The Effect of Age and Gender on Fetuin-A and Some Biochemical parameters in Blood Sera of Iraqi patients with T2DM: A comparative study

The serum protein test includes measurement of the level of total protein(albumin, globulin). Fetuin-A is a blood protein made in liver. It can inhibit insulin receptor, enhance insulin sensitivity and make the individuals more likely to develop type 2 diabetes, then disorder in lipid profile (Total cholesterol(TC), low density lipoprotein cholesterol (LDL-c), high density lipoprotein cholesterol (HDL-c), Triglyceride(TG) and very low density lipoprotein cholesterol (VLDL-c) . To evaluate Fetuin-A, total protein, albumin, globulin, HbAlc and lipid profile in 200 adult and elderly Iraqi patients with type 2 Diabetes Mellitus were taken and compare them with 200 subjects as a healthy control. The laboratory analysis(for patients and control ) were performed to determine these parameters .The results show that FBG. HbA1c, Lipid profile for (patients and control) (except HDL-c) were increase with age with a significant difference (p0.05) between male and female. Serum total protein, globulin, Fetuin-A, increase with age while albumin decrease with age(in patients and control)

26 Ocena wyników pooperacyjnej radioterapii skojarzonej z 5-fluorouracylem u chorych na raka odbytnicy

Celem pracy była ocena wyników leczenia uzupełniającego z udziałem chemio- i radioterapii chorych po radykalnym zabiegu operacyjnym z powodu raka odbytnicy, ze szczególnym uwzględnieniem tolerancji leczenia. Materiał obejmuje 64 chorych leczonych w Klinice Onkologii i Radioterapii w Iatach1991–1995. Głównymi powikłaniami w czasie leczenia były biegunki (58%), nudności i wymioty (15%), objawy dyżuryczne (6%), leukopenia (33%) i niedokrwistość (5%). Do ostrych powikłań doszło ogółem 43 chorych (66%) w tym u 15 (23%) miały one charakter ciężki (stopień III i IV). Troje chorych nie ukończyło leczenia z powodu znacznego nasilenia objawów niepożądanych leczenia i pogorszenia stanu ogólnego.Późne powikłania, przede wszystkim w obrębie jelit i dróg moczowych, wystąpiły ogółem u 22 chorych (34%) w tym u 6 (9%)- w stopniu ciężkim. Spośród ocenionych 64 chorych dotychczas zmarło 19 (30%). Mediana czasu przeżycia w całej grupie wynosiła 37 miesięcy (11–60 miesięcy). Do wznowy miejscowej doszło u 15 chorych (23%) natomiast przerzuty odległe wystąpiły u 18 chorych (28%). Przedstawione wyniki, wskazujące na wysoki odsetek nawrotów oraz dużą liczbę powikłań popromiennych, skłoniły nas do zmiany techniki napromieniania. Efekty tych modyfikacji będzie można ocenić dopiero za kilka lat

8 Roczne doświadczenia własne w stosowaniu brachyterapii pulsacyjnej (PDR)

Cel pracyPrzedstawiono roczne doświadczenia własne w stosowaniu brachyterapii (BT) pulsacyjnej (PDR) u chorych na nowotwory złośliwe.Materiał i metodyW okresie od 03.1999 do 06.2000 brachyterapię pulsacyjną zastosowano u 112 chorych z następującymi lokalizacjami zmian nowotworowych: drzewo oskrzelowe (21 chorych), przełyk (34 chorych), pierś (20 chorych), narząd rodny (16 chorych), przewód pokarmowy (6 chorych), rejon głowy i szyi (8 chorych), mózg (5 chorych) oraz cewka moczowa (2 chorych). W 36 przypadkach brachyterapia PDR stanowiła element leczenia radykalnego, u 76 chorych była stosowana jako leczenie paliatywne. U 5 chorych PDR stosowano w obszarze uprzednio napromienianym śródjamowo i/lub wiązką zewnętrzną. Stosowano aparat PDR firmy Nucletron, zawierający żródło Ir192 o aktywności nominalnej 1 Ci. Podczas leczenia stosowano dawki od 6 Gy do 70 Gy, podawane w pulsach powtarzanych co 1 godzinę, jednorazowo lub podczas kolejnych, cotygodniowych aplikacji. Moc dawki wynosia 0.5–1 Gy/ puls/godzinę w przypadkach leczonych radykalnie i napromienianych powtórnie, oraz 1–4 Gy/puls/godzinę lub 6 Gy w jednej aplikacji, u chorych leczonych paliatywnie. Stosowano indywidualne plany leczenia opracowane za pomocą komputerowego systemu planowania leczenia (PLATO). W przypadkach chorych na raka oskrzela i przełyku, leczonych paliatywnie, wykorzystywano własne standardy rozkładu dawki.WynikiTolerancja leczenia BT PDR była bardzo dobra, również u chorych leczonych przez okres kilku dni. U 1 chorego na raka przefyku nie zastosowano kolejnej aplikacji z uwagi na wystąpienie objawów sugerujących popromienne zapalenie przełyku. U większości chorych z objawami choroby nowotworowej leczonych paliatywnie uzyskano poprawę subiektywną.Nie stwierdzono nawrotu nowotworu u chorych napromienianych radykalnie, jakkolwiek względnie krótki okres obserwacji większości chorych nie pozwala na wyciągnięcie ostatecznych wniosków.WnioskiBT PDR pozwala na zastosowanie leczenia śródjamowego i sródtkankowego niemal we wszystkich lokalizacjach zmian nowotwotowych Poprzez zastosowanie różnych metod optymalizacji dawki oraz względnie szerokiego zakresu mocy dawki w pulsie, metoda ta pozwala na optymalny dobór sposobu leczenia u poszczegó1nych chorych

55. How often should we obtain complete blood counts (CBC's) from patients receiving radical radiation therapy?

Data on factors influencing decline in peripheral blood counts during radiation treatment are sparse and no guidelines exist on the appropriate frequency of obtaining CBC's from the patients.Patients and methodsA series of charts from 460 consecutive patients receiving radiotherapy in 1995 and 1996 was reviewed. In the final database, the data from patients receiving definitive radiotherapy with information on baseline CBC's and at least two results during treatment were included (183 patients, 810 results). Critical nadir values of haemoglobin (HGB), white blood cells (WBC) and platelets (PLT) requiring further tests and interventions were defined as follows: HG

67. Radical radiotherapy of muscle-invading bladder cancer (BC): a retrospective analysis of 49 patients

Growing interest in the use of combined modality approaches for bladder-sparing procedures force radiation oncologists to optimise methods of radical radiotherapy. Since treatment policies have changed considerably over the last years, in this retrospective study we analysed feasibility of radical radiotherapy and outcomes of patients treated in our institution between 1992 and 2000. Study group comprised 49 consecutive BC patients aged 43 to 80 years (median 71), including three cases with clinically involved pelvic lymph nodes. There were 45 urothelial, and four other types of cancer (grade 1- four, 2 – 21, 3-nine, and unknown -14 cases). Six patients were referred for radiotherapy after nonradical operation. Treatment was delivered with the use of 60Co or LA five days a week, without planned interruptions. Thirty-two patients received elective irradiation of the pelvic lymph nodes to the dose 40 to 48 Gy, followed by the boost to the bladder to the total dose 60 to 66 Gy. Seventeen patients received total dose of 58 to 62 Gy to the bladder and perivesical tissue. Fraction doses ranged from 1.8 to 2.0 Gy. Treatment was prematurely stopped due to disease progression (PD), patient refusal, uraemia, in one case each, and intractable diarrhoea in six cases. After a median follow-up of 14 months (range 1 – 102) 23 patients died of PD. Median survival in the entire group is 159 months. Results of this study confirm relative efficacy of radiotherapy in BC. Further refinement of radiotherapy techniques is warranted to improve the outcome