20-letnia pacjentka z mnogimi powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi

We report a case of young female with remittent bilateral pulmonary embolism and thrombus in the right ventricle, who required highly specialized treatment. The coexistence of right heart thrombus with pulmonary thromboembolism is uncommon; however, significantly worsens patients prognosis. Treatment is still controversial.Przedstawiono przypadek młodej kobiety z nawracającą obustronną zatorowością płucną i skrzepliną w prawej komorze serca, która wymagała wysokospecjalistycznego leczenia. Współistnienie skrzepliny w prawym sercu i ostrej zatorowości płucnej jest rzadkością, jednak istotnie pogarsza rokowanie pacjentów. Leczenie nadal budzi kontrowersje

Predicting survival in out-of-hospital cardiac arrest patients undergoing targeted temperature management: The Polish Hypothermia Registry Risk Score

Background: Prompt reperfusion and post-resuscitation care, including targeted temperature management(TTM), improve survival in out-of-hospital cardiac arrest (OHCA) patients. To predict inhospital mortality in OHCA patients treated with TTM, the Polish Hypothermia Registry Risk Score (PHR-RS) was developed. The use of dedicated risk stratification tools may support treatment decisions.Methods: Three hundred seventy-six OHCA patients who underwent TTM between 2012 and 2016 were retrospectively analysed and whose data were collected in the Polish Hypothermia Registry. A multivariatelogistic regression model identified a set of predictors of in-hospital mortality that were used to develop a dedicated risk prediction model, which was tested for accuracy.Results: The mean age of the studied population was 59.2 ± 12.9 years. 80% of patients were male, 73.8% had shockable rhythms, and mean time from cardiac arrest (CA) to cardiopulmonary resuscitation (CPR) was 7.2 ± 8.6 min. The inputs for PHR-RS were patient age and score according to the Mild Therapeutic Hypothermia (MTH) Scale. Criteria for the MTH score consisted of time from CA to CPR above 10 min, time from CA to the return of spontaneous circulation above 20 min, in-hospital CA, unwitnessed CA, and non-shockable rhythm, each counted as 1 point. The predictive value of PHR-RS was expressed as an area under the curve of 0.74.Conclusions: PHR-RS is one of the simplest and easiest models to use and enables a reliable prediction of in-hospital mortality in OHCA patients treated with TTM

Czy prewencja udarów u chorych z migotaniem przedsionków w Polsce jest porównywalna z innymi krajami Europy? Dane z rejestru GARFIELD-AF

Background: Atrial fibrillation (AF) is the most common clinically-significant arrhythmia in the adult population, and it is a strong independent risk factor for cerebrovascular accidents. Patients with non-valvular AF are five times more likely to suffer a stroke. Despite the clear recommendations for anticoagulant therapy, many clinicians are still reluctant to provide routine oral anticoagulation to patients with AF, despite the potential clinical benefits. Aim: To compare Polish and European populations of patients with AF and the every-day practice of stroke prevention in Poland and in the rest of Europe. Methods: We analysed the baseline data from the two first cohorts of patients enrolled in the GARFIELD-AF registry (an ongo­ing prospective, multicentre, international registry of patients newly diagnosed with AF) in Poland and in the rest of Europe. Results: Polish AF patients are generally younger (median age 67 years in both cohorts vs. 73 in cohort 1 in the rest of Eu­rope and 72 in cohort 2), but they carry a burden of more concomitant diseases. There are some noticeable differences in stroke prevention between Poland and the rest of Europe. The use of vitamin K antagonists (VKAs) is generally higher in other European countries in both cohorts (in Poland 41.7% in cohort 1 and 36.9% in cohort 2 vs. 55.5% in cohort 1 and 41.9% in cohort 2 in the rest of Europe). Meanwhile, it is generally more common in Poland to treat patients with both VKAs and antiplatelets (in cohort 1 20.4% of patients in Poland received vs. 12.0% in the rest of Europe). A total of 5.6% of patients in cohort 1 in Poland receive no antithrombotic treatment (it means: no VKA, oral factor Xa or thrombin inhibitors, antiplate­lets), meanwhile in other countries it amounts to 8.5%. The usage of non-vitamin K oral anticoagulants is growing in Poland similarly to the other European countries. Conclusions: The GARFIELD-AF registry data shows how distant everyday clinical practice is from the guidelines. It shows that still in Poland, as well as in the rest of Europe, too many patients with low stroke risk are treated with anticoagulants, while too frequently patients at high stroke risk are left with no stroke prevention. Although the tendency to use non-vitamin K oral anticoagulants is growing comparably in Poland and in the rest of Europe, the proportion of patients with intermediate and high stroke risk is not growing and more patients at low stroke risk are treated with anticoagulants.  Wstęp: Migotanie przedsionków (AF) jest najczęściej występującą istotną klinicznie arytmią w populacji dorosłych i stanowi silny niezależny czynnik ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych. Pacjenci z niezastawkowym AF są 5-krotnie bardziej na­rażeni na wystąpienie udaru niedokrwiennego. Mimo jasnych rekomendacji dotyczących leczenia przeciwzakrzepowego wielu lekarzy wciąż nie stosuje rutynowo tej terapii u pacjentów z AF, mimo potencjalnych korzyści klinicznych tego leczenia. Cel: Celem niniejszej pracy było porównanie polskiej populacji pacjentów z AF z populacją chorych z AF w pozostałych krajach europejskich oraz porównanie codziennej praktyki profilaktyki udarów w Polsce i innych krajach Europy. Metody: GARFIELD-AF jest trwającym prospektywnym, wieloośrodkowym, międzynarodowym rejestrem pacjentów z nowo rozpoznanym AF. Analizuje się w nim dane wyjściowe dwóch pierwszych kohort pacjentów włączonych do badania w Polsce i w pozostałych krajach Europy. Wyniki: Polscy pacjenci z AF są młodsi niż pacjenci z AF w pozostałych krajach Europy (mediana wieku 67 lat w obu kohor­tach w Polsce vs. 73 lat w kohorcie 1 i 72 lat w kohorcie 2 w pozostałych krajach Europy), ale są częściej obciążeni licznymi chorobami towarzyszącymi. Zauważalne są różnice w profilaktyce udarów między Polską a pozostałymi krajami europejskimi. Częstość stosowania antagonistów witaminy K (VKA) jest generalnie wyższa w pozostałych krajach Europy w obu kohortach (w Polsce 41,7% w kohorcie 1 i 36,9% w kohorcie 2 vs. 55,5% w kohorcie 1 i 41,9% w kohorcie 2 w pozostałych krajach Europy). Jednocześnie łączona terapia VKA i lekami przeciwpłytkowymi jest stosowana częściej w Polsce (20,4% w kohorcie 1 w Polsce vs. 12,0% w pozostałych krajach Europy). 5,6% pacjentów w kohorcie 1 w Polsce nie jest poddanych żadnej terapii przeciwzakrzepowej (tzn. nie otrzymuje VKA, doustnych inhibitorów czynnika Xa lub trombiny ani leków przeciwpłytkowych), natomiast w pozostałych krajach Europy 8,5% pacjentów nie stosuje takiego leczenia. Częstość przyjmowania doustnych antykoagulantów niebędących antagonistami witaminy K rośnie w Polsce porównywalnie z ich wykorzystaniem w pozostałych krajach Europy. Wnioski: Dotychczasowe wyniki rejestru GARFIELD-AF jednoznacznie wskazują, jak daleka od wytycznych jest codzienna prak­tyka kliniczna dotycząca profilaktyki udarów u chorych z AF. Zarówno w Polsce, jak i w pozostałych krajach europejskich zbyt wielu pacjentów z niskim ryzykiem udaru jest leczonych przeciwzakrzepowo, podczas gdy zbyt rzadko pacjenci z najwyższych grup ryzyka są objęci właściwą profilaktyką udaru. Mimo że stosowanie doustnych antykoagulantów niebędących antagonistami witaminy K rośnie zarówno w Polsce, jak i w pozostałych krajach europejskich, nie rośnie grupa chorych wysokiego ryzyka objętych profilaktyką przeciwzakrzepową, zwiększa się natomiast odsetek pacjentów z grupy niskiego ryzyka leczonych przeciwzakrzepowo

Results of targeted temperature management of patients after sudden out‑of‑hospital cardiac arrest: a comparison between intensive general and cardiac care units

Background: Targeted temperature management (TTM) is used to treat patients after sudden out‑of‑hospital cardiac arrest (OHCA). Aims: The aim of the study was to compare the results of TTM between intensive general and cardiac care units (ICCUs). Methods: The Polish Registry of Therapeutic Hypothermia obtained data on 377 patients with OHCA from 26 centers (257 and 120 patients treated at the ICCU and intensive care unit [ICU], respectively). Eligibility for TTM was based on the current inclusion criteria for therapy. Medical history as well as data on TTM and additional treatment were analyzed. The main outcomes included in‑hospital survival and complications as well as neurologic assessment using the Glasgow Coma Scale (GCS) and Rankin scale. Results: Both ICU and ICCU patients were mostly male (mean age, 60 years). There were no significant differences regarding the medical history, mechanism of arrhythmia responsible for OHCA, GCS score on admission, time of cardiopulmonary resuscitation activities, and the time to target temperature (33°C). Coronary angiography and the use of dual antiplatelet therapy, intra‑aortic balloon pump, intravascular hypothermia, dopamine, and dobutamine were more common in ICCU patients, while ICU patients more often received norepinephrine. Pneumonia and acute renal failure were more frequent in the ICCU group. Death occurred in 17% and 20% of ICU and ICCU patients, respectively (P = 0.57). The Rankin class after 48 hours since discontinuation of sedation and at discharge was comparable between groups. Conclusions: The ICCU has become a considerable alternative to the ICU to treat OHCA patients with TTM