Elderly patients treatment with non-small-cell lung cancer

W Polsce rak płuca jest najczęstszą przyczyną zgonów z powodu nowotworów złośliwych. W zdecydowanejwiększości (80–85%) rozpoznawany jest niedrobnokomórkowy rak płuca (NDRP). Podczas podejmowaniadecyzji o leczeniu — oprócz klasycznych czynników prognostycznych (stan sprawności fizycznej, stopieńzaawansowania klinicznego, stopień utraty masy ciała) — u chorych starszych należy wziąć pod uwagęczynniki dodatkowe. Należą do nich: choroby współwystępujące, stan czynnościowy i mentalny, sprawnośćpod względem funkcji poznawczych, stan odżywienia i zapotrzebowanie na pomoc socjalną. Sąto elementy tak zwanej całościowej oceny geriatrycznej i mogą one wpływać na czas przeżycia chorychna NDRP. W pracy przedstawiono poszczególne metody leczenia NDRP w aspekcie wieku chorego.Lung cancer is the most common cause of death from malignant neoplasms. Non-small-cell lung cancer(NSCLC) is diagnosed in the vast majority (80–85%) of patients. When treatment decisions are beingmade — in addition to classical prognostic factors (performance status, clinical stage or weight loss)— in elderly patients additional factors should be considered. These include co-morbidities, functionalstatus, mental status, cognitive status, nutritional status and demand for social assistance. These areknown elements for comprehensive geriatric assessment and may affect survival of patients with NSCLC.The paper presents various methods of treatment non-small-cell lung cancer in terms of patient’s age

Immune checkpoint inhibitors in the first-line treatment of metastatic small-cell lung cancer

Small-cell lung cancer is the most aggressive form of lung cancer. Most patients are diagnosed at a late disease stage when the prognosis is poor. The treatment algorithm for small-cell lung cancer remained unchanged for years, with chemotherapy as the first-line option. However, progress has been made with the recent development of immune checkpoint inhibitors, two of which — atezolizumab and durvalumab — have been approved in combination with chemotherapy as first-line treatment for advanced small-cell lung cancer. This review presents detailed data concerning the efficacy and safety of atezolizumab and durvalumab from both registration trials and real-world studies, as well as the results of clinical trials of other immune checkpoints inhibitors. Finally, the issue of identifying biomarkers to predict the efficacy of immunochemotherapy is discussed

Epidermal growth factor receptor (EGFR) inhibition on non-small-cell lung cancer treatment

Niedrobnokomórkowy rak płuca (NDRP) nadal stanowi istotny problem kliniczny i społeczny. W ostatnim okresie notuje się stały wzrost zachorowań w populacji kobiet i mężczyzn. Wyniki leczenia chirurgicznego, radioterapii i chemioterapii osiągnęły plateau. Perspektywy farmakologicznego leczenia NDRP warunkuje poznanie mechanizmów molekularnych odpowiedzialnych za rozwój nowotworu oraz powstawanie oporności. Wprowadzenie leków ukierunkowanych molekularnie stanowi istotny postęp w leczeniu NDRP. Leczenie ukierunkowane obejmuje obecnie zastosowanie leków antyangiogennych oraz monoklonalnych przeciwciał i drobnocząsteczkowych inhibitorów kinazy tyrozynowej. Ogromną rolę odgrywa identyfikacja predykcyjnych czynników pozwalająca na optymalizację leczenia. Onkol. Prak. Klin. 2011; 7, 4: 177–182Non small cell lung cancer (NSCLC) remains a significant clinical and social problem. In the last period there has been a steady increase a incidence in women and men. Results of surgical treatment, radiotherapy and chemotherapy have reached a plateau. Perspectives for pharmacological treatment of NSCLC determines understanding the molecular mechanisms responsible for tumor growth and resistance. The introduction of molecularly targeted drugs is an important step in the treatment of NSCLC. Targeted treatment includes the use of monoclonal antibodys, anti-angiogenic treatment and small molecule tyrosine kinase inhibitors. Identity of predictive factors plays a huge role for targeting treatment optimization. Onkol. Prak. Klin. 2011; 7, 4: 177–18