Inaktywacja jaj Ascaris suum w procesie pryzmowego kompostowania osadów ściekowych

The purpose of the performed study was to determine the effectiveness of Ascaris suum eggs inactivation in the composting sewage sludge. Materials used in this experiment was sewage sludge derived from mechanical and biological sewage treatment, dehydrated on the belt press. In addition to sludge, straw and hydrated lime in the ratio 1: 0.7: 0.1 was used. Preparation of the compost mixture involved mixing sewage sludge with particular components with a dung spreader. A pile was built of the prepared material, with the cross section of a trapezium with the following dimensions: the lower base 2.5 m, the upper base 1.5 m, the height of 1.3 m and the length of 5.0 m. The pile was turned using a dung spreader every day in the 1st and 2nd week, twice a week in the 3rd week, whereas in 4th, 5th and 6th week turning was performed once a week. Then the compost was subjected to maturation for successive 10 weeks. To determine the effect of composting process on the inactivation of Ascaris suum eggs, we placed perforated perlon sacks containing 1 ml of Ascaris suumegg suspension each, at three pile levels at the following heights: top – 90 cm, middle – 60 cm; bottom – 30 cm. After such preparation, the samples with Ascaris suum eggs were introduced into the composted material and collected from different parts of the pile to evaluate vitality on 11, 28, 37, 42, 51 and 64 days of composting. Calculations were made for 200 eggs. Eggs were sought in each sample in a phase of embryonic development or larvae. At the start of the experiment, the percentage of live eggs in the composted material stayed at a similar level in all parts of the pile, within the range from 87.1 to 89.0%. After 10 days of composting, the presence of numerous invasive Ascaris eggs was still recorded, equally in the top (82.6%), middle (85.5%) and bottom (86.6%) parts of the pile. In the present study, a marked increase in inactivation of enteric parasite eggs was recorded after 28 days of composting. Then the average percentage of dead eggs were accounted for 32.8%. Next 11 days of composting had a destructive effect on the eggs of those parasites. In that period, almost 50.0% elimination of eggs was observed in the middle and top parts of the pile. The eggs placed in carriers in the bottom layer of the pile were characterized with a slower dying rate. A rapid decrease in the number of invasive eggs was recorded after the 42nd day of the experiment, when the inactivation of eggs at a level of 80.2% was observed, on average for the whole pile. On 51st day of composting, single invasive eggs were observed only in samples collected from the lower part of the pile (2.4%). On the 64th day of the experiment, no live parasite eggs were found in composted sewage sludge. It was shown that inactivation of nematodes depends, among other things, on the time and temperature of composted material. High temperatures generated during the process (50-70°C) contributed to the complete elimination of parasite eggs at all three layers of the compost piles and allowed for obtaining compost which was safe in respect of sanitary state.Przeprowadzone badania miały na celu określenie skuteczności inaktywacji jaj Ascaris suum w procesie kompostowania osadów ściekowych. W doświadczeniu wykorzystano osady ściekowe pochodzące z mechaniczno-biologicznego oczyszczania ścieków, odwodnionych na prasie taśmowej Do kompostowania zastosowano oprócz osadów słomę i wapno hydratyzowane w stosunku 1: 0,7: 0,1. Przygotowanie mieszaniny kompostowej polegało na wymieszaniu osadu ściekowego z poszczególnymi komponentami za pomocą rozrzutnika obornika. Z tak przygotowanego materiału usypano pryzmę o przekroju poprzecznym trapezu o wymiarach: podstawa dolna 2,5 m, podstawa górna 1,5 m, wysokość 1,3 m i długość 5 m. Prymę przerzucano w 1 i 2 tygodniu codziennie, w trzecim dwukrotnie, natomiast 4, 5 i 6 przerzucanie odbywało się raz na tydzień. Następnie kompost był poddawany dojrzewaniu przez kolejne 10 tygodni. W celu określenia wpływu procesu kompostowania na inaktywację jaj pasożytów Ascaris suum w trzech poziomach pryzmy na wysokości: góra – 90 cm, środek – 60 cm; dół – 30 cm umieszczono perforowane perlonowe woreczki zawierające po 1 ml zawiesiny jaj Ascaris suum. Przygotowane w ten sposób próbki z jajami Ascaris suum wprowadzano do kompostowanego materiału i pobierano do oceny żywotności w 11, 28, 37, 42, 51 i 64 dniu kompostowania z poszczególnych części pryzmy. Obliczenia prowadzono dla 200 jaj dla każdej próbki poszukiwano jaj w fazach rozwoju embrionalnego lub z larwą. Na początku doświadczenia odsetek żywych jaj w kompostowanym materiale kształtował się na zbliżonym poziomie we wszystkich częściach pryzmy w zakresie od 87 do 89%. Po 10 dniach kompostowania nadal odnotowano występowanie licznych inwazyjnych jaj Ascaris, zarówno w górnej (82,6%), środkowej (85,5%), jak i dolnej części pryzmy (86,6%). W badaniach własnych znaczący wzrost inaktywacji jaj pasożytów jelitowych odnotowano po 28 dniach kompostowania, wówczas odsetek jaj zamarłych wynosił średnio 32,8%. Kolejne 11 dni kompostowania wpływało destrukcyjnie na jaja tych pasożytów, w okresie tym stwierdzono prawie 50% eliminację jaj w części środkowej i górnej pryzmy. Wolniejszym tempem zamieralności cechowały się jaja umieszczone w nośnikach w warstwie dolnej pryzmy. Gwałtowny spadek liczby inwazyjnych jaj stwierdzono po 42 dniu doświadczenia, w którym średnio dla całej pryzmy stwierdzono inaktywację jaj na poziomie 80% . W 51 dniu kompostowania pojedyncze inwazyjne jaja obserwowano jedynie w próbkach pobranych z dolnej części pryzmy (2,4%). W 64 dniu doświadczenia w kompostowanych osadach ściekowych nie stwierdzono obecności żywych jaj pasożytów. Wykazano, że inaktywacja nicieni zależy między innymi od czasu i temperatury kompostowanego materiału. Wysoka temperatura generowana w trakcie procesu (50-70°C) przyczyniła się do całkowitej redukcji jaj pasożytów we wszystkich trzech warstwach pryzm kompostowych oraz umożliwiła uzyskanie bezpiecznego pod względem sanitarnym kompostu

Modifications of the muds intended for HDD considering drilling through clay rocks - potassium chloride

The article describes issue of clay hydration phenomenon during Horizontal Directional Drilling. Reducing hydration, hence swelling, is a great concern in light of borehole wall stability maintenance. Muds commonly used for drilling by abovementioned technique are often blend of unknown ingredients. Thus, it should be carefully tested for addition of hydration inhibitors at the early stage of mud formula preparation. The paper includes research formula and results of technological parameters of modified HDD mud. Moreover, there were conducted tests of QSE Pellets swelling and linear swelling of test samples collected from boreholes drilled by HDD technique

Survival of Salmonella sp. in surface waters under variable thermal conditions

Kwestia destruktywnych oddziaływań człowieka na ekosystemy wodne jest bardzo złożona i wielopłaszczyznowa. Woda ze względu na ogólną dostępność jest środowiskiem, które odgrywa bardzo ważną rolę w rozprzestrzenianiu się chorób. Najbardziej podatne na zanieczyszczenia bakteryjne są wody powierzchniowe, a najczęściej izolowane ze środowiska wodnego bakterie chorobotwórcze to patogeny pochodzenia jelitowego mogące dostawać się do wody wraz z kałem zwierząt, a także ściekami bytowo gospodarczymi [3]. Występowanie bakterii chorobotwórczych w wodach wykorzystywanych do celów rekreacyjnych jest szczególnie niebezpieczne ze względów epidemiologicznych. Dostęp do zainfekowanej wody podczas sezonu wypoczynkowego ma tysiące osób, co w połączeniu z wirulencją Salmonella sp. stwarza bardzo duże zagrożenie dla ludzi oraz kreuje doskonałe warunki dla szybko rozprzestrzeniającej się infekcji [2]. Szczególny niepokój z kilku przyczyn budzi wśród specjalistów zanieczyszczenie wód bakteriami z rodzaju Salmonella. Po pierwsze mimo, iż w zbiornikach wodnych istnieje bardzo mała liczba pałeczek z rodzaju Salmonella to przedostanie się bakterii wraz z wodą do przewodu pokarmowego może skutkować infekcją. Dzieje się tak ze względu na szybkie tempo przejścia wody przez żołądek do jelita, w rezultacie czego unika ona naturalnej bariery ochronnej. Po drugie w porównaniu z innymi bakteriami allochtonicznymi, Salmonella sp. charakteryzuje się bardzo wysokim współczynnikiem przeżywalności w ekosystemach wodnych; ponadto jest bardziej odporna na stresory środowiskowe oraz wahania warunków abiotycznych, co czyni ją wysoce niebezpieczną dla zdrowia ludzi [8]. Po trzecie istnieje potwierdzona badaniami korelacja między stężeniem wskaźników zanieczyszczenia w wodzie, a realnym prawdopodobieństwem wystąpienia zaburzeń żołądkowych u kąpiących się [9]. Kolejnym problemem jest fakt stosowania ścieków, jako nawozu do użyźniania gleb znajdujących się nad ciekami wodnymi. Ich stosowanie, zwłaszcza w postaci nieoczyszczonej, wydaje się niewłaściwe ze względu na olbrzymi ładunek zanieczyszczeń mikrobiologicznych jaki ze sobą niosą. Zagrożeniem jest także brak efektywnych metod oczyszczania ścieków jeżeli liczba bakterii w ściekach sięga 103÷105 jtk/ml [10]The majority of cases of salmonellosis reported in the journals are related with food. Nevertheless, a number of studies have investigated the incidence and survival of salmonella in rivers, coastal water and lakes. Salmonella is frequently isolated from water sources, which serve as bacterial reservoirs and may possibly aid transmission between hosts. Salmonella is constantly released into the environment from infected humans, farm animals, pets, and wildlife. Compared to other microorganisms, Salmonella sp. has high survival ratio in aquatic environments it outlives Staphylococcus aureus and even the waterborne Vibrio cholerae in surface waters and in heavily eutrophied river water. Nutrient lack, osmotic stress, visible light and temperature appear to be the abiotic factors that most negatively influence survival. The presence of Salmonella sp. in aquatic environments does not vary seasonally and is independent of water temperature. Due to its common accessibility, water is an environment which plays an essential role in spread of diseases. The aim of this study was to estimate the effect of selected temperatures on the survival rate of bacilli of the genus Salmonella, and the dynamics of quantitative changes of the bacteria in time in bathing waters used for recreation, tested under laboratory conditions. The samples for the study were collected from Borówno lake in the commune of Dobrcz, county Bydgoszcz. In the experiment it was stated that Salmonella bacilli survived longer in water at 4°C (20 weeks), as compared with 20°C (12 weeks). According to regression analysis, reduction rate of bacterial population in the present study at 4?C was 0.54 log, while at 20?C it was higher andamounted to 0.62 log. Therefore, it can be concluded that a lower temperature has a stabilizing effect on bacilli of the genus Salmonell

Estimation of effect of municipal waste landfill sites on selected microbiological parameters of air

W Polsce unieszkodliwianie odpadów poprzez składowanie jest nadal jedną z najczęściej stosowanych metod. Składowanie odpadów komunalnych na wysypiskach może być powodem powstawania wielu uciążliwych i niebezpiecznych substancji, zagrażających środowisku naturalnemu. Stopień uciążliwości tych obiektów zależy od wielu czynników, takich jak: ukształtowanie terenu, warunki gruntowe, hydrologiczne, mikroklimat danego obszaru, odległość od osiedli ludzkich itd. Ponadto do czynników wpływających na oddziaływanie składowisk na środowisko zaliczyć można technologię składowania, przygotowanie terenów pod składowisko, uszczelnienie składowiska i infrastrukturę techniczną. Największe zagrożenie stanowią składowiska niezorganizowane nie posiadające podstawowych zabezpieczeń i infrastruktury technicznej. Ze względów sanitarno-higienicznych obiekty takie powinny zostać poddane jak najszybszej modernizacji albo likwidacji.In Poland the waste neutralization by storing is still one of the most often applied methods. Proper safeguard of the municipal landfill site reduces the contamination of the surrounding environment to a minimum. However, facilities which does not have such safeguard, although they work legally, pose a problem These landfills constitute a direct pollution source for underground and surface waters, soils and first of all atmospheric air. As a result of processes of putrefactive and fermentation occurring inside stored waste, is reaching coming into existence of pollutants microbiological, moving to considerable distances. Effects of municipal buildings of this type on the environment and human health is a very difficult matter to examine which requires comprehensive long-term monitoring research. The aim of this study was to estimate the effect of unorganized, legally working municipal landfill sites, devoid of basic safeguarding, on microbiological quality of atmospheric air. The most polluted atmospheric air in terms of appearing of quota bacteria was stated in the active zone of the stockpile and in his neighbourhood, mainly to the distance of 100 m, and The number of appearing microorganisms in air depended from: of the season, the distance from the centre of the stockpile and direction of the blowing wind.Quantitative and quality composition is indicating the microflora stated in the air of the inspected stockpile to the threat of the health of people, as well as constitutes the risk of contamination of the natural environment

Występowanie i przeżywalność Escherichia coli i enterokoków w wodach wykorzystywanych jako kąpieliska

Bathing waters during the holiday season are used with great frequency for recreational purposes. It should be noted that they are subject to microbiological contamination, and therefore pose a serious health risk to the people using them. In accordance with the above, study which was undertaken aimed at assessing the purity status of water used for bathing purposes and determining the survival time of Escherichia coli and Enterococcus faecalis bacteria in the test water. Water samples were taken from three bathing areas of the Koronowo Reservoir: Samociążek (batching area I), Pieczyska (bathing area II), Kręgiel (bathing area III) three times in the months of July, August and September. The number of indicator bacteria Escherichia coli and enterococci was determined in the water samples. Additionally, each time the samples were taken, the water temperature and the number of bathers were measured. The determination of the number of Escherichia coli and enterococci bacteria in the tested water samples was performed by membrane filtration. Two strains of Escherichia coli ATCC 25922 and Enterococcus faecalis ATCC 19433 were used in studies to determine the survival time. Changes in the number of indicator bacteria were determined by usage of MPN method (most probable number of bacteria). The analyzes indicated that the water tested was characterized by significant microbiological contamination, because in July the occurrence of E.coli bacteria was recorded at an average of 3697 cfu/100 ml (bathing area I) to 4539 cfu/100 ml (bathing area II). Additionally, in the samples of water taken from the bathing area III, the number of these bacteria was high and amounted to 3836 cfu/100 ml. However, in August the number of these bacteria decreased and ranged from 2062 cfu/100 ml (bathing area I) to 3327 cfu/100 ml (bathing area III). In the case of enterococci, it was found that the majority of these microorganisms were isolated from water from bathing area I in July and their number was 412 cfu/100 ml and from the bathing area III in August – 404 cfu/100 ml. In the remaining samples of the analyzed water, the number of enterococci didn’t exceed the normative value of 400 cfu/100 ml. It was indicated that in September the water from all the examined bathing areas met the microbiological requirements specified in the applicable legal acts. The obtained results proved that the number of indicator bacteria was determined by the temperature of water and the number of bathers. In accordance to regression equations, it was found that Escherichia coli and Enterococcus faecalis lasted longer in water at temperature of 4°C respectively: 45 and 52 days, while at temperature of 20°C their survival time was 52 and 26 days. The study indicated the necessity to perform permanent sanitary control of water used for bathing purposes in the aspect of epidemiological threats.Wody kąpieliskowe w sezonie wakacyjnym wykorzystywane są z dużą częstotliwością w celach rekreacyjnych. Należy podkreślić, że ulegają one zanieczyszczeniu mikrobiologicznemu, w związku z czym stanowią poważne zagrożenie zdrowotne dla korzystających z nich osób. W związku z powyższym podjęto badania, których celem była ocena stanu czystości wody wykorzystywanej w celach kąpieliskowych oraz ustalenie w badanej wodzie czasu przeżywalności bakterii Escherichia coli i Enterococcus faecalis. Próbki wody pobierano z trzech kąpielisk Zalewu Koronowskiego: Samociążek (kąpielisko I), Pieczyska (kąpielisko II), Kręgiel (kąpielisko III) trzykrotnie w miesiącach lipcu, sierpniu oraz we wrześniu. W próbkach wody oznaczono liczbę bakterii wskaźnikowych Escherichia coli i enterokoków. Dodatkowo przy każdym poborze próbek dokonywano pomiaru temperatury wody oraz liczbę kąpiących się osób. Oznaczenie liczby bakterii Escherichia coli oraz enterokoków w badanych próbkach wody przeprowadzono metodą filtracji membranowej. W badaniach dotyczących ustalenia czasu przeżywalności wykorzystano dwa szczepy Escherichia coli ATCC 25922 oraz Enterococcus faecalis ATCC 19433. Zmiany liczebności bakterii wskaźnikowych oznaczono metodą NPL (najbardziej prawdopodobna liczba bakterii). Przeprowadzone analizy wykazały, że badana woda charakteryzowała się znacznym zanieczyszczeniem mikrobiologicznym, ponieważ w miesiącu lipcu odnotowano występowanie bakterii E. coli średnio na poziomie od 3697 cfu/100 ml (kąpielisko I) do 4539 cfu/100 ml (kąpielisko II). Ponadto w próbkach wody pobranych z kąpieliska III liczba tych bakterii była wysoka i wynosiła 3836 cfu/100 ml. Z kolei w sierpniu liczba tych bakterii zmniejszyła się i kształtowała się w zakresie od 2062 cfu/100 ml (kąpielisko I) do 3327 cfu/100 ml (kąpielisko III). W przypadku enterokoków stwierdzono, że najwięcej tych drobnoustrojów wyizolowano z próbek wody z kąpieliska I w lipcu, liczba ich wynosiła 412 cfu/100 ml oraz z III kąpieliska w miesiącu sierpniu – 404 cfu/100 ml. W pozostałych próbkach analizowanej wody liczba enterokoków nie przekroczyła wartości normatywnej 400 cfu/100 ml. Wykazano, że w miesiącu wrześniu woda ze wszystkich badanych kąpielisk spełniała wymagania mikrobiologiczne określone w obowiązujących aktach prawnych. Uzyskane wyniki dowiodły, że liczba bakterii wskaźnikowych determinowana była temperaturą wody i liczbą kąpiących się osób. Na podstawie równań regresji ustalono że bakterie Escherichia coli i Enterococcus faecalis dłużej przeżywały w wodzie o temperaturze 4°C odpowiednio: 45 i 52 dni, natomiast w temperaturze 20°C czas ich przetrwania wynosił 52 i 26 dni. Przeprowadzone badania wskazują na konieczność ciągłego monitoringu wody wykorzystywanej w celach kąpieliskowych w aspekcie zagrożeń epidemiologicznych

Dynamics of changes in bacterial microflora of stored sewage sludge

Racjonalne wykorzystywanie osadów ściekowych obok trudności technicznych, stanowi ważny i niedostatecznie rozpoznany problem natury higienicznej. Należy pamiętać, że sanitarne właściwości osadów ściekowych mają charakter zmienny i są kształtowane przez wiele czynników, takich jak: standard życia i stan zdrowotny mieszkańców na danym terenie, rodzaj oczyszczalni ścieków oraz stosowane metody przeróbki osadów. Gospodarka osadowa znajduje się często na marginesie procesów oczyszczania ścieków. Niewielkie ilości osadów powstających w małych oczyszczalniach prowadzą często do pomijania lub bagatelizowania tego problemu przez projektantów i inwestorów.The subject of the study was mechanically dewatered municipal sewage sludge, which was subjected to deposition process. At the beginning of the experiment, the total number of bacteria from the family Enterobacteriaceae and other gramnegative bacilli, streptococci and staphylococci and micrococci was determined in the tested material. The number of gram-negative bacilli at the beginning of the experiment was equal 6.6ź105 cfu/g, while at final stage of research the number of isolated bacteria was on the level of 6.6ź103 cfu/g. The number of streptococci in researches of sewage sludge ranged from 9.7ź105 cfu/g (first month of experiment) to 3.3ź103 cfu/g (last month of experiment). Micrococci and staphylococci in initial stage of research were isolated in number 1.6ź105 cfu in 1g of sewage sludge. The reduction of these bacteria during the storage of sewage sludge was observed, just like in case of Enterobacteriaceae and streptococci. The average number of micrococci and staphylococci was equal 7.3ź102 cfu/g in 7 month of experiment. Then the bacteriological composition of sludge was analysed at monthly intervals. The results of the study indicated that numerous Gram-negative bacilli, streptococci and staphylococci occur in raw sludge. Pathogenic species were identified among isolated microorganisms: Serratia odorifera, Citrobacter freundii, Klebsiella ozaenae, Proteus vulgaris Aerococcus viridans, Streptococcus sanguis oraz Gemella spp., Leuconostoc sp. Staphylococcus xylosus, S.lentus, S.hominis, S.caprae, S.epidermidis, S.aureus. The fact that the presence of Salmonella sp. was observed in all samples is very significant. It was stated that dying of pathogenic bacteria cells in sewage sludge during its deposition proceeds slowly. Consequently, their survival rate amounted to 13÷18 months. The results obtained indicate that municipal sewage sludge subjected only to deposition should not be used in agriculture for sanitary and hygienic reasons

Efficiency of bacteriological pollution removal in sewage treatment using biological ponds

Jednym z etapów oczyszczania ścieków jest proces biologiczny, który stosuje się gdy metody zastosowane wcześniej nie zapewniają odpowiedniej klasy czystości wody zrzucanej do odbiorników. Istotną funkcję w tych przemianach stanowi działalność metaboliczna mikroorganizmów, które warunkują rozkład substancji organicznych. Technologie biologicznego oczyszczania ścieków stworzone są przez człowieka, jednakże opierają się głównie na procesach naturalnych. Zasada oczyszczania jest taka sama, jak w przypadku naturalnego samooczyszczania się zbiorników wodnych, przy czym różnica polega na stworzeniu optymalnych warunków usuwania zanieczyszczeń ze ścieków (obecność tlenu, pożywki, mieszanie mechaniczne, temperatura, pH, itp.), które zwiększają szybkość i skuteczność procesu [11]. Jedną z metod biologicznego oczyszczania ścieków jest wykorzystanie stawów ściekowych.The subject of this study was household sewage from treatment plant working in biological ponds technology (aerated and stabilized), located in the kujawsko-pomorskie province. The study involved assessment of sewage treatment efficacy through the analysis of indicator bacteria elimination at particular stages of treatment processes. Raw sewage, after mechanical treatment in two stabilization ponds and after sand filters were examined. Sewage samples were collected according to the instruction of sampling, handling and storage given in EN 25667-2 and PN-EN ISO 5667-3. Analyses of collected sewage were made 7 times in the autumn-winter and spring-summer periods. The number of bacteria of the Enterobacteriaceae family, Escherichia coli, fecal streptococci and presence of microorganisms of Salmonella genus were determined in sewage. Carried out analyses show that the most numerous group of microorganisms occurring in raw sewage were bacteria of the Enterobacteriaceae family, which number was from 106 to 108 cells .ml-1. Raw sewage was also characterized by occurrence of a very large number of Escherichia coli (107 cells in 1 ml). Fecal streptococci constituted the least numerous group of bacteria determined in sewage. Number of those microorganisms ranged from 104 to 105 cells in 1 ml of raw sewage. The study indicated the presence of bacilli of the Salmonella genus in 70% of analyzed samples. Mechanical sewage treatment contributed to elimination of indicator bacteria, and the least percentage of reduction was observed in the case of fecal streptococci (48.5%), while the highest to bacteria of the Enterobacteriaceae family (85.5%). Bacteria Escherichia coli were reduced in 63.6%. Sewage treatment in stabilization ponds allowed a considerable decrease in the number of determined bacteria, which elimination level was within the range 98%-99%, whereas streptococci were removed in least effective way at this stage of treatment. Sewage treated on sand filters - discharged to the river Drweca - were characterized by the occurrence of indicator bacteria at a level of 102 cells/ml, in spite of obtaining a high reduction level of those bacteria, which amounted to 99.99%. In treated sewage, bacteria of the Enterobac-teriaceae family, constituted the largest group and Escherichia coli occurred in the smallest amounts. The number of other fecal bacteria and enterobacteria indicates a possibility of occurrence of pathogenic microorganisms in sewage discharged to surface waters. The fact of bacilli of the Salmonella genus occurring in treated sewage (10% of sewage samples) is particularly alarming. This creates a potential risk of pollution of the natural environment

Eliminacja bakterii Listeria monocytogenes w ściekach z przemysłu mięsnego w zróżnicowanych warunkach temperaturowych

Sewage from the meat processing industry present a potential risk to the water environment, due to the presence of many pathogenic microorganisms, including Listeria monocytogenes. Contamination of untreated sewage with those bacteria is high, which is expressed by the percentage of positive samples reaching up to 93%. The aim of the study was to determine the elimination rate of three chosen strains of Listeria monocytogenes ATCC 19111; ATCC 19114 and ATCC 19115 in meat processing post-production sewage at temperatures 4 and 20°C. Experiments were conducted according to the standard of EN ISO 11290-2:1998/A1:2004. At the beginning of the experiment, in sewage samples stored at 4°C the number of cells of L. monocytogenes ATCC 19111was amounted to 1.5·108 cfu/ml, the number of ATCC 19114 was 2.5·108 cfu/ml, however the number of ATCC 19115 was 7.5·107 cfu/ml. In the initial period of the study, i.e. for the first 4 weeks, a slight decrease by one logarithmic unit of the L. monocytogenes cells number was observed in the first two strains, whereas of the strain ATCC 19115 by two units. In the 11th week of the study there was a marked decrease in the number of indicator bacteria to a level of 101 cfu in 1 ml of sewage. In the next week of the experiment, no cells of L. monocytogenes. ATCC 19111 or ATCC 19115 were noticed in the sewage, whereas bacteria of the strain ATCC 19114 were inactivated first in the 14th week of the study. In the temperature of 4°C it was shown, that the weekly elimination rate of bacteria L. monocytogenes derived from sewage ranged from 0.66 (ATCC 19114) to 0.81 (ATCC 19111) log cfu/ml. Cells of the strain ATCC 19115 expired at a rate of 0.74 log cfu/week. In sewage stored at 20°C the initial number of cells of individual L.monocytogenes strains was at the same level as in sewage stored at 4°C. After the first week of the experiment no rapid decrease was recorded in the number of the studied bacteria, and it ranged from 7.5·107 to 2.5·108 cfu/ml. In the strain ATCC 9111, after 4 weeks of the experiment there was a decrease in the number of bacteria by 4 logarithmic units, whereas in ATCC 19115 by 5 logarithmic units. Cells of the strain ATCC 19114 were isolated from sewage at 20°C for the longest time, since in the 5th week of the study they still had a level of 1.5·101 cfu/ml, whereas the other two strains underwent inactivation earlier. Statistical calculations showed that weekly elimination rate of the tested bacteria at 20°C was different for individual strains and amounted respectively to 2.03 log cfu (ATCC 19111), 1.86 log cfu (ATCC 19114) and 1.75 log cfu (ATCC 19115). Obtained results of the present study proved that during the experiment all the tested strains of L. monocytogenes survived shorter at 20°C than at 4°C. In the presented study the theoretical maximal survival time of L. monocytogenes at 4°C calculated from regression equations was the longest for the strain ATCC 19114 and amounted to 14.50 weeks (102 days), whereas cells of the two other strains, ATCC 19111 and ATCC 19115, survived definitely shorter, from 11.90 weeks (84 days) and 11.60 weeks (82 days). At 20°C, the survival time of the tested strains was similar and ranged from 5.3 weeks (37 days) to 5.7 weeks (40 days).Ścieki z zakładów przetwórstwa mięsnego stanowią potencjalne zagrożenie dla środowiska wodnego z powodu obecności w nich wielu drobnoustrojów patogennych, w tym pałeczek Listeria monocytogenes. Kontaminacja tymi bakteriami ścieków nieoczyszczonych jest wysoka o czym świadczy odsetek pozytywnych próbek osiągający poziom do 93%. Celem przeprowadzonych badań było ustalenie tempa eliminacji trzech wybranych szczepów Listeria monocytogenes ATCC 19111; ATCC 19114 oraz ATCC 19115 w ściekach poprodukcyjnych z przetwórstwa mięsnego w temperaturze 4 i 20°C. Badania przeprowadzono zgodnie z normą EN ISO 11290-2:1998/A1:2004. Na początku eksperymentu w próbkach ścieków przechowywanych w temperaturze 4°C liczba komórek L. monocytogenes ATCC 19111 wynosiła 1,5 108 jtk/ml, ATCC 19114 przyjmowała wartość 2,5 108 cfu/ml, natomiast ATCC 19115 – 7,5 107 jtk/ml. W początkowym okresie badań przez pierwsze 4 tygodnie odnotowano nieznaczny spadek liczby komórek L. monocytogenes w przypadku dwóch pierwszych szczepów o jedną jednostkę logarytmiczną, natomiast w przypadku szczepu ATCC 19115 o dwie jednostki. W 11 tygodniu badań nastąpiło zdecydowane obniżenie liczby bakterii wskaźnikowych do poziomu 101jtk w 1 ml ścieków. W kolejnym tygodniu eksperymentu nie odnotowano w ściekach obecności komórek L. monocytogenes ATCC 19111 i ATCC 19115, natomiast bakterie szczepu ATCC 19114 uległy inaktywacji dopiero w 14 tygodniu badań. W temperaturze 4°C wykazano tygodniowe tempo eliminacji bakterii L. monocytogenes ze ścieków od 0,66 (ATCC 19115) do 0,81 (ATCC 19111) log jtk/ml. Z kolei komórki szczepu ATCC 19114 obumierały w tempie 0,74 log jtk/tydzień. W ściekach przechowywanych w temperaturze 20°C początkowa liczba komórek poszczególnych szczepów L.monocytogenes kształtowała się na takim samym poziomie, jak w ściekach w temperaturze 4°C. W przypadku szczepu ATCC 9111 po 4 tygodniach doświadczenia nastąpiło obniżenie liczby bakterii o 4 jednostki logarytmiczne, natomiast w przypadku ATCC 19115 aż o 5 jednostek logarytmicznych. Najdłużej izolowano ze ścieków w temperaturze 20°C komórki szczepu ATCC 19114, ponieważ w 5 tygodniu badań występowały one jeszcze na poziomie 1,5∙101 jtk/ml, gdy tymczasem dwa pozostałe szczepy uległy wcześniej inaktywacji. Obliczenia statystyczne wykazały, że tygodniowe tempo eliminacji badanych bakterii w temperaturze 20°C było zróżnicowane dla poszczególnych szczepów i wynosiło odpowiednio 2,03 log jtk (ATCC 19111), 1,86 log jtk (ATCC 19114) i 1,75 log jtk (ATCC 19115). Uzyskane wyniki badań dowiodły, że w trakcie doświadczenia wszystkie testowane szczepy L. monocytogenes przeżywały krócej w temperaturze 20°C niż w temperaturze 4°C. Teoretyczny maksymalny czas przeżycia pałeczek L. monocytogenes w temperaturze 4°C był najdłuższy dla szczepu ATCC 19114 i wynosił 14,5 tygodni (102 dni), natomiast komórki dwóch pozostałych szczepów ATCC 19111 i ATCC 19115 przeżywały zdecydowanie krócej od 11,9 tygodnia (84 dni) i 11,6 tygodnia (82 dni). Z kolei w temperaturze 20°C czas przeżycia testowanych szczepów był podobny i wynosił od 5,3 tygodni (37 dni) do 5,7 tygodni (40 dni)

Metody dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji stosowane w chowie zwierząt w wybranych gospodarstwach ekologicznych

The present work deal with issues of disinfection, disinfestation and deratisation (DDD) which are used in organic farms during the rearing of animals. It presents main objectives of organic farming and legal basis and the comparison of organic and conventional agriculture. There were analyzed the treatments witch are carried out during disinfection, disinfestation and deratisation in organic farms and their desirability, relevance, and where are applyed. There were presented methods of the pest prevention and their advantages. The farmers from organically farms were polled to confront with their knowledge of the real state of DDD. DDD methods were examined which are the most popular and which are the least and why. There were identified the most imported pests and how often there are carried out.Praca porusza tematykę procesów dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji (DDD), jakie są stosowane w gospodarstwach ekologicznych podczas chowu zwierząt. Przedstawiono głównie założenia rolnictwa ekologicznego, a także jego podstawy prawne. Dokonano porównania rolnictwa ekologicznego i rolnictwa konwencjonalnego. Przeanalizowano zabiegi, jakie dokonuje się podczas dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji w gospodarstwach ekologicznych – ich celowość, znaczenie i przeciwko jakim szkodliwym organizmom są stosowne. Zaprezentowano metody profilaktyczne walki ze szkodnikami i opisano ich pożyteczność. Przeprowadzono ankietę wśród rolników gospodarujących ekologicznie, aby skonfrontować wiadomości o DDD z jakością praktycznego ich wykonywania. Zbadano które metody DDD są najbardziej popularne, a które najmniej i dlaczego. Określono, które szkodniki są najczęściej zwalczane i jaka jest częstotliwość ich eksterminacji Słowa kluczowe: rolnictwo ekologiczne, dezynfekcja, dezynsekcja, deratyzacja, chów zwierzą