Bezpieczeństwo stosowania inhibitorów pompy protonowej u chorych z przewlekłą chorobą nerek — aktualny stan wiedzy

Proton pump inhibitors (PPI) are commonly used drugs which decrease gastric acid secretion. In recent years, a systematic increase in use of these drugs has been observed. The question arises whether the therapy is safety and indicated. There is increasing evidence that the use of proton pump inhibitors is associated with the development of kid­ney disease. This paper presents the current state of knowledge regarding the indications and safety of PPI therapy and discusses adverse effects relevant to the nephrologist. Further studies of safety are required in the population of patients with chronic kidney disease during pre-dialysis period and under­going dialysis, as well as development of guidelines for the use of PPI in this group of patients

Niedokrwistość nerkopochodna. Wybrane aspekty diagnostyki i terapii

Niedokrwistość nerkopochodna stanowi istotny problem kliniczny u chorych z przewlekłą chorobą nerek. Występuje we wczesnych stadiach choroby nerek. Nieleczona niedokrwistość prowadzi do wielu powikłań, zwłaszcza uszkodzenia układu sercowo-naczyniowego. W pracy przedstawiono współczesny stan wiedzy na temat patogenezy, diagnostyki oraz leczenia niedokrwistości towarzyszącej chorobom nerek. W szczególności podkreślono korzyści wynikające z terapii niedokrwistości w aspekcie zapobiegania powikłaniom sercowo-naczyniowym

Bezpieczeństwo stosowania inhibitorów pompy protonowej u chorych z przewlekłą chorobą nerek — aktualny stan wiedzy

Inhibitory pompy protonowej (PPI) są powszechnie stosowanymi lekami zmniejszającymi kwaśność soku żołądkowego. W ostatnich latach obserwuje się systematyczny wzrost ich użycia. Rodzi to pytanie o bezpieczeństwo oraz zasadność terapii. Istnieje coraz więcej dowodów łączących stosowanie inhibitorów pompy protonowej z rozwojem chorób nerek. W pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy dotyczący wskazań i bezpieczeństwa stosowania inhibitorów pompy protonowej oraz omówiono działania niepożądane istotne z punktu widzenia nefrologa. Istnieje potrzeba dalszych badań nad bezpieczeństwem stosowania tych leków w populacji chorych z przewlekłą chorobą nerek (PChN) w okresie predializacyjnym i poddawanych dializoterapii oraz stworzenia wytycznych dotyczących stosowania inhibitorów pompy protonowej w tej grupie chorych

Evaluation of low density lipoprotein oxidation in a course of hypothyroidism

Wstęp: Celem pracy była ocena wpływu niedoczynności tarczycy na oksydatywną modyfikację lipoprotein małej gęstości (LDL, low density lipoprotein). Materiał i metody: Badaniom poddano 24 pacjentów z jawną niedoczynnością tarczycy oraz 10 pacjentów z subkliniczną postacią niedoczynności tarczycy. Grupę kontrolną stanowiło 24 zdrowych ochotników, u których stwierdzano prawidłowe stężenie hormonu tyreotropowego (TSH, thyroid stimulating hormone) w surowicy. Oksydację lipoprotein oceniano na podstawie stężenia utlenionych LDL (oxLDL, oxidized low density lipoprotein) w osoczu oraz przeciwciał przeciwko utlenionym LDL (anty-oxLDL, against oxidized low density lipoprotein) w surowicy. Wyniki: W grupie pacjentów z jawną hipotyreozą wykazano zwiększone stężenie utlenionych LDL w porównaniu z grupą osób z subkliniczną hipotyreozą i grupą kontrolną. Nie stwierdzono statystycznie istotnej różnicy w stężeniu anty-oxLDL między grupą pacjentów z jawną lub subkliniczną niedoczynnością tarczycy a grupą kontrolną. Stężenie oxLDL w osoczu krwi badanych pacjentów korelowało ujemnie ze stężeniem tyroksyny (FT4, free thyroxine), a dodatnio ze stężeniem TSH i składników lipidowych surowicy (cholesterolu całkowitego, cholesterolu frakcji LDL, triacylogliceroli). Wnioski: W przeprowadzonych badaniach wykazano, że u pacjentów z niedoczynnością tarczycy występuje nasilona oksydacja lipoprotein, zależna od stopnia hipotyreozy i zmian w profilu lipidowym surowicy. Czynnikiem sprzyjającym oksydacji lipoprotein u chorych z niedoczynnością tarczycy było wysokie stężenie cholesterolu i triacylogliceroli w surowicy krwi. Oznaczanie stężenia oxLDL krążących w osoczu może być przydatnym testem diagnostycznym w ocenie zagrożenia aterogenezą u pacjentów z niedoczynnością tarczycy.Introduction: The aim of this study was to evaluate the influence of hypothyroidism on oxidative modification of low density lipoprotein (LDL). Material and methods: 24 patients with overt hypothyroidism and 10 patients with mild hypothyroidism were enrolled to the study. The control group consisted of 24 healthy subjects with normal serum TSH. Plasma level of oxidized LDL (oxLDL) and serum level of antibodies against oxidized LDL (anti-oxLDL) determined lipoprotein oxidation. Results: Significantly increased plasma oxLDL levels were found in patients with overt hypothyroidism in comparison to patients with mild hypothyroidism and control group. Anti-oxLDL levels in patients with overt or mild hypothyroidism and in the control group showed no significant differences. OxLDL plasma levels in patients with hypothyroidism inversely correlated with FT4 levels and positively correlated with TSH, total cholesterol, LDL cholesterol and triglycerides levels. Conclusions: The presented study indicates increased lipoprotein oxidation in patients with hypothyroidism which depends on the degree of hypothyroidism and changes in lipid profile. Elevated cholesterol and triglicerides levels are the factors increasing lipoprotein oxidation. Plasma oxLDL levels may constitute a useful marker indicating the risk for atherosclerosis in hypothyroidism