Influence of nanoparticles of platinum on chicken embryo development and brain morphology

Platinum nanoparticles (NP-Pt) are noble metal nanoparticles with unique physiochemical properties that have recently elicited much interest in medical research. However, we still know little about their toxicity and influence on general health. We investigated effects of NP-Pt on the growth and development of the chicken embryo model with emphasis on brain tissue micro- and ultrastructure. The embryos were administered solutions of NP-Pt injected in ovo at concentrations from 1 to 20 μg/ml. The results demonstrate that NP-Pt did not affect the growth and development of the embryos; however, they induced apoptosis and decreased the number of proliferating cells in the brain tissue. These preliminary results indicate that properties of NP-Pt might be utilized in brain cancer therapy, but potential toxic side effects must be elucidated in extensive follow-up research

Wpływ żywienia na aktywność aminopeptydazy i niespecyficznej esterazy w układzie pokarmowym sandacza (Sander lucioperca L.)

The pike-perch (Sander lucioperca L.) at the age of 18 days were fed for 21 days using three different diets: Agio Norse (An), casein-gelatin (Cas), cod meal with gelatin (Mac) and nauplius Artemia salina (Art - control diet). On the last day of the experiment, fish fed Art and An diets had the statistically significant highest body mass, length, and survival. On the last day, the highest aminopeptidase activity in the anterior intestine and posterior intestine was registered in fish fed nauplius Artemia salina. The lowest activity of this enzyme in the anterior intestine was to be found in fish fed with Cas diet, while there was no difference between among groups in the posterior intestine. The non-specific esterase activity was registered in the stomach, liver, anterior intestine as well as in the posterior intestine. The lowest activity of this enzyme in the stomach was observed in the pike-perch fed with the Cas diet. In the anterior intestine, the highest activity was registered in fish fed with Art, and the lowest - on the Cas and Mac diet. The results of the current research prove that feeding the pike-perch An diet has a positive effect of the survival of the pike-perch, their growth rate and the activity of the enzymes. By contrast, feeding pike-perch Cas and Mac diets did not satisfy nutritional needs of fish, resulting in their low survival, growth rate and low activity of the enzymes examined.Wpływ żywienia na aktywność ami-nopeptydazy i niespecyficznej esterazy w układzie pokarmowym sandacza (Sander lucioperca L.). Sandacze (Sander lucioperca L.) w wieku 18 dni były żywione przez 21 dni trzema dietami: Aglo Norse (An), kazeina-żelatyna (Cas), mączka z dorsza z żelatyną (Mac) i naupliusami Artemia salina (Art - dieta kontrolna). Ostatniego dnia doświadczenia ryby żywione Art i An miały statystycznie istotnie większą masę i długość ciała oraz przeżywalność. Ostatniego dnia doświadczenia najwyższą aktywność aminopetydazy w jelicie przednim i tylnym stwierdzono u ryb żywionych naupliusami Artemia salina. Najniższą aktywność tego enzymu w jelicie przednim stwierdzono u ryb żywionych dietą Cas, w jelicie tylnym zaś nie stwierdzono różnic między grupami doświadczalnymi. Aktywność niespecyficznej esterazy stwierdzono w żołądku, wątrobie, jelicie przednim i tylnym. Najniższą aktywność tego enzymu w żołądku obserwowano u sandaczy żywionych dietą Cas. W jelicie przednim najwyższą aktywność stwierdzono u ryb żywionych Art, natomiast najniższą u ryb żywionych Cas i Mac. Wyniki obecnych badań potwierdzają, że żywienie sandaczy dietą An korzystnie wpływa na przeżywalność, tempo wzrostu ryb i aktywność enzymów. Żywienie sandaczy dietami Cas i Mac powodowało natomiast niską przeżywalność ryb oraz tempo wzrostu, a także niską aktywność badanych enzymów= dcfv

Effects of feeding commercial diets on the development of juvenile crucian carp Carassius carassius: digestive tract abnormalities

Wild-living populations of the crucian carp Carassius carassius, a cyprinid fish of European freshwaters, have decreased in recent years, likely due to increasing competition presented by invasive species. Several initiatives have been launched in an attempt to reintroduce this fish back into its natural habitat, but these approaches require the use of crucian carp fry reared under controlled conditions, and the use of popular and inexpensive commercial diets has been found to result in developmental abnormalities. The aim of the current study was to analyse the impact of feeding juvenile crucian carp either natural food (Chironomidae sp. larvae) or 2 commercial diets, with a focus on the intestinal development of these fish. Histological analysis revealed significant pathologies in the alimentary tracts of fish fed both commercial diets; these included lowered hepatocyte and enterocyte proliferation, as well as shortened intestinal folds. Furthermore, the digestive enzyme activity patterns suggested a physiological state close to malnutrition. This study confirmed that basic commercial diets (at least the 2 applied) are not recommended for the rearing of crucian carp juveniles, even though initial growth rates of the fish might suggest otherwise

Akwakultura jako narzędzie poprawy statusu karpiowatych ryb reofilnych w Polsce – stan i perspektywy badań

Ekosystemy śródlądowych wód płynących na skutek przekształceń o charakterze antropogenicznym są obecnie jednymi z najbardziej zmienionych i zagrożonych środowisk naturalnych. Ichtiofauna, jako istotny element biosystemu, również podlega tym zmianom. W efekcie, od wielu lat obserwuje się zmniejszenie liczebności ugrupowań ryb zasiedlających rzeki. Karpiowate ryby reofilne są ważnym składnikiem ichtiocenoz rzecznych. Ze względu na znaczenie środowiskowe, ale również gospodarcze, od wielu lat są obiektem zainteresowań zespołów badawczych w Polsce. W latach osiemdziesiątych XX wieku rozpoczęto programy badawcze ukierunkowane na opracowanie metod rozrodu oraz wychowu materiału zarybieniowego tej grupy ryb. Badania te zakończyły się sukcesem naukowym, a także aplikacyjnym. W wyniku ponad dwudziestoletnich zabiegów nastąpiła poprawa statusu niektórych opisywanych gatunków w zakresie stopnia ich zagrożenia. Obecnie istnieje konieczność kontynuowania intensywnych działań zmierzających do ochrony i odbudowy populacji tych gatunków ryb reofilnych, których status nie uległ poprawie. Jest to możliwe między innymi dzięki opracowaniu innowacyjnych biotechnik w akwakulturze. Mimo wielu zagrożeń, akwakultura karpiowatych ryb reofilnych oparta na wynikach badań naukowych może stać się w większym zakresie niż obecnie ważnym elementem nowoczesnej akwakultury w Polsce, wspierającej działania na rzecz ochrony i poprawy zasobów przyrodniczych i zachowania różnorodności biologicznej wód płynących

Aquaculture as a potential tool to improve the status of rheophilic cyprinid fish in Poland - status and perspectives of research

Akwakultura jako narzędzie poprawy statusu karpiowatych ryb reofilnych w Polsce – stan i perspektywy badań. Ekosystemy śródlądowych wód płynących na skutek przekształceń o charakterze antropogenicznym są obecnie jednymi z najbardziej zmienionych i zagrożonych środowisk naturalnych. Ichtiofauna, jako istotny element biosystemu, również podlega tym zmianom. W efekcie, od wielu lat obserwuje się zmniejszenie liczebności ugrupowań ryb zasiedlających rzeki. Karpiowate ryby reofilne są ważnym składnikiem ichtiocenoz rzecznych. Ze względu na znaczenie środowiskowe, ale również gospodarcze, od wielu lat są obiektem zainteresowań zespołów badawczych w Polsce. W latach osiemdziesiątych XX wieku rozpoczęto programy badawcze ukierunkowane na opracowanie metod rozrodu oraz wychowu materiału zarybieniowego tej grupy ryb. Badania te zakończyły się sukcesem naukowym, a także aplikacyjnym. W wyniku ponad dwudziestoletnich zabiegów nastąpiła poprawa statusu niektórych opisywanych gatunków w zakresie stopnia ich zagrożenia. Obecnie istnieje konieczność kontynuowania intensywnych działań zmierzających do ochrony i odbudowy populacji tych gatunków ryb reofilnych, których status nie uległ poprawie. Jest to możliwe między innymi dzięki opracowaniu innowacyjnych biotechnik w akwakulturze. Mimo istnienia wielu zagrożeń, akwakultura karpiowatych ryb reofilnych opracowana na wynikach badań naukowych może stać się w większym zakresie niż obecnie ważnym elementem nowoczesnej akwakultury w Polsce, wspierającej działania na rzecz ochrony i poprawy zasobów przyrodniczych oraz zachowania różnorodności biologicznej wód płynących.Aquaculture as a potential tool to improve the status of rheophilic cyprinid fish in Poland – status and perspectives of research. Ecosystems of inland waters are now among the most altered end endangered natural environments. This is caused by anthropogenic transformations. Fish fauna, which is an important element of biosystem, is also a subject of these changes. As a result, there has been a reduction in the size of fish populations in habiting the rivers for many years. Rheophilic cyprinids are an important component of river ichtyocenoses. Due to their environmental as well as economics importance cyprinids have been the object of interest of research teams in Poland for many years. In 1980s, there were research programs launched in Poland. These programs were aimed at developing methods of breeding and rearing of stocking material of this group of fish. These studies, finished with a scientific as well as application success. As a result of over 20 years of treatment the status of these species has improved as it comes to the degree of them being endangered. Nowadays, intensive efforts are being continued. These efforts are aimed to protect and rebuild rheophilic fish species. This is done through the development of innovative biotechniques in aquaculture. Despite many threats, rheophilic cyprinid aquaculture fish based on scientific research may become a vital element of both modern and innovative aquaculture in Poland in greater extent than it is currently. These can also lead to environment protection, improvement of natural resources as well as conservation of rivers biodiversity

Epibionty krewetek akwariowych hodowanych na Tajwanie.

Epibionts of ornamental freshwater shrimps bred in Taiwan. One of the major problems in breeding Neocaridina davidi in Taiwanese aquaculture ponds are epibionts found on the body of ornamental shrimp. These organisms affect shrimp wellbeing by causing distress which leads directly to shrimp weakness, loss of colour and even casualties. They can also be observed in imported shrimps which put in danger individuals bred in Europe, mostly characterised by high level of inbreeding and sensitivity to pathogens. Microscopic analyses indicated presence of 6 freshwater shrimp epibionts. Some of them showing parasitic lifestyle (Cladogonium ogishimae, Saprolegnia sp., Scutariella japonica), others (phyla Ciliophora and Rotifera) may indicate level of organic matter in water. To allow an effective treatment and control of the spread of parasites, all of their preferred locations on shrimp body observer in this study should be checked and become a vital part of diagnostic methods. Researches on ornamental freshwater shrimps’ epibionts are important to achieve success in shrimp breeding as well as to effectively monitor epibiont populations globally, especially that in some regions they may become potentially invasive organisms to the native crustaceans.Epibionty krewetek akwariowych hodowanych na Tajwanie. Epibionty są jednym z głównych problemów w hodowli krewetek Neocaridina davidi w stawach hodowlanych na Tajwanie. Ich obecność wpływa negatywnie na dobrostan krewetek poprzez wywoływanie stresu, osłabienia, upadków oraz utraty ubarwienia. Są również stwierdzane na krewetkach pochodzących z importu, co jest szczególnie niebezpieczne dla osobników hodowanych w Europie charakteryzujących się wysokim poziomem chowu wsobnego oraz niską odpornością na patogeny. Analiza mikroskopowa wykazała obecność 6 gatunków symbiontów krewetek słodkowodnych. Niektóre z nich prowadzą pasożytniczy tryb życia (Cladogonium ogishimae, Saprolegnia sp., Scutariella sp.,), inne (typ Ciliophoraoraz typ Rotifera) mogą być wykorzystane jako wskaźniki ilości materii organicznej w wodzie. Wykazane w obserwacjach miejsca ciała krewetek preferowane przez pasożyty powinny stanowić nieodłączną część metod ich diagnostyki pozwalającej na efektywne leczenie. Badania na epibiontach krewetek akwariowych są szczególnie istotne dla sukcesywnej hodowli tych skorupiaków jak również dla prowadzenia efektywnego monitoringu populacji epibiontów, które w niektórych regionach świata mogą stać się gatunkami potencjalnie inwazyjnymi dla naturalnie występujących skorupiaków

The Influence of Diet Containing Wheat Gluten Supplemented with Dipeptides or Amino Acids on the Morphology of White Muscle of Yellow Perch (Perca flavescens)

Nutrition affects the metabolism of muscle cells and myogenic progenitor cells which play a crucial role in the growth and development of the muscle tissue. Because of the fact that the development process of yellow perch muscle tissue is not well known, the study aimed to analyze the influence of diets containing wheat gluten and supplemented with Lys and Gly in dipeptides or free form. Fish were allocated into 12 tanks and divided into four groups. Two of the experimental diets were supplemented Lys-Gly in the dipeptide form (DP group) or free amino acids (FAA group). The third was not supplemented with lysine (LF group). The fourth group of fish was fed commercial starter Bio-Oregon (C group). Histological or histomorphometric analyses were conducted: white muscle area, the total number of muscle fibers, the total number of white muscle nuclei, muscle fiber area, number of proliferating myonuclei. Fish fed LF diet showed the lowest number of nuclei and satellite cells proliferation. Results in DP and FAA groups were similar to that observed in fish fed C diet. Summarizing, wheat gluten-based diets supplemented with Lys-Gly dipeptide or free Lys and Gly amino acids exert beneficial effects on the morphology of yellow perch white muscle

Wybrane inwazyjne gatunki ptaków awifauny Polski i Europy

Selected invasive species of the Polish and European avifaunae.The present paper defines the potentially invasive and invasive non-native species of Polish avifauna that constitute a potential threat to the biodiversity and the ecosystems. The work describes two pieces of legislation currently in force in Poland that deal with the issue of invasive bird species. At the national level the issue is regulated by Art. 120 of the Act of 16 April 2004 on Nature Conservation, which prohibits the relocation of the listed species and their introduction into the natural environment. At the EU level, the relevant legal act currently in force is the Regulation (EU) No 1143/2014 of the EP and of the Council of 22 October 2014 on the prevention and management of the introduction and spread of invasive alien species. An overview of non-native and invasive species is included, which takes account of the Canada Goose (Branta canadensis), the Egyptian Goose (Alopochen aegyptiacus), and the Ruddy Duck (Oxyura jamaicensis). In addition to the species included in the national law, mention is also made of potentially invasive non-native species, namely the Mandarin Duck (Aix galericulata) and the exotic Rose-ringed Parakeet (Psittacula krameri). Using members of Anseriformes as examples, the paper discusses concerns regarding brood parasitism and hybridization of birds. Measures undertaken to control invasive species are mainly limited to monitoring, but they also include trapping and eradication via shooting in certain cases.|Wybrane inwazyjne gatunki ptaków awifauny Polski i Europy.W pracy zdefiniowano gatunki obce potencjalnie inwazyjne oraz inwazyjne ptaków awifauny Polski w odniesieniu do Europy stanowiące potencjalne zagrożenie dla bioróżnorodności i ekosystemów. Przybliżono dwa akty prawne obowiązujące w Polsce dotyczące gatunków inwazyjnych ptaków. Na szczeblu krajowym jest to art. 120 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody mówiący o zakazie przemieszczania i wprowadzania wymienionych gatunków do środowiska przyrodniczego. Na szczeblu unijnym obowiązuje rozporządzenie PE i Rady UE na 1143/2014 z dnia 22 października 2014r. w sprawie zapobiegania wprowadzania i rozprzestrzeniania się inwazyjnych gatunków obcych i zarządzania nimi. Dokonano przeglądu gatunków obcych i inwazyjnych, tym samym scharakteryzowano berniklę kanadyjską (Branta canadensis), gęsiówkę egipską (Alopochen aegyptiacus) i sterniczkę jamajską (Oxycura jamaicensis). Ponadto oprócz gatunków, które są ujęte w prawie krajowym, wspomniano o obcych gatunkach potencjalnie inwazyjnych. Za przykład wymieniono kaczkę mandarynkę (Aix galericulata) i egzotyczny gatunek ptaka – papugę aleksandrettę obrożną (Psittacula krameri). Na przykładzie blaszkodziobych omówiono zagrożenia wynikające z pasożytnictwa lęgowego oraz hybrydyzacji różnych gatunków ptaków. Działania podejmowane w przypadku kontroli gatunków inwazyjnych to przede wszystkim monitoring, a w pewnych przypadkach odłów oraz odstrzał