Total antioxidant status in lung cancer is associated with levels of endogenous antioxidants and disease stage rather than lifestyle factors – preliminary study

Aim of the study : Decreased total antioxidant capacity (TAC) has been reported in different neoplasms, including lung cancer. However, no study concerning the relationship between endogenous antioxidants, lifestyle factors, and TAC has been conducted among lung cancer patients. The purpose of the study was to investigate the associations between endogenous antioxidants, severity of disease, lifestyle factors, and TAC in lung cancer patients. Material and methods : The study was conducted among 59 lung cancer patients. The levels of total antioxidant status (ATBS method), endogenous antioxidants, and C-reactive protein were measured in patients’ sera automatically. Dietary habits of the subjects were evaluated based on the Food Frequency Questionnaire (FFQ) on the day of admission to hospital. Results: We found a positive correlation between serum albumin, uric acid (UA), and TAC and a negative correlation between CRP and TAC. Moreover, TAC was significantly positively associated with disease stage. We did not find any significant relationship between the frequency of selected food consumption and TAC in lung cancer patients, except for a positive correlation between the frequency of refined cereal products consumption and TAC level. Smoking status did not correlate with TAC. Conclusions : Total antioxidant status of lung cancer patients results from their disease stage and levels of endogenous antioxidants rather than from lifestyle factors. The lack of influence of diet and smoking on the TAC presumably result from disturbed homeostasis in which cancer, while developing, could determine the redox state to a greater extent than lifestyle factors

Profilaktyka zdrowia osób w wieku geriatrycznym. Szczepienia zalecane przez Ministerstwo Zdrowia Rzeczypospolitej Polskiej na rok 2014 r.

Introduction. Preventive public health action is an important branch of the Ministry of Health. Every year, the Ministry of Health Communication Chief Sanitary Inspector shows Immunization Program (PSO) consists of three parts-vaccination schedule, vaccinations recommended and supplementary information. PSO for the year 2014 was presented in the Communication Chief Sanitary Inspector on 31 October 2013. Patients in the geriatric age are a large group of patients included in the guidelines for recommended vaccinations. Purpose. Discussion of immunization guidelines recommended in patients geriatric with a brief pathogens data of sickness. Materials and methods. Based on the Immunization Program in 2014, the scientific literature and scientific articles discusses vaccinations recommended for patients in geriatric age (against hepatitis A and B, varicella, influenza, diphtheria, tetanus, whooping cough, infection, Neisseria meningitidis and Haemophilus influenzae type B, tick-borne encephalitis, cholera, typhoid, rabies and yellow fever). Conclusions. Giving the recommended vaccinations at the age of geriatric patients are much less prone to infection, the disease runs in them in a milder form than in those not vaccinated, and less likely to occur in more severe complicationsWstęp. Profilaktyka zdrowia społeczeństwa jest ważną gałęzią działania Ministerstwa Zdrowia. Co roku Ministerstwo Zdrowia w Komunikacie Głównego Inspektora Sanitarnego przedstawia Program Szczepień Ochronnych (PSO) składający się z trzech części– kalendarza szczepień, szczepień zalecanych i informacji uzupełniających. PSO na rok 2014 został przedstawiony w Komunikacie Głównego Inspektora Sanitarnego w dniu 31 października 2013 roku. Pacjenci w wieku geriatrycznym stanowią dużą grupę pacjentów ujętych w wytycznych do szczepień zalecanych.Cel. Omówienie wytycznych szczepień zalecanych u pacjentów w wieku geriatrycznym wraz z krótką charakterystyką patogenów wywołujących dane jednostki chorobowe. Materiały i metody. Opierając się o Program Szczepień Ochronnych na rok 2014, literaturą naukową i artykułami naukowymi omówiono szczepienia zalecane u pacjentów w wieku geriatrycznym (przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B, ospie wietrznej, grypie, błonicy, tężcowi, krztuścowi, zakażeniu Neisseria meningitidis i Haemophilus influenzae typ B, kleszczowemu zapaleniu mózgu, cholerze, durowi brzusznemu, wściekliźnie oraz żółtej gorączce). Wnioski. Poddając się szczepieniom zalecanym pacjenci w wieku geriatrycznym są w znacznie mniejszym stopniu narażeni na zakażenie, choroba przebiega u nich w łagodniejszej postaci niż u osób nie zaszczepionym oraz rzadziej występują u nich ciężkie powikłania

The Influence of Serum Sample Storage Conditions on Selected Laboratory Parameters Related to Oxidative Stress: A Preliminary Study

The present work aims at accessing the stability of biological material stored for diagnostic and scientific purposes. The influence of the temperature, storage time, and cyclic thawing on concentration stability of selected oxidative stress parameters in human serum was investigated. The study group consisted of 20 serum samples collected from healthy volunteers aged 18–52. The parameters whose reference ranges were not determined and to which validated determination methods did not correspond were examined by manual methods (FRAP and AOPP). Automatic methods were used to determine routine laboratory tests (albumin, total protein, bilirubin, uric acid) using the Konelab 20i® analyzer. The samples were stored at various temperatures (room temperature, 4 °C, −20 °C, −80 °C) for max 6 months and were subjected to cyclic thawing at 1 month intervals. In order to check whether any differences between the concentrations of the studied parameters existed when the samples were stored in various conditions, the paired Student t-test or Wilcoxon test and comparison to desirable bias were applied. Based on the obtained results, it was found that the temperature and time of serum sample storage significantly affected the stability of the analyzed parameters and determined different shelf lives of serum samples for oxidative stress examination. Therefore, continuing the investigation concerning the impact of storage conditions on various serum parameters seems justified due to the discrepancy between the individual results obtained by different researchers and the inconsistencies between the results of scientific research and the applicable recommendations

Możliwość wykorzystania defensyn w medycynie

Introduction. Antimicrobial proteins (antimicrobial peptides - AMP) probably belong to one of the oldest and most primitive defense mechanisms of the body. It is now known about 800 types of AMP present in plants, insects and animals. Two main types of AMP is likely to occur in mammalian defensins and cathelicidin antimicrobial activity showing. Defensins are small cationic proteins that are part of the innate immunity, humoral immunity. Among of mammalian defensins can be distinguished: defensin α, β defensins and θ defensins. Human defensins are located in various tissues, mainly synthesized in neutrophils and other immune cells. Purpose. Provide an overview of the literature on the construction, function and possible use of defensins in the treatment of infections. Materials and methods. Using the key words: antibiotics, Antimicrobial peptides, defensins, treatment of infections, HIV searched bibliographic databases: Medline, Science Direct, Ebsco, Springer Link, Wiley Online Library. Results. Selected articles were used to describe the structure and function of defensins. Discusses the latest news on the possible use of defensins in the treatment of infections and the state of knowledge about their function in the course of infection with human immunodeficiency virus (HIV) and infections involving multidrug-resistant bacteria. Conclusions. The literature review shows the important function of defensins they play in the course of infection. Defensins through a variety of properties are an attractive alternative to traditional methods of treating infections caused by pathogenic microorganisms. It is necessary to better understand the mechanism of action of these substances in vivo models.Wstęp. Białka antydrobnoustrojowe (antimicrobial peptides – AMP) prawdopodobnie należą do jednych z najstarszych i najbardziej prymitywnych mechanizmów obronnych organizmu. Obecnie jest znanych około 800 rodzajów AMP występujących u roślin, owadów oraz zwierząt. Dwa główne rodzaje AMP występujące u ssaków to katelicydyny oraz defensyny wykazujące działanie przeciwdrobnoustrojowe. Defensyny to małe białka kationowe, które są elementem odporności nieswoistej, humoralnej. Wśród defensyn występujących u ssaków można wyróżnić: defensyny α, defensyny β oraz defensyny θ. Ludzkie defensyny zlokalizowane są w różnorodnych tkankach, głównie syntetyzowane w neutrofilach i innych komórkach układu odpornościowego. Cel. Przedstawienie przeglądu literatury na temat budowy, funkcji oraz możliwości wykorzystania defensyn w leczeniu zakażeń. Materiały i metody. Posługując się kluczowymi słowami: antybiotyki, peptydy antydrobnoustrojowe, defensyny, leczenie zakażeń, HIV przeszukano bazy bibliograficzne: Medline, ScienceDirect, Ebsco, SpringerLink, Wiley Online Library. Wyniki. Wybrane artykuły wykorzystano do opisu budowy oraz funkcji defensyn. Omówiono najnowsze doniesienia na temat możliwości wykorzystania defensyn w leczeniu zakażeń oraz stan wiedzy na temat ich funkcji w przebiegu zakażenia ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) oraz zakażeń z udziałem wielolekoopornych bakterii. Wnioski. Przegląd literatury ukazuje ważną funkcję defensyn jaką pełnią w przebiegu zakażeń. Defensyny dzięki różnorodnym właściwościom stanowią atrakcyjną alternatywę dla tradycyjnych metod leczenia zakażeń wywołanych patogennymi mikroorganizmami. Konieczne jest lepsze poznanie mechanizmu działania tych substancji w modelach in vivo