Edoksaban — kolejny NOAC w armamentarium leków przeciwkrzepliwych; czym różni się od pozostałych? Wyniki badań klinicznych z zastosowaniem edoksabanu

Non-vitamin K oral antagonist anticoagulants (NOAC) demonstrated efficiency and safety in several clinical trials. These drugs are a promising alternative to standard anticoagulation therapy. One of them is edoxaban — highly selective, reversible and direct inhibitor of factor Xa. It can be used in states that require anticoagulant prophylaxis and treatment, such as prevention of stroke and systemic embolism in patients with nonvalvular atrial fibrillation and treatment of deep vein thrombosis and pulmonary embolism. The following article presents an analysis of clinical trials conducted to evaluate safety and efficiency of edoxaban.Doustne antykoagulanty niebędące antagonistami witaminy K (NOAC) wykazały skuteczność i bezpieczeństwo w wielu badaniach klinicznych. Leki te stanowią obiecującą alternatywę dla standardowej terapii przeciwkrzepliwej. Jednym z nich jest edoksaban — wysoce wybiórczy, odwracalny i bezpośredni inhibitor czynnika Xa. Znalazł zastosowanie w stanach wymagających profilaktyki i leczenia przeciwkrzepliwego, takich jak zapobieganie udarom mózgu i zatorowości systemowej u pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków oraz leczenie zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej. Niniejszy artykuł zawiera analizę badań klinicznych przeprowadzonych w celu oceny bezpieczeństwa i skuteczności stosowania edoksabanu

Niewłaściwe przepisywanie zredukowanej dawki NOAC w praktyce klinicznej — wyniki Polskiego Rejestru Migotania Przedsionków (POL-AF) u hospitalizowanych pacjentów

Introduction. Prescribing non-vitamin K antagonist oral anticoagulants (NOACs) in a reduced or full dosage is important for providing patients with atrial fibrillation (AF) with efficacious and safe treatment. The study aimed to evaluate the administration frequency of reduced NOAC dosages against the guidelines and analysis of factors predisposing to such a choice in patients with AF included in the Polish Atrial Fibrillation (POL-AF) Registry. Material and methods. The study included 1003 patients with AF treated with reduced dosages of NOACs hospitalized in ten Polish cardiology centers from January to December 2019. The criteria for appropriately reduced NOAC dosages was a dosage reduction of individual NOAC from the clinical studies, which was the basis for their registration. Results. Among the 1003 patients who were treated with a reduced dosage of NOACs, inappropriately reduced dosages were observed in 242 patients (24.1%): in 120 patients (29.3%) treated with rivaroxaban, in 93 patients (33.8%) treated with apixaban and in 29 patients (9.1%) treated with dabigatran (p &lt; 0.0001). Independent predictors of the use of inappropriately reduced dosages of NOACs were heart failure (odds ratio [OR] 1.55, confidence interval [CI]: 1.08–2.22) and hospitalization due to cardiac implantable electronic device (CIED) implantations/reimplantations (OR 2.01, CI: 1.27–3.17). Factors diminishing the chances of using inappropriately reduced dosages of NOACs were age (OR 0.98, CI: 0.97–0.998), vascular disease (OR 0.29, CI: 0.21–0.40) and creatinine clearance (CrCl) &lt; 60 mL/min (OR 0.37, CI: 0.27–0.52). Conclusions. In the group of patients treated with a reduced dosage of NOAC, 24.1% of patients had an inappropriately reduced dosage prescription, most frequently the patients receiving apixaban and rivaroxaban. The factor predisposing to prescribing an inappropriately reduced dosage of NOAC was heart failure and hospitalization due to CIED implantation/reimplantation. Label adherence to NOAC dosage is important to improve clinical outcomes in AF patients, and further investigation is needed to assess the best dosage of NOACs in the AF population.Wstęp. Przepisywanie doustnych przeciwkrzepliwych leków niebędących antagonistami witaminy K (NOAC) w dawce zredukowanej lub pełnej jest istotne dla zapewnienia pacjentom z migotaniem przedsionków (AF) skutecznego i bezpiecznego leczenia. Celem badania było ocenienie częstości stosowania zredukowanych dawek NOAC w stosunku do wytycznych oraz analiza czynników predysponujących do takiego wyboru u pacjentów z AF zarejestrowanych w Polskim Rejestrze Migotania Przedsionków (POL-AF). Materiał i metody. Badanie obejmowało 1003 pacjentów z AF leczonych zredukowanymi dawkami NOAC, hospitalizowanych w 10 polskich ośrodkach kardiologicznych od stycznia do grudnia 2019 roku. Kryterium stosowania odpowiednio zredukowanych dawek NOAC była redukcja dawki indywidualnego leku NOAC na podstawie badań klinicznych, które były podstawą ich rejestracji. Wyniki. Spośród 1003 pacjentów leczonych zredukowanymi dawkami NOAC, nieodpowiednio zredukowane dawki zaobserwowano u 242 pacjentów (24,1%): u 120 pacjentów (29,3%) leczonych rywaroksabanem, u 93 pacjentów (33,8%) leczonych apiksabanem oraz u 29 pacjentów (9,1%) leczonych dabigatranem (p < 0,0001). Niezależnymi czynnikami predykcyjnymi stosowania nieodpowiednio zredukowanych dawek NOAC były: niewydolność serca (iloraz szans [OR] 1,55; przedział ufności [CI]: 1,08–2,22) oraz hospitalizacja związana z wszczepieniem/reimplantacją kardioelektronicznych urządzeń wszczepialnych (CIED) (OR 2,01; CI: 1,27–3,17). Czynnikiem zmniejszającym szanse na stosowanie nieodpowiednio zredukowanych dawek NOAC były: wiek (OR 0,98; CI: 0,97–0,998), choroba naczyniowa (OR 0,29; CI: 0,21–0,40) i klirens kreatyniny (CrCl) < 60 ml/min (OR 0,37; CI: 0,27–0,52). Wnioski. W grupie pacjentów leczonych zredukowaną dawką NOAC, 24,1% pacjentów miało nieodpowiednio przepisane dawki, najczęściej pacjenci otrzymujący apiksaban i rywaroksaban. Czynnikami predysponującymi do przepisywania nieodpowiednio zredukowanej dawki NOAC były niewydolność serca oraz hospitalizacja związana z wszczepieniem/reimplantacją CIED. Przestrzeganie zaleceń dotyczących dawek NOAC jest istotne dla poprawy wyników klinicznych u pacjentów z AF, konieczne jest również dalsze badanie w celu oceny optymalnej dawki NOAC w populacji z AF