The role of 18F-FDG PET/CT in the diagnosis of recurrent colorectal cancer

Rak jelita grubego jest jednym z najczęściej występujących nowotworów złośliwych w Polsce i na świecie. Coraz częściej stosowaną i uznaną w onkologii metodą diagnostyczną jest badanie PET/CT — jedna z najnowocześniejszych metod diagnostyki obrazowej. Dzięki połączeniu obrazowania anatomicznego (CT) z obrazowaniem metabolicznym (PET) umożliwia wczesną identyfikację zmian rozrostowych, dokładną ocenę stopnia zaawansowania nowotworu. W diagnostyce wznowy raka jelita grubego badanie PET/CT z zastosowaniem fluorodeoksyglukozy (18F-FDG) ma udowodnioną wartość kliniczną. Informacje uzyskane w badaniu w istotnym stopniu wpływają na podejmowane decyzje terapeutyczne. W przypadku planowanej metastazektomii metoda ta pozwala precyzyjniej niż inne ocenić stopień zaawansowania wznowy, zlokalizować wszystkie ogniska nawrotu, a co za tym idzie, pozwala uniknąć niepotrzebnych zabiegów. Standardowo wykonywane badanie 18F-FDG PET/CT, polegające na wykonaniu badania tomografi i komputerowej tzw. low dose bez podania dożylnego środka kontrastującego, a następnie rejestracji PET i wykonaniu fuzji obu obrazów, nie dostarcza jednak wystarczających informacji dotyczących oceny stosunku guza bądź nacieku do narządów sąsiednich oraz naczyń, niezbędnych do pełnej oceny operacyjności wznowy, dostępnych w badaniu tomografi ikomputerowej z zastosowaniem dożylnego środka kontrastującego. Wykonanie badania 18F-FDG PET/CT wg schematu low dose CT, PET, a następnie CT z dożylnym podaniem środka kontrastującego umożliwia uzyskanie na podstawie jednego badania wszystkich niezbędnych informacji dotyczących operacyjności zmiany i może w przyszłości stać się badaniem z wyboru w diagnostyce wznowy raka jelita grubego.Colorectal cancer is one of the most common cancers worldwide, including Poland. PET/CT is a relatively new diagnostic imaging method which has gained wide acceptance in oncology. The combination of anatomical imaging (CT) and metabolic imaging (PET) enables early identification of proliferative changes and thus an accurate staging of cancer. In the diagnosis of recurrent colorectal cancer, PET/CT with fluorodeoxyglucose (18F-FDG) has proven to be of high clinical value. The information obtained in this study has a significant impact on patient management. When there is suspicion of relapse, it is important to use an effective restaging tool to accurately define the extent of the recurrence and to plan the proper therapy. In the standard protocol for the 18F-FDG PET/CT study, fused images of low dose CT (without intravenous contrastagent) and PET are performed. This approach does not provide sufficient information of local tumor or invasion to adjacent organs and vessels to enable assessment of the suitability for resectability. This information is, however, available from computed tomography when intravenous contrast agent is used. Implementation of the PET/CT protocol consisting of low dose CT, with PET followed by CT with intravenous contrast agent in the corresponding region, provides in a single study all the necessary information required to qualify patients for surgery. It may in the future become the modality of choice in the diagnosis of colorectal cancer recurrence

Primary carcinoma of the thyroid growing in thyreoglossal duct cyst: presentation of two cases

Pozostałości przewodu tarczowo-językowego (TGDR, thyroglossal duct remnants), najczęśćiej torbiele, są najbardziej powszechną postacią zaburzeń rozwojowych tarczycy. W około 1–2% torbieli przewodu tarczowo-językowego dochodzi do transformacji nowotworowej, przy czym w ponad 90% przypadków stwierdza się raka brodawkowatego tarczycy. W niniejszej pracy zaprezentowano dwa przypadki pierwotnego raka brodawkowatego tarczycy w obrębie TGDR u młodych dziewcząt. Autorzy przedstawili związane z tym rozpoznaniem problemy diagnostyczne i terapeutyczne oraz przytoczyli współczesne poglądy na postępowanie w podobnych przypadkach.Thyroglossal duct remnants (TGDR), most often cysts, are the most common type of developmental abnormalities of the thyroid gland. In about 1 to 2% of TGDR neoplastic transformation occurs. Papillary carcinoma of the thyroid may be encountered in over 90% of such cases. Two cases of primary papillary carcinoma of the thyroid in TGDR in young girls are presented. The diagnostic and therapeutic problems are shared, and up-to-date management guidelines in similar cases are discussed

Diagnosis and treatment of thyroid cancer in children in the multicenter analysis in Poland for PPGGL

Introduction: Differentiated thyroid carcinoma (DTC) in children presents different biological behavior in comparison to adults. Authors presents preliminary results of multicenter analysis concerning incidence, diagnostics and treatment of DTC in children. Material and methods: The study is a retrospective analysis of 107 pediatric patients from 14 academic centers based on the data from 2000 to 2005 obtained by questionnaire in hospitals involved in the treatment of DTC in children. Results: Papillary thyroid cancer was diagnosed in 83 children, follicular thyroid cancer in 10 children and medullary thyroid cancer in 14 children. Incidence of DTC in children was estimated between 18 and 23 cases per year. The biggest group of patients consisted of children between 11 and 15 years of age, with girls to boys ratio 3.3 : 1. Clinically DTC in children presented most often as solitary thyroid nodule. Cervical lymphadenopathy was observed in 42% of patients. Intraoperative verification indicated metastatic nodes in 50% of children. Low stage DTC predominated (T1 in 36% and T2 in 26% of children). One step surgery was performed in 65% of children with DTC, two step surgery in 25% of patients. I131 therapy was undertaken in 80% of children. Lung metastases were indicated in post therapeutic studies in 14% of children with DTC. Prophylactic thyroidectomies were performed in 79% of children in the group of patients with MTC and RET gene mutations. Conclusions: The necessity of introduction of unified therapeutic standard in children with DTC in Poland is underlined.Wstęp: Zróżnicowane raki tarczycy (DTC, differentiated thyroid carcinoma) występują u dzieci rzadko. Większość przypadków wykrywanych jest w wieku 11-17 lat. W odróżnieniu od dorosłych DTC u dzieci prezentują odmienne zachowanie biologiczne. Mała liczba przypadków DTC w poszczególnych ośrodkach oraz względnie łagodny ich przebieg utrudniają ocenę występowania i leczenia DTC u dzieci w Polsce, uzależniając ją od wysiłków włożonych w uzyskanie rzetelnych danych. Autorzy przedstawiają wstępne wyniki analizy wieloośrodkowej dotyczące występowania, diagnostyki i leczenia DTC u dzieci. Materiał i metody: Podjęte badania są retrospektywną analizą obejmującą lata 2000-2005, opartą na danych z historii chorób uzyskanych z ankiet rozesłanych do ośrodków dla dzieci i dorosłych podejmujących leczenie DTC. Do analizy zgłoszono 107 pacjentów z 14 ośrodków akademickich w Polsce. Analizie poddano wiek i płeć dzieci z DTC, wielkość i lokalizację zmian w tarczycy, sposoby rozpoznawania DTC, rodzaje i zakres wykonywanych zabiegów operacyjnych oraz leczenie uzupełniające izotopem J131. Wyniki: Raka brodawkowatego stwierdzono u 83 dzieci, pęcherzykowego u 10 dzieci, a rdzeniastego u 14 dzieci. Częstość występowania DTC u dzieci w Polsce wahała się między 18 a 23 przypadkami rocznie. W województwach: mazowieckim i połączonych wielkopolskim i lubuskim wykazano w okresie 2000-2005 wyższą (24 i 25) częstość występowania DTC, w pozostałych województwach wykazywano od 2 do 10 przypadków DTC. Największą grupę pacjentów stanowiły dzieci w wieku 11-15 lat, a stosunek dziewcząt do chłopców wynosił 3,3 : 1. Klinicznie DTC prezentowały się najczęściej jako pojedyncze guzki tarczycy. Limfadenopatię szyjną w badaniu klinicznym stwierdzono u 42% pacjentów, a śródoperacyjnie u 50% dzieci. U większości pacjentów dominowały niższe stopnie zaawansowania DTC (T1 u 36% i T2 u 26% dzieci). Operacje jednoetapowe wykonano u 65% dzieci, operacje dwuetapowe u 25% dzieci, a profilaktyczne tyreoidektomie u 79% dzieci z grupy pacjentów z rakiem rdzeniastym tarczycy (MTC, medullary thyroid cancinoma) i mutacją genu Ret. Leczenie izotopowe J131 podjęto u 80% dzieci. Przerzuty do płuc w scyntygrafii poterapeutycznej wykazano u 14% dzieci z DTC. Wnioski: We wnioskach podkreśla się konieczność wdrożenia na terenie całego kraju ujednoliconego i ocenianego na podstawie obiektywnych przesłanek sposobu postępowania z dziećmi z DTC