Social Lifestyle, Risk-taking Behavior, and Psychopathology in Young Adults Born Very Preterm or with a Very Low Birthweight

Objective: To assess social lifestyle, risk-taking behavior, and psychopathology in young adults born very preterm or with a very low birthweight. Study design: This study was part of the 19-year follow-up in a large ongoing collaborative study in the Netherlands (the POPS study) on the long-term outcome of prematurity and dysmaturity. 656 adolescents from the POPS study without serious handicap were compared with peers in the general population in lifestyle, risk-taking behavior, psychopathology, and social participation. Results: Adolescents from the POPS study smoked significantly less than their peers. Compared with their peers, boys from the POPS study consumed alcohol less often, and girls from the POPS study consumed alcohol approximately as often. Lifetime drug-use was significantly lower than in the reference group. With the exception of fare-dodging, criminal behavior in POPS adolescents was significantly lower than in control subjects. Boys had more trouble in establishing a relationship. The clinical psychopathology reported by POPS subjects was not significantly higher than in control subjects. Conclusion: Adolescents born very preterm or with a very low birthweight without serious disabilities engaged less in risk-taking behavior, did not show more psychopathology, but had more difficulties in establishing social contacts. The latter might be attributable to a more prominent internalizing behavior. © 2008 Mosby, Inc. All rights reserved

Aan het werk blijven

In organisaties wordt de duurzame inzetbaarheid (DI) , de arbeidsveiligheid, de gezondheid en vitaliteit van de werkenden in belangrijke mate bepaald door de arbeidsverhoudingen. Deze omvatten de interne relaties tussen werknemers – met de directe chef en met de hiërarchische lijn – de mogelijkheden tot contact, de inspraakmogelijkheden en de wijze van communicatie. Aandacht voor arbeidsverhoudingen impliceert aandacht voor gedrag en cultuur met verbindend procesmanagement. Werkgevers moeten zorgen voor veilige en gezonde arbeidsomstandigheden van werknemers. De Arbowet verlangt dat de maatregelen in een bepaalde volgorde worden genomen, waarbij allereerst naar de bron van het probleem wordt gekeken. Dat wordt de arbeidshygiënische strategie genoemd. Bij toepassing van deze strategie ligt het accent eerst op beleidsmaatregelen, daarna op technische maatregelen en hulpmiddelen en vervolgens op gedragsmaatregelen. Vaak gaat het om afgebakende projecten met verbindend projectmanagement. Naast het beheersen van gezondheidsrisico’s vanuit de Arbowet is er in arbeidsorganisaties steeds meer aandacht voor het bevorderen van gezondheid, vitaliteit en werkgeluk. Een integrale benadering van de DI van werkenden vraagt in organisaties aandacht voor curatie, preventie en amplitie (het bevorderen van positieve toestanden bij werkenden). Het kost werkgevers en werknemers moeite om in de wereld van DI, arbeidsveiligheid, gezondheid, vitaliteit en werkgeluk door de vele bomen het bos nog te zien. De grote hoeveelheid informatie, de vele websites, de talloze tools en de vele dienstverleners maken het de werkgevers en werknemers lastig het overzicht te bewaren. Door commerciële belangen van adviseurs, trainers en coaches worden werkgevers en werknemers soms geconfronteerd met tegengestelde adviezen. Dit kan leiden tot verwarring. In eerste instantie is het aan de werkgever en de werknemers om invulling te geven aan een effectieve en efficiënte dialoog. De ondernemingsraad (OR) of personeelsvertegenwoordiging (PVT) speelt daarbij een voorname rol. In tweede instantie spelen de professionals een belangrijke rol. Het is noodzakelijk dat zij onafhankelijk acteren in het gezamenlijke belang van werkgever en werknemers. In elke arbeidsorganisatie kan ontschotting en interprofessionele samenwerking rondom DI vorm worden gegeven door een ‘leidend team’. Dit team kan de afstemming bewaken tussen reguliere, structurele activiteiten in de organisatie, projecten met een kop en een staart (projectmanagement) en veranderprocessen (procesmanagement). Om ontschotting en interprofessionele samenwerking vorm te geven, is het cruciaal dat alle betrokkenen voortdurend willen en kunnen wisselen van perspectief. Het ‘logische niveau’-model is een hulpmiddel om steeds met elkaar de dialoog te voeren op het juiste niveau. Zodoende kunnen alle betrokkenen informatie en standpunten uitwisselen en elkaar gaan verstaan