Immunohistochemical study on tumors of the uterine cervix

Matrix metalloproteinases (MMPs), their tissue inhibitors (TIMPs) and angiogenesis have been extensively assessed as prognostic markers in various types of tumors. Until now this research has not been rewarded with conclusive results and the assessment of the above markers has not been integrated in the routine of histopathology laboratories; however, interest in their study is being renewed by the development of new antineoplastic agents such as antiangiogenic drugs and synthetic MMP inhibitors. Among MMPs the collagénases MMP2 and MMP9 and the natural inhibitor of the former (TIMP2) seem to play a cardinal role in the spread of many tumors. These MMPs represent the driving force in proteolysis of extracellular matrix and in particular of basement membranes; therefore they are also closely involved in neoangiosis.The development of new and alternative treatment strategies for the cancer of uterine cervix makes even more relevant the study of additional non-anatomical prognostic markers as it is reasonably hoped that their use might assist stratification of patient and individualization of treatment.However, the biologic implications of the expression of each MMP / TIMP are not exactly clear; moreover there seems to be some controversy involved in the interpretation of micro-vessel density (MVD), tumor oxygenation and radiologic assessment of tumor vascularization. In this context we sought to evaluate the intensity of neoangiosis (MVD) and the immunohistochemichal expression of MMP2, MMP9, TIMP1 and TIMP2 in cervical cancer tissues and to study their relation with standard histopathologic parameters.MATERIALS AND METHODSThe inpatient clinical notes of 79 cases of invasive cervical cancer were retrospectively studied. Among these patients, 37 had radical hysterectomy and pelvic node resection for stage ΙΑ - IIA, 30 patients had been treated with primary radiotherapy for stage > MB and 12 patients previously undiagnosed had a simple hysterectomy. Tissue blocks from surgical specimens and biopsy material were retrieved, sectioned and submitted to immunohistochemical staining. Monoclonal rat IgG was used for immunostaining of MMP2, TIMP1 and TIMP2, polyclonal rabbit IgG was used for MMP9 and sheep anti-CD31 antibody was used to highlight the microvessels. Standard technique was used and incubation with the primary antibody at concentrations of 2 mcg/ml took place for 30 min. Histologic evaluation was undertaken by a senior histopathologist who was unaware as to the pathologic and clinical details of each case. This assessment was primarily conducted towards the core of each tumor, i.e. far from the invasive front. All slides were re-examined by the same examiner to reduce diagnostic error. The correlation of MMP/TIMP expression and MVD with major pathologic parameters was studied with fisher exact test.A subgroup of 18 cases having undergone radical surgery were considered to represent tumors of “low metastatic potential” as they demonstrated locally advanced disease with negative lymph nodes. The rates of expression of the MMPs, TIMPs and neoangiosis in this particular group were evaluated with fisher exact test.RESULTSHistologic assessment close to the center of the tumors showed that only a minority of cases stained positively for the studied collagénases and inhibitors: 37%, 24%, 16,5% and 5% of cases showed expression of MMP9, MMP2, TIMP2 and TIMP1 respectively. Immunostaining in the positive cases involved both tumour and stromal cells.MMP9 expression was strongly correlated with stage > IB1. The other correlations were not statistically significant but probably are of greater clinicopathologic significance: Immunostaining for MMP2 was associated with increased metastatic potential but this relation did not seem to be mediated through increased rate of lymph-vascular space involvement (LVSI). On the other hand, immunostaining for TIMP2 was associated with high likelihood of LVSI (OR = 8,1) but paradoxically it correlated also with low metastatic potential.Adenocarcinomas tended to show lower MVD but apart from this there was no other association of neoangiosis with MMP/TIMP expression or other pathologic parameters.DISCUSSIONIt is possible that a MMP2(+)/TIMP2(-) phenotype is associated with relatively less invasive but highly metastatic tumors whereas a MMP2(-) /TIMP2(+) phenotype is able to infiltrate deeply but fails to produce viable metastatic colonies due to impaired angiogenesis. This concept has been described in oral squamous cell cancers, it is consistent with the complex biologic activity of ΤΊΜΡ2 and is fully supported by our results.The lack of any association between MVD and MMPs/TIMPs, metastatic potential and histopathologic parameters in our study is consistent with a number of publications reporting absence of prognostic value in MVD. Although the majority of publications regard neoangiosis as a strong prognostic index in gynecologic cancers, it seems that the current method of MVD estimation is unable to discriminate between the manifestations of hypoxia in the core of a tumour and hypervascularity at the invasive front;Until refinement of the histologic assessment of neoangiosis, confusion will be perpetuated and important information will be missed.CONCLUSIONMMP2 and TIMP2 are important prognostic parameters in tumors of the uterine cervix. MMP9 is associated with advanced stage and TIMP1 is far less significant. The study of MMP2 and TIMP2 combined with an amended histologic method for evaluation of neoangiosis could offer important insight into the potential of a tumor to invade locally, to resist radiotherapy or to metastasize early. Developing prognostic markers for specific aspects of the biologie behavior of a tumor may be the way forward towards an optimal use of the new available therapeutic options

Στοιχεία ορνιθοπανίδας των μεσογειακού - τύπου θαμνοτόπων της Κρήτης - βιοκοινοτική και αυτοοικολογική προσέγγιση

The Mediterranean region is known to be a hot spot of species diversity for many taxonomic groups, which results from three main factors: 1) Geographic location 2) Geologic history and 3) Human action. The Mediterranean-type shrublands (phrygana and maquis) occupy a great portion of Mediterraneans and Cretes area, mainly because of human action since Neolithic. Jacques Blondel and his colleagues have studied matorrals avifauna widely, and they attributed the observed patterns to the geologic history and paleoclimatology of the basin. There is no detailed or quantified study for Greek or matorrals aviafuna. We counted the avifauna in a gradient low phrygana high phrygana low maquis high maquis, intending to study communitys diversity and abundance structure, species distribution, abundance and assemblages in these habitats. We also examined the environmental factors that affect these indices. We studied the matorrals avifauna focusing on community, guild (according to species ecology, origin and modern distribution) and species level. Fixed-radius point counts were conducted to sample diurnal bird species nesting in matorrals. Uni- and multivariate tests were used to A small portion of counted avifauna has evolved in Mediterranean region (Mediterranean faunal type) and this pattern seems to be associated with the history and paleoclimatology of Mediterranean basin. Generally, phryganas bird communities were more homogenous than maquis communities, since in phryganas we observed fewer species with great frequency of occurrence (than maquis). Regarding species composition, maquis (and especially high maquis) diverge significantly from phrygana while β-diversity increases along the gradient. Niche breadth is greater for the typical species at the end of the gradient and this pattern is related to the general laws of ecosystem development. Like many other authors, we found a tendency for α-diversity, species richness, abundance and biomass to increase along the gradient. Tree-nesters are more common and abundant in maquis, groundnesters are more common and abundant in phrygana and shrub-nesters are very common and abundant in both habitats. The frequency of occurrence of species with Mediterranean origin decreases along the gradient and this pattern also seems to be associated with the history and paleoclimatology of Mediterranean basin. Vegetation height is undoubtedly the most important factor affecting diversity structure and species distribution and abundance. Except for this environmental factor, caves/holes existence, altitude, slope, number and diversity of wooden species and other variables seem to be of minor importance. The obtained results for the distribution and abundance of individual species, correspond significantly to the knowledge about species distribution in Crete and species ecology. For some species (mainly the forest species) we found some indications of niche enlargement. Multivariate analysis supports many patterns we already had detected while the derived ordination is based upon habitats vegetation height that species prefer.Η Μεσογειακή λεκάνη αναγνωρίζεται ως σημαντική περιοχή (hot-spot) σε ότι αφορά στη βιοποικιλότητα για διάφορα taxa κάτι το οποίο αποδίδεται στη γεωγραφική της θέση, τη γεωλογική της ιστορία και την ανθρώπινη ιστορία στην περιοχή. Οι Μεσογειακού-τύπου θαμνότοποι (φρύγανα και μακί) καταλαμβάνουν σημαντικό ποσοστό της έκτασης της Μεσογείου και της Κρήτης, κυρίως λόγω της ανθρώπινης επίδρασης από τη Νεολιθική εποχή. Η ορνιθοπανίδα των Μεσογειακών θαμνότοπων έχει μελετηθεί εκτενώς κυρίως από τον Jacques Blondel και τους συνεργάτες του και έχουν προκύψει ιδιαίτερα ενδιαφέροντα πρότυπα που σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με την ιδιαίτερη γεωλογική ιστορία και παλαιοκλιματολογία της λεκάνης. Για την Κρήτη, αλλά και για τον Ελληνικό χώρο γενικότερα, δεν υπάρχει κάποια εκτενής και ποσοτική μελέτη της ορνιθοπανίδας σε αυτά τα οικοσυστήματα. Έτσι, εξετάσαμε την ορνιθοπανίδα σε μια διαβάθμιση (gradient) χαμηλά φρύγανα ψηλά φρύγανα χαμηλά μακί ψηλά μακί στη Κρήτη με σκοπό να ερευνήσουμε τη δομή της ποικιλότητας και της αφθονίας των βιοκοινοτήτων, την κατανομή, την αφθονία και τις συναθροίσεις των ειδών σε αυτά τα οικοσυστήματα, καθώς και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που επηρεάζουν τα παραπάνω. Η εξέταση αυτή έγινε σε επίπεδο βιοκοινότητας, υποσυνόλων (guilds) και είδους. Τα υποσύνολα δημιουργήθηκαν με βάση τις οικολογικές συνήθειες, τη βιογεωγραφική καταγωγή και τη σημερινή εξάπλωση των ειδών. Χρησιμοποιήσαμε τη μέθοδο των σημειακών μετρήσεων με σταθερή ακτίνα (fixed-radius point counts) για να καταγράψουμε τα ημερόβια είδη που αναπαράγονται στους θαμνότοπους της Κρήτης. Για τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων, χρησιμοποιήσαμε μονομεταβλητές και πολυμεταβλητές Μικρό ποσοστό της ορνιθοπανίδας που καταγράψαμε είναι Μεσογειακής καταγωγής, κάτι το οποίο σχετίζεται σε σημαντικό βαθμό με την ιστορία και παλαιοκλιματολογία της Μεσογειακής λεκάνης. Σε γενικές γραμμές τα φρύγανα παρουσιάζουν πιο ομοιογενείς βιοκοινότητες σε σχέση με τα μακί, καθώς σε αυτά παρατηρούνται λιγότερα είδη αλλά με πολύ μεγάλη συχνότητα εμφάνισης. Τα μακί (και ιδιαίτερα τα ψηλά μακί) διαφοροποιούνται σημαντικά από τα φρύγανα, σε ότι αφορά στη δομή των βιοκοινωνιών ενώ η β-ποικιλότητα αυξάνεται κατά μήκος της υπό-μελέτη διαβάθμισης. Τα είδη προς το τέλος της διαβάθμισης είναι σαφώς πιο στενόοικα, κάτι το οποίο σχετίζεται και με τους νόμους της εξέλιξης των οικοσυστημάτων. Η α- ποικιλότητα, ο αριθμός των ειδών, η αφθονία και η βιομάζα αυξάνονται κατά μήκος της διαβάθμισης, κάτι το οποίο αναφέρεται σε πολλές εργασίες που αφορούν Μεσογειακά οικοσυστήματα. Τα είδη που φωλιάζουν σε δένδρα έχουν σημαντικότερη παρουσία στα μακί, τα είδη που φωλιάζουν στο έδαφος στα φρύγανα ενώ η παρουσία των ειδών που φωλιάζουν σε θάμνους είναι ιδιαίτερα σημαντική και διατηρείται σταθερή σε όλο το μήκος της διαβάθμισης. Η παρουσία των ειδών με Μεσογειακή καταγωγή μειώνεται κατά μήκος της διαβάθμισης κάτι το οποίο, επίσης, σχετίζεται με την ιστορία της Μεσογειακής λεκάνης. Εκτός από τη δομή της βλάστησης, η οποία φαίνεται να παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη δομή της ποικιλότητας και την κατανομή των ειδών- η ύπαρξη σπηλαιωμάτων/οπών στην περιοχή, το υψόμετρο, η κλίση του εδάφους, ο αριθμός των ξυλωδών ειδών και κάποιοι άλλοι παράγοντες φαίνεται να διαδραματίζουν δευτερεύοντα ρόλο. Τα αποτελέσματα για την κατανομή και την αφθονία των ειδών που καταγράψαμε ανταποκρίνονται σε σημαντικό βαθμό, στα δεδομένα με βάση τη διεθνή βιβλιογραφία για την κατανομή των ειδών στο νησί (υπό έκδοση κατάλογος για τα πουλιά της Κρήτης) και την οικολογία τους γενικότερα. Για κάποια από τα είδη (κυρίως τα πιο -δασόβια-) υπάρχουν ενδείξεις ότι παρουσιάζουν διευρυμένο οικολογικό θώκο αλλά για την εξαγωγή πιο ασφαλών συμπερασμάτων απαιτείται η εξέταση παρόμοιας διαβάθμισης της ενδοχώρας. Η πολυμεταβλητή ανάλυση, επιβεβαίωσε αρκετά από τα πρότυπα που αναφέρονται και παραπάνω, ενώ η ομαδοποίηση που προέκυψε σχετίζεται με τη δομή της βλάστησης των οικοσυστημάτων που προτιμούν τα είδη αυτά

Στοιχεία ορνιθοπανίδας των μεσογειακού - τύπου θαμνοτόπων της Κρήτης - βιοκοινοτική και αυτοοικολογική προσέγγιση

The Mediterranean region is known to be a hot spot of species diversity for many taxonomic groups, which results from three main factors: 1) Geographic location 2) Geologic history and 3) Human action. The Mediterranean-type shrublands (phrygana and maquis) occupy a great portion of Mediterraneans and Cretes area, mainly because of human action since Neolithic. Jacques Blondel and his colleagues have studied matorrals avifauna widely, and they attributed the observed patterns to the geologic history and paleoclimatology of the basin. There is no detailed or quantified study for Greek or matorrals aviafuna. We counted the avifauna in a gradient low phrygana high phrygana low maquis high maquis, intending to study communitys diversity and abundance structure, species distribution, abundance and assemblages in these habitats. We also examined the environmental factors that affect these indices. We studied the matorrals avifauna focusing on community, guild (according to species ecology, origin and modern distribution) and species level. Fixed-radius point counts were conducted to sample diurnal bird species nesting in matorrals. Uni- and multivariate tests were used to A small portion of counted avifauna has evolved in Mediterranean region (Mediterranean faunal type) and this pattern seems to be associated with the history and paleoclimatology of Mediterranean basin. Generally, phryganas bird communities were more homogenous than maquis communities, since in phryganas we observed fewer species with great frequency of occurrence (than maquis). Regarding species composition, maquis (and especially high maquis) diverge significantly from phrygana while β-diversity increases along the gradient. Niche breadth is greater for the typical species at the end of the gradient and this pattern is related to the general laws of ecosystem development. Like many other authors, we found a tendency for α-diversity, species richness, abundance and biomass to increase along the gradient. Tree-nesters are more common and abundant in maquis, groundnesters are more common and abundant in phrygana and shrub-nesters are very common and abundant in both habitats. The frequency of occurrence of species with Mediterranean origin decreases along the gradient and this pattern also seems to be associated with the history and paleoclimatology of Mediterranean basin. Vegetation height is undoubtedly the most important factor affecting diversity structure and species distribution and abundance. Except for this environmental factor, caves/holes existence, altitude, slope, number and diversity of wooden species and other variables seem to be of minor importance. The obtained results for the distribution and abundance of individual species, correspond significantly to the knowledge about species distribution in Crete and species ecology. For some species (mainly the forest species) we found some indications of niche enlargement. Multivariate analysis supports many patterns we already had detected while the derived ordination is based upon habitats vegetation height that species prefer.Η Μεσογειακή λεκάνη αναγνωρίζεται ως σημαντική περιοχή (hot-spot) σε ότι αφορά στη βιοποικιλότητα για διάφορα taxa κάτι το οποίο αποδίδεται στη γεωγραφική της θέση, τη γεωλογική της ιστορία και την ανθρώπινη ιστορία στην περιοχή. Οι Μεσογειακού-τύπου θαμνότοποι (φρύγανα και μακί) καταλαμβάνουν σημαντικό ποσοστό της έκτασης της Μεσογείου και της Κρήτης, κυρίως λόγω της ανθρώπινης επίδρασης από τη Νεολιθική εποχή. Η ορνιθοπανίδα των Μεσογειακών θαμνότοπων έχει μελετηθεί εκτενώς κυρίως από τον Jacques Blondel και τους συνεργάτες του και έχουν προκύψει ιδιαίτερα ενδιαφέροντα πρότυπα που σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με την ιδιαίτερη γεωλογική ιστορία και παλαιοκλιματολογία της λεκάνης. Για την Κρήτη, αλλά και για τον Ελληνικό χώρο γενικότερα, δεν υπάρχει κάποια εκτενής και ποσοτική μελέτη της ορνιθοπανίδας σε αυτά τα οικοσυστήματα. Έτσι, εξετάσαμε την ορνιθοπανίδα σε μια διαβάθμιση (gradient) χαμηλά φρύγανα ψηλά φρύγανα χαμηλά μακί ψηλά μακί στη Κρήτη με σκοπό να ερευνήσουμε τη δομή της ποικιλότητας και της αφθονίας των βιοκοινοτήτων, την κατανομή, την αφθονία και τις συναθροίσεις των ειδών σε αυτά τα οικοσυστήματα, καθώς και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που επηρεάζουν τα παραπάνω. Η εξέταση αυτή έγινε σε επίπεδο βιοκοινότητας, υποσυνόλων (guilds) και είδους. Τα υποσύνολα δημιουργήθηκαν με βάση τις οικολογικές συνήθειες, τη βιογεωγραφική καταγωγή και τη σημερινή εξάπλωση των ειδών. Χρησιμοποιήσαμε τη μέθοδο των σημειακών μετρήσεων με σταθερή ακτίνα (fixed-radius point counts) για να καταγράψουμε τα ημερόβια είδη που αναπαράγονται στους θαμνότοπους της Κρήτης. Για τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων, χρησιμοποιήσαμε μονομεταβλητές και πολυμεταβλητές Μικρό ποσοστό της ορνιθοπανίδας που καταγράψαμε είναι Μεσογειακής καταγωγής, κάτι το οποίο σχετίζεται σε σημαντικό βαθμό με την ιστορία και παλαιοκλιματολογία της Μεσογειακής λεκάνης. Σε γενικές γραμμές τα φρύγανα παρουσιάζουν πιο ομοιογενείς βιοκοινότητες σε σχέση με τα μακί, καθώς σε αυτά παρατηρούνται λιγότερα είδη αλλά με πολύ μεγάλη συχνότητα εμφάνισης. Τα μακί (και ιδιαίτερα τα ψηλά μακί) διαφοροποιούνται σημαντικά από τα φρύγανα, σε ότι αφορά στη δομή των βιοκοινωνιών ενώ η β-ποικιλότητα αυξάνεται κατά μήκος της υπό-μελέτη διαβάθμισης. Τα είδη προς το τέλος της διαβάθμισης είναι σαφώς πιο στενόοικα, κάτι το οποίο σχετίζεται και με τους νόμους της εξέλιξης των οικοσυστημάτων. Η α- ποικιλότητα, ο αριθμός των ειδών, η αφθονία και η βιομάζα αυξάνονται κατά μήκος της διαβάθμισης, κάτι το οποίο αναφέρεται σε πολλές εργασίες που αφορούν Μεσογειακά οικοσυστήματα. Τα είδη που φωλιάζουν σε δένδρα έχουν σημαντικότερη παρουσία στα μακί, τα είδη που φωλιάζουν στο έδαφος στα φρύγανα ενώ η παρουσία των ειδών που φωλιάζουν σε θάμνους είναι ιδιαίτερα σημαντική και διατηρείται σταθερή σε όλο το μήκος της διαβάθμισης. Η παρουσία των ειδών με Μεσογειακή καταγωγή μειώνεται κατά μήκος της διαβάθμισης κάτι το οποίο, επίσης, σχετίζεται με την ιστορία της Μεσογειακής λεκάνης. Εκτός από τη δομή της βλάστησης, η οποία φαίνεται να παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη δομή της ποικιλότητας και την κατανομή των ειδών- η ύπαρξη σπηλαιωμάτων/οπών στην περιοχή, το υψόμετρο, η κλίση του εδάφους, ο αριθμός των ξυλωδών ειδών και κάποιοι άλλοι παράγοντες φαίνεται να διαδραματίζουν δευτερεύοντα ρόλο. Τα αποτελέσματα για την κατανομή και την αφθονία των ειδών που καταγράψαμε ανταποκρίνονται σε σημαντικό βαθμό, στα δεδομένα με βάση τη διεθνή βιβλιογραφία για την κατανομή των ειδών στο νησί (υπό έκδοση κατάλογος για τα πουλιά της Κρήτης) και την οικολογία τους γενικότερα. Για κάποια από τα είδη (κυρίως τα πιο -δασόβια-) υπάρχουν ενδείξεις ότι παρουσιάζουν διευρυμένο οικολογικό θώκο αλλά για την εξαγωγή πιο ασφαλών συμπερασμάτων απαιτείται η εξέταση παρόμοιας διαβάθμισης της ενδοχώρας. Η πολυμεταβλητή ανάλυση, επιβεβαίωσε αρκετά από τα πρότυπα που αναφέρονται και παραπάνω, ενώ η ομαδοποίηση που προέκυψε σχετίζεται με τη δομή της βλάστησης των οικοσυστημάτων που προτιμούν τα είδη αυτά

Successful management of severe idiopathic thrombocytopenia in the second trimester of pregnancy

This paper describes a case of severe idiopathic thrombocytopenia in a primigravida. The disorder became symptomatic at 22 weeks gestation with a platelet count of 20,000/mu l. The existence of chronic idiopathic thrombocytopenia under remission was strongly suspected, but could not be documented. The patient was treated with oral corticosteroids over a period of 7 weeks. During this period, she also had three cycles of high-dose intravenous globulin. This treatment produced a transient improvement, but the platelet count fell to 4,000/mu l by the 29th gestational week. Caesarean section was carried out for maternal indication a week later, following a fourth intensified course of gamma-globulin, coupled with platelet transfusions and low-dose vinblastine. Splenectomy was not performed. Potentially life-threatening thrombocytopenia persisted for 6 weeks post partum. Despite the presence of circulating antiplatelet globulin in the maternal blood and the antenatal use of vinblastine, the infant was entirely unaffected and thrived