Middeleeuwse tandheelkunde in de Lage Landen 10: "Vander siecheit der tonghe"

Tot in de twintigste eeuw was het bekijken van de uitgestoken tong voor de arts een routinezaak bij vrijwel alle ziekten. Vreemd genoeg deed de middeleeuwse arts dat niet. Men was het er wel over eens dat dit lichaamsdeel bestond uit zacht wit (!) vlees, dat vol zat met aderen en zenuwen. De functie van de tong was ook duidelijk. Deze moest met behulp van het speeksel het voedsel tussen de kiezen brengen en daarnaast was de tong belangrijk voor de smaakgewaarwording en vond men de tong ook van belang voor de klankvorming van de spraak

Middeleeuwse tandheelkunde in de Lage Landen 5: "Van tanden uut te doene metter wortele"

Een chirurgijn moest alles doen om een kies medicamenteus te genezen. Maar als dat niet lukte en de chirurgijn niet belachelijk gemaakt wilde worden, dan moest men het zekere voor het onzekere nemen en het gebitselement trekken. Veel is herkenbaar, de instrumenten, de bloedstelping met aluin, het schoonmaken met wijn (gebottelde wijn is vrijwel steriel) en bovenal de zorg om de wortel die niet mag blijven zitten

Middeleeuwse tandheelkunde in de Lage Landen 9: "Dits van den tantvlesche"

Tot in de twintigste eeuw was het bekijken van de uitgestoken tong voor de arts een routinezaak bij vrijwel alle ziekten. Vreemd genoeg deed de middeleeuwse arts dat niet. Men was het er wel over eens dat dit lichaamsdeel bestond uit zacht wit (!) vlees, dat vol zat met aderen en zenuwen. De functie van de tong was ook duidelijk. Deze moest met behulp van het speeksel het voedsel tussen de kiezen brengen en daarnaast was de tong belangrijk voor de smaakgewaarwording en vond men de tong ook van belang voor de klankvorming van de spraak

Middeleeuwse tandheelkunde in de Lage Landen 6: "Van enen ontbonden tant ende van die vuyle verve der tanden"

Professoren waren vroeger - en zijn dat wellicht nog - dol op rijtjes, bijvoorbeeld van symptomen en therapieën, die dan op een tentamen gevraagd konden worden. Dat is niets nieuws onder de zon. Ook de middeleeuwse chirurgen structureerden meestal hun betoog om een rij van oorzaken en een rij van therapeutische mogelijkheden. Zo ook bij de ontbonden, dat wil zeggen de loszittende, tand. In moderne termen lijkt hier de parodontologie aan de orde te komen

Middeleeuwse tandheelkunde in de Lage Landen 5: "Van tanden uut te doene metter wortele"

Een chirurgijn moest alles doen om een kies medicamenteus te genezen. Maar als dat niet lukte en de chirurgijn niet belachelijk gemaakt wilde worden, dan moest men het zekere voor het onzekere nemen en het gebitselement trekken. Veel is herkenbaar, de instrumenten, de bloedstelping met aluin, het schoonmaken met wijn (gebottelde wijn is vrijwel steriel) en bovenal de zorg om de wortel die niet mag blijven zitten

Middeleeuwse tandheelkunde in de Lage Landen 10: "Vander siecheit der tonghe"

Tot in de twintigste eeuw was het bekijken van de uitgestoken tong voor de arts een routinezaak bij vrijwel alle ziekten. Vreemd genoeg deed de middeleeuwse arts dat niet. Men was het er wel over eens dat dit lichaamsdeel bestond uit zacht wit (!) vlees, dat vol zat met aderen en zenuwen. De functie van de tong was ook duidelijk. Deze moest met behulp van het speeksel het voedsel tussen de kiezen brengen en daarnaast was de tong belangrijk voor de smaakgewaarwording en vond men de tong ook van belang voor de klankvorming van de spraak