Zmiany zawartosci weglowodanow w luskach niechlodzonych i chlodzonych cebul tulipanow

Badano wpływ temperatury przechowywania cebul tulipana (17°C lub 5°C) na zmiany poziomu węglowodanów w poszczególnych łuskach. Węglowodany stanowiły ok. 60% suchej masy łusek we wszystkich terminach analiz. Temperatura przechowywania cebul wpływała na udział poszczególnych sacharydów w ogólnej puli analizowanych węglowodanów i ich dystrybucję w cebuli. Podczas przechowywania cebul w 17-20°C (lipiec-październik) wszystkie łuski akumulowały skrobię. Dalsze przetrzymywanie cebul w 17°C w niewielkim stopniu wpływało na zmiany zawartości węglowodanów w łuskach. W czasie traktowania cebul niską temperaturą wzrostowi zawartości sacharozy i fruktozanów towarzyszyło obniżanie się poziomu skrobi. We wszystkich terminach analiz poziom skrobi był wyższy w łuskach zewnętrznych, natomiast poziom sacharozy był wyższy w łuskach wewnętrznych, otaczających rozwijający się pąk kwiatowy. Zawartość fruktozanów była wyższa w łuskach zewnętrznych cebul niechłodzonych i podobna we wszystkich łuskach cebul chłodzonych. Zawartość monosacharydów wzrastała podczas chłodzenia cebul, ale była stosunkowo niska; poziom glukozy był wyższy w łuskach zewnętrznych a poziom fruktozy w łuskach wewnętrznych cebuli.The effect of tulip bulbs storage temperature (17°C or 5°C) on carbohydrate level in scales from the outside to the inside of the bulb was studied. Carbohydrates represented about 60% of scales dry matter at all times of analyses. Storage temperature affected the percentage of respective saccharides in the total content of analyzed carbohydrates and their partitioning in bulb. During bulbs storage at 17-20°C (July-October) all scales accumulated starch. During the subsequent storage at 17°C changes in carbohydrates content were small. With the duration of bulb cooling the increase in sucrose and fructans level was accompanied by a corresponding reduction of the starch content. The starch concentration was higher in the outermost scales, while the sucrose content was higher in the innermost scales, surrounding developing shoots, at all times of analyses; the fructans level was higher in the outermost scales of uncooled bulbs and almost the same in all scales of the cooled bulbs. The monosaccharides content increased during bulbs cooling but was comparatively low; the glucose level was higher in the outermost and fructose in the innermost bulb scales

The effect of methyl jasmonate on ethylene production and ACC oxidase activity in mechanically wounded different organs of Hippeastrum x hybr. hort

Badano wpływ jasmonianu metylu na produkcję etylenu i aktywność oksydazy ACC in vivo w mechanicznie uszkodzonych liściach, płatkach okwiatu i łodydze Hippeastrum x hybr. hort. ‘Red Lion’. Poszczególne organy pocięto na dwumilimetrowe skrawki i traktowano JA-Me w stężeniach 0,2, 1, 10, 100 i 500 mg·dm⁻³. Równocześnie część pociętych organów umieszczano w mieszaninie JA- Me (o wyżej wymienionych stężeniach) z roztworem ACC o stężeniu 1 mmol·dm⁻³. Po 2 i 24 godzinach inkubacji w szczelnie zamkniętych probówkach wykonano pomiary produkcji etylenu i aktywności oksydazy ACC. Aktywność oksydazy ACC była również mierzona w poszczególnych organach umieszczonych na 24 godziny w JA-Me, a następnie osuszanych i traktowanych 1 mmol ACC·dm⁻³ przez kolejne 2 godziny. Produkcja etylenu w mechanicznie uszkodzonych liściach, płatkach okwiatu i łodydze kwiatostanowej zarówno po 2, jak i po 24 godzinach inkubacji nie przekraczała 2,5 nl·g⁻¹·h⁻¹. Dodanie ACC do uszkodzonych tkanek silnie stymulowało aktywność oksydazy ACC. Traktowanie uszkodzonych organów JA-Me nie wpływało na poziom produkowanego etylenu i aktywność oksydazy ACC. Można przypuszczać, że w uszkodzonych tkankach Hippeastrum x hybr. hort. biosynteza endogennego etylenu pod wpływem uszkodzenia mechanicznego, w tym aktywność oksydazy ACC, nie jest regulowana przez jasmoniany lub poziom endogennych jasmonianów jest optymalny do regulacji biosyntezy etylenu.In this work we report the effect of methyl jasmonate on ethylene production and ACC oxidase activity in vivo in mechanically wounded different organs of Hippeastrum x hybr. hort. ‘Red Lion’. Explants were cut into pieces about 2 mm thick and treated with JA-Me at concentrations of 0.2, 1, 10, 100 and 500 mg·dm⁻³ or their mixture with 1 mmol ACC·dm⁻³. The ethylene production and ACC oxidase activity were measured after 2 and 24 hrs. ACC oxidase activity was also measured in these samples treated for 24 hrs with JA-Me and then transferred to new glass vials and incubated for the next 2 hrs with ACC. It was found that JA-Me at used concentrations did not affect ethylene production and ACC oxidase activity when applied alone or together with ACC, respectively, to slices of inflorescence stalk, leaves and perianth, directly after wounding. ACC oxidase activity measured after incubation of these slices with JA-Me during 24 hrs was also not affected. These results suggest that in case of wounded tissue of different organs of Hippeastrum exogenous JA-Me did not regulate ethylene biosynthesis, including ACC oxidase activity, but it is possible that endogenous level of jasmonates is optimal for control of ethylene biosynthesis

Aktywność peroksydazy i oksydazy polifenolowej w chłodzonych i niechłodzonych cebulach tulipanów

Badano wpływ temperatury przechowywania cebul tulipana na aktywność peroksydazy i oksydazy polifenolowej. Po 6 tygodniach przechowywania, aktywność peroksydazy w piętkach izolowanych z cebul chłodzonych (5°C) była wyższa niż w piętkach cebul niechłodzonych (17°C). W liściach, łodydze i pręcikach temperatura przechowywania cebul nie miała wpływu na aktywność tego enzymu. W trakcie przechowywania cebul następował stopniowy wzrost aktywności oksydazy polifenolowej w pręcikach, łodydze i liściach, ale temperatura przechowywania nie miała istotnego wpływu na aktywność tego enzymu. Natomiast w piętkach izolowanych z cebul chłodzonych aktywność oksydazy polifenolowej była wyższa niż w piętkach cebul niechłodzonych. Na podstawie aktywności peroksydazy i oksydazy polifenolowej w liściach, łodydze, pręcikach i piętce nie można wnioskować o stopniu ustąpienia spoczynku cebul tulipanów.The effect of tulip bulbs storage temperature on peroxidase and polyphenol oxidase activities was studied. After 6 weeks of storage, peroxidase activity was higher in basal plate from cooled (5°C) bulbs in comparison to uncooled bulbs (17°C). The temperature of bulb storage had no effect on this activity in leaves, stem and anthers. During bulb storage polyphenol oxidase activity increased gradually in anthers, stem and leaves with no effect of temperature on this enzyme activity. Polyphenol oxidase activity in basal plates from cooled bulbs was higher than from uncooled bulbs. It seems that it is not possible to infer about the level of tulip bulb dormancy release from assays of peroxidase and polyphenol oxidase activities in leaves, stem, anthers and basal plate

Hamujący wpływ jasmonianu metylu na wzrost korzeni tulipana a zawartość związków fenolowych oraz aktywność peroksydazy i oksydazy polifenolowej

The effect of methyl jasmonate on root growth, phenolic compounds accumulation in roots, and peroxidase and polyphenol oxidase activities in roots and basal plate of cooled tulip bulbs was investigated. JA-Me strongly inhibited the growth of tulip roots and had much smaller inhibitory effect on the growth of its sprouts. JA-Me substantially stimulated the peroxidase and polyphenol oxidase activities in the studied organs. Enzyme activities, especially peroxidase, were much higher in roots than in basal plate. The treatment of roots with JA-Me promoted the accumulation of phenolic compounds in the first period of root growth (3 days). Later (10 days) their level did not differ from the control, or was lower. Probably the decline of phenolics level was caused by the action of polyphenol oxidase and/or peroxidase, which oxidized phenolics to browning products accumulated in tulip roots. The conversion of phenolic compounds into brown products, caused probably by peroxidase and/or polyphenol oxidase induced by methyl jasmonate may be responsible for the oxidative burst and inhibition of tulip root growth.Badano wpływ jasmonianu metylu (JA-Me) na wzrost korzeni, akumulację związków fenolowych w korzeniach oraz aktywność peroksydazy i oksydazy polifenolowej w korzeniach i piętce przechłodzonych cebul tulipana. JA-Me silnie hamował wzrost korzeni i w małym stopniu wzrost wybijającego pędu. JA-Me silnie stymulował aktywność peroksydazy i oksydazy polifenolowej w badanych organach. Aktywności enzymów, zwłaszcza peroksydazy, były znacznie wyższe w korzeniach niż w piętkach. Traktowanie korzeni JA-Me zwiększało akumulację związków fenolowych w korzeniach w pierwszym okresie ich wzrostu (3 dni). W późniejszych terminach (10 dni) zawartość fenoli w korzeniach poddanych działaniu JA-Me była podobna jak w kontroli lub niższa. Prawdopodobnie przyczyną obniżania poziomu fenoli było ich utlenianie przez oksydazę polifenolową i/lub peroksydazę oraz nagromadzanie produktów tych przemian, co w efekcie powodowało brązowienie korzeni. Przemiany związków fenolowych do brązowych produktów, będące zapewne wynikiem wzrostu aktywności peroksydazy i oksydazy polifenolowej, indukowanych przez jasmonian metylu, mogą być odpowiedzialne za uszkodzenia oksydacyjne i zahamowanie wzrostu korzeni tulipanów