Preliminary studies on incorporation of resistance to bacterial speck (Pseudomonas syringae pv. tomato) into some Polish cultivars of tomato (Lycopersicon esculentum MILL.)

W Instytucie Warzywnictwa w Skierniewicach rozpoczęto prace nad wprowadzaniem odporności na bakteryjną cętkowatość (Pst), powodowaną przez Pseudomonas syringae pv. tomato, z kanadyjskiej odmiany Ontario 7710 do kilku polskich polowych odmian pomidora: Rumba, Kmicic, Juhas, Atol, Sobieski, Lubań, Delta oraz dwóch linii szklarniowych. W pierwszym teście szklarniowym, w warunkach sztucznie indukowanej epifitozy bakterią (szczep Pst 3, rasa 0), oceniono podatność linii i odmian wypierających w porównaniu do odmiany Ontario 7710. Nasilenie infekcji u wszystkich odmian i linii wypierających było duże, a badane populacje nie wykazały zróżnicowanej podatności na Pst (DSI od 3,4 do 4,0). Odmiana Ontario 7710 charakteryzowała się najwyższym poziomem odporności (DSI = 0,4). W drugim teście szklarniowym stwierdzono statystycznie istotną interakcję odmiany i liścia na porażenie Pst. Najbardziej porażany był liść trzeci i drugi, najmniej - pierwszy i czwarty. Oznacza to, że przy ocenie podatności materiału hodowlanego w trakcie testów fitopatologicznych można oprzeć się na wynikach dotyczących liczby plam na trzecim liściu, zamiast określać porażenie całej rośliny. Jest to wynik przydatny przy ocenie poszczególnych genotypów w dalszych pracach selekcyjnych na Pst w segregujących populacjach hodowlanych. W 2002 r. w warunkach polowych nie wystąpiła naturalna infekcja bakterią Pst, w związku z tym wykonano ocenę ogólnej zdrowotności roślin. Jej najwyższy poziom odnotowano u odmian Kmicic i Lubań, najniższy zaś u odmian Rumba i Atol. Pozostałe odmiany charakteryzowały się średnim poziomem zdrowotności. W warunkach polowych oceniono także badane odmiany pod względem cech morfologicznych. Wszystkie odmiany charakteryzowały się samokończącym wzrostem, natomiast pozostałe cechy różnicowały je w mniejszym lub większym stopniu.At the Research Institute of Vegetable Crops in Skierniewice, Poland, a breeding program was been initiated towards introducing bacterial speck resistance from cv. Ontario 7710 to seven commercial Polish cultivars: Rumba, Kmicic, Juhas, Atol, Sobieski, Lubań, Delta, and to two breeding lines. Susceptibility of recurrent cultigens in comparison to the resistant cultivar Ontario 7710 was studied using artificially induced epiphytotics of bacteria (strain Pst 3, race 0) in greenhouse test conditions. There were few differences among cultigens in the intensity of infection (DSI = 3.4-4.0), but 'Ontario 7710' showed the highest level of resistance (DSI = 0.4). Significant interaction between each individual leaf and the cultigen was observed. Generally, the highest infection was noticed on the second and third leaf, and the lowest on the first and fourth. In order to distinguish resistant plants rapidly, they should be rated using only the second or the third leaf, rather than all leaves. All cultigens were evaluated in the field for horticultural traits to permit the use of the cultivars with sufficient backcrosses to reconstitute the recurrent parent to a high degree

Alternaria disease of cabbage plants. Part II: perspectives on breeding of resistant cultivars

Alternaria black spot of cabbage plants, incited by different species of Alternaria, causes an increasing damage of Brassicaceae crops throughout the world, including Poland. Usually, Brassica plants are attacked by A. brassicae (Berk.) Sacc., A. brassicicola (Schw.) Wiltsh., and A. raphani Groves & Skolko. Alternaria pathogens have a wide spectrum of hosts, including cabbage, other cultivated plants, and wild grown cruciferous plants. In this paper on alternaria of cabbage plants (Part II) several issues regarding sources of resistance, respec-tive genes actions, and methods of testing of resistance, are presented. Strong cross-incompatibility, polygenic background of the resistance (additive and dominant gene interactions), as well as the differences in ploidy between the Brassica species of interest, render the transfer of Alternaria resistance from the source into the cultivated forms difficult. Such transfer is additionally often connected with employment of in vitro hybridization techniques, including somatic hybrid-ization, embryo and ovary rescue, or protoplast fusion

Seed effectiveness of Chinese cabbage and head cabbage lines according to type and quantity of pollinator insects and plant growth conditions

In 2012 and 2013 the evaluation of the ability for the generative propaga-tion after cross-pollination of eleven Chinese cabbage and six head cabbage in-breed lines pollinated with the use of two types of insects: the red mason bee (Osmia rufa) and the house fly (Musca domestica) was performed in the isolated growth-cages placed in the field and in the greenhouse. The influence of quantity of the red mason bee on the seed effectiveness of cabbage genotypes was also tested. Both red mason bee and house fly were effective as pollinators for the cross-pollination, however for the head cabbage inbred lines higher seed setting was obtained when pollinated with red mason bee. Head cabbage plants pollinated in the greenhouse developed more seeds than pollinated in the field. The type of pollination insects and conditions of pollination (greenhouse, open field) had smaller impact on Chinese cabbage genotypes than head cabbage. The quantity of red mason bee on the seed effectiveness of Chinese cabbage and head cabbage had a big influence as well

Morphological traits of R1 androgenic carrot plants at vegetative stage

Zróżnicowanie między androgenicznymi liniami R₁ oraz ich węwnątrzliniowę wyrównanie pod względem cech morfologicznych w fazie wegetatywnej oceniono w doświadczeniu założonym na początku maja w 2002 roku na polu doświadczalnym Instytutu Warzywnictwa. Obiektem badań były rośliny pokolenia R₁ pochodzące z trzech odmian donorowych (55, 62, 67) i reprezentowane odpowiednio przez 4, 8 i 3 linie. Rośliny z odmiany 62 pochodziły z różnych zarodków (z wyjątkiem 2 linii), natomiast z odmian 55 i 67 z tego samego zarodka. W czasie wegetacji dokonano obserwacji najważniejszych cech morfologicznych liści (długość i szerokość, długość ogonka liściowego, wrębność blaszki liściowej) i korzeni (masa, długość, szerokość, kształt ramion, głowy i zakończenia oraz kolor i gładkość skórki). Stwierdzono istotny wpływ odmiany donorowej na większość cech morfologicznych liścia i korzenia. Linie pochodzące z różnych odmian donorowych nie różniły się istotnie długością ogonka liściowego i szerokością liścia oraz długością, szerokością i masą korzenia. Cechy morfologiczne liścia w mniejszym stopniu niż korzenia różnicowały między sobą linie pochodzące z różnych odmian donorowych. Największe zróżnicowanie obserwowano pomiędzy liniami z odmiany 62, co mogło być spowodowane pochodzeniem tych linii z różnych zarodków. Natomiast niewielkie różnice wystąpiły między liniami z odmian 55 i 67. Mogło to wynikać z faktu, że linie zarówno w obrębie odmiany 55, jak i 67 pochodziły z tych samych zarodków. Niskie współczynniki zmienności u wszystkich badanych linii dla wszystkich cech (z wyjątkiem masy korzenia) świadczą o dużym wewnętrznym wyrównaniu badanych populacji.Phenotypic variation of androgenic lines of R₁ population of carrot at vegetative phase was conducted in 2002 at the Research Institute of Vegetable Crops in Skierniewice. Plants of R₁ generation originating from 3 donor varieties (No. 55, 62, 67) were represented by 4, 8 and 3 lines, respectively. Plants of variety 62 were obtained initially from different embryos (excluding 2 lines), from two others they were developed within the same embryo. Several morphological traits of leaf (length and width, petiole length, leaf division) and root (weight, length and width, smoothness, shape of crown, arms and root, tip, cortex color) were established. There was a significant influence of the donor variety in most of the morphological features. Differences in petiole length, leaf width and differences in length, width and root weight between lines obtained from different donor varieties were insignificant. Leaf morphological traits rather than root characteristics differentiated lines within the same donor variety. The largest variation was recorded among lines of the variety 62, which could resulted from the fact that almost all of them originated from different embryos. On the other hand, low diversity observed among lines from the other two varieties 55 and 67, might resulted from the same embryos from which they were developed. Low values of the variation coefficient for all traits (except root weight) reflect high uniformity of each tested line

Evaluation of resistance of selected cucumber lines to angular leaf spot (Pseudomonas syringae pv. lachrymans)

Angular leaf spot caused by bacteria Pseudomonas syringae pv. lachrymans is a very common cucumber disease, which causes serious yield losses. The objective of this study was to examine the selected cucumber lines regarding their resistance to this pathogen. Twelve cucumber lines bred at the Research Institute of Horticulture were evaluated and compared with the resistant inbred line GY 14 and the susceptible cv. ‘Wisconsin SMR 18’. Plants were inoculated under controlled conditions at cotyledon stage (experiment I) and at leaves stage (experiment II) with the highly aggressive strain of P. s. pv. lachrymans BO 1537. Dis-ease severity was scored 8 days after inoculation using a nine-point rating scale (9 – no symptoms or a few pin-point lesions; 1 – damage up to 100% of leaves). Distribution of plants across severity classes and low variation coefficient indi-cate that all evaluated cucumber lines showed rather good uniformity in their re-spective degrees of resistance to this pathogen. All the materials tested presented lower disease severity in cotyledons stage than in leaves stage. It was also noted that greater differentiation among the lines in regard to their resistance to the bacteria was observed in the leaves stage. Two lines PW 2 and PW 7 exhibited the highest resistance against P. s. pv. lachrymans and can serve as a useful source of this trait in future breeding efforts

Evaluation of agronomic values of some cucumber breeding lines

Celem badań była ocena 16 linii hodowlanych pod względem odporności na mączniaka rzekomego, wysokości i jakości plonowania oraz cech morfologicznych owoców. Doświadczenie prowadzono w 2002 roku na polu doświadczalnym Instytutu Warzywnictwa w Skierniewicach. Badane genotypy wykazały bardzo duże zróżnicowanie pod względem wszystkich ocenianych cech. Podatność linii na mączniaka rzekomego określono na podstawie średniego porażenia powierzchni liści w procentach. Stwierdzono statystycznie istotną interakcję dwóch czynników: linii i terminu obserwacji. Oznacza to, że linie reagowały różnym stopniem porażenia w zależności od terminu obserwacji. Najniższą podatnością na tę chorobę odznaczały się linie B 5338 i B 5354. Ich stopień porażenia był stabilny przez cały okres wegetacji. Wysokość plonowania mieściła się w przedziale od 3-50 t·ha⁻¹. Najwyższym plonem ogólnym, handlowym i wczesnym wyróżniły się linie B 5546 i B 5290. Większość linii (75%) charakteryzowała się bardzo dobrą jakością plonu (powyżej 90% plonu handlowego w plonie ogólnym). Na wyróżnienie zasługuje linia B 5354, której plon handlowy był równy plonowi ogólnemu.Sixteen cucumber breeding lines of different origin were evaluated according to some agronomic values (resistance to downy mildew, yielding and fruit quality). The experiment was conducted in 2002 in the field of the Research Institute of Vegetable Crops in Skierniewice. There was a variation in all the traits between tested lines. The level of resistance to downy mildew was evaluated on the basis of the percent of infected leaf area by the pathogen. Significant interactions between lines and terms of observations were evident. The lines reacted in a different level of disease expression at the following terms of assessment. The highest level of resistance to downy mildew, almost immune, was observed in lines B 5338 and B 5354. The total yielding was 3-50 t·ha⁻¹. Lines B 5546 and B 5290 showed the highest total, marketable and early yield. Most of lines (75%) was characterized by a very good yield quality (more than 90% marketable yield in total yield)

Evaluation of morphological traits of carrot breeding lines in generative phase

The aim of the study was to examine the five fertile carrot inbreed lines in respect to morphological traits in generative stage. In the year of 2012, plants were generatively propagated both in the greenhouse and in the field of the Re-search Institute of Horticulture, Skierniewice, Poland. Two types of pollinating insects (red mason bee and flies) were used for obtaining of seeds. Flowers of all carrot lines were fertile with desired morphological characters, high ability for the generative propagation and good usefulness for the breeding purposes. Growth conditions had an important impact on the morphology of the umbels of tested carrot lines. Plants propagated in the field produced significantly higher number of umbels and had higher seeding index than plants propagated in the greenhouse. Two types of insects had a similar effectiveness as pollinators for propagation of carrot both in the field and in the greenhouse

Forwards the breeding of male sterile tomato lines with gene ms-10

The aim of the study conducted in 2012-2014 was to evaluate multi-breeding value of the tomato male-sterile lines (gene ms-10). Two (PWS 10, PWS 18) of the five tested lines showed the highest and most stable level of sterility. The good stability of sterility was also found in the two other ms-10 lines (PWS 12, PWS 21), which displayed a low number of fruits with seeds. In the case of the last tested line (PWS 19), regardless of the research year, partially fertile plants were observed. A large variation among tested lines was demonstrated in terms of most analysed agrobotanical traits, as well as the content of basic chemical components and health-enhancing constituents