Foot and Ankle Deformity in Young Acrobatic and Artistic Gymnasts

Purpose. The aim of the paper was to determine the occurrence of feet and ankle deformities in trampoline and artistic gymnasts. Methods. Ten acrobatic gymnasts (trampolinists) and 10 artistic gymnasts aged 6-14 years were recruited. The calcaneal-tibial (rearfoot) angle was determined as the angle of the upper calcaneal tendon and the longitudinal heel axis while Clarke angles were determined by podoscopy. Results. The trampolinists showed significantly greater medial angulation (calcaneal valgus) than the group of gymnasts. Right and left foot Clark’s angles in both the trampoline and artistic gymnasts were above 55°. Conclusions. Trampolinists exhibit significantly more pronounced calcaneal valgus than artistic gymnasts. The prevalence of foot and ankle deformities in both populations should be addressed by coaches in the gymnastics training of young children

Physical activity of children aged 9–10 years and postural defects of the trunk

Cel badań. Celem badań było określenie zależności pomiędzy częstością realizacji zajęć aktywności fizycznej dzieci w wieku 9–10 lat a występowaniem u nich wad postawy w obrębie tułowia. Materiał i metody. W badaniach wzięło udział 25 dziewcząt i 25 chłopców w wieku 9–10 lat. Ocena wad postawy ciała została oparta na obserwacji sylwetki dziecka przez nauczyciela gimnastyki korekcyjnej, a do klasyfikacji wad zastosowano typologię Staffela. Posłużono się również ankietą własną w celu określenia, jak często w tygodniu dzieci realizują regularne zajęcia z różnych form aktywności fizycznej. Zależność występowania wad postawy w obrębie tułowia i częstości systematycznego uczestniczenia w zajęciach aktywności fizycznej w czasie roku szkolnego określono za pomocą testu chi-kwadrat. Wyniki. Istotnie wyższy odsetek występowania nieprawidłowości w obrębie tułowia zanotowano u dzieci, które uczestniczyły regularnie w zajęciach aktywności fizycznej rzadziej niż 3 razy w tygodniu. Istotny związek występowania asymetryczności w postawie ciała z częstością uprawiania aktywności fizycznej stwierdzono także u badanych, którzy uczestniczyli w regularnych zajęciach co najmniej 4 razy w tygodniu, co może sugerować uprawianie sportów o specyfice asymetrycznych technik ruchu. Wnioski. Wyniki pracy pozwalają stwierdzić, że regularna aktywność fizyczna dzieci w młodszym wieku szkolnym co najmniej 3 razy w tygodniu pozwala uniknąć nieprawidłowości postawy ciała w obrębie tułowia.Background. The aim of the study was to determine the relationship between the frequency of physical activity among children aged 9–10 years and the presence of postural defects of the trunk. Material and methods. The study involved 25 girls and 25 boys aged 9–10 years. The evaluation of postural defects was based on the observation of a child’s silhouette by a corrective gymnastics teacher, and the Staffel typology was applied to classify the defects. An own questionnaire was also used, designed to determine how often children engage in various forms of regular physical activity. The dependence between trunk postural defects and the frequency of systematic participation in physical activity during the school year was determined with the chi-squared test. Results. A significantly higher incidence of trunk postural defects was reported in children who regularly participated in physical activity less frequently than 3 times per week. A significant association of the presence of asymmetry in body posture with the frequency of physical activity was also found in children who participated in regular activities at least 4 times a week, which may suggest physical activities of asymmetrical motion techniques. Conclusions. The study results allow to state that regular physical activity of younger school children at least 3 times a week prevents postural defects of the trunk