Toprağa uygulanan başlıca fungisitlerin Acrophialophora levise etkileri ve antagonist-fungisit kombinasyonunun fasulyelerde Rhizoctonia solaniye karşı kullanılma olanakları üzerinde araştırmalar

Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.Studies on the effects of some well-known fungioides on Aorophialophora levis and the possibilities of using the antagonist- fungicide combinations against Rhjzootonia solani on bean. The effects of PCHB, Benomyl, Thiram, Monoozeb and Çaptan at 1, 3, 10, 30, 100 and 300yUg/ml, and of Tololofon-roethyl -in addition to these concentrations -at 0.1, 0.3 and 0,6 ug/ml on Acrophialophora levis and Rhizootonia solani were studied in vitro. The results indi cated that POKB and Benomyl were generally more effective against the antagonist than the pathogen* But the other fungicides were found to be more effective towards the pathogen than the antagonist at all the doses. Although the growth of R. solani was completely suppressed by 0.6yUg/ml and higher concentrations of Tololofon-methyl, A. levis was inhibited only at the pate of 31.14 in oulture medium containing the mentioned fungicide at ŞOOjug/ml, In dual oulture studies carried out by using the streak method it was observed that A. levis exhibited a strong antibiotic activity against R. solani. The colonial growth of the pathogen was reduced 32.62 fo by the antagonist. R. solani was suppressed more strongly in PDA plates having Manoozeb and Oaptan at all of the doses tested and Thiram at 1 and 3/tg/ml in the presence of A. levis in the dishes than in those plates containing only the fungicides but no antagonist. It is interesting to note that the effectiveness of Tololofos- methyl against the pathogen was reduced by the presence of A. IqvIb in Petri plates.41 At high concentrations Thiram, Mancozeb and Çaptan inhibited the oonidial germination of A. levis. In vivo experiments oarried out in pots under controlled conditions showed that the fungicides alone were more effective in reducing the disease inoidenoe at all concentrations tested than the fungicide + antagonist combinations» The best oontrol was realized by using Intrazeb (80 fo Manoozeb) at the rate of 2 g/l.Hhizolex (50 % Tololofos-methyl) was also highyl effective at 1 and 2 g/m » Ihe experiments designed in order to determine the relations between the inoculation time of the treatments gave some unexpected results. Inoculation of the antagonist 10 days before sowing resulted in a higher disease inoidenoe even than the oontrol pots, and the protection in the pots inoculated with antagonist 5 days before sowing was only 10 $?. It is of great interest as well that the quantity of the Ehizootonia lesions appeared on the roots of bean plants grown in the pots containing the natural soil and inoculated only with the anta gonist was higher than the controls without antagonist. Ehis unexpected phenomenon could be explained with the emerging of a predisposition due to some metabolites of A. levis. Dae results suggested that A. levis was ineffective against R. gqlani on bean and it could not be used neither alone nor combined with the fungicides tested in this study.PCEB, Benomyl, Thiram, Jfenoozeb ve Captan'ın 1, 3» 10, 30, 100 ve 300;ug/ml 'lik, Tololofos-methyl'in ise bunlara ek olarak 0.1, 0.3 ve 0.6 yUg/ml 'lik dozlarda antagonist Aorophialophora levis ve patojen Rhizootonia solani'ye etkileri in vitro'da araştırıldı. Sonuçlar PCMB ve Benomyl 'in genelde antagoniste patojenden daha etkili olduğunu orta ya koydu. Diğer fungisitler ise tüm dozlarda patojene antagoniste göre daha etkili bulundular. R. solani özellikle Tololof os-methyl. in 0.6jug/ml ve daha yüksek dozlarında- hiç gelişemezken, A. levis' iti 300^jg/ral'de engellenme. oranının sadeoe$31*14 olduğu saptandı. Çizgi yöntemi kullanarak yürütülen ikili kültür çalışmalarında A. levis ' in fungisitsiz ortamda R. solani'ye karşı güçlü "bir antihiotik aktivite gösterdiği anlaşıldı. Antagonist karşısında patojen kolonileri nin gelişimi $32.62 oranında engellendi. Fungisitli ortamlarda A. levis 'in antihiotik aktivitesindeki değişim yine çizgi yöntemi ile "belirlendi. 30 ug/ml dozda Çaptan içeren ortiarada engellenme zonu oluşmadı. Manoozeb ve Captan'ı denenen tüm dozlarda, Thiram *ı ise 1 ve 3 ^tg/ml dozda içeren ortamlarda R. solani 'nin engellenmesi petride A. levis ' in cb bulunduğu durumlarda daha fazla oldu. Ancak Tololofos-methyl'in denenen tüm ddzlarda patoje ne tek başına etkililiği, fungisit + antagonist etkililiğinden daha yüksek bulundu. Thiram, Manoozeb ve Captan'ın yüksek dozlarının A. levis1 in spor çimlenmesini engellediği anlaşıldı. Klima odası koşullarında saksılarda gerçekleştirilen in vivo denemelerde, fungisitlerin tüm dozlarda patojeni engelleme oranı, aynı dozlarda fungisit + antagonist uygulamalarının engelleme oranın dan daha yüksek bulundu. Doğal toprağa sadeoe antagonist uygulandığında köklerde görülen Rhizootonia lezyonlarının kontrolden daha fazla olması39 ilginç bulundu. Bu olay, A. levis metabolitlerinin fasulyede predispozis- yon yaratması şeklinde yorumlandı. Patojene en yüksek etkiyi 200 g. preparat/100 1. su dozunda uygulanan Manoozeb etkili maddeli ilaç gösterdi. Tololofos-methyl de 2 kg. preparat/lOOOra ve 1 kg. preparat/ 2 lOOOm dozlarda yüksek bir koruyuculuk sağladı. Antagonistin toprağa veriliş zamanı ile elde edilen etki arasın daki ilişkinin saptanması amaoıyla gerçekleştirilen 2. aşama in vivo denemeler "beklenen sonucu vermedi. A. levis toprağa tohum ekiminden 10 gün önce uygulandığında, kontrole göre daha yüksek bir hastalık çıkışı gözlendi. Toprağa tohum ekiminden 5 gün önce uygulanan anta gonistin ise koruyucu etkisi sadece$10. 95 oldu. Bu araştırmanın sonuçları fasulyelerde R. solani'ye karşı.A. levis uygulamasının başarısız olduğunu ve bu antagonistin ne tek başına ne de denemede kullanılan fungisidlerle kombine olarak kulla nılamayacağını ortaya koyd

Response to Fusarium oxysporum f.sp radicis-lycopersici in tomato roots involves regulation of SA- and ET-responsive gene expressions

WOS: 000335501200015Fusarium crown and root rot of tomato (Lycopersicon esculentum) caused by Fusarium oxysporum f.sp. radicis-lycopersici (FORL) is a damaging disease of greenhouse crops worldwide. Here, we characterize in vivo, a new strain of FORL (27.2) isolated from wilting, sensitive tomato cultivar Kardelen F-1, widely grown in Turkey. Compared to a reference strain (usaFORL), 27.2 strain was less virulent in terms of disease severity, and plant growth parameters. To determine whether the effects of both strains involve expressions of defence-related genes, we performed reverse transcription-polymerase chain reaction analysis in tomato roots inoculated with strains 27.2/usaFORL. Our results showed that PR1, PR6, and CH9 expressions were upregulated by usaFORL. PR4 expression in plants infected with both strains was downregulated, indicating that systemic acquired resistance (SAR) was not associated with PR4 activation. No transcripts for CH3 were observed after inoculating with both strains, suggesting that CH3 expression may not be involved in defence against FORL. ET-regulated gene (ETR1, ACO1, ACO2, and ACO3) expressions were increased only by usaFORL, indicating their correlation with pathogen virulence, and in turn, reduced ethylene sensitivity and subsequent necrosis. However, both strains downregulated ACO4 transcripts. Finally, both strains induced Pal expression, indicating gene involvement in FORL-induced SAR in tomato seedlings.Turkish Scientific Research Council (TUBITAK)Turkiye Bilimsel ve Teknolojik Arastirma Kurumu (TUBITAK) [108 O 069]; Ege University Scientific Research FundEge University [09 BIL 021]We are grateful to Dr. Abdullah Unlu for kindly providing the strain usaFORL. Tomato cultivar Kardelen F1 was provided by Bircan seed company (Antalya, Turkey). This work was financed by Turkish Scientific Research Council (TUBITAK, Contract No: 108 O 069) and Ege University Scientific Research Fund (Contract No: 09 BIL 021)

Brassicaeae ve solanaceae familyası sebzelerinin münavebeli yetiştiriciliğinde türlerin karşılıklı etkileşimlerinin verim ve kalite özelliklerine etkisi

Incorporation of fresh plant residues has several effects on plant production, yield and quality traits on vegetables. The influence of incorporation on plant growth and quality properties of plant properties depends on plant species and growing season. This study was intended to determine effects on incoporation with Brassicaae vegetables (cabbage, cauliflower, broccoli) on some fruit quality properties and yield of solanaceae species (tomato, pepper, eggplant) in two growing season (2004-2005 spring). In the experiment one broccoli, cabbage and cauliflower cultivar and two tomato, pepper and eggplant cultivar was used. Incorporation with cauliflower and cabbage has positive effect on yield of tomato, moreover yield and fruit quality traits of eggplant depends on growing season. The yield was 85-100 tons/ha for tomato, 20-35 tons/ha pepper and 50-60 tons/ha for eggplant. Fruit weight and earliness of tomato, pepper and eggplant cultivar depends on incorporated vegetables and incorporation with broccoli were not significantly influenced on yield and quality traits.Dönüşümlü yetiştiricilikte bitki kalıntılarının verim ve meyve kalite özellikleri üzerine çeşitli etkileri vardır. Bitki gelişmesi ve kalite özellikleri üzerine belirlenen bu etki yetiştirilen türe ve yetiştirme zamanına göre değişmektedir. Bu araştırma Brassiceae familyası sebzeleri (lahana, karnabahar, brokkoli) ile dönüşümlü yetiştirilen Solanaceae familyası sebzelerinde (domates, biber, patlıcan) bazı kalite özellikleri ve verim üzerine etkisini belirlemek amacıyla iki yetiştirme döneminde (2004 -2005 bahar) yürütülmüştür. Araştırmada lahana, karnabahar ve brokkoli türlerine ait birer çeşit, domates, biber, patlıcan türlerine ait ise iki farklı çeşit kullanılmıştır. Lahana ve karnabahar ile dönüşümlü yetiştiricilik domates verimini artırmıştır. Patlıcanda ise verim ve meyve kalitesi üzerine dönüşümlü yetiştiriciliğin etkisi ön bitki uygulaması ve yıllara göre farklılık göstermektedir. Verim domateste 8.5-10 ton/da, biberde 2.0-3.5 ton/da, patlıcanda ise 5-6 ton/da olarak belirlenmiştir. Domates, biber ve patlıcan çeşitlerinde meyve ağırlığı ve erkencilik değerleri dönüşümlü yetiştirilen türlere göre değişiklik gösterirken, brokkoli ile yapılan dönüşümlü yetiştiricilikte verim ve kalite özelliklerinde istatistiki anlamada önemli farklılık belirlenmemiştir