Obturacyjny bezdech senny — dlaczego należy go rozpoznawać i leczyć w grupie kierowców?

Wypadki drogowe stanowią ważną przyczynę zgo­nów i niepełnosprawności, szczególnie u osób aktywnych zawodowo. Grupą kierowców w więk­szym stopniu narażoną na tego rodzaju wypadki są zawodowi kierowcy, a zwłaszcza osoby z obtu­racyjnym bezdechem sennym (OSA), który stanowi dodatkowo czynnik ryzyka rozwoju wielu schorzeń kardiologicznych (m.in. nadciśnienia tętniczego, udaru mózgu, zaburzeń rytmu czy zawału serca). Ze względów bezpieczeństwa jest niezwykle istot­ne, aby choroba ta była wcześnie zdiagnozowana, właściwie leczona i kontrolowana. Z tego powodu Grupa Robocza ds. OSA działająca pod auspicjami Komisji Europejskiej, a wcześniej również amery­kańska Federal Motor Carrier Safety Administration, American Thoracic Society oraz kanadyjskie Cana­dian Thoracic Society — Canadian Sleep Society, przygotowały zalecenia dotyczące wydawania oraz recertyfikacji praw jazdy u zawodowych kierowców z OSA, a także warunków natychmiastowego za­wieszenia prawa jazdy w tej grupie kierowców. Ze względu na fakt, że częstą, choć potencjalnie nie­doszacowaną, przyczyną wypadków drogowych jest zaśnięcie za kierownicą, są prowadzone badania w celu identyfikacji pacjentów cechujących się szczególnie zwiększonym ryzykiem takiego epizodu. W artykule przedstawiono rolę OSA jako czynnika ryzyka nie tylko incydentów sercowo-naczynio­wych, ale także wypadków drogowych, możliwości wyodrębnienia grup pacjentów narażonych na taki wypadek (szczególnie będący skutkiem zaśnięcia za kierownicą) oraz zalecenia towarzystw nauko­wych i agend rządowych dotyczące postępowania w tej grupie chorych

Cardiovascular and autonomic consequences of sleep fragmentation

Introduction: Sleep disruption is commonly found in normal individuals and those with sleep disorders. Risk factors for sleep fragmentation involve a combination of lifestyle, environmental, psychosocial factors and/or medical conditions. The main objective of this study was to analyse the impact of acute, induced sleep fragmentation upon autonomic cardiovascular regulation, measured by a non-invasive haemodynamic measurement technique. Material and methods: The authors analysed beat-to-beat measurements of haemodynamic and autonomic parameters at 5-time points during sleep fragmentation: 9:00 a.m. (baseline), 9:00 p.m., 00:30 a.m., 4:00 a.m., and 7:30 a.m. Differences in the mean values for chronotropic parameters, cardiac contractility, parameters related to blood pressure regulation and workload of the left ventricle, and autonomic parameters were examined in seventeen healthy male volunteers. Direct results obtained from every time point were analysed using analysis of variance with repeated measures or the Friedman rank sum test. Results: Sleep fragmentation had a significant negative impact on haemodynamic parameters related to cardiac contractility (SV p < 0.001, IC p < 0.001, HI p < 0.001); parameters related to workload of the left ventricle (CO p < 0.001, LVWI p < 0.001, ACI p < 0.001); parameters related to blood pressure regulation (sBP p = 0.001, TPR p < 0.001); on chronotropic parameters (HR p < 0.001, PEP p < 0.001, LVET p < 0.001) and an indicator of cardiac autonomic regulation: LF-RRI (p = 0.001). Conclusions: Acute sleep fragmentation can modify haemodynamic control and autonomic cardiovascular regulation in healthy men; the most important changes were seen in the morning hours (4:00 a.m.). Therefore, conditions of chronic sleep fragmentation (e.g. shift work, uniformed services, clinicians), might lead to disturbance in the autonomic nervous system and therefore to problems with homeostasis in the cardiovascular system. Future research is needed in standardized conditions with large-scale studies to clarify the effects of chronic sleep fragmentation

Initial experience with the subcutaneous implantable cardioverter-defibrillator with the real costs of hospitalization analysis in a single Polish center

Background: The recent introduction of an entirely subcutaneous implantable cardioverter-defibril­lator (S-ICD) represents an important progress in the defibrillation technology towards a less invasive approach. This is a single-center observational study of S-ICD implantations in Poland. Methods: The S-ICD was implanted in 11 patients with standard indications for an ICD. Patients in whom the device was implanted were evaluated for adverse events and device function at hospital discharge. All hospitalization costs were calculated and summed up for all patients. Costs were divided into following categories: medical materials, pharmaceuticals, operating theatre staff, cardiology depart­ment staff, laboratory tests, non-laboratory tests and additional non-medical costs. Results: The mean age of patients was 51.6 ± 16.4 years, 9 were men and 2 were women. Four pa­tients had atrial fibrillation as the basal rhythm, 1 patient had atrial flutter and 6 patients had sinus rhythm. All patients had at least one condition that precluded the use of a traditional ICD system or the S-ICD was preferred due to other conditions, i.e. a history complicated transvenous ICD therapy (18%), anticipated higher risk of infection (27%), lack or difficult vascular access (18%), young age and anticipated high cumulated risk of lifetime device therapy (36%). The mean duration of the im­plantation procedure was 2 h. One patient developed a postoperative pocket hematoma. Mean total time of hospitalization was 28 (6–92) days. Average cost of hospitalization per patient was 21,014.29 EUR (minimal = 19,332.71 EUR and maximal = 24,824.14 EUR). Conclusions: S-ICD implantation appears to provide a viable alternative to transvenous ICD, espe­cially for patients without pacing requirements

Wskaźnik zmienności objętości płytek krwi pozwala przewidzieć dysfunkcję lewej komory u pacjentów poddawanych przezskórnej interwencji wieńcowej

Background: The role of platelets in the pathophysiology of acute coronary syndromes (ACS) is undeniable, but precise relationships between platelet activity and treatment outcomes are a matter of continuant investigation. Among platelet indices, mean platelet volume (MPV) has proven to be a valuable predicting factor in cardiac patients. However, platelet distribution width (PDW) is reported to be a more specific marker of platelet reactivity. Thus, application of PDW in risk stratification of ACS treatment is an up-to-date subject of research. PDW values in the assessment of left ventricular (LV) function have not been previously studied.   Aim: The aim of the study was to evaluate whether admission PDW can predict LV systolic function in patients with ACS treated with stent implantation.   Methods: On-admission PDW was measured in 278 consecutive patients with diagnosis of ACS, who underwent stent(s) implantation. Echocardiogram with LV ejection fraction (LVEF) estimation was performed within 24 h of percutaneous coronary intervention. Additionally, patients were under one-year follow-up, and one-year all-cause mortality was assessed.   Results: According to receiver-operating characteristics (ROC) analysis, a PDW value greater than 12.8 fL could predict LVEF ≤ 35% with sensitivity of 81% and specificity of 39% (AUC 0.614; p = 0.0177). Only a trend was noted in ROC for PDW and one-year mortality (AUC 0.608; p = 0.0815). Multivariate logistic regression analysis has shown that the PDW parameter correlates independently with both systolic heart failure with LVEF ≤ 35% (PDW cut-off: 12.8 fL, OR 2.8107, CI 1.1401–6.9293, p = 0.0248) and one-year mortality (PDW cut-off: 16 fL, OR 2.6750, CI 1.0190–7.0225, p = 0.0457).   Conclusions: Admission PDW may serve as a simple and widely available predictor of impaired LV function in patients with ACS. Association between PDW and mortality needs to be confirmed in larger studies.   Wstęp: Płytki krwi odgrywają istotną rolę w patofizjologii ostrego zespołu wieńcowego (ACS), dlatego też wiele badań poświęcono możliwości zastosowania wskaźników płytkowych w przewidywaniu wyników jego leczenia. Stwierdzono, że średnia objętość płytek krwi (MPV) jest niezależnym czynnikiem ryzyka zawału serca. Ponadto udowodniono, że wartości MPV mogą posłużyć do przewidywania niekorzystnych wyników przezskórnych interwencji wieńcowych (PCI), w tym upośledzonej reperfuzji miokardium. Wskaźnik zmienności objętości płytek krwi (PDW), podobnie jak MPV, odzwierciedla reaktywność płytek krwi. PDW jest jednak uważany za bardziej miarodajny parametr pozwalający na identyfikowanie frakcji płytkowych o większej objętości, które są aktywniejsze zarówno enzymatycznie, jak i metabolicznie. Dotychczasowe wyniki badań wykazały wartość prognostyczną PDW u pacjentów z zawałem serca oraz korelację ze stopniem zaawansowania choroby wieńcowej. Wskaźniki płytkowe okazują się więc być tanim i ogólnodostępnym narzędziem w stratyfikacji ryzyka u pacjentów z ACS. Jednak mimo dużego zainteresowania nimi użyteczność PDW w ocenie funkcji lewej komory (LV) dotychczas nie została zbadana.   Cel: Celem pracy było zbadanie, czy wartość PDW oznaczanego podczas przyjęcia do szpitala może zostać wykorzystana jako predyktor dysfunkcji skurczowej LV u pacjentów poddawanych implantacji stentu z powodu ACS.   Metody: Analizą retrospektywną objęto 278 pacjentów (214 mężczyzn, 64 kobiety) poddawanych wszczepieniu stentu (metalowego lub uwalniającego lek) z powodu ACS (STEMI u 156 osób). Średnia wieku wynosiła 65 ± 12 lat, zgon w ciągu jednego roku odnotowano w sumie u 24 (8,6%) osób. Badana grupa była również włączona w rejestr BleeMACS. Pacjentom pobierano krew żylną do probówki z kwasem wersenowym (EDTA) podczas przyjęcia do szpitala, a następnie w ciągu 30 min oznaczano wartości PDW przy użyciu systemu SYSMEX XN-2000. Echokardiogram z oceną frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF) wykonywał w ciągu 24 h od PCI doświadczony echokardiografista nieświadomy wartości PDW u badanego pacjenta. Na podstawie szpitalnej bazy danych oraz informacji uzyskanych drogą telefoniczną od pacjentów lub ich rodziny okres obserwacji wynosił 1 rok. Pierwszorzędowym punktem końcowym była wartość LVEF, w szczególności LVEF ≤ 35% rozumiana jako dysfunkcja skurczowa LV. Jednoroczna śmiertelność stanowiła drugorzędowy punkt końcowy. Zgon w okresie wewnątrzszpitalnym i trombocytopenia (liczba płytek we krwi < 100 000/μl) były kryteriami wykluczającymi.   Wyniki: Analiza krzywej ROC (receiver-operating characteristics) wykazała, że optymalny punkt odcięcia dla PDW wynoszący 12,8% charakteryzuje się 81% czułością i 39% specyficznością (pole pod krzywą 0,614; p = 0,0177) w prognozowaniu LVEF ≤ 35%. Analiza jednoczynnikowa dowiodła, że wartość PDW koreluje niezależnie z LVEF ≤ 35% i śmiertelnością jednoroczną. Wielomianowa regresja logistyczna potwierdziła hipotezę, że wartości PDW korelują niezależnie zarówno z upośledzeniem skurczowej funkcji serca wyrażonej wartością LVEF ≤ 35% (punkt odcięcia PDW: 12,8%; OR 2,8107; CI 1,1401–6,9293; p = 0,0248), jak i śmiertelnością jednoroczną (punkt odcięcia PDW: 16%; OR 2,6750; CI 1,0190–7,0225; p = 0,0457).   Wnioski: Wartość PDW mierzonego podczas przyjęcia do szpitala jest ogólnodostępnym i tanim współczynnikiem pozwalającym przewidzieć dysfunkcję skurczową LV w grupie pacjentów leczonych PCI z implantacją stentu z powodu ACS. Ponadto powyższa korelacja sugeruje niekorzystny wpływ zwiększonej aktywności płytek krwi na przebudowę mięśnia sercowego po przebytym zawale, który może wynikać z upośledzenia mikrokrążenia serca spowodowanego zakrzepami tworzonymi przez frakcje płytkowe o większej reaktywności. Zaobserwowany związek między wartością PDW a śmiertelnością wymaga potwierdzenia w badaniu obejmującym większą grupę pacjentów.  

Increased plasma levels of hsa-miR-21-5p in patients with reduced left ventricle ejection fraction admitted urgently due to acute coronary syndrome

Myocardial ischemia that occurs during acute coronary syndrome (ACS) induces a cascade of pathophysiological processes which might lead to left ventricle dysfunction reflected by decreased left ventricular ejection fraction (LVEF) in echocardiographic examination. The enzymes regulating extracellular matrix (ECM) like matrix metalloproteinase 9 (MMP-9) also take part in this process. The MMP-9 activity is under control of a microRNA particle miR-21, which down-regulates its inhibitors. The study has shown, that in ACS population (n = 26) patients with LVEF < 50% presented increased miR-21 relative expression levels comparing to patients with LVEF ≥50% (3,33 vs 1,64; p = 0,015). Moreover, a significant negative correlation between LVEF and miR-21 in this group of patients has also been presented

Gender-related differences in post-discharge bleeding among patients with acute coronary syndrome on dual antiplatelet therapy: A BleeMACS sub-study

Introduction: Bleeding is an independent risk factor of mortality in patients with acute coronary syndromes (ACS). BleeMACS project focuses on long-term bleeding events after hospital discharge, thus we evaluated gender-related differences in post-discharge bleeding among patients with ACS. Materials and methods: We investigated 13,727 ACS patients treated with percutaneous coronary intervention and discharged on dual antiplatelet therapy (either with clopidogrel or prasugrel/ticagrelor). Endpoint was defined as intracranial bleeding or any other bleeding leading to hospitalization and/or red blood transfusion. Results: Post-discharge bleeding was reported more frequently in females as compared with males (3.7% vs. 2.7%, log-rank P = 0.001). Females (n = 3165, 23%) were older compared to men (69.0 vs. 61.5 years, P < 0.001) and with more comorbidities. Hence, in multivariate analysis female sex was not identified as an independent risk factor of bleeding (HR 1.012, CI 0.805 to 1.274, P = 0.816). Administration of newer antiplatelet agents compared to clopidogrel was associated with over twofold greater bleeding rate in females (7.3% vs. 3.5%, log-rank P = 0.004), but not in males (2.6% vs. 2.7%, log-rank P = 0.887). Differences among females remained significant after propensity score matching (7.2% vs 2.4%, log-rank P = 0.020) and multivariate analysis confirmed that newer antiplatelet agents are independent risk factor for bleeding only in women (HR 2.775, CI 1.613 to 4.774, P < 0.001). Conclusions: Bleeding events occurred more frequently in women, but female sex itself was not independent risk factor. Administration of newer antiplatelet agents was identified as independent risk factor of bleeding after hospital discharge in female gender, but not in male patients