The importance of atrial fibrillation and selected echocardiographic parameters for the effectiveness and safety of thrombolytic therapy in patients with stroke

Background The efficacy and safety of thrombolytic therapy in stroke depend on multiple factors. The aim of this study was to evaluate the significance of atrial fibrillation the prognosis in terms of the functional status in patients with stroke treated with intravenous thrombolysis. An additional aim was also to assess the potential significance of reduced ejection fraction (EF) and enlarged left atrium (LA) of the heart for the prognosis in patients with stroke who underwent thrombolytic therapy. Methodology A prospective study involved enrollment of 222 patients, mean age of 72 years with first-in-life ischemic stroke. In all participants there were realized procedures as follows: neurological status before administering rt-PA (NIHSS), selected echocardiographic parameters, functional status on the 14th day from the onset (mRankin scale) and analysis the bleeding events. Results Atrial fibrillation was significantly more frequent in women than men; females had higher CHA2DS2VASc scores and heavier neurological conditions on day 1 of stroke. Two independent factors for poor prognosis (3–5 points by mRankin) were found: the NIHSS score and the CHA2DS2VASc score ≥3. We identified 2 independent factors for death within 14 days from the onset: the result by NIHSS and the EF. The NIHSS score turned out to be the only independent predictor of hemorrhage during hospitalization: RR 1.19; CI [1.06–1.33]; p=0.003; p for model=0.0025. Conclusions The presence of atrial fibrillation worsens the patient's prognosis in terms of the functional status and survival during the acute period of stroke in patients treated with intravenous thrombolysis. Higher NIHSS and CHA2DS2VASc scores and reduced EF in patients with stroke treated with thrombolysis are the predictors of unfavorable short-term prognosis

Aktywacja układu kinin i pobudzenie proliferacji komórek śródbłonka naczyniowego u pacjentów z wielopoziomową miażdżycą poddanych operacyjnemu leczeniu tętniaka aorty brzusznej

Background. Cellular proliferation plays an important role in the formation of neointima in the setting of coronary artery disease (CAD). Increased expression and acetylation of the H3 histone may be one of the pivotal factors in this process. The inflammatory response in acute coronary syndrome is associated with activation of the kininogen leading to increased production of bradykinin and expression of its receptors. The goal of our study was to evaluate the expression of mRNA for bradykinin BR1 and BR2 receptors, kallistatin (inhibitor of kallikrein) and H3 histone in samples of aortic intima in patients with generalized atherosclerosis operated on abdominal aortic aneurysms. Material and methods. Fifty one patients (age 63.0 &plusmn; 6.7 years) were enrolled. The total mRNA was isolated from tissue samples removed during surgical repair of aortic aneurysms. Quantitative RT-PCR technique was used to analyze the expression of mRNA for BR1, BR2, kallistatin and H3 histone. The results are expressed as the concentration of mRNA for the tested genes per 1 &#956;g of total mRNA (tmRNA). The expression of &#946;-actin gene was used as the control. Results. In all tissue samples, the expression of mRNA for BR1 and BR2 receptors was found. Subsequently, based on the relative level of expression, patients were divided into two groups: I - expression of BR2 < BR1 (n = 31) and II - BR2 > BR1 (n = 20). In group I, the mean number of BR1 mRNA copies was 3325 &plusmn; 754/ug tmRNA and in group II 2426 &plusmn; 267/ug tmRNA (p = NS). The mean number of BR2 copies was 818 &plusmn; 131/ug tmRNA in group I and 4021 &plusmn; 456/ug tmRNA in group II (p < 0.001). In group II there was also a higher number of mRNA copies for kallistatin (3634 &plusmn; 204 vs 1198 &plusmn; 968/ug tmRNA; p < 0.0001) and H3 histone (7795 &plusmn; 532 vs 3869 &plusmn; 366/ug tmRNA; p = 0.0063) in comparison to group I. The expression of gene encoding for &#946;-actin was comparable in both groups. A positive correlation between the ratio of BR1/BR2 mRNA copies and number of mRNA copies for kallistatin (r = 0.6571; p < 0.001) and H3 histone (r = 0.3519; p = 0.0131) was found. Conclusion. In tissue samples of aortic intima of patients with generalized atherosclerosis and aortic aneurysm the increased expression of bradykinin BR2 receptor is associated with the higher expression of kallistatin and H3 histone genes.Wstęp. Podstawowe znaczenie w etiopatogenezie i rozwoju miażdżycy odgrywa upośledzenie czynności śródbłonka naczyniowego. Aktywacja kininogenezy w odpowiedzi na czynnik zapalny powoduje wzrost produkcji bradykininy j jej metabolitów, co w konsekwencji prowadzi do nasilenia miejscowego procesu zapalnego. Aktywność proliferacyjną komórek śródbłonka ocenia się na podstawie ekspresji genów kodujących białka histonowe. Celem pracy była ocena ekspresji genów kodujących mRNA receptora bradykininowego BR1 i BR2 oraz kalistatyny i histonu H3 w ścianie aorty u pacjentów z wielopoziomową miażdżycą, leczonych operacyjnie z powodu tętniaka aorty brzusznej. Materiał i metody. Do badania włączono 51 osób (średni wiek 63,9 &plusmn; 6,7 roku) operowanych z powodu tętniaka aorty brzusznej. Materiałem badanym były fragmenty tętniaków aorty brzusznej wycinane w trakcie zabiegu operacyjnego, z których izolowano mRNA do dalszych badań genetycznych z wykorzystaniem reakcji QRT-PCR. Wszystkie wyniki porównywano z aktywnością transkrypcyjną genu dla &#946;-aktyny stanowiącą kontrolę endogenną. Stężenie mRNA badanych genów przedstawiano w przeliczeniu na 1 &#956;g RNA. Wyniki. We wszystkich badanych fragmentach tętniaków aorty stwierdzono obecność obu receptorów BR1 i BR2 w błonie wewnętrznej naczynia. Średnia liczba kopii mRNA BR2 w całej grupie badanej wynosiła 2721 &plusmn; 980, a BR1 - 3040 &plusmn; 449. Następnie w zależności od stosunku liczby kopii mRNA BR2 do BR1 pacjentów podzielono na dwie grupy: I (31 osób) - BR2:BR1 1,0. Średnia liczba kopii mRNA receptora BR2 w grupie I wynosiła 818 &plusmn; 131, a w grupie II - 4021 &plusmn; 456 (p < 0,001). Średnia liczba kopii mRNA receptora BR1 w grupie I wynosiła 3325 &plusmn; 754, a w grupie II -2426 &plusmn; 267 (NS). Średnia liczba kopii mRNA kalistatyny w grupie I wynosiła 1198 &plusmn; 968, a w grupie II - 3634 &plusmn; 204 (p < 0.0001), zaś histonu H3: w grupie I - 3869 &plusmn; 366, a w grupie II - 7795 &plusmn; 532 (p = 0.0063). Średnie stężenie genu &#946;-aktyny nie różniło się istotnie pomiędzy grupami i wynosiło: grupie I - 11 944 &plusmn; &plusmn; 6463, a w grupie II - 13 710 &plusmn; 1010. Ponadto stwierdzono dodatnią korelację między stosunkiem liczby kopii mRNA genów BR2 do BR1 a liczbą kopii mRNA genu kalistatyny (r = 0,6571; p < 0,001) oraz histonu H3 (r = 0,3519; p = 0,0131). Wnioski. W śródbłonku naczyniowym fragmentów tętniaków aorty brzusznej zaobserwowano obecność obu receptorów bradykininowych BR1 i BR2. Zwiększeniu aktywności proliferacyjnej komórek śróbłonka naczyniowego ściany aorty towarzyszy wzrost ekspresji receptora bradykininowego BR2. Aktywacja kininogenezy i wzrost stężenia kalistatyny są istotnie większe w przypadku zwiększenia ekspresji receptora BR2 w porównaniu z BR1

Senility or frailty &#8212; which is more important in clinical practice?

Społeczeństwa, szczególnie w krajach dobrze rozwiniętych starzeją się. Fakt ten stawia przed Służbą Zdrowia istotne wyzwania. Bardzo konkretnego wymiaru nabierają one wobec chirurgii. W sposób istotny zwiększa się liczba koniecznych interwencji u pacjentów w wieku 65&#8211;75 lat i starszych &#8212; w artykule autorzy starają się przeanalizować możliwości bezpiecznego leczenia operacyjnego takich właśnie chorych. Równocześnie zwracają uwagę na wątpliwą wartość wieku metrykalnego jako decydującego czynnika w kwalifikacji i przygotowaniu do zabiegu.Societies, especially in well-developed countries, are growing old, a fact which challenges their health services. A specific dimension has appeared regarding surgery with the number of necessary surgical interventions significantly increasing in patients aged sixty five years and older. In this article the authors try to analyze the possibilities of safe operative treatment in this group of patients. At the same time, one must take note doubts regarding the value of chronological age as a decisive factor in qualification and preparation for surgery