Trichinella inflammatory myopathy: host or parasite strategy?

The parasitic nematode Trichinella has a special relation with muscle, because of its unique intracellular localization in the skeletal muscle cell, completely devoted in morphology and biochemistry to become the parasite protective niche, otherwise called the nurse cell. The long-lasting muscle infection of Trichinella exhibits a strong interplay with the host immune response, mainly characterized by a Th2 phenotype

Immunofluorescencija i ejo primenenie v parazitologii s osobnym uchetom toksoplazmoza i trikhinelleza

The authoress gives fundamentals of fluorescence microscopy, discusses the principles of fluorescence reactions, as well as the process of sera marking; a number of examples are quoted to illustrate the application of the method in parasitology, particularly in studies on toxoplasmosis and trichinellosis

Proby modyfikacji przechodzenia komorek nacieku zaplanego do torebek larw Trichinella spiralis

The inflammatory infiltration cells penetrating through the larval capsule walls were observed. The observation were carried out in the masseter muscle of the mice infected with Trichinella spiralis larvae only (control) or infected and treated with PHA-P, TFX or dexamethason. The more numerous cells, than in the control, in the mice treated with PHA-P and TFX were seen. Opposite, the fever numerous cells inside the capsula walls in the mice that received dexamethason were found. The authors supposed that the phenomenon of inflammatory cells penetration through larval capsule play an important role in the defence mechanisms of the host

Wplyw cyklosporyny A na przebieg miesniowej fazy wlosnicy u myszy

The authors tried to determine the role of TH lymphocytes in the course of muscular trichinellosis in mice. The investigations were carried out on the CFW mice infected with 200 Trichinella spiralis larvae and treated with Cyclosporine A to suppresse TH1 lymphocytes. In animals treated with the drug more numerous cells inside the larval capsules and more numerous granulomas compared to control were seen. At the same time the mean number of larvae was lower (69,2%) than in control. The results show that TH1 lymphocytes do not play the significant role in the destruction of muscular larvae. This is the first conclusion and requires of course futher investigations

Sravnitel'naja ocenka aggljutacionnykh reakcijj v diagnostike trikhinelleza

The agglutination tests and their modifications with bentonite, latex, cholesterol, carmine and coal (RPR Charcoal Card Test) were compared as to their value in the diagnosis of trichinellosis. The complement fixation test considered so far to be the best one was used each time; the sera used were those from persons infected with T. spiralis, suspected of having the disease or healthy ones and a few series of experimentally infected rabbits; the evaluation and practical value of individual tests are discussed

The phenomenon of apoptosis in the course of experimental trichinellosis in mice

Mice infected with 200 Trichinella spiralis larvae were killed at 3-69 days post infection (dpi) and the jejunum and masseter muscles were sectioned in a cryostat and examined in the Tuneli method with "In situ Cell Detected Kid POD" of Boehringer-Mannheim. Data concering the exact localization and dynamie of apoptic cells in both organs are presented. The authors conclude that apoptosis plays a important role in the pathogenesis of trichinellosis

Sravnitel'naja ocenka nekotorykh aggljutinacionnykh reakcijj v diagnostike trikhinelleza

W latach 1960-1964 przebadano około 1000 surowic ludzkich i około 300 zwierzęcych, przy pomocy co najmniej 3-4 odczynów jednocześnie. Starano się ocenić wartość odczynów aglutynacyjnych i porównać z odczynem wiązania dopełniacza. Przeprowadzono 15 doświadczeń. Wykazano, że szczególnie odczyny aglutynacyjne z bentonitem, cholesterolem i lateksem nadają się doskonale do diagnostyki włośnicy tak u ludzi, jak i zwierząt. W pierwszym okresie po zarażeniu ustępują one co do czułości odczynowi wiązania dopełniacza, ale za to później, po 3-9 miesiącach, przewyższają go. Odczyn z karminem posiada mniejszą wartość. Na uwagę zasługuje bardzo prosty w wykonaniu odczyn kartonowy z węglem. Trudno stwierdzić, który z 3 wymienionych wyżej odczynów uznać za najlepszy. Uzupełniają się one częściowo, zwłaszcza w pierwszej fazie po zarażeniu. Różnice między tymi próbami - występujące z niektórymi surowcami - są bardzo interesujące z teoretycznego punktu widzenia. Prawie z reguły najwyższe miana otrzymywano w próbie z bentonitem, najniższe z lateksem. Pierwsze przeciwciała wykrywano po 20-30 dniach od zarażenia, najwyższe miana występowały po 1 1/2 do 3 mies. Później przeciwciała stopniowo zanikały. Próby aglutynacyjne swoiste, czułe i proste w wykonaniu powinny znaleźć szerokie zastosowanie w diagnostyce włośnicy. Konieczna jest jednak standaryzacja zarówno metod przyrządzania odczynników, jak i wykonywania prób