Coexistence of chronic obstructive pulmonary disease - retrospective analysis

Wstęp: Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) i cukrzyca typu 2 to częste choroby wieku podeszłego, a ich występowanie w starzejących się populacjach wciąż szybko wzrasta. Współwystępowanie obu chorób jest stosunkowo częstym zjawiskiem, w przeciwieństwie do współistnienia astmy oskrzelowej z cukrzycą typu 2. Celem pracy była analiza retrospektywna chorych na POChP i ocena współistniejących u tych chorych zaburzeń metabolizmu glukozy. Materiał i metody: Analizą objęto 213 chorych (135 mężczyzn i 78 kobiet; średnia wieku 66,3 roku) z rozpoznaną POChP, hospitalizowanych w Klinice Chorób Wewnętrznych, Alergologii i Immunologii Klinicznej w Zabrzu w latach 2000-2004. Cukrzycę rozpoznawano według kryteriów WHO z 1985 roku, a POChP - według wytycznych GOLD 2005. Wyniki: Współistnienie POChP i zaburzeń metabolizmu glukozy pod postacią cukrzycy, nieprawidłowej krzywej doustnego obciążenia glukozą lub nieprawidłowej glikemii na czczo stwierdzono u 74 osób (34,7%). U 22 (29,7%) objawy POChP poprzedzały rozpoznanie cukrzycy o średnio 5,4 roku (1 miesiąc-15 lat). U 18 chorych (8,4%) cukrzycę rozpoznano w trakcie hospitalizacji. U 16 pacjentów (7,5%) stwierdzono nieprawidłową glikemię na czczo, a u 18 (8,4%) wynik doustnego testu tolerancji glukozy był nieprawidłowy. Chorzy stanowili grupę zróżnicowaną pod względem czasu trwania obu chorób, obrazu klinicznego, a także sposobu leczenia.Wnioski: Występowanie cukrzycy u chorych na POChP pozostawało bez związku ze stosowaniem glikokortykosteroidów. Współistnienie obu chorób może stanowić przedmiot dalszych badań klinicznych w celu wyjaśnienia złożonej etiopatogenezy tych schorzeń.Introduction: The incidence of chronic obstructive pulmonary disease and type 2 diabetes mellitus tends to rise in old populations. The coincidence of these two diseases seems to be quite frequent. The aim of the study was the retrospective analysis of all patients hospitalized in the Department and Clinic of Internal Diseases, Allergology and Clinical Immunology, Medical University of Silesia in 2000-2004 due to the diagnosis of COPD and the assessment of the coincidence of that chronic disease with glucose metabolic disturbances. Material and methods: In 213 (135 men and 78 women, mean age 66.3) hospitalized patients due to the COPD the glucose tolerance was assessed. Diabetes mellitus was diagnosed according to WHO criteria of 1985 and COPD was diagnosed with the use of GOLD 2005 criteria. Results: The coexistence of COPD and glucose metabolic disturbances (diabetes mellitus, impaired glucose tolerance test, impaired fasting glucose) were diagnosed in 74 patients (34.7% of all COPD group). In 22 (29.7%) patients the symptoms of COPD preceded the diagnosis of diabetes mellitus by 5.4 years (1 month-15 years). In 18 (8.4%) the diagnosis of diabetes was established during hospitalization. 16 (7.5%) had impaired fasting glucose level, 18 (8.4%) revealed impaired glucose tolerance test. All the cases were heterogenous in terms of the duration of both diseases, clinical features and therapeutical approaches. Conclusions: The coexistence of both diseases were independent of the corticosteroids use. The exact analysis of the processes involved in etiopathogenesis of both diseases offers a promise of newer treatment approaches

Sentence Repetition in Deaf Children with Specific Language Impairment in British Sign Language

Children with specific language impairment (SLI) perform poorly on sentence repetition tasks across different spoken languages, but until now, this methodology has not been investigated in children who have SLI in a signed language. Users of a natural sign language encode different sentence meanings through their choice of signs and by altering the sequence and inflections of these signs. Grammatical information is expressed through movement and configurational changes of the hands and face. The visual modality thus influences how grammatical morphology and syntax are instantiated. How would language impairment impact on the acquisition of these types of linguistic devices in child signers? We investigated sentence repetition skills in a group of 11 deaf children who display SLI in British Sign Language (BSL) and 11 deaf controls with no language impairment who were matched for age and years of BSL exposure. The SLI group was significantly less accurate on an overall accuracy score, and they repeated lexical items, overall sentence meaning, sign order, facial expressions, and verb morphological structures significantly less accurately than controls. This pattern of language deficits is consistent with the characterization of SLI in spoken languages even though expression is in a different modality. We conclude that explanations of SLI, and of poor sentence repetition by children with this disorder, must be able to account for both the spoken and signed modalities

Hypersensitivity to nonsteroidal anti-inflammatory drugs

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) należą do najczęściej stosowanych środków medycznych. Charakteryzują się licznymi groźnymi działaniami niepożądanymi i mogą wywoływać nadwrażliwość. W pracy przedstawiono zarys historyczny nadwrażliwości na NLZP, aktualny podział reakcji nadwrażliwości, ich patomechanizm, obraz kliniczny i ogólne zasady rozpoznawania nadwrażliwości na NLPZ. Podano również zalecenia dotyczące postępowania u chorych nadwrażliwych na NLPZ.Nonsteroid anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are one of the most frequently prescribed group of medicines. Their safety profile is poor as they can induce several dangerous side effects and hypersensitivity. In this paper historical aspects, an up-to-date classification of hypersensitivity reactions, patomechanism, clinical presentation and diagnostic procedures have been described. Management of patients sensitive to NSAIDs has been discussed, as well

Red meat serum albumins as a trigger of anaphylaxis in adults

Wprowadzenie: Wzrost częstości reakcji anafilaktycznych w ostatnich 20 latach dotyczy zarówno dorosłych jak i dzieci, jednak jego dokładna skala nie została dotychczas określona. Jedną z ważnych rodzin białek alergenowych mogących odpowiadać za wywołanie anafilaksji stanowią albuminy surowicze zwierząt charakteryzujące się wysoką reaktywnością krzyżową nawet z białkami surowicy odległych gatunkowo zwierząt. Cel: Celem pracy była ocena częstości występowania alergii na białka surowicze mięsa czerwonego z zastosowaniem diagnostyki molekularnej opartej na komponentach u osób po przebytej reakcji anafilaktycznej o nieustalonej etiologii oraz charakterystyka kliniczna osób uczulonych. Materiał i metoda: Badanie miało charakter prospektywno-obserwacyjny. Kryteria włączenia objęły chorych po przebyciu przynajmniej jednej reakcji anafilaktycznej, u których na podstawie przeprowadzonych badań (wywiad, punktowe testy skórne z alergenami pokarmowymi i wziewnymi, diagnostyka internistyczna) wykluczono inne przyczyny dolegliwości. U wszystkich badanych przeprowadzono diagnostykę komponentową (FABER) umożliwiającą ocenę obecności przeciwciał skierowanych przeciwko 244 ekstraktom i molekułom alergenowym. oraz ocenę tolerancji spożycia mięsa czerwonego. Wyniki: Do badania włączono 28 chorych (22 kobiety i 6 mężczyzn, średnia wieku 39 ± 14,6 lat), którzy przebyli przynajmniej jedną reakcję anafilaktyczną o nieznanej przyczynie. U 12 (43%) chorych wystąpił więcej niż jeden epizod reakcji anafilaktycznej. U 11 (39%) osób współistniały cechy innej choroby alergicznej. Żadna z badanych osób nie zgłaszała w wywiadzie związku wystąpienia anafilaksji ze spożyciem mięsa. U 2 osób (8%) stwierdzono przeciwciała przeciwko albuminom surowiczym zwierząt. Wszyscy badani tolerowali mięso pieczone, gotowane i wędzone. Wnioski: Białka surowicze stanowią rzadką przyczynę uczulenia u osób dorosłych, ale ze względu na dużą reaktywność krzyżową tej grupy białek i dużą aktywność biologiczną należy rozważać ich udział we wszystkich przypadkach anafilaksji pokarmowej o nieustalonej dotychczas etiologii.Background: Red meat allergy is reported as a possible reason of allergic reactions in adults and children as well, however, the epidemiological data are biased by various factors. One of the most important group of meat proteins involved are serum proteins characterised by high cross-reactivity to serum proteins with remote animal species origin. Aim: Assessment of frequency of red meat allergy with the use of component resolved diagnostics in adults with a history of anaphylaxis and clinical characteristics of sensitized individuals. Material and methods: A prospective-observational study was designed for adults. The inclusion criteria were: at least one anaphylaxi in the past and lack of clear reason of that reaction after a detailed medical history, skin prick tests with food allergens. Other internal disorders mimicking anaphylaxis were considered as exclusion criteria. In all patients component resolved diagnostics (CRD) with the FABER test which enables an assessment of the presence of allergen- specific IgE against 244 extracts and allergen components, and the assessment of tolerance of red meat consumption was performed. Results: 28 adults (22 women and 6 men) at the mean age of 39 ± 14,6 yrs were enrolled into the study. Twelve (43%) survived more than one episode of anaphylaxis and 11 (39%) suffered from other allergic disorders. None of the enrolled patients showed a clear relationship of allergic symptoms with the red meat consumption. Specific IgE against multiple serum proteins were found in two patients (8%). All participants tolerated cooked, fried, and smoked red meat. Conclusions: Although red meat serum proteins seem to be a rare reason of sensitization in adults their high cross-reactivity and high biological and multifunctional potential must be seriously taken into account in all cases of idiopathic anaphylaxis

Incidence of celiac disease in patients with noncharacteristic symptoms suggesting food hypersensitivity

Wprowadzenie. Zboża stanowią podstawę żywienia na całym świecie, jednak w ostatnich latach pojawiły się liczne doniesienia o szkodliwym wpływie glutenu na zdrowie, a dieta bezglutenowa stała się elementem tzw. „zdrowego stylu życia”. Cel pracy. Ocena częstości występowania celiakii u chorych z objawami ze strony skóry i/lub przewodu pokarmowego sugerujące objawy nadwrażliwości pokarmowej oraz charakterystyka kliniczna tej grupy chorych. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 33 chorych (28 kobiet i 5 mężczyzn) w wieku 19-52 lat (średnio 33±7,9), z niecharakterystycznymi dolegliwościami sugerującymi nadwrażliwość pokarmową. W wywiadzie uwzględniono współwystępowanie chorób z kręgu atopii, chorób z autoagresji oraz rodzinnego występowania celiakii. U wszystkich wykonano punktowe testy skórne z zestawem alergenów wziewnych i pokarmowych. Oznaczono stężenia asIgE skierowanych przeciwko alergenom pokarmowym, przeciwciał antygliadynowych w klasie IgG i IgA oraz przeciwko transglutaminazie tkankowej w klasie IgG i IgA. Wyniki. Wszyscy badani wiązali występowanie dolegliwości ze spożywaniem pieczywa. U 8 (24%) osób współistniały choroby z kręgu atopii. Punktowe testy skórne wykazały uczulenie na alergeny wziewne u 11 osób (33%), u 3 (9%) chorych na alergeny pokarmowe. U 6 (18%) osób stwierdzono stężenia asIgE przeciwko wybranym alergenom pokarmowym powyżej 1 kl. (<0,35 IU/ml). Rozpoznania celiakii nie potwierdzono u żadnej z badanych osób. U 2 osób (6%) stwierdzono podwyższone stężenie przeciwciał antygliadynowych (anty DGP IgG). Wnioski. W diagnostyce różnicowej chorych z objawami nadwrażliwości pokarmowej należy uwzględnić choroby glutenozależne. Poszerzenie diagnostyki redukuje narażenie chorych na stosowanie diety bezglutenowej jedynie do uzasadnionych przypadków. Pominięcie diagnostyki w kierunku chorób glutenozależnych naraża chorego na niebezpieczne odległe skutki stosowanej diety.Introduction. Recent years provided data about harmful features of gluten on our health so gluten free diet turned to be a part of healthy lifestyle. Aim. Incidence of celiac disease in adults with non specific skin and/or gastrointestinal symptoms suggesting food intolerance and clinical characteristic of the investigated group. Material and methods. 33 adults (28 women and 5 men) at the age 19-52 yrs with nonspecific symptoms suggesting food hypersensitivity were enrolled into the study. There was a detailed history of each patient completed with special regard to atopy, family history of autoimmunological disorders and celiac disease. All participants underwent skin prick tests with the most common aeroallergens and food allergens. Serum concentrations of specific IgE against food allergens, antigliadin IgG and IgA and antitransglutaminase IgG and IgA were assesed. Results. All participants indicated cereals and pastry as offending food. 8 patients (24%) suffered from atopic disorders. 11 (33%) patients showed positive skin prick tests showed with inhalant allergens and 3 (9%) patients with food allergens. Food allergen specific IgE serum concentrations over 1 class (>0,35 IU/ml) were found in 6 (18%) patients. According to immunological diagnostics none of our patients fulfilled criteria of celiac disease diagnosis. 2 persons showed elevated antigliadin IgG (antiDGP IgG) serum concentrations. Conclusions. Searching for proper diagnosis in patients with food hypersensitivity symptoms gluten-dependent disorders should be taken into account. This reduces the risk of inappropriate dietary interventions. Neglecting this procedures may lead to delayed consequences of gluten-free diet

Efficacy of component resolved diagnosis method in searching for causative food allergens in anaphylactic reactions in adults

Wprowadzenie: Anafilaksja stanowi najcięższą, bezpośrednio zagrażającą życiu postać reakcji nadwrażliwości. Nawracające reakcje anafilaktyczne przyczyniają się do obniżenia jakości życia chorego, a także jego najbliższych. Brak identyfikacji czynnika sprawczego anafilaksji grozi w konsekwencji brakiem możliwości jego unikania, a tym samym zwiększa ryzyko kolejnych anafilaksji. Cel: Celem badania była ocena przydatności zastosowania diagnostyki molekularnej opartej na komponentach w poszukiwaniu przyczyn reakcji anafilaktycznych u osób dorosłych. Materiał i metoda: Badanie miało charakter prospektywno-obserwacyjny. Kryteria włączenia objęły chorych po przebyciu przynajmniej jednej idiopatycznej reakcji anafilaktycznej. U wszystkich badanych przeprowadzono diagnostykę komponentową z zastosowaniem systemu FABER. Stanowi on nowoczesną technologię umożliwiającą ocenę obecności przeciwciał skierowanych przeciwko 244 komponentom alergenowym. Na podstawie wyników testu FABER opracowano indywidualne zalecenia dietetyczne, a badani byli poddani 2-letniej obserwacji dotyczącej nawrotów anafilaksji. Wyniki: Do badania włączono 28 chorych (22 kobiety i 6 mężczyzn) w wieku śr. 39 ± 14,6 lat. U 12 osób (43%) wystąpił więcej niż jeden epizod anafilaksji przed włączeniem do badania. U 11 osób (39%) współistniały inne choroby alergiczne. U 14 osób (50%) badanych stwierdzono obecność swoistych przeciwciał klasy IgE skierowanych przeciwko komponentom wykazującym potencjalną możliwość wywołania anafilaksji. U 7 osób (25%) stwierdzono przeciwciała przeciwko więcej niż jednej grupie głównych rodzin białek. W okresie 2-letniej obserwacji u dwóch pacjentów (7%) wystąpiła ponownie anafilaksja. Wnioski: Diagnostyka oparta na komponentach pozwala na zmniejszenie grupy chorych z rozpoznaniem anafilaksji idiopatycznej i szczegółową identyfikację alergenów odpowiedzialnych za wywołanie anafilaksji. U chorych, u których nie zidentyfikowano alergenu sprawczego należy rozważyć współudział kofaktorów lub obecność molekuł znajdujących się poza zakresem diagnostycznym CRD.Background: Anaphylaxis is the most severe, life-threatening hypersensitivity reaction. Recurrent anaphylactic reactions indisputably reduce the quality of life not only in affected subjects but in their family members as well. This problem is extremely emerging in cases where the offending factor has not been found ant there is still high risk of recurrent anaphylaxis. The natural consequence of incomplete diagnostic is lack of possibility of prevention of accidental exposition. Aim: Assessement of efficacy of component resolved diagnosis method in searching for causative food allergens in anaphylactic reactions in adults. Material and methods: A prospective-observational study was designed for adults. The inclusion criteria were: at least one episode of idiopathic anaphylaxis in the past. All patients underwent CRD diagnostic with FABER test which seems to be the most advanced laboratory tool in food allergy diagnostics enabelling searching for allergen specific IgE against 244 components. According to FABER results dietetical recommendations were formulated and the patients underwent 2-years follow-up period with regard to recurrent anaphylaxis. Results: 28 adults (22 women and 6 men) at the mean age 39 ± 14,6 years were enrolled into the study. 12 (43%) survived more than one episode of anaphylaxis. 11 (39%) suffered from other allergic disorders. Specific IgE against several components with high risk of anaphylaxis were found in 14 (50%) patients. Specific IgE against more than one protein family were found in seven patients (25%). During 2-years follow-up period 2 patients (7%) had another episode of anaphylaxis. Conclusions: Component resolved diagnosis seems to be an effective tool in reducing the rate of idiopathic anaphylactic reactions and enable the precise identification of allergens responsible for food allergy. In cases without proper recognition of offending allergen despite completing CRD a contribution of cofactors must be taken into account. Another reason of diagnostic failure is the lack of demanded component in the broad spectrum of CRD method

Molds sensitization in anaphylactic reactions in adults

Background. Molds can grow and reproduce in a very wide range of environmental living conditions. For this reason they may lead to contamination of many foodstuffs and in some patients even cause the anaphylactic reaction. Aim. Evaluation of incidence of mold sensitization in adults who underwent at least one episode of anaphylaxis and clinical characteristic of the investigated group. Material and methods. 40 adults (33 women, 7 men) at the age 18- 60 who underwent at least one episode of idiopathic anaphylaxis were enrolled into the study. There was a detailed history of each patient completed and each of them underwent skin prick tests with the most common inhalant and food allergens and certain species of molds. Results. On the basis of the results of skin prick tests with inhalant allergens atopy features were found in 25 (63%) patients. 5 (13%) patients showed positive skin prick tests with at least one food allergen. Skin prick tests with certain species of molds were positive in 8 (20%) patients. Food allergen specific IgE serum concentrations over 1 class (>0,35 IU/ml) were found in 14 (35%) patients. In 6 (15%) of them there were more than one positive result. In 12 (30%) patients mold allergen specific IgE serum concentrations were over 1 class (>0,35 IU/ml). Conclusions. Mold allergy should be always taken into account in the diagnostics of anaphylaxis. In case of mold allergy even a detailed anamnesis may prove to be of little importance. Each patient with confirmed mold allergy should be educated in dietary proceedings taking cross-reactions with other food allergens into account.Wprowadzenie. Grzyby pleśniowe posiadają zdolności do zasiedlania środowisk o bardzo szerokim spektrum warunków życia. Z tego wzglę- du mogą one stanowić źródło zanieczyszczenia pokarmów i stać się przyczyną poważnych reakcji alergicznych do anafilaksji włącznie. Cel pracy. Ocena częstości występowania uczulenia na zarodniki grzybów pleśniowych u chorych, którzy przebyli reakcję anafilaktyczną oraz charakterystyka kliniczna tej grupy chorych. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 40 chorych (33 kobiet i 7 mężczyzn) w wieku 18-60 lat, u których w przeszłości miał miejsce co najmniej jeden epizod anafilaksji o nieustalonej przyczynie. U każdego chorego po zebraniu szczegółowego wywiadu wykonano punktowe testy skórne z wybranymi alergenami wziewnymi i pokarmowymi, a wśród nich z poszerzonym zestawem alergenów pleśni. Wyniki. Na podstawie punktowych testów skórnych z zestawem alergenów wziewnych potwierdzono istnienie cech atopii u 25 osób (63%). U 5 (13%) chorych uzyskano dodatnie wyniki punktowych testów skórnych z co najmniej jednym alergenem pokarmowym. Punktowe testy skórne z alergenami pleśni wykazały cechy uczulenia u 8 osób (20%). U 14 (35%) osób stwierdzono stężenia swoistych IgE przeciwko wybranym alergenom pokarmowym powyżej 1 klasy (>0,35 IU/ml), w tym 6 osób (15%) wykazywało cechy uczulenia na więcej niż jeden pokarm. U 12 osób (30%) stwierdzono stężenie swoistych IgE skierowanych przeciwko wybranym alergenom grzybów pleśniowych powyżej 1 klasy. Wnioski. Alergia na grzyby pleśniowe powinna być zawsze brana pod uwagę podczas diagnostyki chorych z idiopatyczną anafilaksją. W przypadku alergii na grzyby pleśniowe szczegółowo zebrany wywiad ma niewielkie znaczenie. W przypadku potwierdzonej alergii na grzyby pleśniowe w zaleceniach dietetycznych należy uwzględnić moż- liwość występowania alergii krzyżowych

Nadwrażliwość na heparyny – opis przypadków

Wprowadzenie: Heparyny są powszechnie stosowane jako antykoagulanty w praktyce klinicznej. Mogą one wywoływać każdy rodzaj nadwrażliwości, chociaż najczęściej występują reakcje nadwrażliwości opóźnionej. Reakcje nadwrażliwości typu natychmiastowego na heparynę są bardzo rzadkie i jak do tej pory opisano tylko kilkanaście przypadków. W niniejszej pracy opisano przypadki czterech pacjentów, u których wystąpiła nadwrażliwość na preparaty zawierające heparynę. Przedstawiono obraz kliniczny, przeprowadzoną diagnostykę i indywidualne zalecenia w razie konieczności stosowania terapii przeciwzakrzepowej. Ponadto omówiono dalsze postępowanie w przypadku stwierdzenia nadwrażliwości na heparynę

Drug hypersensitivity to two cephalosporins with different side-chains

Antybiotyki beta-laktamowe stanowią jedną z najczęstszych przyczyn alergii na leki. W grupie cefalosporyn nadwrażliwość może dotyczyć zarówno pojedynczego antybiotyku, antybiotyków o identycznej budowie łańcucha bocznego, jak i całego pierścienia beta-laktamowego. Wstrząs anafilaktyczny spowodowany cefalosporynami jest zjawiskiem rzadkim. W artykule przedstawiamy przypadek pacjentki, początkowo tolerującej cefalosporyny, u której wykazano nadwrażliwość krzyżową na dwie cefalosporyny o różnej budowie łańcucha bocznego. Pogłębienie diagnostyki umożliwiło wykluczenie nadwrażliwości na pierścień beta-laktamowy oraz wytypowanie bezpiecznych antybiotyków beta i nie-beta-laktamowych. Omówiono diagnostykę nadwrażliwości na antybiotyki, występowanie reakcji krzyżowych oraz postępowanie w przypadku potwierdzenia nadwrażliwości.Beta-lactam antibiotics are one of the most common causes of drug allergies. Hypersensitivity to cephalosporins may occur due to single cephalosporin, cephalosporins with identical side-chain structure or to the whole beta-lactam ring. Anaphylactic shock caused by cephalosporins is very rare. In this article, we present the case of a patient, in whom we confirmed hypersensitivity to two cephalosporins with different side-chain structure. The patient tolerated cephalosporins well in the past. Diagnostic extension excluded hypersensitivity to the beta-lactam ring and allowed us to select safe beta and non-beta-lactams. We also discussed drug hypersensitivity diagnostics, cross-reactivity and alternative treatment in patients with confirmed hypersensitivity