Diety z dodatkiem Mytilus galloprovincialis z wód niezanieczyszczonych i zanieczyszczonych oraz ich wpływ na zawartość cynku w wątrobie szczurów obciążonych cholesterolem

Diets supplemented with Mytilus galloprovincialis from polluted and non-polluted waters and their influence on zinc content in liver of rats loaded with cholesterol. Mussels may reflect the environmental problems that the ecosystem faces. Mytilus galloprovincialis is widely used as an indicator of water pollution in biological monitoring studies. These mussels are filter feeders and may accumulate important ecosystem pollutants what in turn may pose a potential risk to other organisms in the food chain. The aim of the study was to determine zinc content in the diets supplemented with mussels from polluted and non-polluted areas and in the livers of rats fed these diets for 30 days. The zinc content in the diets with mussels from contaminated and noncontaminated waters and in rat livers was examined using a flame atomic absorption spectrophotometry (Perkin-Elmer 1100B). The slight increase in zinc content from 73.2 ±1.2 mg/ /kg in ch diet (control with 1% of cholesterol) to 77.2 ±0.5 mg/kg in the diet with mussels from polluted site was found, but zinc content in all diet was within the normal limits reviewed by McDowell (1992) – 40 to 100 ppm. Zinc content in the diet supplemented with mussels from nonpolluted site (73.7 ±3.7 mg/kg) was similar to that found in ch diet. It can be concluded that cholesterol does not affect zinc bioaccumulation. However, prolonged consumption of mussels from contaminated sites may increase accumulation of zinc in the liver of rats.Diety z dodatkiem Mytilus galloprovincialis z wód niezanieczyszczonych i zanieczyszczonych oraz ich wpływ na zawartość cynku w wątrobie szczurów obciążonych cholesterolem. Małże mogą odzwierciedlać problemy środowiskowe, przed którymi stoi ekosystem. Mytilus galloprovincialis jest szeroko wykorzystywany w biomonitoringu. Małże te są filtratorami i mogą kumulować w tkankach ważne zanieczyszczenia z ekosystemu, co z kolei może stanowić potencjalne zagrożenie dla innych organizmów w łańcuchu troficznym. Celem badania było określenie zawartości cynku w dietach z dodatkiem małży z obszarów niezanieczyszczonych i zanieczyszczonych oraz w wątrobach szczurów żywionych tymi dietami przez 30 dni. Zawartość cynku w dietach z małżami z zanieczyszczonych i niezanieczyszczonych wód i wątrobach szczurów oznaczono metodą płomieniowej absorpcji atomowej (Perkin-Elmer 1100B). Wykazano nieznaczny wzrost zawartości cynku w diecie z małżami z wód zanieczyszczonych (77,2 ±0,5 mg/kg) względem grupy ch – kontrola z 1% udziałem cholesterolu (73,2 ±1,2 mg/kg), ale zawartość cynku we wszystkich dietach mieściła się w granicach normy podanych przez McDowell (1992) – 40–100 ppm. Zawartość cynku w diecie z małżami z obszarów niezanieczyszczonych (73,7 ±3,7 mg/kg) była zbliżona do zawartości w diecie grupy ch. Podsumowując wyniki, można stwierdzić, że cholesterol nie wpływa na bioakumulację cynku. Jednak, długotrwałe spożywanie małży z wód zanieczyszczonych może zwiększyć akumulację cynku w wątrobie szczurów