Utrzymujaca się odpowiedź na pembrolizumab u chorego na raka płaskonabłonkowym płuca z ekspresją PD-L1 < 1% pomimo zaprzestania terapii z powodu irAE

Pacjent w wieku 62 lat z przerzutowym rakiem płaskonabłonkowym płuca, z ekspresją PD-L1 na komórkach nowotworowych &lt; 1%, został zakwalifikowany do immunochemioterapii (pembrolizumab, karboplatyna, paklitaksel). Po 3 podaniu pembrolizumabu w leczeniu podtrzymującym zgłosił objawy pod postacią kaszlu, duszności i osłabienia. W RTG klatki piersiowej uwidoczniono zmiany zapalne w obrębie płuca prawego. Rozpoznano immunologiczne zapalenie płuc G2. Po zastosowaniu glikokortykosteroidów systemowych (GKS) uzyskano szybką poprawę stanu klinicznego oraz regresje zmian naciekowych w płucu prawym. Wspólnie z pacjentem zdecydowano o powrocie do leczenia podtrzymującego pembrolizumabem. Po podaniu kolejnej dawki immunoterapii pojawiły się nowe dolegliwości pod postacią  bólu stawów. Zdecydowano o przerwaniu leczenia oraz ponownym zastosowaniu GKS. Obecnie utrzymuje się częściowa remisja (PR) a kontrola dolegliwości stawowych wymaga stosowania dawki 5 mg prednizonu/dobę