Occupational Health and Safety in Turkey: Problems And Solutions

Since the 1980's, the rate of foreign investments by multi-national companies have been increasing very fast, the structure and percentage of sectors have been changing dramatically causing more occupational health and safety problems than ever before in Turkey. Industrialized nations transfer their old and more risky factory equipments, materials and more risky jobs such as mining to new industrializing countries; thus, industrializing countries such as Turkey have been facing serious occupational health and safety problems. The purpose of this study is to analyze occupational health and safety problems in Turkey by using current statistics and give suggestions to minimize the severe effects of occupational accidents

Genetiği değiştirilmiş organizmalar: Sağlığa zararlarını kanıtlamak neden zor? Sorunlar ve riskin ipuçları

Genetiği değiştirilmiş gıdalar modern biyoteknolojinin gıda üretimine uygulanan şeklidir. Gittikçe yaygınlaşan kullanım alanı, bu gıdaları toplum sağlığı açısından dikkat çekici bir noktaya taşımıştır. GDO (Genetiği Değiştirilmiş Organizma)’ların sağlık etkileri konusunda güvenilir olduğuna dair görüş bildirenlerin yanı sıra, insan sağlığını tehdit ettiği görüşünü dile getiren araştırmacılar da vardır. GDO ların sağlığa zararlı olup olmadığına dair saptamaları yapmak ise beslenme epidemiyolojisi alanının zorlukları, risk değerlendirme sürecindeki sorunlar, hayvan deneylerindeki sınırlılıklar ve bilginin tarafsızlığına dair kuşkular nedeniyle zorlaşmaktadır. Tüm bu bilimsel açmazlara rağmen alerjik ve toksik etkilere dair ipuçlarının artması, antibiotik direnci olasılığının bilimsel kurumlarda yarattığı endişe, besin değerlerindeki değişmenin ve gen transferi olasılığının yayınlarda yer alması; görünür hale gelen sağlık etkilerini göstermektedir. Karşılaştırılabilirliği mümkün kılacak standart tasarıma ve ileri analiz yöntemlerine ihtiyaç vardır. Uzun erimdeki etkilerini ortaya koyacak ve iyi planlanmış kohort araştırmalarının gerekliliği mutlaktır. Zararsız olduklarını bilimsel bir özgüvenle söylemek için ise erkendir. Risklerin henüz net olarak ortaya konamaması, olmadığı anlamına gelmemektedir. Risklerin neler olduğunu kesin olarak ortaya koyacak araçlarımız henüz yeterli değildir. Sürece ihtiyat ilkesi doğrultusunda yaklaşmak gerekmektedir.Anahtar Kelimeler: Genetiği değiştirilmiş gıdalar, beslenme epidemiyolojisi, riskGenetically modified organisms: Why is it difficult to prove health hazards? Problems and clues about riskGenetically modified foods are in the area where biotechnology is applied to foods. Their common use has driven them to a substantially important position in relation to community health. There are researchers who comment that they are safe in relation to/regarding health effects as well as others who consider them as threatening for human health. However, it is difficult to determine the health risks because of difficulties in nutritional epidemiology area, problems in risk evaluation, the limitations in animal experiments and suspicions about the objective nature of the information.Against all these scientific dilemmas, the increasing clues about allergic and toxic effects, the concerns in scientific societies about the possibility of antibiotic resistance, the  development of changes in nutritional quality and of gene transfer in literature have clearly revealed the health consequences. The detection of health risks for GMOs has important limitations. There is need for advanced methods of analysis and standard designs that will make comparisons possible. There is an absolute necessity for well designed cohort studies that will determine long term effects. It  is/ may be too early to say  with scientific confidence that genetically modified foods are safe. The inability to clearly identify the risks does not mean that the risks  do not exist. Current methods are not sufficient to reveal the risks clearly. At this stage, an approach in the context of the precautionary principle is necessary.Key Words: Genetically modified organisms, nutritional epidemiology, risk </p

Plastic food packaging and health

Plastics have a wide usage in our daily lives. One of their uses is for food packaging and food containers. The aim of this review is to introduce different types of chemicals that can leach from food packaging plastics into foods and cause human exposure and to mention their effects on health. The types of plastics were reviewed under the 13 headings in Turkish Codex Alimentarius and plastics recycling symbols were provided to enable the recognition of the type of plastic when applicable. Chemicals used during the production and that can cause health risks are investigated under the heading of the relevant type of plastic. The most important chemicals from plastic food packaging that can cause toxicity are styrene, 1,3-butadiene, melamine, formaldehyde, acrylamide, di-2-ethylhexyl phthalate, di-2-ethylhexyl adipate, vinyl chloride and bisphenol A. These chemicals have endocrine disrupting, carcinogenic and/or development disrupting effects. These chemicals may leach into foods depending on the chemical properties of the plastic or food, temperature during packaging, processing and storage, exposure to UV and duration of storage. Contact with fatty/oily or acidic foods, heating of the food inside the container, or drinking hot drinks from plastic cups, use of old and scratched plastics and some detergents increase the risk of leaching. The use of plastic containers and packaging for food and beveradges should be avoided whenever possible and when necessary, less harmful types of plastic should be preferred. [TAF Prev Med Bull 2011; 10(1.000): 87-96

Sağlık Bakanlığı Eğitim Hastaneleri bulaşıcı hastalıkları daha yüksek oranda bildiriyor

OBJECTIVE: In this study, it was determined that if there was a difference between the notification rates of different types of health facilities by using the data of a study which evaluated the contribution of laboratory data into communicable disease surveillance. METHODS: Serologically detectable and notifiable diseases; hepatitis A, B, C, brucellosis, syphilis, measles and HIV/ AIDS were included in the study. All the health facilities applying serologic diagnostic procedures were visited and data on the positive results they found throughout the year 2003 were collected from participating facilities. Duplicate records of the same cases were merged. Cases found in laboratories were matched with the cases notified to İzmir Provincial Health Directorate in 2003. Notification rates of cases found in different types of health facilities were compared. Chi-square test was used for statistical analysis of the results. RESULTS: Among facilities applying serological tests in İzmir, 84.2% (n=133) accepted to participate in the study. Notification rates of 2563 cases diagnosed in laboratories were compared separately according to their facilities for each disease. Notification rates of hepatitis A (% 34,3) and C (% 3,5) cases found in public institutions were higher than private facilities (9.8% and 0.6%, respectively, p;lt;0.05). Notification rates of hepatitis A cases in hospitals (34.3%) was higher than the cases found in laboratories (9.8%, p;lt;0.05), while for hepatitis C it was higher in blood centers compared to hospitals and laboratories (26.7%, 0.8%, and 1.2%, respectively, p;lt;0,.05). Notification rates were found higher for the cases diagnosed in public tertiary care hospitals and facilities in urban area than the others (p;lt;0.05). Notification rates of the cases diagnosed in Ministry of Health hospitals are higher than Ministry of Labour hospitals (p;lt;0.05), except for brucellosis. CONCLUSION: Notification rates of cases found in laboratories show variation among types of health facilities. Notification rates of facilities in urban area and of Ministry of Health tertiary care hospitals are significantly higher. Knowing these differences might aid in formulating interventions to increase notification rates.AMAÇ: Bu çalışmada, laboratuvar verilerinin bulaşıcı hastalık bildirimlerine katkısını değerlendiren bir çalışmanın verileri kullanılarak sağlık hizmeti veren değişik kurumlar arasında bulaşıcı hastalık bildirim oranları açısından fark olup olmadığı araştırılmıştır. YÖNTEMLER: Çalışmada serolojik olarak tanı olanağı bulunan, bildirimi zorunlu hastalıklar olan hepatit A, B, C, bruselloz, sifiliz, kızamık ve HIV/AIDS seçilmiştir. İzmir ilinde serolojik test uygulayan tüm sağlık kurumları ziyaret edilmiş ve çalışmaya katılmayı kabul edenlerden ilgili hastalıklara dair pozitif olan sonuçlarla ilgili 2003 verileri toplanmıştır. Aynı olguya ait mükerrer kayıtlar birleştirilmiştir. Laboratuvarlarda saptanan olgular, 2003 yılında İzmir Sağlık Müdürlüğü’ne yapılan bildirimlerle eşleştirilmiştir. Olguların saptandıkları kurum türüne göre bildirim oranları karşılaştırılmıştır. Sonuçların istatistiksel analizinde ki-kare testi kullanılmıştır. BULGULAR: İzmir’de serolojik test uygulayan tüm kurumların % 84,2’si (n=133) çalışmaya katılmayı kabul etmiştir. Laboratuvarlarda saptanan 2563 olgunun bildirim oranları kurum türüne göre hastalık bazında karşılaştırılmıştır. Kamuya ait sağlık kurumlarında saptanan hepatit A (% 34,3) ve C (% 3,5) olgularının bildirilme oranı, özelde saptanan olgulardan (% 9,8 ve % 0,6) daha yüksek bulunmuştur (p0,05). Hastanelerde saptanan hepatit A olgularının bildirilme oranı (% 34,3), laboratuvarlarda saptananlardan daha yüksektir (% 9,8, p0,05). Hepatit C’de ise kan merkezinde saptanan olguların bildirilme oranı, hastane ve laboratuvarlardan daha yüksektir (sırasıyla % 26,7; % 0,8, % 1,2, p0,05). Metropolde yer alan kurumlarda ve kamu üçüncü basamak hastanelerinde saptanan olguların bildirilme oranı diğerlerine göre daha yüksek bulunmuştur (p0,05). Sağlık Bakanlığı hastanelerinde saptanan olguların bildirim oranı, bruselloz hariç SSK hastanelerinden daha yüksektir (p0,05). SONUÇ: Laboratuvarda saptanan olguların bildirilme oranı, kurumun türüne göre değişmektedir. Kentte yer alan kurumlarda ve Sağlık Bakanlığı’na bağlı eğitim hastanelerinde bildirim oranları daha yüksektir. Bu farklılıkların bilinmesi, bildirim oranını arttırıcı çalışmalarda yol gösterici olacaktır

Adolescents' risk perceptions on mobile phones and their base stations, their trust to authorities and incivility in using mobile phones: a cross-sectional survey on 2240 high school students in Izmir, Turkey

WOS: 000315967100001PubMed ID: 23351724Background: Use of mobile phones has rapidly risen among adolescents despite a lack of scientific certainty on their health risks. Risk perception is an important determinant of behavior, and studies on adolescents' risk perceptions of mobile phones or base stations are very scarce. This study aims to evaluate high school students' risk perceptions on mobile phones and base stations, their trust to authorities, their opinions regarding incivility while using mobile phones and to assess associated factors. Methods: For this cross-sectional study, 2530 students were chosen with stratified cluster sampling among 20,493 high school students studying in Bornova district of Izmir, Turkey, among whom 2240 (88.5%) participated. Risk perceptions and opinions were questioned with a 5-point Likert scale for 24 statements grouped under four dimensions. The mean responses to the four dimensions were categorized as = 3.5 (high) and the determinants were analyzed with logistic regression. Results: Mean risk perception scores for the mobile phone, base station, trust to authority and incivility dimensions were 3.69 +/- 0.89, 4.34 +/- 0.78, 3.77 +/- 0.93, 3.16 +/- 0.93 and the prevalence of high risk perception was 65.1%, 86.7%, 66.2%, 39.7%, respectively. In the mobile phone dimension; students attending industrial technical high school had lower risk perceptions while female students, lower mothers' education groups and students not using mobile phones (OR = 2.82, 95% CI = 1.80-4.40) had higher risk perceptions. In the base station dimension girls had higher risk perceptions (OR = 1.68, 95% CI = 1.20-2.37). Girls and students attending industrial technical high school had significantly lower risk perception however 11-12th grade group perceived the risk higher (OR = 1.45 95% CI = 1.15-1.84) in the trust to authority dimension. For the incivility dimension, female students (OR = 1.44, 95% CI = 1.14-1.82), illiterate/only literate mothers (OR = 1.79, 95% CI = 1.04-2.75) and students not using mobile phones (OR = 2.50, 95% CI = 1.62-3.87) perceived higher risk. Conclusions: Understanding the effects of these determinants might aid in developing more effective educational interventions to specific subgroups on this topic. As debates on the health consequences of electromagnetic fields continue, it would be cautious to approach this issue with a preventive perspective. Efforts should be made to equalize the varying level of knowledge and to ensure that students are informed accurately.Turkish National and Scientific Research Council (TUBITAK)Turkiye Bilimsel ve Teknolojik Arastirma Kurumu (TUBITAK) [109S287 (SBAG-HD-488)]We would like to thank the Turkish National and Scientific Research Council (TUBITAK) for funding this study with the project no. 109S287 (SBAG-HD-488). We are very grateful to the National Education Directorate in Bornova and the Provincial Directorate of National Education for providing permission to conduct this study. We are especially thankful to the directors and teachers of the participating schools who kindly cooperated for the data collection

Baz istasyonlarının olası sağlık etkilerine ilişkin bir güncelleme/An update on the possible health effects of mobile phone base stations

Amaç: Bu derlemenin amacı baz istasyonlarının insan sağlığına etkilerini inceleyen uluslararası ve güncel bilimsel yayınları derleyerek bu konudaki bilimsel bilgi gereksinimini karşılamaya katkıda bulunmaktır. Yöntem: 27 Eylül 2012 tarihine dek PubMed ve Google Scholar arama motorunda “baz istasyonu”, “sağlık etkileri” anahtar sözcükleri kullanılarak bulunan yayınlar ve bu yayınların kaynakçalarından yararlanılarak elde edilen çalışmalar içinden toplam 22 orijinal araştırma makalesini derlemeye dahil edilmiştir. Bulgular: Araştırmaların 15’inde farklı sağlık göstergeleri ile elektromanyetik alan (EMA) arasında ilişki saptandığı görülmektedir. Çalışmaların dördünde herhangi bir ilişki saptanmamış, üçünde ise kurulan hipotez tam doğrulanmamıştır. Araştırmaların 11’i baz istasyonu kaynaklı EMA’nın akut, sekizi kronik, üçü de hem akut hem kronik sağlık etkilerini incelemiştir. Altı araştırmada EMA ölçümü yapılmamış, şiddetinin dolaylı göstergesi olarak mesafe kullanılmıştır. Bir çalışmada ölçüm yapılmış ancak sağlık verileri mesafe üzerinden değerlendirilmiştir. Araştırmaların 12 tanesi bir kurum ya da kuruluştan finansal destek almıştır. Çalışmalardan iki tanesinin finansmanının yarısı cep telefonu firmaları tarafından yapılmıştır. Çalışmaların altı tanesi deneysel araştırma tipindedir ve üç çalışmada doz-yanıt ilişkisi bulunmaktadır. Sonuç ve Öneriler: Araştırmalar baz istasyonun sağlık riski taşıyabileceğine ilişkin işaretler göstermektedir. Uyku bozukluğu, depresif semptomlar, baş ağrısı, baş dönmesi, konsantrasyon güçlüğü, en sık tespit edilen semptomlardır. Bu alanda yapılacak ileriye dönük izlem çalışmalarına ihtiyaç bulunmaktadır. Baz istasyonlarıyla ilgili sınır değerler akut etkiler göz önünde bulundurularak yapılmıştır. Uzun erimde baz istasyonu antenlerinin ışıma açısı içinde kalan kişilerde, maruz kalınan süre, baz istasyonuna olan mesafe, yayılan elektromanyetik alanın şiddeti ve kişisel vücut dirençleri ile ilişkili olarak baz istasyonlarına bağlı sağlık etkilerinin gelişme olasılığı göz önünde bulundurularak toplumun sağlığını koruyacak yaklaşımlar benimsenmelidir. Anahtar Kelimeler: Baz istasyonu, elektromanyetik alan, sağlık etkisi An update on the possible health effects of mobile phone base stations Objective: This study reviews the up-to-date international literature on the health impacts of mobile phone base stations. Methods: A literature search was conducted up to September 27, 2012 in PubMed and Google Scholar using the keywords "base station" and "health".The references in the articles found were also used and a total of 22 original research papers were identified and included in this review. Results: Among the studies found, 15 have detected an association between electromagnetic fields (EMF) and different health indicators. Four of the studies have not found any association and the hypothesis was not totally confirmed. Eleven of the studies have investigated the acute, 8 the chronic and three both the acute and chronic effects of base stations on health. EMF measurements were not conducted in six of the studies and distance to base stations was used as a proxy instead. One of the studies measured EMF but used distance to investigate the health impacts. Twelve of the studies had received financial support from funds or institutions. Half of the funding of two studies was from cellular phone companies. Six of the studies were experimental and three of these found a dose-response relationship. Conclusions: Studies are showing signs of possible health risks due to base stations. Sleep disorders, depressive symptoms, headache, dizziness, concentration difficulties are the most frequently identified symptoms. There is need for prospective studies in this field. The international limit values regarding base stations are based on acute effects. In the long run, people living in the radiation angle of the phone masts may develop health problems depending on the time exposed, distance to base stations, the level of the EMF and their somatic resistance. In view of these possibilities, a protective approach towards community health should be adopted. Key Words: Base station, phone mast, electromagnetic field, health impacts/effects </p