The role of thromboxane syntase (CYP5A1) gene in stroke patients

[…] Στην παρούσα μελέτη, εξετάσαμε τη συνθετάση της θρομβοξάνης (CYP5A1) η οποία είναι ένα μέλος της οικογένειας του κυτοχρώματος Ρ450, που καταλύει την μετατροπή της προσταγλανδίνης Η₂ σε θρομβοξάνη Α₂, έναν ισχυρό μεσολαβητή της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων και της αγγειοσυστολής, παράγοντα κινδύνου σημαντικό στην παθογένεια της νόσου. Η θρομβοξάνη Α₂ ευνοεί την συσσώρευση των αιμοπεταλίων και την αγγειοσύσπαση. Έχει εκ διαμέτρου αντίθετη βιολογική δράση με την προστακυκλίνη, η οποία αναστέλλει την συσσώρευση των αιμοπεταλίων στην αγγειακή πληγή και έχει αγγειοδιασταλτικές ιδιότητες. Οι δύο αυτές δραστικές ουσίες προέρχονται από κοινή μεταβολική οδό: με τη δράση της φωσφορολιπάσης C ελευθερώνεται από τα μεμβρανικά φωσφορολιπίδια αραχιδονικό οξύ που παρουσία του ενζύμου κυκλοοξυγενάση μετατρέπεται σε προσταγλανδίνη. Στη συνέχεια η κοινή μεταβολική οδός αλλάζει, οδηγώντας στο σχηματισμό θρομβοξάνης Α₂ στο αιμοπετάλιο και προστακυκλίνης στο ενδοθηλιακό κύτταρο, μετά την παρέμβαση ειδικών συνθετασών. Σε περίπτωση τραυματισμού αγγείου μειώνεται τοπικά η παραγωγή της συνθετάσης της προστακυκλίνης και προάγεται η συσσώρευση των αιμοπεταλίων, καθώς υπερισχύει η δράση της θρομβοξάνης Α₂. Το CYP5A1 είναι το μοναδικό έως σήμερα γνωστό μέλος της ομάδας 5 της υπεροικογένειας του κυτοχρώματος Ρ450. Με βάση τα τρέχοντα δεδομένα, είναι το μοναδικό ένζυμο του συστήματος Ρ450 που συμμετέχει στο μεταβολικό μονοπάτι του αραχιδονικού οξέος. Ο πλήρης μηχανισμός με τον οποίο η πρωτεΐνη CYP5A1 επιτελεί τη λειτουργία της, καθώς και ο ακριβής τρόπος σύνδεσης με τα υποστρώματα, δεν είναι ακόμη επακριβώς γνωστοί. Γενετικοί πολυμορφισμοί σε κωδικές περιοχές του 12 εξωνίου του γονιδίου CYP5A1 έχουν ήδη περιγραφεί σε Καυκάσιους πληθυσμούς. Εξετάσαμε την παρουσία την αλληλομορφικών μορφών του εξωνίου 12 του CYP5A1 σε Έλληνες ασθενείς με ιστορικό με ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια και/ή με Παροδικά Ισχαιμικά Επεισόδια ΤΙΑ, όπως επίσης και αντίστοιχα σε κλινικά δεδομένα υγιείς μάρτυρες, με ελεύθερο σχετικό ιστορικό. Κλινικοεπιδημιολογικά δεδομένα συμπεριλαμβανομένης της γεωγραφικής περιοχής προέλευσης, την παρουσία παραγόντων κινδύνου για αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, και της χρήσης ασπιρίνης η άλλων αντι-αιμοπεταλικών παραγόντων την ώρα της αγγειακής επίθεσης, ήταν διαθέσιμα για όλα τα δείγματα. Η έκφραση των αλληλόμορφων του CYP5A1 στην μελέτη μας δεν διέφερε στατιστικά σημαντικά ανάμεσα σε ασθενείς και μάρτυρες. Η επίπτωσή του μεταλλαγμένου αλληλόμορφου CYP5A1*9 μεταξύ των ασθενών από την Κρήτη ήταν χαμηλότερη σε σχέση με την επίπτωσή του στους ασθενείς από την Ηπειρωτική Ελλάδα. Ανάμεσα στους ασθενείς με ΑΕΕ, η παρουσία του wild-type CYP5A1*1 αλληλόμορφου ήταν πιο συχνή στους υπερτασικούς και λιγότερο στους διαβητικούς. Το μεταλλαγμένο αλληλόμορφο CYP5A1*9 ήταν στατιστικά σημαντικά περισσότερο επικρατές σε αυτούς με επαναλαμβανόμενα ΑΕΕ, ενώ έπαιρναν ασπιρίνη, συγκριτικά με αυτούς με επιτυχημένη δευτερογενή προφυλακτική θεραπεία με ασπιρίνη. Ομοίως υπήρξε η επικράτηση του μεταλλαγμένου αλληλόμορφου στους ασθενείς με ΑΕΕ με ιστορικό προηγούμενου εγκεφαλικοαγκειακού επεισοδίου σε σύγκριση με αυτούς που τους συνέβαινε ελεύθεροι ιστορικού, στατιστικά σημαντικό. Η κατανομή των μεταλλαγμένων αλληλόμορφων δεν διέφερε μεταξύ των υπο-τύπων ισχαιμικού ΑΕΕ της μελέτης μας. Αναφορικά με τους τύπους ΑΕΕ, το μεταλλαγμένο CYP5A1*9 ήταν επικρατέστερο σε ασθενείς με νόσο μικρών αγγείων και λιγότερο σε αυτούς με ΤΙΑ και νόσο μεγάλων αγγείων, αλλά χωρίς στατιστικά σημαντική διαφορά. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να δοθούν νέα δεδομένα σε μοριακό επίπεδο στην παθογένεια των ΑΕΕ. Η λειτουργική σημασία των πολυμορφισμών του CYP5A1 δεν είναι έως τώρα σαφής, καθώς άλλωστε μόλις πρόσφατα αυτοί αναγνωρίστηκαν. Οι γενετικές μελέτες των πολυμορφισμών στα εξώνια του γονιδίου CYP5Α1 θα διευκρινίσουν περαιτέρω το ρόλο αυτού του ενζύμου στην παθογένεση των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων

The effect of an exon 12 polymorphism of the human thromboxane synthase (CYP5A1) gene in stroke patients

Background: To examine the prevalence of an exon 12 polymorphism on the human Thromboxane synthase (CYP5A1) gene. Material/Methods: Using sequence-specific PCR, we examined the allelic prevalence in 237 Greek patients with ischemic strokes and in 171 controls. In addition, we compared the CYP5A1 allelic prevalence in 71 patients with stroke recurrence despite Aspirin use, in comparison with patients who have not experienced recurrent stroke while taking Aspirin. Results: The frequencies of the CYP5A1*9mutant (substitution of guanine by adenine near the heme-binding catalytic domain) and of the wild-type allele were 0.197 and 0.803, respectively; they did not differ significantly between stroke patients and controls. The wildtype allele was more frequent in the Cretan population compared to continental Greece (OR 1.80, 95% CI 1.19-2.74). The wild-type allele was more frequent among hypertensive and less frequent among diabetic stroke sufferers, respectively. The CYP5A1*9 mutant was significantly more prevalent among stroke patients with history of previous cerebrovascular attacks (p Conclusions: Allelic prevalence of the CYP5A1 exon 12 might differ between geographic areas within the same ethnic group, and is associated with particular characteristics of stroke patients. Allele mutations can abolish the enzymatic activity of thromboxane synthase, via impaired heme binding, associated with defective response to Aspirin used as secondary prevention, an effect independent from the conventional risk factors for cerebrovascular disease

Successful therapy of Candida pulcherrima fungemia in a premature newborn with liposomal amphotericin B and micafungin

New Candida species may cause bloodstream infections challenging current therapeutic approaches because of unpredictable susceptibility and virulence. In the present report, we describe a fungemia case due to Candida pulcherrima in a premature neonate. After full in vitro diagnostic workup, the neonate was successfully treated with liposomal amphotericin B and micafungin achieving rapid fungal eradication from blood

Polymorphisms of fractalkine receptor CX3CR1 gene in patients with symptomatic and asymptomatic carotid artery stenosis

Aim: The chemokine fractalikine is expresses in vascular endothelium, exerting a pro-atherogenic effect. Two single-nucleotide polymorphisms of the CX3CR1 gene (T280M and V2491) affect fractalkine receptor expression and function. We aimed to assess the prevalence of CX3CR1 polymorphisms and the asociation with ischemic cerebrovascular attacts in a cohort of carotid atheromatous disease patients and age-matched controls. Methods: Using PCR-RFLP, we analyzed allelotypes for T280M and V249I in 150 patients with and 151 controls without carotid atherosclerosis assessed using carotid duplex ultrasound; the sugjects were patients admitted for any reason to a tertiary hospital. Genotype data were compared with modifiable risk factors for cerebrovascular disease and the reason for admission, using ischemic stroke as an endpoint. Stroke types associated with carotid atherosclerosis were analysed separately. Results: The M280 allelic frequency was lower among carotid atherosclerosis patients than controls (0.15 versus 0.23, adjusted OR 0.47, 95% CI 0.30-0.74). Absence of M280 allele was an independent factor associated with carotid atherosclerosis (OR 3.70, 95% CI 1.92-7.14), strongers than hypertension, dyslipidemia, diabetes and cigarette smoking. The I249 allele was also under-represented in carotid atherosclerosis; this was not statistically significant. T280M and V249I genotypes were not associated with admission due to ischemic stroke of the large vessel subtype (TOAST classification, 73 episodes), whereas carotid atherosclerosis, previous ischemic event, age, hypertension, diabetes, hyperlipidemia and cigarette smoking were all independently associated. Conclusions: The M280 fractalkine receptor gene allele is associated with a lower risk of carotid atheromatous disease, independent from the modifiable cerebrovascular risk factors

In Vivo Acquisition of a Plasmid-Mediated blaKPC-2 Gene among Clonal Isolates of Serratia marcescens▿

Three patients admitted to a Greek hospital were infected with Serratia marcescens isolates that exhibited reduced susceptibility to carbapenems and harbored Klebsiella pneumoniae carbapenemase (KPC) enzymes. In two of these cases, the patients were initially infected by carbapenem-susceptible S. marcescens isolates. Molecular typing and plasmid analysis suggested that all three patients had clonally indistinguishable isolates of S. marcescens that acquired a plasmid-mediated blaKPC-2 gene during the hospitalization

Two cases of severe sepsis caused by Bacillus pumilus in neonatal infants

Bacillus pumilus is an environmental contaminant that has been rarely associated with clinical infections. Here, two cases of severe sepsis caused by B. pumilus are described in two full-term neonates; one in a female infant with no factors predisposing her to infection and the other in a male infant requiring mechanical ventilation and an intravenous catheter. In both cases, the microorganism was recovered from repeated blood cultures and was identified using biochemical assays and 16S rRNA gene sequencing. Both infants were successfully treated with vancomycin. This report reveals the potential role of B. pumilus as a bloodstream pathogen during infancy