Plasma Homocysteine and Fibrinogen Levels in Type 2 Diabetics with and without Nocturnal Blood Pressure Fall and Heart Rate Decrease

Wstęp Wpływ podwyższonych stężeń homocysteiny i fibrynogenu na ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia jest większy u chorych na cukrzycę typu 2 niż u osób z prawidłową tolerancją glukozy. Chorzy bez spadku ciśnienia tętniczego i zwolnienia akcji serca w godzinach nocnych (tzw. non-dippers) są bardziej narażeni na rozwój powikłań sercowo-naczyniowych. Celem niniejszej pracy była ocena, w jakim stopniu zaburzenia profilu dobowego ciśnienia tętniczego i akcji serca wpływają na stężenie fibrynogenu i homocysteiny w surowicy krwi chorych na cukrzycę typu 2. Materiał i metody Badaniami objęto 87 chorych na cukrzycę typu 2. Oceniano wpływ występowania nefropatii i retinopatii na przebieg profilu dobowego ciśnienia tętniczego i tętna. Na podstawie różnicy dzienno-nocnej podzielono chorych na podgrupę ze spadkiem ciśnienia tętniczego (dippers) i bez jego spadku (non-dippers) w okresie snu. Wyniki Występowanie mikroalbuminurii nie miało wpływu na przebieg profilu dobowego ciśnienia tętniczego i akcji serca. U chorych z retinopatią cukrzycową stwierdzono znamiennie mniejszy spadek ciśnienia tętdaniach niczego w godzinach nocnych. Brak spadku ciśnienia tętniczego w godzinach nocnych wiązał się z wyższym stężeniem homocysteiny. U chorych bez zwolnienia akcji serca w godzinach nocnych zaobserwowano znamiennie wyższe stężenie fibrynogenu. Wnioski Występowanie retinopatii cukrzycowej jest związane ze znamiennie mniejszym spadkiem ciśnienia tętniczego w godzinach nocnych u chorych na cukrzycę typu 2. Brak spadku ciśnienia tętniczego w godzinach nocnych wiąże się z wyższym stężeniem homocysteiny u tych chorych. Zaburzenia profilu dobowego akcji serca u chorych z cukrzycą typu 2 są związane z wyższym stężeniem fibrynogenu.Background The link between high levels of serum homocysteine and fibrinogen and cardiovascular morbidity appears to be much stronger in diabetics than in subjects with normal glucose tolerance. It has been suggested that patients with non-dipping pattern (non-dippers) are at greater risk of target organ damage. The aim of the present study was to evaluate the relationship between blunted diurnal blood pressure and heart rate profile and serum levels of homocysteine and fibrinogen in patients with type 2 diabetes mellitus. Material and methods We studied 87 patients with type 2 diabetes mellitus. We evaluated the impact of retinopathy and nephropathy on diurnal blood pressure and heart rate profile. The patients were grouped according to the presence or lack of nocturnal blood pressure and heart rate decrease. Results Microalbuminuria had no significant effect on diurnal blood pressure profile. Compared to patients without retinopathy, those with this complication had significantly smaller nocturnal blood pressure fall. Non-dipping blood pressure pattern status was linked to higher levels of serum homocysteine. Patients without nocturnal heart rate decrease had significantly greater fibrinogen levels. Conclusions Presence of retinopathy is associated with significantly blunted nocturnal blood pressure fall in type 2 diabetes. Blunted diurnal blood pressure variation in type 2 diabetics is related to higher serum levels of homocysteine. In type 2 diabetics, non-dipping pattern of heart rate profile is linked to higher serum levels of fibrinogen