Impact of chronic obstructive pulmonary disease (COPD) on patient’s life and his family

Wstęp: Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) należy do najczęstszych chorób przewlekłych osób dorosłych i jest jedną z głównych przyczyn przewlekłej chorobowości i umieralności na całym świecie. Dla chorego jest przyczyną fizycznego i psychicznego cierpienia, znacznie upośledza jakość życia, ogranicza aktywność życiową i wpływa na życie chorego w różnych jego aspektach. W 2012 roku przeprowadzono ogólnopolskie badanie ankietowe chorych na POChP z wywiadem palenia tytoniu leczonych ambulatoryjnie badające różne uwarunkowania choroby i jej skutki dla zdrowia i życia chorego. Celem przedstawionej tu analizy jest ocena wpływu POChP oraz nałogu palenia tytoniu na życie chorego i jego rodziny w Polsce.Materiał i metody: Materiał stanowią dane zebrane od pacjentów przez ich lekarzy prowadzących, w trakcie jednej z rytunowych wizyt chorego w poradni, na podstawie jednolitego, przygotowanego specjalnie dla potrzeb tego badania kwestionariusza. Do badania obserwacyjnego włączano pacjentów powyżej 35. rż. z rozpoznaną POChP, leczonych ambulatoryjnie, aktualnie lub w przeszłości palących tytoń. W badaniu wzięło udział 10 365 chorych na POChP. Do analizy pobrano reprezentatywną próbę 2967 ankiet.Wyniki: Średnia wieku chorych wyniosła 61,15 ± 10,25 roku, kobiety stanowiły 33,98%. Aktualnych palaczy wśród uczestników badania było 56,73%, 43,37% deklarowało, że już nie pali tytoniu. W badanej grupie największą liczbę chorych stanowiły osoby ze stopniem umiarkowanym POChP (II) wg GOLD 2010 — 55,38%, kolejno łagodnym (I) — 21,40% i ciężkim (III) — 19,96%, najmniej liczną grupę stanowiły osoby ze stopniem bardzo ciężkim (IV) — 3,27%. Stosując klasyfikację ciężkości POChP według GOLD 2013, najliczniejszą grupę chorych stanowili niskoobjawowi (mMRC), o niskim stopniu ryzyka (A) — 52,67%, ale drugą w kolejności grupą byli chorzy z nasilonymi objawami i wysokim ryzykiem (D) — 20,45%, kolejno, chorzy z małym nasileniem objawów, ale wysokim ryzykiem (C) — 16,16% i z nasilonymi objawami i wysokim ryzykiem — 10,72% (B). Pacjenci najczęściej podawali, że POChP ma wpływ na uprawianie przez nich sportu (83,45% ankietowanych), codzienną aktywność życiową (82,78%) i życie rodzinne (79,3%). Istotny wpływ (znaczny lub duży) miała, prócz sportu (60,85%) i aktywności życiowej (38,44%), na życie zawodowe (34,9%), ale największy wpływ, prowadzący nawet do rezygnacji z aktywności, poza uprawianiem sportu (21,75%) miała na życie intymne (12,6%) i hobby (11,49%). Czynnikiem, który decydował o ograniczeniu wszystkich form aktywności, był stopień ciężkości w skali GOLD 2013 C/D. Według pacjentów palenie przez nich tytoniu miało negatywny wpływ najbardziej na ich zdrowie (52,65%) i budżet rodzinny (41,83%). Negatywny wpływ palenia na relacje rodzinne deklarowało 16,38% respondentów. Wśród czynników sprzyjających skutecznemu zerwaniu z nałogiem należy wymienić wiek ≥ 65. rż. i cięższy stopień obturacji (III/IV wg GOLD 2010).Wnioski: Przeprowadzenie niniejszego badania obserwacyjnego potwierdziło istotny wpływ samej choroby oraz nałogu palenia tytoniu na życie pacjentów i ich rodzin.Introduction: Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD) is one of the most common chronic diseases of adults and is a major cause of chronic morbidity and mortality throughout the world. It is the cause of physical and mental suffering for the patient, significantly impairs quality of life, reduces the vital activity and affects the patient’s life in its various aspects. In 2012, the nationwide survey was conducted in COPD outpatients with a history of smoking exploring the various factors of the disease and its effects on the health and life of the patient. The purpose of the analysis presented here is to assess the impact of COPD and tobacco smoking on the patient’s health and life.Material and methods: Data were collected from patients by their physicians during routine visit with usage of specifically prepared questionnaire for this study. Patients over 35 years of age, with diagnosed COPD, current or past smokers were recruited from outpatients settings. The study involved 10,365 patients with COPD. Representative sample of 2,967 questionnaires were randomly drawn for the statistical analysis.Results: The mean age of responders was 61.15 ± 10.25 years, 33.98% of participants were women, 56.73% were current smokers and 43.37% declared smoking in the past. The largest number of patients had COPD in a moderate degree (II — acc. to GOLD 2010) — 55.38%, sequentially mild (I) — 21.40%, and severe (III) — 19.96%, the smallest group were people with very severe degree of disease (IV) — 3.27%. Using the new classification of the COPD severity (acc. to GOLD 2013), the largest group of patients were less symptomatic (mMRC ) subjects who had a low risk (A) — 52.67%, but in fact a second group of patients were subjects with severe symptoms and a high risk (D) — 20 45% , sequentially — patients with low severity of symptoms, but a high risk (C) — 16.16% , and severe symptoms and a low risk — 10.72% (B). Patients most often reported that COPD affects their activity in sport (83.45% of respondents), than in living activity (82.78%) and family life (79.3%). COPD had significant (moderate or severe) effect on sport (60.85%) and life activity (38.44%), as well as on work (34.9%), but the greatest impact, leading up to the resignation of the activity: on sport practice (21.75%), sexual intercourse (12.6%) and hobbies (11.49%). The disease severity (GOLD 2013 C/D) was the independent factor which reduced all forms of activity. In patients’ opinion smoking had negative impact on their health (52,65%) and the family budget (41.83%). The negative impact of smoking on family relations was declared by 16.38% of respondents. Among the factors which favor effective quit from addiction were: age ≥ 65 years and more seere degree of obturation (III/IV GOLD 2010).Conclusions: The results of the study confirmed the significant impact of the disease and addiction to smoking not only on patients’ life but also on their families

Tiotropium w terapii POChP

Exacerbations of chronic obstructive pulmonary disease (COPD) have a negative effect on the clinical course and outcome of the disease thus causing considerable social and economic burden. As the natural course of the disease may vary, the treatment should take into account an individual approach to a patient. The appropriate treatment makes it possible to control the symptoms, improves effort tolerance and decreases the risk of exacerbations and death. Tiotropium is a muscarinic receptor antagonist, which is taken once daily, in maintenance therapy, in every stage of the disease progress. The efficacy of tiotropium in regards to exacerbations of chronic obstructive pulmonary disease has been evaluated in many clinical trials against placebo and several different active comparators. This review presents the results of those studies with the main goal to evaluate the efficacy of treatment with tiotropium in terms of prevention and course of exacerbations.Zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) mają istotny wpływ na przebieg kliniczny oraz stopień kontroli astmy, stanowiąc istotne obciążenie społeczne i ekonomiczne. Historia naturalna i przebieg choroby mogą się różnić między pacjentami, dlatego leczenie powinno uwzględniać indywidualizację terapii. Odpowiednie leczenie pozwala na kontrolowanie objawów, poprawia tolerancję wysiłku i zmniejsza ryzyko zaostrzeń i śmierci. Tiotropium jest antagonistą receptora muskarynowego, podawanym raz na dobę, w terapii podtrzymującej na praktycznie każdym etapie rozwoju choroby. Skuteczność tiotropium w odniesieniu do zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc oceniano w wielu badaniach klinicznych w porównaniu z placebo i innymi lekami. W pracy przedstawiono wyniki tych badań, ze szczególnym uwzględnieniem oceny skuteczności tiotropium w zakresie zapobiegania zaostrzeniom

The role of primary care physician in management of patient with asthma

Astma oskrzelowa jest obecnie najczęstszą chorobą przewlekłą występującą u dzieci i u osób do 40. roku życia [...

POLASTMA — the Polish National Programme of Early Diagnosis and Therapy of Asthma

Astma oskrzelowa stanowi rosnący problem zdrowotny, społeczny i ekonomiczny. Choroba ta w istotny sposób wpływa na jakość życia pacjenta, ze względu na przewlekły przebieg i nasilenie objawów upośledza aktywność i życie rodzinne. Badania epidemiologiczne wykazały, że w Polsce na astmę cierpi około 12% populacji (4,5 miliona osób), a 16% populacji (5,7 miliona) zgłasza świsty. W celu poprawy jakości opieki nad pacjentami nalezy nie tylko tworzyć zalecenia oparte na wynikach najnowszych badań, ale również dbać o rozpowszechnienie i implementację nowych standardów w codziennej praktyce. Z tego powodu Polskie Towarzystwo Alergologiczne (PTA) wystąpiło z inicjatywą opracowania Polskiego Narodowego Programu Wczesnej Diagnostyki i Terapii Astmy. Inicjatywa ta jest odpowiedzią na potrzebę poprawy jakości opieki medycznej nad pacjentami z astmą. Cele Programu obejmują wczesne rozpoznanie choroby, poprawę kontroli astmy, spadek liczby dni niezdolności do pracy z powodu astmy, wzrost stosowania leków kontrolujących w stosunku do leków ratunkowych, spadek liczby pacjentów z ciężką, trudną do leczenia postacią astmy, spadek powikłań wynikających z potencjalnych efektów ubocznych terapii, wzrost świadomości społecznej problemu astmy, a w konsekwencji spadek kosztów opieki nad pacjentami z astmą. Poniższe opracowanie przedstawia szczegóły założeń Programu, jego cele, grupy docelowe i metody działania.Asthma represents a growing health, social, and economic issue as it affects a considerable part of the population, adversely affecting patients’ quality of life, while its chronic character and severity of symptoms impair family life. It has been estimated that 12% of the population of Poland (4.5 million) suffer from asthma and 16% report wheezes (5.7 million). In order to improve asthma care and patient outcomes, evidence-based recommendations must not only be developed, but also disseminated and implemented at a national and local level, which is key for integration into clinical practice. For these reasons, the Polish Society of Allergology (PSA) has decided to undertake actions, leading to some improvement of the epidemiological situation in Poland. The Polish National Programme of Early Diagnosis and Therapy of Asthma has been developed. This initiative is a response to the demand for medical care improvement in patients with asthma. Its goals include early diagnosis of asthma and improved control in the course of the disease, a reduction in the number of subjects with asthma-associated disability for work, an increased use of anti-inflammatory agents vs. rescue medications, a reduced number of patients with severe, uncontrolled bronchial asthma and prevention of complications of the disease and of adverse effects of applied therapy, an increase in social awareness regarding the bulk of problems associated with asthma, and reduction of the total costs of the care of patients suffering from asthma. Details regarding programme assumptions, goals, target groups, and modes of implementation are described in the document

The effect of omalizumab on eosinophil inflammation of the respiratory tract in patients with allergic asthma

Bronchial asthma is characterised by high levels of immunoglobulin E (IgE) and overproduction of pro-inflammatory cytokines, including interleukins IL-4, IL-13 and IL-5 needed for, amongst other things, the production of IgE and the differentiation, maturation, migration and survival of eosinophils. Eosinophils are one of the most important cells in allergic inflammation. Their presence in tissue is linked to the persistence of inflammatory infiltrate, tissue damage and remodelling. Although these cells are very sensitive to corticosteroids, some asthmatic patients do not respond to high doses of these drugs, even when administered systemically. Transbronchial biopsies and bronchoalveolar lavage performed in patients with steroid-resistant asthma have demonstrated higher levels of eosinophils and Th2-type cytokines (IL-4 and IL-5) compared to steroid-sensitive patients. Clinical studies have confirmed that the very effective treatment in these cases is therapy with omalizumab – an anti-IgE monoclonal antibody. The paper discusses the efficacy of omalizumab in reducing eosinophil number in peripheral blood and in the airways of asthmatic patients based on basic, clinical, observational studies and case reports. The significance of omalizumab therapy in asthma control and mechanisms that regulate the effects of omalizumab on eosinophils are evaluated.Bronchial asthma is characterised by high levels of immunoglobulin E (IgE) and overproduction of pro-inflammatory cytokines, including interleukins IL-4, IL-13 and IL-5 needed for, amongst other things, the production of IgE and the differentiation, maturation, migration and survival of eosinophils. Eosinophils are one of the most important cells in allergic inflammation. Their presence in tissue is linked to the persistence of inflammatory infiltrate, tissue damage and remodelling. Although these cells are very sensitive to corticosteroids, some asthmatic patients do not respond to high doses of these drugs, even when administered systemically. Transbronchial biopsies and bronchoalveolar lavage performed in patients with steroid-resistant asthma have demonstrated higher levels of eosinophils and Th2-type cytokines (IL-4 and IL-5) compared to steroid-sensitive patients. Clinical studies have confirmed that the very effective treatment in these cases is therapy with omalizumab – an anti-IgE monoclonal antibody. The paper discusses the efficacy of omalizumab in reducing eosinophil number in peripheral blood and in the airways of asthmatic patients based on basic, clinical, observational studies and case reports. The significance of omalizumab therapy in asthma control and mechanisms that regulate the effects of omalizumab on eosinophils are evaluated

MicroRNAs — new biomarkers of respiratory tract diseases

MicroRNAs (miRNAs) to krótkie, niekodujące cząsteczki RNA zdolne do posttranskrypcyjnej regulacji ekspresji genów. Łącząc się z regionem 3’-UTR matrycowego RNA (mRNA) miRNAs powodują zahamowanie translacji lub nasilenie degradacji mRNA. MicroRNAs, obok metylacji DNA, modyfikacji histonów, zależnej od ATP przebudowy chromatyny, należą do podstawowych epigenetycznych mechanizmów regulujących ekspresję genów. Cząsteczki te odgrywają istotną rolę w utrzymaniu homeostazy organizmu, wpływają na cykl komórkowy, różnicowanie, apoptozę i inne fizjologiczne funkcje komórek. Zmiany w typowym, charakterystycznym wzorze miRNAs (wzrost lub zahamowanie ekspresji poszczególnych miRNA) zaobserwowano w wielu jednostkach chorobowych, w tym w nowotworach (m.in. raku płuca), astmie, przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc, cukrzycy i chorobie wieńcowej. Na modelach zwierzęcych astmy oskrzelowej wykazano, że podwyższona ekspresja miR-21, miR126 i obniżona miR-672 oraz miR143 są ściśle powiązane z regulacją wielu cytokin związanych z zapaleniem i remodelingiem (IL-13, IL-12, IL-10 i metaloproteinazą MMP-12). W przypadku nowotworów płuca stwierdzono nadmierną ekspresję szeregu miRNAs (miR-155, miR21, miR-17-92, miR221/222) i zahamowanie ekspresji innych miRNAs (let-7, miR-1, miR-29, miR-126) w surowicy pacjentów. Wykazano, że specyficzny wzór ekspresji miRNAs korelował z typem histologicznym guza, chemiowrażliwością i prognozą dotyczącą czasu przeżycia. MicroRNAs wydają się stanowić obiecujący cel w poszukiwaniu biomarkerów chorób układu oddechowego. Potencjalna interwencja terapeutyczna z uwzględnieniem roli microRNAs w nowotworach, chorobach układu oddechowego i innych chorobach przewlekłych wymaga dalszych badań.MicroRNAs (miRNAs) represent a group of small, non-coding RNA molecules that have been shown to regulate gene expression at the translational level by interfering with the 3’ untranslated region of messenger RNAs. Gene silencing through miRNA interference is one epigenetic mechanism impacting the development and homeostasis of the organism. MiRNAs are critical for regulation of several biological processes, cellular function, the cell cycle, differentiation and apoptosis. Deregulation of miRNAs was confirmed in several pathologies including cancer (in lung cancer among others), asthma, COPD, diabetes and cardiovascular diseases. In mice models of asthma it has been found that increased levels of miR-21 and miR-126, and decreased levels of miR-672 and miR-143 are associated with regulation of cytokines involved in inflammation and remodeling, namely Il-13, Il-12, Il-10 and matrix metalloproteinase-12 (MMP-12). In lung cancer, overexpression of several miRNAs (miR-155, miR21, miR-17-92, miR221/222) and downregulation of let-7, miR-1, miR-29 and miR-126 has been found. It has been shown that serum miRNA profile may be regarded as a potential tool for early, non-invasive lung cancer diagnosis, and it can be used for chemotherapy sensitivity prediction and prognosis. MiRNAs seem to represent a promising goal in the search for new biomarkers and may be considered as an interesting target for therapeutical intervention

Aspirin and other nonsteroidal anti-inflammatory drugs hypersensitivity - mechanisms, diagnostics and treatment

Pojęcie nadwrażliwości na aspirynę obejmuje szereg niepożądanych objawów ze strony górnych i dolnych dróg oddechowych, skóry oraz przewodu pokarmowego pojawiających się po zażyciu aspiryny i innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Astma oskrzelowa z nadwrażliwością na aspirynę lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne występuje u około 10% dorosłych pacjentów z astmą. U osób nadwrażliwych na aspirynę zahamowanie syntezy prostaglandyny E2 (PGE2) z jednoczesnym wzrostem produkcji leukotrienów cysteinylowych (Cys-LT) wydaje się leżeć u podłoża patomechanizmów choroby. Złotym standardem diagnostyki nadwrażliwości na aspirynę są próby ekspozycji kontrolowane placebo.Aspirin hypersensitivity syndrome includes several symptoms from the respiratory tract, skin and digestive system triggered by ingestion of aspirin or other nonsteroidal anti-inflammatory drugs. Asthmatic attacks precipitated by aspirin or other nonsteroidal anti-inflammatory drugs occur in about 10% of all asthmatic patients. In subjects with aspirin hypersensitivity disruption of synthesis of prostaglandin E2 (PGE2) and overproduction of cysteinyl leukotrienes (Cys-LT) seem to be crucial in the pathogenesis of bronchial symptoms. Double blind, placebo controlled challenges are regarded as a gold standard in the diagnosis of aspirin hypersensitivity