COMPUTATION OF ANKLE TORQUE IN DIFFERENT STRATEGIES OF LANDING BY DYNAMIC MODELING

Ankle joint injury often occurs in sports. The purpose of this study was to compute ankle torque under different strategies of landing using human body movement simulation during landing for males and females. Kinematic and kinetic data were given to model and ankle torque under three strategies of landing was computed. Results showed that in first strategy there was a minimum value of peak ankle torque for both males and females. In second and third strategies by increasing plantar flexion of ankle, peak ankle torque was increased for both males and females. Results were in agreement with previous experimental investigations

بررسی تأثیر 8 هفته تمرینات هوازی بر الگوی توزیع فشار کف پایی بیماران مبتلا به دیابت نوروپاتی

مقدمه: نوروپاتی حسی– حرکتی با تحت تأثیر قرار دادن اعصاب حسی و حرکتی منجر به کاهش حس عمقی، درک حرکت و موقعیت مفصل می‌شود. نتیجه آن تغییر الگوی راه رفتن از حالت طبیعی و تغییر مسیر مرکز فشار و اعمال فشار غیر طبیعی در نواحی متاتارسال می‌شود که در طی زمان احتمال بروز زخم پا را به همراه دارد. مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر تمرینات هوازی بر فشار کف پا در حین راه رفتن در بیماران نوروپاتی مبتلا به دیابت انجام شد. مواد و روش‌ها: جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به دیابت، مبتلا به عارضه نوروپاتی بودند که 30 نفر از آن‌ها به عنوان نمونه آماری با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به طور داوطلبانه در دو گروه مساوی تمرین و شاهد قرار گرفتند که در پایان به 12 نفر در هر گروه کاهش یافتند (گروه تمرین 07/9 ± 85/55 سال و Kg/m2 09/10 ± 50/29 = Body mass index یا BMI، گروه شاهد 53/5 ± 66/54 سال و  Kg/m2 26/4 ± 55/31 = BMI). میزان حداکثر فشار کف پا در حین راه رفتن آزمودنی‌ها قبل و بعد از برنامه تمرینی با دستگاه Foot scan (RSscan) در ده ناحیه آناتومیکی اندازه‌گیری شد تا نواحی متأثر از تمرین به طور دقیق مشخص شود. گروه تمرین به مدت 8 هفته، هفته‌ای 3 جلسه و 1 ساعت در هر جلسه به انجام ورزش هوازی (بدون کنترل شدت تمرین) پرداختند. گروه شاهد در این مدت به زندگی معمول خود ادامه دادند. یافته‌ها: داده‌های فشار در پیش و پس آزمون با روش ANOVA با اندازه‌گیری‌های مکرر در نواحی ده‌گانه بررسی شد و نتایج نشان‌گر کاهش معنی‌دار فشار در نواحی متاتارسال و میان پا در گروه تمرین بود (05/0 ≤ P). در حالی که در گروه شاهد هیچ تغییر معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بیماران مبتلا به دیابت با انجام فعالیت‌های ورزشی می‌توانند صدمات ناشی از نوروپاتی مانند زخم پا را که به دلیل توزیع غیر طبیعی فشار به خصوص در ناحیه متاتارسال به وجود می‌آید، کاهش دهند. کلید واژه‌ها: فشار کف پایی، تمرینات هوازی، نوروپاتی مبتلا به دیاب

تأثیر تقویت عضلات دور کننده ران و چرخاننده خارج ران بر آسیب اسپرین خارجی غیر برخوردی مچ پا در فوتبالیست‌ها و فوتسالیست‌های مرد: تحقیق تجربی کنترل شده

Introduction: Ankle sprain is one of the most common injuries in sport activities. Hip abductor and external rotator weakness may compromise lower extremity alignment and balance, and increase the risk of lateral ankle sprain. The purpose of the present study was to investigate the effect of hip abductor and external rotator strengthening on non-contact lateral ankle sprain in male soccer and futsal players. Materials and Methods: This randomized controlled trial study was conducted on 200 soccer and futsal players which were randomly assigned to two groups. Control group participated in pre-season physical conditioning program which were 1 hour, 4 days a week for 8 weeks. Experimental group participated in the same program for 45 minutes and 15 minutes of selected hip abductor and external rotator strengthening program at each session. Hip abductor and external rotator strength was measured before and after 8 weeks of training. All the players were under surveillance for non-contact lateral ankle sprain during the one season of competition. Results: 8 weeks of selected hip abductor and external rotator strengthening program significantly improved hip strength more in experimental group compared to the control group. In addition, the experimental group significantly experienced less non-contact lateral ankle sprain compared to the control group. Conclusion: Adding isolated strengthening of hip abductor and external rotator to general physical conditioning program decrease the risk of non-contact lateral ankle sprain in male soccer and futsal players

مقایسه اثر تقویت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی مفصل ران با عضلات چهارسر در بیماران مبتلا به سندرم درد کشککی- رانی

مقدمه: سندرم درد کشککی– رانی یکی از اختلالات ارتوپدی زانو است که در سنین جوانی و بیشتر در زنان شایع می‌باشد. کاهش قدرت و کوتاه شدن زمان رفلکس عضله پهن مورب داخلی از یک طرف و کاهش قدرت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی استخوان ران که باعث افزایش زاویه Q می‌شود، از طرف دیگر به عنوان عوامل اصلی این سندرم شناخته شده‌اند. تحقیق حاضر مقایسه اثر تقویت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی ران را با عضلات چهارسر در بیماران مبتلا به سندرم درد کشککی- رانی بررسی نموده است. مواد و روش‌ها: 26 بیمار مبتلا به سندرم درد کشککی- رانی به صورت تصادفی در دو گروه یک و دو قرار گرفتند. گروه یک به مدت 8 هفته هر هفته سه روز، تمرینات قدرتی عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی مفصل ران را انجام داد. گروه دوم در مدت مشابه تمرینات قدرتی عضلات چهارسر ران را با تأکید بر عضلات پهن مورب داخلی انجام داد. از دینامومتر دستی، پرسش‌نامه درد VAS (Visual analog scale) و عملکرد WOMAC (Western ontario and mcmaster university osteoarthritis)، قبل و بعد از دوره تمرین جهت اندازه‌گیری قدرت، درد و عملکرد استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون ANOVA برای اندازه‌های تکراری و از آمار توصیفی جهت بررسی اطلاعات توصیفی استفاده شد. یافته‌ها: هر دو گروه تفاوت معنی‌داری را قبل و بعد از مداخله در مقیاس درد VAS، مقیاس عملکرد WOMAC و قدرت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی در گروه یک و چهارسر رانی در گروه دو نشان دادند (01/0 ≤ P). مقایسه داده‌های بین دو گروه در مقیاس درد VAS و مقیاس عملکرد WOMAC تفاوت معنی‌داری را در قبل و پس از دوره تمرینی نشان نداد (01/0 ≤ P). نتیجه گیری: پس از 8 هفته تمرین درمانی، هر دو گروه کاهش درد و بهبود عملکرد و افزایش قدرت عضلات دور کننده و چرخاننده خارجی مفصل ران در گروه یک و قدرت عضلات چهارسر ران در گروه دو را نشان دادند. بر مبنای تحقیق حاضر تقویت عضلات مفصل ران و زانو می‌تواند در کاهش درد و افزایش عملکرد بیماران مبتلا به این سندرم مؤثر باشد. کلید واژه‌ها: سندرم درد کشککی- رانی، عضلات دور کننده ران، عضلات چرخاننده خارجی ران، تقویت، عضله چهارسر ران