Kilka słów o(d) OZZFM

Decyzja o założeniu Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Fizyków Medycznych (OZZFM) zapadła 2 marca 2011 roku podczas spotkania Kierowników Zakładów Fizyki Medycznej oraz przedstawicieli Zakładów i Pracowni Radioterapii. Impulsem, który skłonił naszą grupę zawodową do tej decyzji, były niekorzystne dla nas zapisy „Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej” [1]. Zapisy te ograniczyły prawo fizyków medycznych do wykonywania swojego zawodu. Prawo fizyka medycznego do wykonywania testów eksploatacyjnych urządzeń radiologicznych miało zależeć od uzyskania przez niego imiennego certyfikatu wydanego przez Krajowe Centrum Ochrony Radiologicznej w Ochronie Zdrowia. Certyfikat taki był wydawany wyłącznie na wniosek kierownika jednostki ochrony zdrowia, w której fizyk jest zatrudniony, i tylko na terenie tej jednostki obowiązywał. W procesie wydawania certyfikatu nie weryfikowano faktycznych umiejętności fizyka medycznego, a tylko sprawdzano fakt posiadania przez niego specjalizacji. Ministerstwo Zdrowia nie ujawniło informacji o przebiegu konsultacji społecznych projektu Rozporządzenia, nie wzięło także pod uwagę stanowiska Krajowego Konsultanta ds. Fizyki Medycznej. W tej sytuacji ustalono, że środowisko fizyków medycznych będzie dążyło do złożenia skargi konstytucyjnej. Ponieważ skargę taką może złożyć np. związek zawodowy, zadecydowano o założeniu OZZFM. Wkrótce OZZFM złożył w Trybunale Konstytucyjnym wniosek o stwierdzenie niezgodności Rozporządzenia z Konstytucją. Podobny wniosek złożył także Rzecznik Praw Obywatelskich, działający w porozumieniu z Polskim Towarzystwem Fizyki Medycznej. W wyroku z 30 lipca 2013 roku Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności kwestionowanych zapisów Rozporządzenia z Konstytucją [2]. Formalnym uzasadnieniem wyroku było to, że zawarta w Rozporządzeniu regulacja wychodziła poza upoważnienie zawarte w Ustawie Prawo Atomowe. Wkrótce pojawił się projekt zmiany prawa, zgodnie z którym kwestionowane przez nas zapisy miały zostać… przeniesione z Rozporządzenia do Ustawy. Ostatecznie jednak, dzięki naciskowi ze strony środowiska fizyków medycznych, 17 września 2014 roku weszła w życie nowelizacja Ustawy Prawo Atomowe, znosząca obowiązek uzyskiwania certyfikatów i dająca specjalistom w dziedzinie fizyka medyczna prawo do wykonywania testów urządzeń radiologicznych

25-Hydroxycholecalciferol Concentration Is Associated with Protein Loss and Serum Albumin Level during the Acute Phase of Burn Injury

Background: Burned patients have an increased need for vitamin D supply related to the maintenance of calcium–phosphate homeostasis and the regulation of cell proliferation/differentiation. This study aimed to analyze the concentration of 25-hydroxycholecalciferol and its relationship with severe condition after burn injury. Methods: 126 patients were enrolled in the study. Patients were qualified due to thermal burns—over 10% of total body surface area. On the day of admission, the following parameters were assessed: 25-hydroxycholecalciferol concentration, total protein concentration, albumin concentration, aspartate transaminase activity, alanine transaminase activity, albumin concentration, creatinine concentration, c-reactive protein concentration, procalcitonin concentration, and interleukin-6 concentration. Results: Almost all patients (92%) in the study group had an improper level of vitamin D (<30 ng/mL), with the average of 11.6 ± 10.7 ng/mL; 17.5% of patients had levels of vitamin D below the limit of determination—under 3 ng/mL. The study showed that there are several factors which correlated with vitamin D concentration during the acute phase of burn injury, including: total protein (r = 0.42, p < 0.01), albumin, (r = 0.62, p < 0.01), percentage of body burns (r = 0.36, p < 0.05), aspartate aminotransferase (r = 0.21, p < 0.05), and c-reactive protein (r = 0.22, p < 0.05). We did not find any significant correlation between vitamin D concentration and body mass index. Conclusions: The burn injury has an enormous impact on the metabolism and the risk factors of the deficiency for the general population (BMI) have an effect on burned patients. Our study showed that concentration of 25-hydroxycholecalciferol is strongly correlated with serum albumin level, even more than total burn surface area and burn degrees as expected. We suspect that increased supplementation of vitamin D should be based on albumin level and last until albumin levels are balanced

The Extent of Burn Injury Significantly Affects Serum Micro- and Macroelement Concentrations in Patients on the First Day of Hospitalisation

Burns exceeding 30% of total body surface area (TBSA) result in considerable hypovolemia coupled with the formation and release of inflammatory mediators, leading to subsequent systemic effects known as burn shock. Because of plasma exudation and the associated losses of large quantities of minerals, severe burns can lead to nutritional deficiencies and consequently disrupt homeostasis and metabolism of the entire body. The study group comprised 62 patients, who were divided into 3 groups according to the severity of burns. Serum samples were tested for concentrations of Ca, Mg, Mn, P, K, Zn, Cu, Fe, Se, Na, Cr, Ni, and Al. The mineral concentrations in serum of patients with burn injuries differ significantly from reference values, but this is not affected by the extent of the body burn. There are statistically significant decreases in serum concentrations of elements important for antioxidant protection (Zn, Cu, Se), and significant increases in the concentrations of toxic elements (Al and Ni), which may aggravate the effects associated with the state of burn shock. The Spearman rank correlation analysis did not reveal any statistically significant relationships between the serum concentrations of Mn, Ni, Al, K, Na, P, Mg, Zn, Se, Cr and the affected body surface area and severity of the burn—the values were at the lower end of the reference range. The obtained results indicate that proper nutrition, including elements replenishment, is extremely important in the recovery process of burn patients and time to nutrition is an important factor affecting patient survival after severe burn