Protein and siRNA delivery by transportan and transportan 10 into colorectal cancer cell lines

Introduction. Cell penetrating peptides (CPPs) have the ability to translocate through cell membranes with high efficiency and therefore can introduce biological agents with pharmaceutical properties into the cell. Transportan (TP) and its shorter analog transportan 10 (TP10) are among the best studied CPPs, however, their effects on viability of and cargo introduction into colorectal cancer (CRC) cells have yet not been investigated. The aim of our study was to evaluate the cytotoxic effects of TP and TP10 on representative CRC lines and the efficiency of protein (streptavidin) and siRNA cargo delivery by TP-biotinylated derivatives (TP-biot). Material and methods. HT29 (early stage CRC model) and HCT116 (metastatic CRC model) cell lines were incubated with TP, TP10, TP-biot1, TP-biot13 and TP10-biot1. The effects of studied CPPs on cell viability and cell cycle were assessed by MTT and annexin V assays. The uptake of streptavidin-FITC complex into cells was determined by flow cytometry and fluorescence microscopy, with the inhibition of cellular vesicle trafficking by brefeldin A. The efficiency of siRNA for SASH1 gene delivery was measured by quantitative PCR (qPCR). Results. Since up to 10 µM concentrations of each CPP showed no significant cytotoxic effect, the concentrations of 0.5–5 µM were used for further analyses. Within this concentration range none of the studied CPPs affected cell viability and cell cycle. The efficient and endocytosis-independent introduction of streptavidin-FITC complex into cells was observed for TP10-biot1 and TP-biot1 with the cytoplasmic location of the fluorescent cargo; decreased SASH1 mRNA level was noticed with the use of siRNA and analyzed CPPs. Conclusions. We conclude that TP, TP10 and their biotinylated derivatives can be used as efficient delivery vehicles of small and large cargoes into CRC cells

Występowanie potencjalnie chorobotwórczych bakterii w powietrzu na liniach produkcyjnych zakładu przetwórstwa rybnego

Celem pracy było określenie koncentracji potencjalnie chorobotwórczych bakterii w powietrzu na terenie zakładu przetwórstwa rybnego. Do badań wyznaczono 5 stanowisk pomiarowych na różnych etapach procesu technologicznego oraz w holu poza halami produkcyjnymi. Próbki powietrza pobierano metodą impakcyjną z użyciem aeroskopu MAS – 100 Eco. Największe zanieczyszczenie powietrza przez pałeczki coli (w tym Escherichia coli) oraz gronkowce stwierdzono w strefie niskiego ryzyka. Jednakże maksymalne wartości ogólnej liczby bakterii odnotowano w powietrzu poza halami produkcyjnymi. Sporadycznie w badanym bioaerozolu występowały Listeria spp., a wśród nich nie wykryto gatunku L. monocytogenes. Z badań wynika, że powietrze może być przyczyną skażenia mikrobiologicznego żywności na każdym etapie produkcji, przyczyniając się do jej psucia i zagrożenia zdrowotnego konsumentów

Źródła skażenia powietrza i zagrożenie szkodliwym bioaerozolem w zakładach przetwórstwa rolno-spożywczego

W pracy opisano źródła zanieczyszczenia biologicznego powietrza w zakładach przetwórstwa rolno-spożywczego. Drobnoustroje mogą przenikać do powietrza najczęściej z przetwarzanego surowca i maszyn używanych na liniach produkcyjnych, systemów wentylacyjno-klimatyzacyjnych oraz od pracowników. Scharakteryzowano skład bioaerozolu i sposób jego rozprzestrzeniania się w zakładzie przetwórczym oraz potencjalne ryzyko skażenia powierzchni produkcyjnych i wytwarzanych produktów przez zawarte w nim drobnoustroje. W powietrzu, oprócz mikroorganizmów saprofitycznych niezagrażających bezpośrednio zdrowiu człowieka, ale wpływających na psucie się żywności, mogą występować bakterie chorobotwórcze, takie jak: pałeczki Salmonella spp., Escherichia coli, Listeria monocytogenes oraz gronkowce. W pracy zwrócono uwagę na zagrożenia wynikające z mikrobiologicznego zanieczyszczenia powietrza hal technologicznych, a także na narażenie zdrowia pracowników na czynniki biologiczne w środowisku pracy

Zdolność Listeria monocytogenes do przeżycia w zakładzie przetwórstwa żywności

Badano zdolność adaptacji bakterii Listeria spp. do warunków panujących w zakładzie przetwórstwa spożywczego. Przedstawione w niniejszej pracy wyniki uzyskano dla próbek pobranych w hali konfekcjonowania produktu. Obecność lub brak gatunku Listeria monocytogenes w pobranych z linii technologicznej oraz jej otoczenia wymazach sprawdzano z użyciem metod klasycznych. Następnie wykryte w próbkach szczepy analizowano z wykorzystaniem metod molekularnych, ustalając stopień ich podobieństwa genetycznego. Obecność bakterii stwierdzono w kratkach ściekowych oraz na posadzce – przy wejściu i wyjściu. Surowiec nie ma kontaktu z tymi miejscami, ale wykrycie patogenu w próbkach z nich pobranych może świadczyć o bytowaniu L. monocytogenes również na linii technologicznej. Brak zachowania środków ostrożności może doprowadzić do rozprzestrzenienia bakterii z tych punktów do innych pomieszczeń w zakładzie, a w konsekwencji zwiększyć ryzyko skażenia surowca i produktu

Modulation of Autophagy in Cancer Cells by Dietary Polyphenols

The role of autophagy is to degrade damaged or unnecessary cellular structures. Both in vivo and in vitro studies suggest a dual role of autophagy in cancer—it may promote the development of neoplasms, but it may also play a tumor protective function. The mechanism of autophagy depends on the genetic context, tumor stage and type, tumor microenvironment, or clinical therapy used. Autophagy also plays an important role in cell death as well as in the induction of chemoresistance of cancer cells. The following review describes the extensive autophagic cell death in relation to dietary polyphenols and cancer disease. The review documents increasing use of polyphenolic compounds in cancer prevention, or as agents supporting oncological treatment. Polyphenols are organic chemicals that exhibit antioxidant, anti-inflammatory, anti-angiogenic, and immunomodulating properties, and can also initiate the process of apoptosis. In addition, polyphenols reduce oxidative stress and protect against reactive oxygen species. This review presents in vitro and in vivo studies in animal models with the use of polyphenolic compounds such as epigallocatechin-3-gallate (EGCG), oleuropein, punicalgin, apigenin, resveratrol, pterostilbene, or curcumin and their importance in the modulation of autophagy-induced death of cancer cells

Modulation of Autophagy in Cancer Cells by Dietary Polyphenols

The role of autophagy is to degrade damaged or unnecessary cellular structures. Both in vivo and in vitro studies suggest a dual role of autophagy in cancer—it may promote the development of neoplasms, but it may also play a tumor protective function. The mechanism of autophagy depends on the genetic context, tumor stage and type, tumor microenvironment, or clinical therapy used. Autophagy also plays an important role in cell death as well as in the induction of chemoresistance of cancer cells. The following review describes the extensive autophagic cell death in relation to dietary polyphenols and cancer disease. The review documents increasing use of polyphenolic compounds in cancer prevention, or as agents supporting oncological treatment. Polyphenols are organic chemicals that exhibit antioxidant, anti-inflammatory, anti-angiogenic, and immunomodulating properties, and can also initiate the process of apoptosis. In addition, polyphenols reduce oxidative stress and protect against reactive oxygen species. This review presents in vitro and in vivo studies in animal models with the use of polyphenolic compounds such as epigallocatechin-3-gallate (EGCG), oleuropein, punicalgin, apigenin, resveratrol, pterostilbene, or curcumin and their importance in the modulation of autophagy-induced death of cancer cells