorporated into the DNA of lymphocytes. The proliferation of lymphocytes was also assessed using a flow cytometry. No cell agglutination was found among the erythrocytes treated with the lupin globulins. Furthermore, the level of cell proliferation did not increase in the population of lymphocytes incubated with the lupin proteins studied, either. Based on the results achieved, it was found that the lupin globulin fractions analysed did not show the ability, appearing typical for lectins, to agglutinate erythrocytes. They did not induce the proliferation of lymphocytes, either. The results obtained prove that those proteins, if eaten with food products, cannot cause the immune reaction to occur owing to the agglutination and activation of lymphocytes or to hemagglutination

Native anitoxidant biocomponents of lupin preparations

W pracy określono wpływ procesów fermentacji i ekstruzji na zawartość tokoferoli i aktywność anty-oksydacyjną nasion łubinu. Do analizy jakościowej i ilościowej homologów tokoferoli wykorzystano technikę HPLC, natomiast aktywność antyoksydacyjną określono na podstawie ilości wygaszonych rodników DPPH•. W badanych preparatach łubinowych wykazano obecność alfa-, gamma-, delta-tokoferolu. Najwyższą zawartością tokoferoli oraz aktywnością antyoksydacyjną charakteryzowały się odmiany łubinu białego. Pod wpływem dokonanych modyfikacji zawartość tokoferoli a także aktywność antyoksydacyjna zmniejszyła się. Największą redukcję tokoferoli uzyskano pod wpływem ekstruzji preparatów fermentowanych.Influence of fermentation and extrusion on the tocopherol content and antioxidant activity of lupin seeds was determined. The HPLC method was applied for qualitative and quantitative analyses of tocopherol homologus, while antioxidant activity was determined according to the quantity of quenched DPPH• radicals. Alpha-, gamma- and delta-tocopherols were found to be present in the investigated lupin preparations. The highest tocopherol content and antioxidant activity were found in the white lupin variety. After modifications the tocopherol content and antioxidant activity decreased. The greatest tocopherol decreased was observed after extrusion of fermented preparations

Wpływ fosforylacji i sulecynylacji białka drożdżowego na jego strawność enzymatyczną i właściwości funkcjonalne

It was found that succinilation and phosphorylation of protein lead to its greater yield from yeast compared to the traditional alkaline extraction, causing a more effective reduction of nucleic acids content in the final product and a considerable improvement of the functional properties of isolated substances. At the same time phosphorylation caused a smaller reduction of enzymatic digestibility of the protein accompanying all the advantageous effects.Włączenie białka mikrobiologicznego do żywności wymaga dostosowania jego właściwości fizykochemicznych. W literaturze opisano wiele metod osiągnięcia tego celu dzięki różnym modyfikacją chemicznym. Brak jest analizy porównawczej ich skuteczności oraz wpływu na wartość biologiczną uzyskanych preparatów białkowych. Celem niniejszej pracy było porównanie efektywności zabiegów sulecynylacji i fosforylacji białka drożdżowego z tradycyjną estrakcją alkaliczną po hydrolizie kwa sów nukleinowych. Badania wykazały że proces sulecynylacji oraz fosforylacji zwiększa ekstraktywność białka wskutek przesunięcia punktu izoelektrycznego, co wpływa istotnie na obniżenie zawartości kwasów nukleinowych w produkcie o ok. 60 % i poprawę właściwości funkcjonalnych (tabela). Fosforylacja w znacznie mniejszym topniu obniżyła strawność enzymatyczną preparatu niż sulecynylacja, a dodatkowo z uwagi na swą odwracalność wydaje się być godną polecenia metodą uzyskiwania z homogenatów drożdżowych białka przeznaczonego do żywności