Advanced colorectal cancer - a case report

Zaawansowany rak jelita grubego jest coraz częstszym problemem wielu onkologów. Skuteczność kilku leków i związana z tym możliwość stosowania wielu schematów leczenia znacznie wpływa na jakość życia chorych oraz istotnie wydłuża czas wolny od progresji choroby i czas całkowitego przeżycia. W niniejszym opisie przypadku chora z rozpoznaniem uogólnionego raka esicy przeżyła 79 miesięcy, w tym 65 miesięcy była czynna zawodowo, a 25 miesięcy nie otrzymywała chemioterapii. Dobór i kolejność stosowanych linii leczenia oparto na przyjętych wytycznych oraz wzajemnej współpracy klinicystów. Chora otrzymała 5 linii chemioterapii przy dobrej tolerancji.Advanced colorectal cancer is becoming a common problem of many oncologists. The efficacy of many cytotoxic agents and the possibility of using many schemas of treatment has a significant influence on the quality of life of patients and markedly extends the time to progression and overall survival. The patient currently presented with advanced sigmoid cancer of the survived 79 months, 65 of which she lead an active working life, and 25 of which she did not receive any chemotherapy. The choice and sequence of the therapy lines was based on the accepted guidelines and the joint cooperation of oncologists. The patient received 5 lines of chemotherapy with good tolerance

Advanced rectal cancer

W pracy opisano przypadek 42-letniego mężczyzny leczonego z powodu uogólnionego raka odbytnicy. Chorego początkowo zakwalifikowano do chemioterapii paliatywnej kapecytabiną, ale ze względu na gwałtowne pogorszenie stanu ogólnego podczas 4. tygodnia cyklu zmieniono leczenie na schemat FOLFIRI (irynotecan, leukoworyna, fluorouracyl - wlew 48-godzinny) i uzyskano po pierwszym cyklu znaczną poprawę. Ze względu na gwałtowny przebieg choroby zdecydowano dołączyć bewacyzumab, przy czym schemat chemioterapii zmieniono na IFL (irynotekan, leukoworyna, fluorouracyl - bolus). Uzyskano znaczną poprawę stanu ogólnego pacjenta z ustąpieniem wszystkich objawów choroby oraz obiektywną odpowiedź częściową (regresja zmian w płucach na podstawie badań obrazowych - 80%). Należy podkreślić bardzo dobrą odpowiedź na stosowany schemat chemioterapii.We present the case of a 42-year-old male patient treated for advanced rectal cancer. The treatment was initiated with capecitabine monotherapy with palliative intent, but in view of a dramatic progression during the fourth week of treatment cycle, chemotherapy regimen was changed to FOLFIRI (irinotecan, leucovorin, fluorouracil - 48 hours continuous infusion). By the end of the first treatment cycle a marked improvement was observed. Due to the aggressive course of disease we decided to change the chemotherapy regimen to IFL (irinotecan, leucovorin, fluorouracil - bolus) with bevacizumab. The patient's general condition improved markedly and all his symptoms resolved along with a partial objective response (80% regression of the lung lesions was observed on CT scan - partial remission). A spectacular response to chemotherapy regimen administered should be underlined

Molecular differences in the KRAS gene mutation between a primary tumor and related metastatic sites - case report and a literature review.

In recent years the the set of diagnostic tools in colorectal cancers has been extended by the assessment of the KRAS gene status. Currently it is a necessary step in order to qualify patients for the targeted therapy. The results of the analysis of several studies revealed a high rate of compliance of the KRAS gene mutational status in primary and metastatic tumors. In this paper we present a rare case of incompatibility of the KRAS mutations in the primary tumor located in the colon and metastatic changes in the liver

Rak trzustki – długotrwała remisja całkowita po zastosowaniu gemcytabiny i nab-paklitakselu w pierwszej linii leczenia. Zaburzenia depresyjne

The article presents the case of a 64-year-old pancreatic cancer patient with complete remission of hepatic metastases after first-line chemotherapy with gemcitabine and nab-paclitaxel. Partial regression of metastatic tumours in the liver was achieved after three months of therapy, and after three more months complete remission was achieved. Grade 4 neutropaenia was reported once during the treatment. The patient was temporarily reluctant to start treatment. Better cooperation was achieved after using psychotherapy. The following case confirms the impact of the patient’s mental condition on the treatmentinitiation. The possibility of obtaining long-term complete remission in advanced pancreatic cancer — a disease with poor prognosis — following the use of gemcitabine and nab-paclitaxel-containing chemotherapy is documented.W artykule zaprezentowano przypadek 64-letniej chorej na raka trzustki, u której uzyskano całkowitą remisję zmian przerzutowych w wątrobie po zastosowaniu chemioterapii pierwszej linii z udziałem gemcytabiny z nab-paklitakselu. Częściową regresję zmian przerzutowych w wątrobie uzyskano po 3 miesiącach terapii, a po kolejnych 3 miesiącach osiągnięto całkowitą remisję zmian w tomografii komputerowej. W trakcie leczenia raz odnotowano neutropenię w stopniu 4. Chora okresowo była niechętna do podjęcia leczenia. Lepszą współpracę uzyskano po zastosowaniu psychoterapii. Poniższy przypadek potwierdza wpływ kondycji psychicznej na podjęcie leczenia, a chemioterapia gemcytabiną z nab-paklitakselem potwierdza możliwość uzyskania długotrwałej całkowitej remisji w chorobie o złym rokowaniu, jaką jest rak trzustki

Rak trzustki — długotrwała remisja całkowita po zastosowaniu gemcytabiny i nab-paklitakselu w pierwszej linii leczenia a zaburzenia depresyjne

W artykule zaprezentowano przypadek 64-letniej chorej na raka trzustki, u której uzyskano całkowitą remisję zmian przerzutowych w wątrobie po zastosowaniu chemioterapii pierwszej linii z użyciem gemcytabiny z nab-paklitakselem. Częściową regresję zmian przerzutowych w wątrobie uzyskano po 3 miesiącach terapii, a po kolejnych 3 miesiącach osiągnięto całkowitą remisję zmian w tomografii komputerowej. W trakcie leczenia jednokrotnie odnotowano neutropenię w stopniu 4. Chora okresowo wykazywała niechęć wobec podjęcia leczenia. Lepszą współpracę uzyskano po wdrożeniu psychoterapii. Prezentowany przypadek potwierdza wpływ kondycji psychicznej na podjęcie leczenia, a chemioterapia gemcytabiną z nab-paklitakselem potwierdza możliwość uzyskania długotrwałej całkowitej remisji w chorobie cechującej się złym rokowaniem, jaką jest rak trzustki

Molecular differences in the KRAS gene mutation between a primary tumor and related metastatic sites - case report and a literature review.

In recent years the the set of diagnostic tools in colorectal cancers has been extended by the assessment of the KRAS gene status. Currently it is a necessary step in order to qualify patients for the targeted therapy. The results of the analysis of several studies revealed a high rate of compliance of the KRAS gene mutational status in primary and metastatic tumors. In this paper we present a rare case of incompatibility of the KRAS mutations in the primary tumor located in the colon and metastatic changes in the liver

Pierwotny rak płaskonabłonkowy odbytnicy

Pierwotny rak płaskonabłonkowy odbytnicy  to najrzadsza odmiana raka jelita grubego.  Autorzy prezentują przypadek 62-letniej pacjentki u której rozpoznano ten nowotwór w miejscowo zaawansowanym zaawansowaniu cT3N0M0. Chora otrzymała pierwotnie radykalne leczenie, po którym doszło do nawrotu choroby. Po niepowodzeniu chemioterapii pierwszej linii, pacjentkę zakwalifikowano do immunoterapii z udziałem nivolumabu. Leczeniem tym uzyskano częściowa remisje zmian nowotworowych, która utrzymuje się przez 51 tygodni. Chora jest nadal leczona, tolerancja terapii jest dobra. W artykule prezentowane są aktualne rekomendacje diagnostyczno-terapeutyczne dotyczące tego rzadkiego nowotworu. Pierwotny rak płaskonabłonkowy odbytnicy to najrzadsza odmiana raka jelita grubego. Autorzy prezentują przypadek 62-letniej pacjentki, u której rozpoznano ten nowotwór w miejscowo zaawansowanym zaawansowaniu cT3N0M0. Chora otrzymała pierwotnie radykalne leczenie. Z powodu progresji choroby pod postacią wznowy miejscowej oraz wystąpienia zmian o charakterze meta w obrębie płuc, pacjentkę zakwalifikowano do chemioterapii pierwszej linii. Następnie, z uwagi na niepowodzenie zaproponowanego leczenia systemowego, zastosowano immunoterapię z udziałem niwolumabu. Leczeniem tym uzyskano częściową remisję zmian nowotworowych, która utrzymuje się od 51 tygodni. Chora jest nadal leczona, tolerancja terapii jest dobra.  W artykule prezentowane są aktualne rekomendacje diagnostyczno-terapeutyczne dotyczące tego rzadkiego nowotworu

Ocena skuteczności chemioterapii z zastosowaniem kapecytabiny i oksaliplatyny u chorych na uogólnionego raka jelita grubego. Wpływ lokalizacji ogniska pierwotnego raka na skuteczność leczenia

Wstęp. Rak jelita grubego jest coraz częstszym nowotworem, a dzięki możliwości stosowania wielu leków oraz terapii skojarzonej nosi znamiona choroby przewlekłej. Istotne znaczenie ma poprawa jakości życia chorych.  Materiał i metody. Niniejsza analiza dotyczy schematu opartego na oksaliplatynie i kapecytabinie (CAPOX), użytego w grupie 305 chorych. Chemioterapię tę zastosowano w ramach I, II lub III linii leczenia paliatywnego.  Wyniki. W pracy udowodniono skuteczność schematu mimo redukcji dawek leków u około 50% chorych, a 3. stopień toksyczności dotyczył zaledwie 5% z nich (nie zaobserwowano powikłań 4. stopnia). Grupę chorych, w której CAPOX zastosowano jako I linię leczenia, uznano za reprezentatywną i poddano ocenie skuteczność terapii w zależności od umiejscowienia guza pierwotnego.  Wnioski. Zaobserwowano różnice w przeżyciu całkowitym chorych po stratyfikacji względem lokalizacji guza pierwotnego. Przeżycie było dłuższe w przypadku lokalizacji guza pierwotnego po stronie lewej w porównaniu z umiejscowieniem prawostronnym i wynosiło — odpowiednio — 20,4 (95% CI 17,5–23,4) wobec 12,1 (95% CI 10,5–13,8) miesiąca (p = 0,014)

Ocena skuteczności chemioterapii z zastosowaniem kapecytabiny i oksaliplatyny u chorych na uogólnionego raka jelita grubego. Wpływ lokalizacji ogniska pierwotnego raka na skuteczność leczenia.

Introduction. Colorectal cancer is an increasingly common cancer, and due to the possibility of using many drugs nd combination therapy, it bears the hallmarks of a chronic disease. Improving the quality of life is important.  Material and methods. The following analysis applies to the oxaliplatin and capecitabine (CAPOX) regimen in a group of 305 patients. This chemotherapy was used as part of palliative treatment lines I, II or III.  Results. The work proved the effectiveness of the scheme despite the reduction of drug doses in about 50% of patients, and toxicity grade 3 was only present in 5% (grade 4 complications were not observed). The group of patients in which CAPOX was used as the first treatment line was considered representative, and the effectiveness of the treatment depending on the location of the primary tumour was evaluated.  Conclusion. Differences in overall survival of patients after stratification were observed relative to the location of the primary tumour. Survival was longer in patients with left-sided primary tumour compared to right-sided localisation and was, respectively, 20.4 (95% CI, 17.5–23.4) and 12.1 months (95% CI, 10.5–13.8) (P = 0.014).Rak jelita grubego jest coraz częstszym nowotworem, a dzięki możliwości stosowania wielu leków oraz terapii skojarzonej nosi znamiona choroby przewlekłej. Poprawa jakości życia ma istotne znaczenie. Poniższa analiza dotyczy schematu opartego o oksaliplatynę i kapecytabinę (CAPOX) w grupie 305 chorych. Chemioterapię tę zastosowano w ramach I, II lub III linii leczenia paliatywnego. W pracy udowodniono skuteczność schematu mimo redukcji dawek leków u około 50% chorych, a 3. stopień toksyczności dotyczył zaledwie 5% (powikłań 4. stopnia nie obserwowano). Grupę chorych, w której zastosowano CAPOX jako I linię leczenia, uznano za reprezentatywną i poddano ocenie skuteczność leczenia w zależności od umiejscowienia guza pierwotnego. Zaobserwowano różnice w przeżyciu całkowitym chorych po stratyfikacji względem lokalizacji guza pierwotnego. Przeżycie było dłuższe u chorych z guzem pierwotnym po stronie prawej w porównaniu z umiejscowieniem lewostronnym i wynosiło – odpowiednio – 20,4 (95% CI, 17,5-23,4) wobec 12,1 (95% CI, 10,5-13,8) miesiąca (p=0,014)