Siarkowodor w oczyszczalniach sciekow

Na odpowiednich wykresach przedstawiono zmiany stężenia siarkowodoru w fazie gazowej w trzech wybranych oczyszczalniach ścieków przemysłowych. W dwóch z nich emisja H₂S znacznie przekraczała dopuszczalny poziom 10 (mg‧kg⁻¹). Ścieki z oczyszczalni, w której średnie stężenie H₂S w fazie gazowej przekraczało 20 (mg‧kg⁻¹), poddano w laboratorium działaniu Ca(NO₃)₂. W doświadczeniu tym wykazano całkowitą eliminację zjawiska wydzielania H₂S z tak potraktowanych ścieków. Zaproponowano interpretację procesów zachodzących w ściekach pod wpływem dodatku jonów azotanowych (V).The changes in concentration of hydrogen sulfide in the gas phase at three chosen industrial sewage treatment plants were presented on the graphs. At two of them the H₂S emissions considerably exceeded the permissible level - 10 mg‧kg⁻¹. Wastewater from the treatment plant where the mean H₂S concentration in gas phase exceeded 20 mg‧kg⁻¹ was treated with Ca(NO₃)₂ (a trade name Nutriox) under laboratory conditions. This experiment showed complete decay of H₂S emission from treated wastewater. The interpretation of the processes occurring in wastewater treated with nitrate ions was also suggested in this paper

Koagulacja sciekow za pomoca chlorku poliglinowego [PAC]

Przeprowadzono testy koagulacyjne na ściekach komunalnych, mleczarskich i przemysłu mięsnego. Do koagulacji użyto chlorku poliglinowego (PAC-u), otrzymanego z minerału o nazwie anortosyt. Każdorazowo z koagulowanych ścieków usunięto 56-74% ChZT oraz 81,5-100% fosforu ogólnego (P og.). Dawki PAC-u uznane za optymalne zapewniały skuteczne usuwanie ChZT, zawiesin, mętności i barwy z badanych ścieków, jednakże nie obniżały poziomu P og. do europejskiego standardu = 1 mg·kg⁻¹. Polikationy glinowe > +3 wartościowe, pochodzące z hydrolizy PAC-u, potwierdziły w praktyce swoją wysoką skuteczność koagulacyjną.Coagulation tests were conducted on municipal sewage, dairy and meat processing industry wastewater. Poly-aluminum chloride (PAC) obtained from Anorthosite was applied. 56-74% COD and 81.5-100% P were removed each time. Doses of the PAC, considered to be optimal, enabled efficient COD reduction, removal of suspended solids, turbidity and colour from the wastewater treated, but did not decrease the level of P down to the European standard = 1 mg·kg⁻¹. Aluminum polycations with > +3 valency, arising from RAC hydrolysis, confirmed their own high coagulating efficiency in practice

Elektrolityczne oczyszczanie sciekow modelowych

Bezpośrednio porównano parametry oraz efekty elektrolitycznego oczyszczania ścieków modelowych w warunkach chronopotencjometrycznych (CHRp), tj. przy stałym natężeniu prądu (I = const) oraz chronoamperometrycznych (CHRa), tj. przy stałym napięciu (U = const). Elektrokoagulację na elektrodach żelaznych, przy zmianie kierunku prądu na elektrodach co 256 s, prowadzono w systemie ciągłej recyrkulacji ścieków pomiędzy zbiornikiem i elektrolizerem. Średnie napięcie, obliczone z kilkunastu tysięcy zarejestrowanych wartości, potrzebne do utrzymania I = const w CHRp zastosowano następnie jako U = const w elektrokoagulacji CHRa wyznaczając z kolei odpowiednie średnie natężenie prądu. Uzyskana w tych warunkach równoważność obu procesów (CHRp i CHRa) umożliwiła bezpośrednie zestawienie rezultatów oczyszczania badanych ścieków, z którego wynika, że elektrokoagulację należy prowadzić w warunkach chronopotencjometrycznych, tzn. przy stałym natężeniu prądu.Parameters and results of electrolytic treatment of the model wastewater under chronopotentiometric (CHRp) conditions, i.e. at constant current (I = const), and under chronoamperometric (CHRa) conditions, i.e. at constant voltage (U = const), were compared in the study. Electrocoagulation was carried out in a system of constant recirculation between the tank and electrolyzer, on iron electrodes where the current direction was changed every 256 s. Mean voltage, calculated on the basis of a few dozen thousand values recorded in the study, and required to maintain I = const during CHRp electrocoagulation, was then applied as U = const during CHRa electrocoagulation, determining mean current intensity. This enabled to ensure equivalence of both processes (CHRp and CHRa) and to compare the results of wastewater treatment, which indicate that electrocoagulation should be performed under chronopotentiometric conditions, i.e. at constant current intensity

Skuteczna kontrola dozowania koagulantu w oczyszczaniu ścieków

Coagulant dosing control (CDC) is necessary to ensure stable treated water quality and to reduce chemical costs both in drinking and wastewater treatment plants. The rapid development in online sensors and equipment as well as control strategies has triggered a significant development in CDC. Software sensors, streaming current detectors, charge titration units, potential dispersion analyzers etc. are now successfully used. Despite the significant advancement in the introduction and use of these novel techniques, most plants still relay on simple CDC techniques like flow proportional dosing, leaving great opportunities to reduce the coagulant costs, sludge treatment costs while achieving better treatment efficiencies overall. The paper presents a novel concept to optimize coagulant dosing control in wastewater treatment plants, and an intention to develop a widely available solution using a Polish-Norwegian Research & Development venture.Kontrola dozowania koagulantu (KDK) jest konieczna w celu zapewnienia stabilnej jakości wody, jak i obniżenia kosztów zarówno w stacjach uzdatniania wody, jak i w oczyszczalniach ścieków. Wraz z wielkim postępem w strategii i technologii tzw. czujników „online” obserwuje się również znaczny rozwój w zakresie KDK. Zdecydowanie zwiększa się zakres czujników procesorowych, czujników w ciągłym przepływie, zestawów miareczkujących do oznaczania ładunku, analizatorów despersji itp. W przeciwieństwie do znacznego zaawansowania we wprowadzaniu i zastosowaniu tych nowatorskich technik, większość oczyszczalni ciągle opiera się na prostych systemach KDK, typu ciągłego dozowania proporcjonalnego, nie uwzględniając wielkich możliwości redukcji kosztów zużycia koagulantu i obróbki osadów, które istotnie wpływają na efektywność pracy oczyszczalni. Praca niniejsza przedstawia nowatorską koncepcję optymalizowania dawki koagulantu w oczyszczalniach ścieków oraz możliwości rozszerzenia dostępności tych rozwiązań w Polsce poprzez Polsko-Norweską Instytucję Naukowo-Rozwojową

Changes in sulphur dioxide concentrations in the atmospheric air assessed during short-term measurements in the vicinity of Olsztyn, Poland

Sulphur dioxide is one of the principal gases responsible for the quality of atmospheric air. Air pollution, even relatively low one, is not indifferent to human health. In 2007-2009, an investigation was carried out to follow changes in the concentration of sulphur dioxide in atmospheric air, in different time intervals, depending on the air temperature and humidity. This paper draws on results of continuous measurements taken at the Station of Monitoring the Immission of Air Pollutants in Olsztyn-Kortowo. The measured concentrations of SO2 were presented graphically as means for different time intervals. It has been demonstrated that changes in SO2 concentrations were mainly induced by drops in temperatures, emissions and other industrial actitivities, as well as the course of the growth and development of plants. The highest concentrations appeared at noon and the lowest ones were at night. Analysis of similarities verified hourly variations in the SO2 concentrations in air. Four distinc groups were distinguished: nocturnal (1:00-7:00 a.m.), mid-day (10:00 a.m.-3:00 p.m.), a group with two time intervals (8:00- 9:00 a.m.; 4:00-7:00 p.m.) and late evening (8:00 p.m. - midnight). Considering the aerial concentration levels of this gas in monthly intervals, high similarity was observed between the early spring versus the autumn and winter seasons. Dependences between SO2 concentrations and temperature were confirmed by analysis of the correlation coefficients and linear regression equations. Likewise, relationships between SO2 concentrations and air humidity were analyzed in different time intervals and presented both graphically and statistically, by computing correlations and regression equations. Irrespective of the source of emission and meteorological conditions, the SO2 concentration remained on a low level and did not exceed the permissible threshold either in the vicinity of Olsztyn or in the whole region of Warmia and Mazury.Dwutlenek siarki jest jednym z ważniejszych gazów odpowiedzialnych, za jakość powietrza atmosferycznego. Zanieczyszczenia powietrza nawet na stosunkowo niskim poziomie nie są obojętne dla zdrowia człowieka. W latach 2007-2009 badano zmiany stężenia dwutlenku siarki w powietrzu atmosferycznym – w różnych przedziałach czasowych – w zależności od temperatury i wilgotności powietrza. W pracy wykorzystano wyniki z pomiarów ciągłych Stacji Monitoringu Imisji Zanieczyszczeń Powietrza w Olsztynie-Kortowie. Określone stężenia SO2 przedstawiono graficznie jako średnią z różnych okresów pomiarowych. Wykazano, że na zmiany stężenia wpływały głównie spadki temperatury, działania emisyjne i gospodarcze oraz wynikające z przebiegu wegetacji roślin. Najwyższe wartości stężeń stwierdzono w godzinach południowych, najniższe w nocnych. Analiza podobieństw potwierdziła zróżnicowanie godzinowe stężenia SO2 w powietrzu. Wydzielono wyraźnie 4 grupy: nocną (1:00-7:00), okołopołudniową (10:00-15:00), grupę w 2 przedziałach czasowych (8:00-9:00; 16:00-19:00) oraz wieczorną (20:00-24:00). Rozpatrując stężenie tego gazu w powietrzu w zależności od stężenia miesięcznego, znaczne podobieństwo wykazano w okresie wiosenno-letnim oraz jesienno-zimowym. Zależności między stężeniem SO2 a temperaturą potwierdzono, dyskusyjnie, współczynnikami korelacji i równaniami regresji liniowej. Podobnie, zależności między stężeniem SO2 a wilgotnością powietrza analizowano w różnym przedziale czasowym w ujęciach graficznym, a także statystycznym, wykazując związki korelacyjne i równania regresji. Niezależnie od źródeł emisji i warunków meteorologicznych, stężenie SO2 utrzymywało się na niskim poziomie i nie przekraczało dopuszczalnych norm w rejonie Olsztyna i na całym obszarze Warmii i Mazur