The importance of reaming the posterior femoral cortex before inserting lengthening nails and calculation of the amount of reaming

Background: Lengthening nails have been used to correct limb length discrepancy caused by different etiologies, as well as for post-traumatic reasons. Two important lengthening nail-related complications are damage to the distraction mechanism and femoral fractures around the nail tip. As a result of the curved anatomy of the femur, straight nails impinge on the anterior cortex. Therefore, proper reshaping of the medullary canal to accommodate straight lengthening nails is crucial for the prevention of this problem. Reaming the dense posterior cortex is important when aiming to insert a lengthening nail without incurring anterior cortex nail tip impingement-related complications. Posterior femoral cortex over-reaming is a solution to this situation. Methods: Sixty patients received lengthening nails during 2008-2013, (ISKD, Fitbone, Precice). Posterior cortex rigid-reaming technique was used successfully in 45 retrograde femoral lengthening cases. The preoperatively planned posterior cortex amount was reamed until the impingement was overcome during the operation under fluoroscopic control for each case. Since the preoperative determination of posterior cortex reaming amount is time consuming and operator dependent, we evaluated the X rays of the patients with computer software and conventional paper-based measurements. The effect of reaming the posterior cortical wall on the inclination of the nail tip to the anterior femoral cortex was detected with measurements on the preoperative and postoperative lateral femoral X-rays by using the CorelDRAW (R) Graphic Suite X6 software package (Corel, Inc., Ottawa, Ontario, Canada) software. On the same software, X-rays and the posterior reaming amount were also calculated. Results: The mean age of the patients was 27 years (11-42), while the mean lengthening was 5.9 cm (2-14). The mean consolidation index was 1.05 (0.75-1.62), and the mean follow-up period was 31 months (range, 18-45 months). The mean distance of the osteotomy site to the intercondylar notch of the femur was 81.2 mm (+/- 16.92). The mean displacement of the nail tip position was 15.42 mm (+/- 4.77) on the measurements on the postoperative X-rays after nail insertion compared to the preoperative simulations on the templates. The mean posterior cortex reaming thickness was 3.68 mm (+/- 1.02). Conclusions: We derived a formula that allows the required amount of optimal posterior cortex reaming to be determined. No impingement-related complications or nail damage were observed

İhmal edilmiş dirsek çıkıklarının menteşeli eksternal fiksatör yardımı ile tedavisi: 2 olgu sunumu

Dirsek çıkığı hemen tedavi edilmesi gereken acil bir durumdur. Gözden kaçırılmış dirsek çıkıkları nadiren görülür ve tedavileri akut olgulara nazaran daha komplikedir. Bu yazımızda açık redüksiyon ve menteşeli eksternal fiksatör ile tedavi ettiğimiz atlanmış iki dirsek çıkığı olgusunu sunuyoruz1. Olgu: 23 yaşında bayan hasta trafik kazası sonrası ipsilateral humerus diafiz kırığının eşlik ettiği atlanmış bir sol posterior dirsek çıkığı olgusu. Hasta kliniğimize travma sonrası 3. Ayda başvurdu. Çıkık açık olarak redükte edildi ve menteşeli bir eksternal fiksatör ile tespit edildi. Humerus diafiz kırığı da menteşeli fiksatöre ilave edilen parçalar ile eksternal olarak tespit edildi.2. Olgu: 33 yaşında erkek hasta dirsek çevresi geniş yumuşak doku ve kemik defekti olan atlanmış bir sol medial dirsek çıkığı olgusuydu. Yumuşak doku örtüm cerrahileri geçiren hasta kliniğimize 2 aylık bir gecikme ile refere edildi. Hastaya açık redüksiyon uygulandı humerus distalindeki kemik defekti otojen greft ile rekonstrükte edildikten sonra menteşeli eksternal fiksatör ile tespit yapıldı.Sonuç: Atlanmış dirsek çıkığı olgularının tedavisi oldukça zordur. Bu olgularda açık redüksiyon ve eksternal fiksatör tatbiki erken rehabilitasyona da izin vermesi ile tatminkâr sonuçlar vermektedir. Bu yöntem böyle olguların tedavisinde bir seçenek olarak değerlendirilebilir.Elbow dislocations are cases that have to be treated in emergency conditions. Neglected elbow dislocations are seen very rarely and the treatment of such cases are more complicated than acute cases. We present two cases of neglected elbow dislocations treated with open reduction and hinged external fixators.Case 1: 23 year old female patient had a neglected posterior dislocation of left elbow with ipsilateral humeral shaft fracture caused by car accident. The patient was treated after 3 months of initial trauma. We have performed open reduction for the joint. After that we fixed the joint whit a hinged external fixator. The humeral shaft fracture was also fixed with the components of the external fixator.Case 2: 33 year male patient had a large bone and soft tissue defect around the left elbow accompanying with neglected medial elbow dislocation. He presented to our clinic with a delay of 2 months. The patient was treated with open reduction and hinged external fixator after reconstruction of bone defect of distal humerus.Conclusion: The treatment of neglected cases is quite challenging. Open reduction and external fixation has satisfactory results in treatment of late cases of elbow dislocation with the possibility of early rehabilitation. This method can be considered as an option for such cases

Intramedullary skeletal kinetic distractor in lower extremity lengthening

[No Abstract Available

Proximal Femoral Nail for Treatment of Trochanteric Femoral Fractures (Treat with Veronail)

Aim:The aim of this study is to report outcomes of 59 patients with intertrochanteric femoral fractures treated with a proximal femoral nail (Veronail)..Materials and Methods:We have treated 59(28 female, 31 male) patients with intertrochanteric femoral fractures by using proximal femoral nail (veronail) between years 2011 and 2012. The mean age of patients was 69.1(±13.3). The fractures were classified according to AO system. The most common fracture type was A3(n=25), followed by A1 (n=20) and A2 (n=14). The early postoperative direct radiograms and the X-rays of third month were evaluated.Results:In 52 of the 59 cases complete union of the fractures were achieved. One patient had a malunion that was treated with proximal femoral osteotomy. We notice in 6 of the cases proximal screw cutout on the follow up radiograms. The mean age of these patients were 77 (±7.4) years. There were two A1, two A2 and two A3 fractures according to AO system. All of these patients were revised with partial hip replacements.Conclusion:In our series, of the 6 patients with cutouts 2 had type A1, 2 had type A2 and 2 had type A3 fractures. The type of the fracture had no significant effect on the cutout rates. The major factor effective on the development of cutout was the osteoporosis that increases with age of the patients. Proximal femoral nail (Veronail) is a suitable device that can be used in treatment of the intertrochanteric femoral fractures safely independent of the fracture type

Intramedullary skeletal kinetic distractor in lower extremity lengthening

Amaç:Bu çalışmada intramedüller kinetik distraktör (ISKD) çivisi ile ekstremite uzatması yaptığımız hastaların klinik ve radyolojik sonuçlarını değerlendirmeyi amaçladık. Çalışma planı: Bu çalışmada 12 hastanın [7 erkek, 5 kadın; ortalama yaş: 27 (13-40)], 10 femur ve 2 tibiasına ISKD ile uzatma ameliyatı yapıldı. Hastaların ortalama ekstremite kısalığı 4.41 cm (2–7) olarak saptandı. Ameliyattan 7 gün sonra hastalara uzatma egzersizleri öğretilerek ekstremite uzatmasına başlandı. Uzatmanın distraksiyon döneminde haftalık olarak ve konsolidasyon döneminde ise 2 haftada bir grafi kontrolü yapıldı. Bir tibia uzatma vakası uzatması tamamlandıktan sonra takipten çıktı. Bulgular: Tüm hastalarda hedeflenen uzama sağlandı. Ortalama uzama 4.41 cm (2-7) idi. Ortalama kemik iyileşme indeksi 37.8 gün/cm (28.5-78.0) idi. Olgulardan 4 tanesinde kontrolsüz distraksiyon oldu. Bu olgulardan birinde kemik rejeneratının kötü oluşması nedeniyle greftleme yapıldı. Çivinin kilitlenip uzamanın durduğu bir olguda anestezi altında kapalı manipulasyon ile uzama sağlandı. Hiçbir hastada eklem sertliği görülmedi. Çıkarımlar: İntramedüller uzayabilen çiviler, eklem kontraktürü ve enfeksiyon riskini düşürmektedir. Hastalar tarafından daha iyi tolere edilen bu implantlar hastaların günlük aktivitelerine daha erken dönmesine yardımcı olmaktadır.Objective:The aim of this study was to report the clinical and radiological results of patients with Intramedullary Skeletal Kinetic Distractor (ISKD) lengthening. Methods: Ten femoral and 2 tibial lengthening were performed in 12 patients (7 male, 5 female; mean age: 27 years (13-40)) by using ISKD nail. The mean limb length discrepancy of the patients was 4.41 cm (2-7). On the postoperative 7th day the patients were trained about lengthening and the lengthening started. Follow-up X rays were taken weekly during the distraction period and every second weeks during the consolidation period. One patient with tibia lengthening was lost to follow-up after completing the distraction period. Results: The planned lengthening amounts were achieved in all of the cases. The mean lengthening was 4.41 cm (2-7). The mean bone healing index was 37.8 day/cm (28.5-78.0). There were uncontrolled distractions in 4 cases. Autogenous bone grafting was necessary in a case with incompetent bone formation. The kinetic nail was locked and failed to distract in a patient, in which the problem was solved with closed manipulation under anesthesia. No patient had a joint stiffness. Conclusion: Intramedullary extensible nails decrease the risk of joint contractures and infection. This procedure can be well tolerated by the patients and they can return to their daily activities earlier

İhmal edilmiş dirsek çıkıklarının menteşeli eksternal fiksatör yardımı ile tedavisi: 2 olgu sunumu

Dirsek çıkığı hemen tedavi edilmesi gereken acil bir durumdur. Gözden kaçırılmış dirsek çıkıkları nadiren görülür ve tedavileri akut olgulara nazaran daha komplikedir. Bu yazımızda açık redüksiyon ve menteşeli eksternal fiksatör ile tedavi ettiğimiz atlanmış iki dirsek çıkığı olgusunu sunuyoruz1. Olgu: 23 yaşında bayan hasta trafik kazası sonrası ipsilateral humerus diafiz kırığının eşlik ettiği atlanmış bir sol posterior dirsek çıkığı olgusu. Hasta kliniğimize travma sonrası 3. Ayda başvurdu. Çıkık açık olarak redükte edildi ve menteşeli bir eksternal fiksatör ile tespit edildi. Humerus diafiz kırığı da menteşeli fiksatöre ilave edilen parçalar ile eksternal olarak tespit edildi.2. Olgu: 33 yaşında erkek hasta dirsek çevresi geniş yumuşak doku ve kemik defekti olan atlanmış bir sol medial dirsek çıkığı olgusuydu. Yumuşak doku örtüm cerrahileri geçiren hasta kliniğimize 2 aylık bir gecikme ile refere edildi. Hastaya açık redüksiyon uygulandı humerus distalindeki kemik defekti otojen greft ile rekonstrükte edildikten sonra menteşeli eksternal fiksatör ile tespit yapıldı.Sonuç: Atlanmış dirsek çıkığı olgularının tedavisi oldukça zordur. Bu olgularda açık redüksiyon ve eksternal fiksatör tatbiki erken rehabilitasyona da izin vermesi ile tatminkâr sonuçlar vermektedir. Bu yöntem böyle olguların tedavisinde bir seçenek olarak değerlendirilebilir.Elbow dislocations are cases that have to be treated in emergency conditions. Neglected elbow dislocations are seen very rarely and the treatment of such cases are more complicated than acute cases. We present two cases of neglected elbow dislocations treated with open reduction and hinged external fixators.Case 1: 23 year old female patient had a neglected posterior dislocation of left elbow with ipsilateral humeral shaft fracture caused by car accident. The patient was treated after 3 months of initial trauma. We have performed open reduction for the joint. After that we fixed the joint whit a hinged external fixator. The humeral shaft fracture was also fixed with the components of the external fixator.Case 2: 33 year male patient had a large bone and soft tissue defect around the left elbow accompanying with neglected medial elbow dislocation. He presented to our clinic with a delay of 2 months. The patient was treated with open reduction and hinged external fixator after reconstruction of bone defect of distal humerus.Conclusion: The treatment of neglected cases is quite challenging. Open reduction and external fixation has satisfactory results in treatment of late cases of elbow dislocation with the possibility of early rehabilitation. This method can be considered as an option for such cases

Uzatma öncesi yapılan akut düzeltmenin distraksiyon osteogenezi üzerinde olumsuz bir etkisi var mıdır?

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Objective: Lengthening after acute correction has a negative effect on bone healing during distraction osteogenesis. In this study, we investigated whether correcting an acute deformity prior to lengthening resulted in a negative effect on bone healing. Methods: Patients with shortened femora were assigned to 3 matched groups. Retrograde femoral nailing after distal metaphyseal-diaphyseal osteotomy was used in all cases. Group 1 (9 femora) included cases of lengthening >4 cm using intramedullary distraction devices after acute correction. Group 2 (16 femora) included pure lengthening cases of ≥4 cm using intramedullary distraction devices. Group 3 (13 femora) included cases of lengthening ≥4 cm with lengthening and the retrograde nailing method (LORN) following acute correction.Amaç: Akut düzeltme sonrası uzatmanın distraksiyon osteogenezi sırasındaki kemik iyileşmesi üzerinde olumsuz bir etkisi olup olmadığı halen tartışmalıdır. Bu çalışmamızda uzatma öncesi yapılan akut deformite düzeltmenin kemik iyileşmesi üzerinde olumsuz bir etkisi olup olmadığını araştırdık. Çalışma planı: Femurda kısalığı olan hastalardan oluşan üç grup oluşturduk. Tüm olgularda distal metafizer osteotomi sonrası retrograd intramedüller çivileme uyguladık. Birinci grup (9 femur) akut korreksiyon sonrası uzatma çivileri ile 4 cm ve 4 cm’den fazla uzatma yaptığımız olguları içeriyordu. ikinci grup (16 femur) uzatma çivileri ile sadece 4 cm ve daha fazla uzatma yaptığımız olgulardan oluşturuldu. Üç grupta (13 femur) ise akut düzeltme sonrası retrograd çivi üzerinden uzatma (RÇÜU) tekniğini uyguladığımız hastalar bulunuyordu

Femoral lengthening and deformity correction using the Fitbone motorized lengthening nail

This study reports our results with retrograde Fitbone insertion in patients with femoral shortening and deformity. We also present our experience regarding the benefits, complications, and factors associated with complications of the Fitbone technique. Twelve males and ten females had femoral shortening and deformities treated using the retrograde Fitbone technique between 2009 and 2012. The etiologies were post-traumatic in 12 patients, poliomyelitis in four, cosmetic in two, congenital hypoplasia in two, achondroplasia in one, and Perthes sequela in one. The follow-up time was 30.8 months. The mean lengthening was 5.8 (range 2-14) cm. The degree of acute angular correction was 9A degrees (5-22A degrees) in nine cases. The time to full weight-bearing was 5.9 months. The consolidation index was 1.07 (0.75-1.62) months/cm. Complete consolidation was obtained in all cases except two. Running back was observed in two cases. The Fitbone technique allows accurate deformity correction. The rigid reamers allow the surgeon to use the Fitbone even in patients with a narrow medullary canal. As this might result in poor bone regeneration, thinner lengthening nails should be considered

Proximal Femoral Nail for Treatment of Trochanteric Femoral Fractures (Treat with Veronail)

Amaç Çalışmamızın amacı intertrokanterik femur kırığı olan ve proksimal femur çivisi (Veronail) ile tedavi edilen 59 hastanın sonuçlarını bildirmektir. Materyal ve Metod 2011 ile 2012 yılları arasında intertrokanterik femur kırığı olan 59 hastayı (28 kadın, 31 erkek) proksimal femur çivisi (Veronail) kullanarak tedavi ettik. Hastaların yaş ortalamaları 69,1(+13,3) olarak hesaplandı. Kırıklar AO sınıflandırma sistemine göre sınıflandırıldı. Hastalarımızda en fazla gördüğümüz kırık tipi A3’tü (n=25). Bunu A1 (n=20) ve A2(n=14) tip kırıklar takip etti. Ameliyat sonrası erken dönem radyografiler ve postoperatif üçüncü aya ait radyolojik görünümler değerlendirildi. Bulgular Çalışmamıza dâhil olan 59 olgudan 52’sinde kırıkta tam kaynama başarılı bir şekilde elde edildi. Kötü kaynama görülen bir hasta proksimal femur osteotomisi ile tedavi edildi. 6 olguda ise takip grafilerinde proksimal vidada cutout fenomeni görüldü. Bu hastaların yaş ortalamaları 77 (±7.4) idi. AO sistemine göre bu olgulardan ikisi A1, ikisi A2 ve ikisi A3 tipi kırık olarak sınıflandırılan kırıklardı. Bu 6 olgunun tümü parsiyel kalça protezi ile revize edildi Sonuç Serimizde cut-out fenomeni görülen hastalardan 2’si A1, 2’si A2, 2’si A3 tipi kırığa sahipti. Cut-out görülme sıklığında kırık tipinin belirgin bir rolü olmadığını saptadık. Bu fenomenin görülmesinde belirleyici en majör etkenin yaş arttıkça sıklığı artan osteoporoz olduğunu gördük. Bu bulgular ışığında belirtebiliriz ki; proksimal femur çivisi (Veronail) kırık tipinden bağımsız olarak femur intertrokanterik kırklarında güvenle kullanılabilecek uygun bir materyaldir.Aim The aim of this study is to report outcomes of 59 patients with intertrochanteric femoral fractures treated with a proximal femoral nail (Veronail).. Materials and Methods We have treated 59(28 female, 31 male) patients with intertrochanteric femoral fractures by using proximal femoral nail (veronail) between years 2011 and 2012. The mean age of patients was 69.1(±13.3). The fractures were classified according to AO system. The most common fracture type was A3(n=25), followed by A1 (n=20) and A2 (n=14). The early postoperative direct radiograms and the X-rays of third month were evaluated. Results In 52 of the 59 cases complete union of the fractures were achieved. One patient had a malunion that was treated with proximal femoral osteotomy. We notice in 6 of the cases proximal screw cutout on the follow up radiograms. The mean age of these patients were 77 (±7.4) years. There were two A1, two A2 and two A3 fractures according to AO system. All of these patients were revised with partial hip replacements. Conclusion In our series, of the 6 patients with cutouts 2 had type A1, 2 had type A2 and 2 had type A3 fractures. The type of the fracture had no significant effect on the cutout rates. The major factor effective on the development of cutout was the osteoporosis that increases with age of the patients. Proximal femoral nail (Veronail) is a suitable device that can be used in treatment of the intertrochanteric femoral fractures safely independent of the fracture type