Blood Pressure Decrease Analysis After the First Dose of Perindopril or Trandolapril in Acute Myocardial Infarction Patients

Wstęp Inhibitory konwertazy angiotensyny I stały się w ostatnich latach niezmiernie ważną grupą leków w terapii chorób układu sercowo-naczyniowego. Przeprowadzone badania kliniczne dowiodły istotnych korzyści z zastosowania tej klasy leków u pacjentów we wczesnej fazie zawału serca. Uzasadniona jednak wydaje się obawa przed nadmiernym obniżeniem ciśnienia tętniczego po podaniu pierwszej dawki leku, szczególnie w wybranych podgrupach chorych wysokiego ryzyka. Celem pracy była ocena spadków zarówno ciśnienia tętniczego skurczowego (SBP), jak i rozkurczowego (DBP) przeprowadzona na podstawie analizy średniej różnic między kolejnymi średnimi jednogodzinnymi i wartością wyjściową pierwszej średniej jednogodzinnej w grupie kontrolnej i w grupie leczonej perindoprilem lub trandolaprilem. Materiał i metody Badanie przeprowadzono wśród 107 chorych spełniających kryteria ostrego zawału serca, z których 40 stanowiło grupę kontrolną, 32 chorych leczono perindoprilem i 35 - trandolaprilem. Dwudziestoczterogodzinne monitorowanie ciśnienia tętniczego wykonano w 1, 2 lub 3 dobie ostrego zawału serca. Wyniki W przeprowadzonym badaniu stwierdzono silniejsze działanie hipotensyjne perindoprilu w zakresie SBP, natomiast trandolaprilu - w zakresie DBP, w 1 dobie stosowania u chorych w ostrej fazie zawału serca. Mimo istotnego obniżenia SBP po podaniu pierwszej dawki inhibitora ACE nie zaobserwowano nadmiernej reakcji hipotensyjnej w badanych grupach. Zarówno maksymalne średnie spadki SBP, jak i częstość incydentów obniżenia SBP o ponad 20 mm Hg w badanych grupach były zbliżone do grupy kontrolnej. Uzasadniona wydaje się konieczność monitorowania ciśnienia w 1 dobie stosowania tej klasy leków u chorych w ostrej fazie zawału serca, ze względu na możliwość dość znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego po podaniu pierwszej dawki długodziałającego inhibitora ACE.Background Angiotensin converting enzyme inhibitors became very important therapeutic agents in the treatment of cardiovascular diseases in the recent years. Several clinical trials confirmed significant benefits of the early use of ACE inhibitors in acute myocardial infarction patients. However reasonable is apprehension for potential risk of the first dose hypotension specially in selected groups of high risk patients. The objective of this study was to evaluate decrease of systolic and diastolic blood pressure in the analysis of mean difference between subsequent mean one hour blood pressure and initial one hour blood pressure in control group and group treated with perindopril or trandolapril. Material and methods Study was conducted in 107 acute myocardial infarction patients, control group consisted of 40 patients, 32 were treated with perindopril and 35 with trandolapril. 24-hour blood pressure monitoring was performed in the 1, 2 or 3rd day of the acute myocardial infarction. Results Despite significant systolic blood pressure decrease after the first dose of ACE inhibitor we have not observed excessive hypotensive reaction in studied groups. Mean maximal systolic blood pressure decrease and frequency of hypotensive effect exceeding 20 mm Hg in treated groups was similar in comparison to control group. We have perceived greater hypotensive effect after the first dose of perindopril on systolic blood pressure and trandolapril on diastolic blood pressure in studied groups. Conclusion There was no significant differences in mean maximal blood pressure decrease after the first dose of perindopril or trandolapril in acute myocardial infarction patients

Diurnal Blood Pressure Profile in Premenopausal Women with Disturbed Androgen Secretion

Wstęp Nieprawidłowe wydzielanie androgenów u kobiet z zaburzeniami owulacji w wieku przedmenopauzalnym jest znane już od bardzo wielu lat. W ostatnim okresie jednak coraz więcej uwagi poświęca się ocenie wpływu zwiększonego wydzielania męskich hormonów płciowych u kobiet na rozwój zaburzeń metabolicznych oraz chorób układu sercowo-naczyniowego.Nadal jednak w pełni nie oceniono ryzyka rozwoju powikłań sercowo-naczyniowych u kobiet z hiperandrogenizmem w okresie przedmenopauzalnym.Celem niniejszej pracy jest ocena dobowego profilu ciśnienia tętniczego krwi skurczowego (SBP),rozkurczowego (DBP)oraz częstotliwości serca (HR)u kobiet z zaburzonym wydzielaniem androgenów w wieku przedmenopauzalnym. Materiał i metody Badanie przeprowadzono w grupie 33 pacjentek leczonych z powodu zespołu policystycznych jajników z towarzyszącym zwiększonym stężeniem androgenów w surowicy krwi i metabolitów końcowych androgenów.Grupę kontrolną stanowiły 22 kobiety w wieku przedmenopauzalnym. W obu grupach wykonano 24-godzinną rejestrację SBP i DBP oraz HR. Wyniki Średnie dobowe SBP w grupie pacjentek z hiperandrogenizmem było znamiennie wyższe niż w grupie kontrolnej (123 ±11 mm Hg vs.115 ±8 mm Hg, pBackground Disturbed androgen secretion in premenopausal women with ovulation disturbances is well known for a very long time.Recently numerous studies on plasma male sex hormones in women in relation to coronary heart disease and hypertension have been performed.But still we have little knowledge about risk for coronary heart disease and atherosclerosis in hyperandrogenic women in premenopausal age.The aim of our study was to analyze 24 hour systolic (SBP),diastolic (DBP),day and night blood pressure and heart rate (HR)in premenopausal women with diagnosed disturbed androgen secretion.The study was performed in 33 premenopausal women treated because of polycystic ovary syndrome. Material and methods Control group consisted of 22 women with no fertility problems which were admitted to outpatient clinic for prophylactic examination.Mean 24 hour, day and night blood pressure performed by means of SpaceLabs 90207 monitor were statistically analyzed. Results Mean 24 hour SBP in hyperandrogenic women was significantly higher in comparison to control group (123 ±11 mm Hg vs.115 ±8 mm Hg).Mean day and night SBP were also significantly higher in women with hyper- androgenism (day 126 ±12 mm Hg vs.120 ±9 mm Hg, night 118 ±11 mm Hg vs.109 ±9 mm Hg).There was no significant differences in 24 hour,day and night DBP, and in 24 hour and day HR.Night heart rate was signifi- cantly higher in hyperandrogenic women than in control group (75 ±9 bpm vs.70 ±5 bpm).Double product (HR Ą SBP)was significantly higher in women with hy- perandrogenism (9731 ±1197 mm Hg/min vs.7686 ± ±3115 mm Hg/min,

First uses of HAART 300 rings for aortic valve repair in Poland – 4 case studies

Introduction: Aortic valve reconstructions using geometric an- nuloplasty rings HAART 300/200 open new era in aortic valve surgery. The HAART technology resizes, reshapes, stabilizes and simplifies aortic valve repair. The HAART aortic repair rings are designed to be implanted directly into aortic annulus (un- der aortic valve leaflets). Aim: We present first in Poland 4 cases of aortic valve recon- structions using geometric annuloplasty rings HAART 300. Material and methods: Two patients had type IA aortic insuf- ficiency (due to El-Khoury classification) – they were treated by HAART 300 ring insertion and ascending aorta prosthesis implantation. Third patient, Marfan with type IB aortic insuf- ficiency was repaired by HAART 300 ring implantation followed by remodeling (Yacoub) procedure. Fourth patient with type II aortic insufficiency (due to RCC prolapse) was repaired by HAART 300 implantation and cusp plication. Results: All patients shows good results on 6 months postop- erative 3D TTE examinations. Conclusions: Presented technique is reproducible and simplify aortic valve reconstructions

The Association between Ambulatory Blood Pressure and Fasting Insulin and Glucose Plasma Levels in Normotensive Premenopausal Women

Podwyższone stężenia glukozy i insuliny w osoczu krwi są związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia nadciśnienia tętniczego i choroby wieńcowej. Niewiele jest doniesień na temat związku insulinemii i glikemii na czczo z ciśnieniem tętniczym krwi u kobiet z prawidłowymi wartościami ciśnienia tętniczego w wieku przedmenopauzalnym. Celem pracy była ocena wpływu stężenia insuliny i glukozy na czczo na profil dobowy ciśnienia tętniczego u kobiet z prawidłowym ciśnieniem w wieku przedmenopauzalnym. Materiał i metody Badanie wykonano w grupie 88 kobiet (średni wiek 46 &plusmn; 4 lata) bez nadciśnienia tętniczego w wywiadzie, wśród których były 22 kobiety zdrowe, 33 pacjentki z zespołem policystycznych jajników, a 33 wykazywały zaburzenia sekrecji estrogenów. U wszystkich badanych wykonano 24-godzinne monitorowanie ciśnienia tętniczego skurczowego i rozkurczowego (SBP i DBP). Wyniki Wykazano istotną korelację między stężeniem insuliny na czczo a średnim dobowym skurczowym i rozkurczowym ciśnieniem tętniczym. Współczynniki korelacji wynosiły odpowiednio r = 0,41, p < 0,001 i r = 0,33, p < 0,002. Glikemia na czczo znamiennie korelowała ze średnim ciśnieniem skurczowym (r = 0,28, p < 0,01). Nie było istotnego związku glikemii z ciśnieniem rozkurczowym. Stężenie insuliny na czczo było statystycznie znamiennie związane zarówno z ciśnieniem skurczowym w ciągu dnia i w nocy (współczynniki korelacji wynosiły odpowiednio r = 0,36, p < 0,001 i r = 0,42, p < 0,001), jak i ze średnim ciśnieniem rozkurczowym w ciągu dnia i w nocy (odpowiednio: r = 0,28, p < 0,01 i r = 0,32, p < 0,002). W badanej grupie zaobserwowano ponadto istotną korelację między nocną częstotliwością akcji serca a glikemią i insulinemią na czczo (odpowiednio: r = 0,29, p < 0,005 i r = 0,37, p < 0,001). Wniosek Stężenie insuliny w osoczu na czczo jest związane ze średnim dobowym, a także dziennym i nocnym ciśnieniem tętniczym krwi skurczowym i rozkurczowym u kobiet z prawidłowym ciśnieniem w wieku przedmenopauzalnym. Wzrost stężenia insuliny na czczo u kobiet z prawidłowymi wartościami ciśnienia w wieku przedmenopauzalnym może być czynnikiem ryzyka wystąpienia nadciśnienia tętniczego.Background Elevated plasma glucose and insulin levels are associated with increased risk of hypertension and coronary heart disease. However there are very few reports on the relation between fasting insulin and glucose and blood pressure profile in normotensive premenopausal women. The aim of our study was to assess the influence of fasting plasma glucose and insulin level on 24-h systolic (SBP) and diastolic (DBP) blood pressure in normotensive premenopausal women. Material and methods The study was performed in 88 premenopausal women, mean age 46 &plusmn; 4 years (22 women with normal hormone profile, 33 women with hiperandrogenism and 33 women with disturbed estrogen secretion). Mean 24 hour, day and night blood pressure and heart rate recorded by Spacelabs 90207 were analysed. Results There was a significant correlation between fasting serum insulin level and 24-h SBP (r = 0,41, p < 0,001) and 24-h DBP (r = 0,33, p < 0,002). Fasting plasma glucose significantly correlated with 24-h SBP (r = 0,28, p < 0,01) but not with 24-h DBP. Similarly fasting insulin correlated significantly with day and night SBP (r = 0,36, p < 0,001 and r = 0,42, p < 0,001 respectively). Fasting insulin correlated significantly with day and night DBP (r = 0,28, p < 0,01 and r = 0,32, p < 0,002 respectively). In the study group we observed significant correlation between mean night heart rate and fasting plasma glucose and insulin (r = 0,29, p < 0,005 and r = 0,37, p < 0,001 respectively). Conclusions Our study revealed that fasting insulin level is significantly related to 24-h, day and night systolic and diastolic blood pressure in normotensive premenopausal women

Mobile sailing robot for automatic estimation of fish density and monitoring water quality

Introduction: The paper presents the methodology and the algorithm developed to analyze sonar images focused on fish detection in small water bodies and measurement of their parameters: volume, depth and the GPS location. The final results are stored in a table and can be exported to any numerical environment for further analysis.Material and method: The measurement method for estimating the number of fish using the automatic robot is based on a sequential calculation of the number of occurrences of fish on the set trajectory. The data analysis from the sonar concerned automatic recognition of fish using the methods of image analysis and processing.Results: Image analysis algorithm, a mobile robot together with its control in the 2.4 GHz band and full cryptographic communication with the data archiving station was developed as part of this study. For the three model fish ponds where verification of fish catches was carried out (548, 171 and 226 individuals), the measurement error for the described method was not exceeded 8%.Summary: Created robot together with the developed software has features for remote work also in the variety of harsh weather and environmental conditions, is fully automated and can be remotely controlled using Internet. Designed system enables fish spatial location (GPS coordinates and the depth). The purpose of the robot is a non-invasive measurement of the number of fish in water reservoirs and a measurement of the quality of drinking water consumed by humans, especially in situations where local sources of pollution could have a significant impact on the quality of water collected for water treatment for people and when getting to these places is difficult. The systematically used robot equipped with the appropriate sensors, can be part of early warning system against the pollution of water used by humans (drinking water, natural swimming pools) which can be dangerous for their health

Pacjentka z kardiomiopatią przerostową zawężającą drogę odpływu lewej komory leczona ablacją alkoholową

Kardiomiopatia przerostowa charakteryzuje się nieproporcjonalnym do obciążenia hemodynamicznego, uwarunkowanym genetycznie, niesymetrycznym przerostem mięśnia sercowego dotyczącym głównie lewej komory, a w szczególności przegrody międzykomorowej. Ponieważ kardiomiopatię przerostową uważa się za najczęstszą chorobę serca uwarunkowaną genetycznie, a także z powodu związanego z nią zwiększonego ryzyka nagłej śmierci sercowej, stanowi ona wciąż przedmiot żywej dyskusji. Echokardiografia nadal pozostaje najważniejszym badaniem w diagnostyce tej choroby. Choć kardiomiopatia przerostowa nie ujawnia żadnych swoistych zmian w EKG, obserwacje potwierdzają, że badanie to jest powszechnie dostępnym narzędziem pozwalającym na wyodrębnienie z populacji już wczesnej postaci choroby wtedy, gdy brakuje klinicznych danych do jej rozpoznania. W zależności od objawów klinicznych choroby zaleca się różne podejście do pacjentów. Chorzy bez objawów wymagają jedynie długotrwałej obserwacji. Niezależnie od wielkości gradientu w drodze odpływu lewej komory farmakoterapia jest powszechnie zalecanym leczeniem pierwszego rzutu u większości chorych. Dolegliwości skutecznie łagodzą &#946;-adrenolitykami lub werapamil. W przypadku wyczerpania możliwości farmakologicznej kontroli objawów choroby sięga się po inwazyjne metody leczenia. Ostatnio coraz większe znaczenie ma przezskórna ablacja alkoholowa jako metoda o mniejszym stopniu inwazyjności. Wszczepienie kardiowertera-defibrylatora zaleca się chorym z utrwalonym częstoskurczem komorowym, migotaniem komór lub obciążonym dużym czynnikiem ryzyka nagłej śmierci sercowej. Pacjenci z kardiomiopatią powinni być informowani o niebezpieczeństwie wystąpienia choroby wśród członków ich rodzin. Krewnych pierwszego stopnia, a także pozostałych spokrewnionych członków rodziny należy zachęcać do poddania się badaniom przesiewowym

Effectiveness of Pharmacological Hypertension Treatment by General Practitioners in Poland

Wstęp: Nadciśnienie tętnicze jest bardzo częstym schorzeniem w Polsce. Dotyczy ponad 40% dorosłych Polaków. Większość osób świadomych swojego nadciśnienia jest leczonych przez lekarzy pierwszego kontaktu. Celem pracy była ocena skuteczności farmakologicznego leczenia hipotensyjnego pacjentów z nadciśnieniem tętniczym przez lekarzy pierwszego kontaktu w Polsce. Materiał i metody: Zbadano 15 838 pacjentów leczonych z powodu nadciśnienia tętniczego przez 528 lekarzy pierwszego kontaktu. Każdemu pacjentowi dwukrotnie zmierzono ciśnienie tętnicze w odstępie około 5 min w pozycji siedzącej. Pomiaru dokonywali lekarze pierwszego kontaktu w gabinetach lekarskich. Dalszej analizie poddano wartości średnie z obu pomiarów. Wyniki: Jedynie u 8,3% pacjentów leczonych (odpowiednio u 8,7% mężczyzn i u 7,9% kobiet) z powodu nadciśnienia stwierdzono ciśnienie tętnicze skurczowe SBP < 140 mm Hg i ciśnienie rozkurczowe DBP < 90 mm Hg (różnica nieistotna statystycznie, p = 0,08). U kobiet 60-letnich i starszych skuteczność terapii hipotensyjnej była jednak istotnie niższa niż u mężczyzn w tym samym wieku (odpowiednio 7,5% u kobiet oraz 9% u mężczyzn, p < 0,02). Natomiast u mężczyzn 50-letnich i starszych skuteczność terapii hipotensyjnej była istotnie wyższa w porównaniu z młodszymi mężczyznami (p < 0,001). Izolowane nadciśnienie skurczowe, definiowane jako SBP ł 140 i DBP < 90, występowało istotnie częściej u kobiet (16,7%) niż u mężczyzn (15,3%), (p < 0,01). Średnie ciśnienie skurczowe wynosiło 162,6 &plusmn; 20,7 mm Hg u leczonych hipotensyjnie kobiet i 161,0 &plusmn; 19,9 mm Hg u mężczyzn (p < 0,001). Nie wykazano istotnych różnic między wartościami średniego DBP u kobiet (94,8 &plusmn; 11,5 mm Hg) i mężczyzn (95,1 &plusmn; 11,4 mm Hg), (p = 0,37). Średnie ciśnienie tętna (PP) było istotnie wyższe u kobiet (67,8 &plusmn; 16,6 mm Hg) niż u mężczyzn (65,9 &plusmn; 16,0 mm Hg), (p < 0,001). Wniosek: Wydaje się, że znaczna większość pacjentów z nadciśnieniem tętniczym leczonych hipotensyjnie przez lekarzy pierwszego kontaktu w Polsce jest leczona nieskutecznie. Ogólnie w całej badanej grupie nie ma istotnej różnicy skuteczności terapii hipotensyjnej między mężczyznami i kobietami.Background: Arterial hypertension is very common in Poland. Majority of subjects who are aware of the disease are treated by general practitioners (GPs). The aim of our study was to evaluate the treatment effectiveness in hypertensive patients treated by GPs in Poland. Material and Methods: 15 838 hypertensive patients treated by 528 GPs from different parts of Poland were investigated. Every patient had his or her blood pressure measured twice within approximately 5-minute interval in sited position. We used mean blood pressure from both measurements in our further analysis. GPs performed blood pressure measurements in their cabinets. Results: Only 8,3% treated hypertensive patients had systolic blood pressure SBP < 140 mmHg and diastolic blood pressure DBP < 90 mm Hg, 8,7% in men and 7,9% in women respectively. In the whole cohort sex had no significant influence on hypertension therapy effectiveness (p = 0,08). However, in women aged 60 years or older the treatment efficacy turned out to be significantly lower compared to men of the same age (7,5% in women and 9% in men, p < 0,02). In addition, in men aged 50 years or older the treatment efficacy was significantly higher compared to younger men (p < 0,0001). The prevalence of isolated systolic hypertension defined as SBP ł ł 140 and DBP < 90 mm Hg was significantly more frequent in women. There was significant difference between mean SBP in men (161,0 &plusmn; 19,9 mm Hg) and women (162,6 &plusmn; 20,7 mm Hg, p < 0,001). Mean DBP in women (94,8 &plusmn; 11,5 mm Hg) and men (95,1 &plusmn; &plusmn; 1,4 mm Hg) did not differ significantly (p = 0,37). The difference between mean pulse pressure (PP) in women (67,8 &plusmn; 16,6 mm Hg) and men (65,9 &plusmn; 16,0 mm Hg) was significant (p < 0,001). Conclusion: It seems that vast majority of hypertensive patients treated pharmacologically by GPs in Poland is treated unsuccessfully. The situation is found to be relatively equally unsatisfactory in both men and women

Diurnal Blood Pressure Profile after the First Dose of Perindopril in Acute Myocardial Infarction in Patients with a History of Hypertension

Wstęp Wyniki przeprowadzonych badań klinicznych wskazują na dobrą tolerancję inhibitorów konwertazy angiotensyny stosowanych u pacjentów z ostrym zawałem serca. Istnieją jednak doniesienia o możliwości wystąpienia nadmiernej reakcji hipotensyjnej po podaniu pierwszej dawki inhibitora ACE w tej grupie chorych. Celem badania autorów była ocena dobowego profilu ciśnienia tętniczego po podaniu pierwszej dawki peryndoprylu u pacjentów z ostrym zawałem serca obciążonych w wywiadzie nadciśnieniem tętniczym. Materiał i metody Badaniem objęto 72 kolejnych pacjentów hospitalizowanych w I Klinice Chorób Serca AMG z powodu ostrego zawału serca. Wyodrębniono grupę kontrolną 20 pacjentów obciążonych nadciśnieniem tętniczym, u których monitorowanie ciśnienia tętniczego wykonano w 1., 2. lub 3. dobie zawału serca, poprzedzającej rozpoczęcie terapii inhibitorem ACE. Drugą grupę stanowiło 12 pacjentów z ostrym zawałem serca obciążonych nadciśnieniem tętniczym, u których monitorowanie ciśnienia wykonano w 1., 2. lub 3. dobie zawału serca po podaniu pierwszej dawki 4 mg peryndoprylu. Całodobowe, nieinwazyjne monitorowanie ciśnienia tętniczego skurczowego (SBP), rozkurczowego (DBP) oraz częstości akcji serca (HR) przeprowadzono za pomocą aparatu Spacelabs 90207. Wyniki Średnie wartości 24-godzinnego SBP były znamiennie niższe w grupie leczonej peryndoprylem niż w grupie kontrolnej (121,5 &plusmn; 11,1 mm Hg vs. 111,5 &plusmn; 9,4 mm Hg, p < 0,02). Podobne różnice wykazano w przypadku dziennego SBP (123,3 &plusmn; 11,5 mm Hg vs. 112,6 &plusmn; 9,2 mm Hg, p < 0,01) i nocnego SBP (116,4 &plusmn; 12,5 mm Hg vs. 106,8 &plusmn; 8,5 mm Hg, p < 0,03). Ocena średnich wartości DBP i HR nie wykazała znamiennych różnic między badanymi grupami chorych. Wartości średnie podwójnego iloczynu SBP i HR były znamiennie mniejsze w grupie pacjentów leczonych peryndoprylem, obciążonych w wywiadzie nadciśnieniem tętniczym. Największą różnicę między wartościami średnimi jednogodzinnymi SBP a średnimi wartościami wyjściowymi w przypadku grupy leczonej peryndoprylem wykazano w 9. godzinie monitorowania (14,8 &plusmn; 14,3 mm Hg vs. 4,4 &plusmn; 11,6 mm Hg w grupie P vs. K, p < 0,01).Background Indications for angiotensin converting enzyme (ACE) inhibitors are well established. Clinical trials revealed good tolerability of ACE inhibitors in patients with acute myocardial infarction, but there are data showing that selected groups of patients may be at risk of hypotension after the first dose of ACE inhibitor. The aim of our study was to evaluate blood pressure profile in early treatment with ACE inhibitor - perindopril in hypertensive patients with acute myocardial infarction. Material and methods The study was performed in 72 consecutive patients with acute myocardial infarction (AMI), from which were selected patients with a history of hypertension. In a group of 20 hypertensive patients in control group blood pressure monitoring was performed in 1 or 2, or 3rd day of AMI, day before the beginning of ACE inhibitor therapy. In a group of 12 patients with hypertension in history perindopril was given in 1 or 2, or 3rd day of AMI, and blood pressure monitoring was performed. Non-invasive 24-hour ambulatory blood pressure monitoring was programmed to measure blood pressure every 20 minutes during a day and every 30 minutes at night. Results Mean 24-hours systolic blood pressure was significantly lower in a group of patients with acute myocardial infarction and hypertension history after the first dose of 4 mg of perindopril (121,5 &plusmn; 11,1 mm Hg vs. 111,5 &plusmn; 9,4 mm Hg, p < 0,02). There was also significantly lower day SBP (123,3 &plusmn; 11,5 mm Hg vs. 112,6 &plusmn; 9,2 mm Hg, p < 0,01) and night SBP (116,4 &plusmn; 12,5 mm Hg vs. 106,8 &plusmn; 8,5 mm Hg, p < 0,03) in a group of patients treated with perindopril. There was no significant difference in diastolic blood pressure and heart rate between control group and group of patients treated with perindopril. In the perindopril group, the maximum decrease of mean one hour SBP compared to the first mean one hour SBP occurred 9 hours after the dose (14,2 &plusmn; 3,7 mm Hg vs. 7,0 &plusmn; 3,3 mm Hg, p < 0,001, in perindopril and control group respectively). Similarly estimated decrease in DBP was also lower in the perindopril group (8,9 &plusmn; 8,7 mm Hg) in comparison to control group (3,5 &plusmn; 3,1 mm Hg) (p < 0,001). Conclusions Perindopril may cause significant blood pressure decrease after the first dose in patients with acute myocardial infarction and with a history of hypertension